Yaoi is God..Yaoi Fiction

ลำดับตอนที่ #94 : SHORT FIC THE DAY AND TODAY [1859]

SHORT FIC THE DAY AND TODAY [1859]

วันธรรมดาที่ไม่ธรรมดาของ ฮิบาริ เคียวยะ

RATE: PG

อยากแต่ง 18D แต่ปั่นไม่ทัน แง๊T [ ] T

ใครไม่ชอบ ไสหัวไป! ไม่ต้องเม้นด่า มันเสียกำลังใจ

**********************************************

 

เกลียด...เกลียดความวุ่นวาย เกลียดการสุมหัว แต่ไม่รู้ทำไม..

วันนี้ฉันถึงอยากเห็นหน้าไอ้สัตว์กินพืชขี้โวยวายนั่นนักหนา

 

ฉันเดินมาจนถึงดาดฟ้าของโรงเรียน วันนี้มันเงียบเกินไป..

 

วันนี้ยังไม่มีกลิ่นบุหรี่ของมัน..ยิ่งทำให้ฉันรู้สึกหงุดหงิด..

 

เดินไปจนทั่วดาดฟ้าก็ไม่เห็นเงาหัวของมัน หรือว่ามันจะอยู่ที่ห้องเรียน

 

.

.

.

.

 

"ว๊ากกกกกกกกกก คุณฮิบาริ สะ สะสะ สวัสดีครับ"

เสียงของร่างเล็กหัวฟูร้องขึ้น เมื่อเห็นคนที่กล่าวสวัสดีเดินดุ่มๆเข้ามาหา

 

"มะ มะ มีอะไรรึเปล่าครับ?"

สึนะกลัวสุดชีวิตเพราะร่างของคนที่อยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้น่ากลัวสุดขีด

ทั้งๆที่ก็กลัวเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว วันนี้ยิ่งน่ากลัวเข้าไปอีก
ดูเหมือนเจ้าตัวจะหงุดหงิดอะไรอยู่ก็ไม่รู้..

 

"ว๊ากกกกกกกกก ~ อย่าทำอะไรผมเลยY/ [] \Y"

 

"มันไปไหน?"

ทันทีที่ถามฮิบาริก็เชือดเฉือนด้วยสายตา
อีกมือที่ยังว่างก็เคลื่อนไปใกล้คางบาง

หวังจะตัดทิ้งซะถ้าคำตอบที่ได้รับมันไม่โดนใจ

 

"ใครครับ คร๊ายยยยย~ Q [ ] Q!"

 

"ไอ้สัตว์กินพืชปาระเบิดมันไปไหน"

ถามเสียงเรียบก่อนเลื่อนใบหน้าคมไปใกล้
สึนะรู้สึกได้ถึงลมหายใจที่อุ่น(อย่าเคลิ้มนะเว้ย= =)

 

"โกคุเดระน่ะหรอ ฉันเห็นนะ ^ [ ] ^"

 

"ยะ ยะ ยามาโมโตะ!!!TT [ ] TT"

เหมือนพระเจ้ามาโปรด ถ้ารอดจากตรงนี้ไปได้
สึนะอยากจะกระโดดกอดเจ้าคนที่ยิ้มร่าอยู่ตรงนั้นเหลือเกิน

 

แต่ดูเหมือนจะมีคนทำก่อนซะแล้ว
คนที่ต้องการคำตอบเปลี่ยนเป้าหมายมาตะครุบคนมาใหม่

ทิ้งน้ำหนักตัวทั้งกดร่างสูงหุ่นนักกีฬาลงกับฟื้นรั้งคอด้วยทอนฟา

 

"มันอยู่ไหน.."

 

"เหวอออ>[]< อย่าน๊าาา"

 

"มันอยู่ไหน!!!!!!!"

