ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Yaoi is God..Yaoi Fiction

    ลำดับตอนที่ #95 : FIC: Wing HBD KUROSAKI ICHIGO

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 607
      0
      15 ก.ค. 53

    FIC: Wing
    BLEACH FICTION
    ICHIGO X URYUU
    HBD KUROSAKI ICHIGO
    15/07/10
    ***********************************************

    เสียงกระหืดหอบดังถี่ขึ้นเรื่อยๆ ร่างบางอ้อนแอ้นที่ตอนนี้ชุดกระโปรงสีขาวสวยขาดรุ่งริ่ง

    ทั้งเปื้อนดินโคลน ทั้งรอยเลือด ช่างเป็นภาพที่น่าอดสูนักสำหรับ...

    ผู้ที่มีศักดิ์เป็นเจ้าหญิงของเมืองใหญ่

    "ทำไมกัน เจ้าเป็นใคร!?"

    "หึหึ..องค์หญิงเอ๋ย..ข้าจะสาปให้เจ้าถูกขังอยู่บนหอคอยแห่งนี้
    จนกว่าจะมีคนที่สามารถมาพาเจ้าออกไปได้!"

    "อย่านะ เจ้าทำเพื่ออะไรกัน.."

    "หึหึ.."
    .
    .
    .
    .
    เสียงกรีดร้องของเจ้าหญิงผู้มีเรือนผมสีดำขลับงดงาม
    ดวงตาสีน้ำเงินทะเลคู่สวยถูกบดบังด้วยม่านตา
    แพขนตายาวงามระอยู่บนแก้มสีชมพูอ่อน
    ใบหน้าขาวนวลที่ตอนนี้เต็มไปด้วยความหวาดกลัว


    เหตุใดจึงเป็นตัวเราที่ต้องโชคร้าย

    เหตุใดจึงเป็นตัวเราที่ต้องหวาดกลัว

    เหตุใดจึงเป็นตัวเราที่ต้องรอคอย

    เหตุใดจึงเป็นตัวเราที่ต้องอยู่ตามลำพัง


    เวลาผ่านไปนานเหลือเกิน นานเท่าไรแล้วกันนะที่ตัวเราต้องยืนอยู่ริมหน้าต่างหอคอยเพียงลำพัง
    รอคอยคนที่จะมาปลดปล่อยและมอบอิสระให้แก่เรา

    น้ำตาแห่งความหวังมันเริ่มเหือดหายไปแล้ว ไม่หวังอะไรอีกแล้ว ไม่ต้องการอะไรอีกต่อไปแล้ว

    เจ้าหญิงหลับตาลง ถ้าสามารถบินออกไปได้ ถ้าตัวเรามีปีกก็ดีสิ..


    "ฮี่~~~ "

    "หยุด เว้ยย!! หยุดๆๆ กอน!!"


    !!!


    เสียงควบม้าดังมาจากด้านล่างของหอคอย มันเป็นเสียงที่ดูรู้สึกคุ้นเคย
    ทันทีที่เจ้าหญิงได้ยินอย่างนั้นก็รีบวิ่งออกไปที่ริมระเบียง
    หวังเพียงที่จะได้พบ คนที่รอคอยมานานแสนนาน


    การรอคอยคงจบลงเพียงวันนี้

    พอทีกับการรอคอยที่แสนทรมานนี้

    ร่างสูงของชายหนุ่มซึ่งดูจากเครื่องแต่งกายและยศบนบ่าแล้ว
    เจ้าชายจากเมืองไหนกันนะ?

    หาได้กลัวความตายไม่ กวัดแกว่งดาบเล่มใหญ่กว่าร่างของตนฟาดฟัน
    ไม้เถาวัลย์ที่พันเลื้อยเลี้ยวปิดบังทางเข้าปราสาท

    ฟาดฟันกับเหล่าอสูรร้ายกาจที่เฝ้าปราสาทอยู่ด้านล่าง

    เจ้าชายรูปงามเรือนผมสีส้มแสบตาเปียบดั่งดวงอาทิตย์เจิดจ้า
    ดวงตาคมฉายแววความแข็งแกร่ง

    ดาบเล่มใหญ่ทิ่มแทงไปที่กลางหัวใจของปีศาจร้าย

    "เปิดทางให้ข้าซะ!"

    เสียงโกรธเกรี้ยวของเจ้าชายฟังดูน่าเกรงขามยิ่งนัก

    "ท่านเจ้าชาย! เราอยู่ข้างบนนี้!!"

    เสียงหวานระคนความหวาดกลัวของเจ้าหญิงฟังดูน่าปกป้องยิ่งนัก

    "งามเหลือเกิน"
    เจ้าชายแหงนมองขึ้นไปบนหอคอยสูงตระหง่าน

    ความรู้สึกหลงรักตั้งแต่แรกเห็นนี่มันอะไรกัน

    "ได้โปรด..ช่วยเราด้วย!"

    เสียงสั่นเครือนั่น อยากกอดปลอบเหลือเกิน

    ปีศาจร้ายไม่ทันที่จะสิ้นใจ ตวัดกรงเล็บแหลมยาวลงกลางอกของเจ้าชายรูปงาม

    เลือดไหลลงตามร่าง เจ้าชายทรุดลงบนพื้นดิน
    สายตายังคงมองร่างบางที่อยู่บนหอคอยอย่างอาวรณ์

    เสียงกรีดร้องของเจ้าหญิงดังขึ้นทันที


    ไม่นะ..


