D18

เนื้อเรื่อง

วันวาเลนไทน์..วันงี่เง่าอีกวัน ที่เจ้าพวกสัตว์กินพืชตั้งมันขึ้นมา

ชั้นเกลียดมัน..

"ไง..เคียวยะ..เค้กทำเองหรอ...น่าอร่อยนะ..ชิมหน่อยสิ"

โพละ..

เค้กช๊อคโกแล๊ตถูกปาเข้าหน้าร่างสูงอย่างจัง

"หือ..อร่อย..เคียวยะ..มาเป็นแฟนชั้นนะ"

มือของร่างสูงกุมไว้ที่ข้อมือ..

"เค้กฝีมือ ฮิบาริ เคียวยะ..อร่อยม๊ากก>[]<"

"พล่ามอะไร"

พลั่ก!!!

ทอนฟาคู่ใจสบัดไปโดนใบหน้าหล่อ

"โอยย.."

"ไม่ใช่ชั้น..กำลังหาเจ้าของที่มันวางไว้ไม่เป็นที่มาลงโทษ"

"นั่นสิ 5555+ เป็นเคียวยะคงเป็นไปไม่ได้สินะ"

พลั่ก!!

ทอนฟาคู่ใจสบัดไปโดนใบหน้าหล่ออีกครั้ง

"ท่านรุ่นสิบ~~~~>0<"

สัตว์กินพืชตัวนี้ ว่ากันว่าดูเด่นดังกว่าตัวอื่นๆ

โกคุเทระ ฮายาโตะ..(เหอๆ1859 ดีกว่ามั้งเนี่ย-*-)

"อย่าทำหน้าบูดสิเคียวยะ..ยิ้มหน่อยจะมีเสน่ห์ขึ้นนะ"

ไอ้ตัวเมื่อวาน

"ไม่ใช่นักเรียนโรงเรียนนี้ มาทำไม"

ทอนฟาคู่ใจตั้งเตรียมพร้อม..

"มาขอโทษน่ะ"

"?"

"เมื่อวานพูดแรงไป..แล้วก็ อยากได้เจ้าของเค้กเมื่อวานมาเป็นแฟนน่ะ..บอกชื่อหน่อยสิ"

พลั่ก..

ไม่ต้องบอกก็คงรู้กันว่าโดนอะไร..

"โอยย..เคียวยะ..บอกหน่อยสิ"

"....."

"ตามหาไปเพื่ออะไร"

"ก็ทำเค้กอร่อยมาก แสดงว่าต้องน่ารักมากๆแน่เลย..อยากรู้จักน่ะ"

"อาจจะได้"

"เอ๋!!!!!!! จริงอ่ะ...เคียวยะ.."

ดีโน่กอดร่างบางอย่างไม่กลัวตาย..

พลั่ก..พลั่ก..

เช่นเคย..-*-

พอร่างสูงจากไป...

มือบางสัมผัสร่างกายตนเอง...อบอุ่น..ทำไมถึงรู้สึกอย่างนี้นะ..

ร่างบางถือบางสิ่งที่ไม่น่าจะถือติดมือออกมาจากบ้าน..

ถุงคุ๊กกี๊..

"เคียวย๊าาาาาา>[]<"

".."

"นั่นอะไรน่ะ..ถุงคุ๊กกี๊ใช่ม่ะ..อย่าบอกนะว่าตามหาเจ้าของอีก มันเลยวาเลนไทน์มาแล้วนะ..ต้องทำเองแน่ๆเลย"

"..."

"ทำให้ชั้นรึเปล่า.."

ถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง จนร่างบางสังเกตได้

"เอาไป"

ร่างบางยื่นให้ก่อนจะรีบเดินหนี...

บางทีสัตว์กินพืชตัวนี้..

อาจจะต่างออกไป..

*END*