เสียงตะคอกดั่งเสียงคำรามของสัตว์กินเนื้อที่กำลังกระหาย

 

ฮิบาริออกแรงกดหนักมากขึ้น เลื่อนจมูกคมไปใกล้คอของคนที่อยู่ข้างล่าง

"อยู่หลังโรงเรียนคร๊าบบบ"

ดูเหมือนคนบ้าก็กลัวตายเหมือนกัน = =

 

ได้ยินอย่างนั้น เจ้าของทอนฟาก็ยิ้มบางกับตัวเอง แล้วเดินจากไป

 

.

.

.

.

 

ฮิบาริเดินจนมาถึงหลังโรงเรียน ดวงตาเรียวสีดำราตรีสอดส่ายไปทั่ว
หาคนที่ทำให้ว้าวุ่นใจอยู่ทั้งวัน

 

แล้วคนที่ว่านั่นก็นอนหลับไม่รู้เรื่องอยู่ตรงใต้ต้นไม้นี่เอง..

 

ร่างบางนอนหลับโดยไม่มีเสียงลมหายใจ เหมือนกับตุ๊กตาที่ถูกสร้างขึ้น

เปลือกตาบางปิดสนิท ขนตาแพหนาบนแก้มอมชมพูนั่น

รวมถึงใบหน้าขาวสวยที่เข้าได้ดีกับเรือนผมสีเงิน

 

เหมือน...เหมือนตุ๊กตาจริงๆ

 

และดูเหมือนใครหลายคนคงจะไม่มีเหตุผลที่จะปลุกตุ๊กตาตัวนั้นให้ตื่นขึ้นมา
แต่ไม่ใช่ฮิบาริเคียวยะ

 

ฮิบาริสบถอย่างขัดใจเพราะเขาต้องเกิดอารมณ์อะไรไม่รู้
ในวันนี้ถึงได้ตามหาเจ้านี่ไปซะทั่ว

แถมเจ้าตัวยังมานอนหลับไม่รู้เรื่องอย่างนี้อีก เป็นใครก็คงอารมณ์เสีย

 

เหมือนมีความคิดอะไรแปลกๆอยู่ในหัว
ฮิบาริยิ้มกับตัวเองก่อนจะค่อยๆนั่งลงข้างตุ๊กตา

 

เลื่อนใบหน้าคมและริมฝีปากเข้าใกล้...

 

กดจูบลงริมฝีปากบางอย่างรุนแรงและหิวกระหาย
เสียงครางดังขึ้นทันทีที่เขาลิ้มรส

 

ดวงตามรกตคู่งามเบิกโพลงพยายามดัน
คนที่กำลังรุกล้ำเข้ามาในปากของเขาให้ออกไป..

 

แต่ก็สู้แรงไม่ได้ ก็เลยต้องปล่อยให้เลยตามเลย
แถมถ้าขัดขืนมีหวังไม่จบแค่จูบแน่นอน

 

"แฮก..อื่อ...~"

 

ดูเหมือนจะเว้นช่วงให้หายใจได้เพียงครู่เดียว
ก็ถูกช่วงชิงลมหายใจไปอีกหลายครั้ง

จนโกคุเดระอ่อนระทวยในอ้อมกอด

 

"พะ..อื่อ....พอแล้ว"

เจ้าตัวพยายามใช้ช่องว่างเล็กน้อยร้องขอให้หยุด
ถึงรู้ว่ายังไงก็ไม่ได้ผลก็เถอะ

 

"แฮก..."

แต่ดูเหมือนวันนี้จะไม่ได้เป็นอย่างที่คิด

 

คนที่ล่วงล้ำชมรสอย่างหนำใจแล้วเลียริมฝีปาก เป็นผลให้อีกคนหน้าแดงก่ำ

 

"อะไร แฮก ..ของแกเนี่ย ไอ้บ้า.."

แต่ดูเหมือนจะยังไม่หายหอบดี แถมอีกคนพอได้ยินคำว่าไอ้บ้า
ก็รู้สึกเหมือนจะฉุนๆซะด้วย

 

"เฮ้ย..!! พอแล้ว!"