    ไม่นะ..!!


    ไม่นะ!!!!!!!!!


    "อึก..."


    น้ำตาที่เคยเหือดหายไปกลับมาอีกครั้งอยู่บนตาคู่สวยนั่น เสียงสะอึกสะอื้นดังไม่หยุด


    เหตุใดเวลานี้ตัวเราถึง ทำอะไรไม่ได้เลย


    เหตุใดเวลานี้ตัวเราถึง ทำได้แค่ยืนดูการสูญเสีย


    เหตุใดเวลานี้ตัวเราถึง ต้องมานั่งร้องไห้อยู่อย่างนี้

    ยังไม่สิ้นใจ เจ้าชายพายามลากร่างของตน เพื่อเอามือไปสัมผัสประตูปราสาท


    "อีกนิดเดียว..อีก...นิด เดียว.."

    ถ้าข้าแตะมันได้ เจ้าก็จะเป็นอิสระแล้ว

    จงสยายปีกของเจ้าท่ามกลางนภาที่กว้างใหญ่นี้เถิด องค์หญิงผู้งดงามของข้า..

    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .

    "มาหลับอะไรตรงนี้เนี่ย.."
    ร่างบางยิ้มบางๆกับท่าทางตอนนอนของร่างสูง
    ที่ดูออกจะไร้เดียงสา ผิดกับตอนตื่นที่ดูจ้องจะกินเขาอยู่ทุกเมื่อ

    "อุริว...งึม...เจ้าชายจะไปช่วย..แล้ว..."

    "คิก..ฝันบ้าอะไรเนี่ย อิจิโกะ.."
    อุริวนั่งลงข้างๆร่างสูงเพื่อรอกลับบ้านพร้อมกัน ขืนไม่รอมีหวังโดนโกรธแน่เลย
    สตรอเบอร์รี่ขี้หงุดหงิดเอ้ย..

    "รักนะ..อุริว"
    ร่างบางหน้าแดงเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆเลื่อนใบหน้าหวานไปกระซิบข้างหู

    "สุขสันต์วันเกิดนะอิจิโกะ..ผมก็รักอิจิโกะเหมือนกัน"

    "จริงอ่ะ.."
    อุริวหน้าเหวอ เจ้าคนที่ดูเหมือนหลับสนิทจนเขาเผลอบอกรักไปลืมตาตื่นขึ้นมา
    แถมยังกระตุกยิ้มแปลกๆอีกต่างหาก

    "แกล้งกันหรอ..."
    เจ้าตัวว่าก่อนจะมุ่ยหน้า สตรอเบอร์รี่บ้า นอกจะขี้หงุดหงิดแล้ว ยังขี้แกล้งด้วย

    "เปล่า..พึ่งตื่นเมื่อกี้เอง พอดีได้ยินเสียงเจ้าหญิงแสนสวยมากระซิบบอกรักข้างหูน่ะ"
    เอ่ยแซวอีกรอบ ส่งผลให้แก้มที่เคยแดงอยู่แล้ว แดงยิ่งขึ้นไปอีก

    "บ้า..!! พอเลยจะกลับบ้านแล้ว รู้อย่างนี้ผมไม่รอหรอก"
    เขินแล้วยังแอ๊บอีก น่ารักจริงๆเลยน๊าา

    " น่ารักไปแล้ว"

    "///// เชอะ!"

    "เดี๋ยวสิ..."

    "อ่ะ!"
    ข้อมือเรียวถูกกระตุกส่งผลให้คนที่บอบบางกว่าหล่นมาตรงตักของร่างสูงพอดี
    อิจิโกะกอดคนรักจากด้านหลังก่อนที่เจ้าตัวจะงอน มาหาว่าเขาขี้หงุดหงิดทีตัวเองขี้งอนจะตาย

    ถึงเขาจะชอบ เวลาที่อุริวเม้มปากงอนก็เถอะ

    "รักมากนะ อิชิดะ อุริว..วันเกิดปีนี้ฉันดีใจจังที่มีนายอยู่ข้างๆ"


    Your are my Love

    Your are my Shine

    Your are my Breath

    Your are my Willpower

    Your are my Heart


    Your are my Everting

    นายคือรักของฉัน

    นายคือแสงสว่างของฉัน

    นายคือลมหายใจของฉัน

    นายคือกำลังใจของฉัน

    นายคือหัวใจของฉัน


    นายคือทุกสิ่งทุกอย่างของฉัน...อิชิดะ อุริว..


    Fin
    *******************************************************************

    TALK: เอ้า!! HappY Birth DaY เว้ยยยย อิจิโกะ
    ไอ้ลูกเขยเบอร์ 1 มีความสุขมากๆๆ

    รักกับลูกสาวตูไปนานๆนะเว้ยยยยยย

    โฮ่ยยยย ฟิคนี้ไม่มีอะไรมาก แค่อยากแต่งฟิคแฟนซีบ้างอะไรบ้าง

    ได้ไอเดียมาจากเพลง *เจ้าหญิงคนต่อไป*

    โฮ้วววว

    อ่ะ เดี๋ยวๆๆๆ เพิ่งเสร็จเลยฟิคนี้ ที่จริงมีฟิค(รั่ว)ที่แต่งมาก่อนหน้านี้แล้ว

    ลองจิ้มๆๆเข้าไปอ่านดูเน่อ


    http://writer.dek-d.com/ryokung/story/viewlongc.php?id=494494&chapter=96






    HBD น๊า~ อิจิโกะ~

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×