 

.

.

.

.

 

"วันนี้เป็นวันอะไร..ทำไมฉันถึงอยากกินแกขนาดนี้.."

กระซิบเบาใกล้หูร่างบางที่นั่งอยู่บนตักของเขา

 

"วันนี้? ใช่หรอ เห็นแกจะกินฉันทุกวันนั่นแหละ"

 

"หึ..ไม่ใช่..วันนี้มันแปลก..อย่างกินแกทั้งตัว กินหลายๆรอบ"

 

"อ่ะ...จะ จะ บ้ารึไง!!! ~"

 

"วันอะไรนะ.."

 

ร่างบางได้ยินอย่างนั้นก็พองแก้ม ถึงจะไม่หวังอะไรกับคนๆนี้ก็เถอะ

อย่างน้อยก็ช่วยจำวันเกิดตัวเอง ช่วยจำวันครบรอบที่คบกันได้ไหมเนี่ย..

 

เมื่อเห็นอีกคนพองแก้มไม่พูดอะไร แถมยังย่นคิ้วแบบไม่พอใจใส่อีก

"เป็นอะไร..?"

 

"เปล่านี่..ปล่อยได้แล้วแก"

 

"......หึ......วันนี้มันพิเศษสินะ ไม่งั้นแกไม่ทำตัวแบบนี้หรอก"

ฮิบาริยิ้มเหยียดก่อนจะกดร่างบางลงกับพื้น ซุกซอกคอขาว

 

"ฮิบาริ..ยะ หยุด..นะเว้ย!!"

โกคุดันคนที่กำลังหื่นออก ใบหน้าสวยมุ่ยไม่พอใจ

 

"ก็รู้หรอกนะ ว่ามันไม่สำคัญสำหรับแก..อย่างน้อยก็ช่วยจำ วันเกิดตัวเองหน่อยสิวะ!"

 

"วันนี้?"

 

"ก็เออดิ"

โกคุล้วงเอาพวงกุญแจรูปทอนฟาที่นั่งทำเองทั้งสัปดาห์ให้
ใบหน้าที่เริ่มแดงระเรื่อเบือนไปอีกทาง

 

ฮิบาริรับมาก่อนจะยิ้มอย่างพอใจและเก็บมันลงกระเป๋ากางเกง..

 

"พอใจแล้วใช่ไหม ปล่อยได้แล้ว!"

 

ดูเหมือนคำขอจะไร้ผล แถมยังไม่มีคำขอบคุณเลยสักนิด
โกคุสบถในใจ เรารักคนๆนี้เข้าไปได้ยังไงนะ

 

"หึ...ทำอะไรไม่เป็นเรื่องเลยนะแก"

 

ได้ยินอย่างนั้นน้ำตาก็ดูเหมือนจะไหล..ไม่ได้รับคำขอบคุณแถมยังโดนด่า

หมอนี่ไม่จำวันสำคัญระหว่างพวกเขาเลยสักนิด

 

"อะไร.."

 

"เปล่า.."

 

ฮิบาริช้อนตัวร่างบางขึ้น อุ้มในท่าเจ้าสาวเดินออกไปนอกโรงเรียน

 

"เฮ้ย! ฮิบาริ แกจะทำอะไรวะ!!!!!"

 

ไม่ตอบเพียงแต่เดินออกไปเรื่อยๆ ใบหน้าคมเฉยชา

 

อุ้มเดินมาเรื่อยๆจนถึงหน้าร้านขายของ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"วันนี้ครบรอบ1ปี..อยากได้อะไรละแกน่ะ"

END

ชอบก็เม้น ไม่ชอบก็ไม่ต้อง

HBD ฮิบาริเคียวยะ และตัวละครอื่นๆที่เกิดวันนี้นะจ๊ะ







*****************************************************************************