สลับรักนายแคชเตอร์!! [HRK x YOU] - สลับรักนายแคชเตอร์!! [HRK x YOU] นิยาย สลับรักนายแคชเตอร์!! [HRK x YOU] : Dek-D.com - Writer

    สลับรักนายแคชเตอร์!! [HRK x YOU]

    ใครจะไปคิดกันล่ะว่าที่1อย่างเค้าจะมาชอบผู้หญิงอย่างเรา!

    ผู้เข้าชมรวม

    2,492

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    5

    ผู้เข้าชมรวม


    2.49K

    ความคิดเห็น


    12

    คนติดตาม


    90
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  6 พ.ย. 61 / 19:11 น.

    แท็กนิยาย

    HRK



    ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้


    INTRO
    บทนำ [ยืมคน]
         แสงแดดสาดส่องผ่านกระจกบานใสเสียงเปียโนดังขึ้นตามจังหวะของเพลง ร่างบางยังคงเล่นเปียโนตามโน๊ตที่กำหนดไว้ต่อไปเรื่อยๆ"แอดดด"ร่างหนาผมสีเขียวเดินก้าวเข้ามายังในห้องอย่างเงียบสงัด ก่อนจะค้อยๆหมุนตัวไปปิดประตูอย่างระมัดระวังเพื่อที่จะไม่รบกวนร่างบางที่นั่งเล่นเปียโนอยู่ เสียงเปียโนยังคงดังขึ้นตามจังหวะและท่วงทำนองของมัน เสียงที่ไพเราะดังกึกก้องไปทั่วอาคารทุกคนที่ผ่านมาหน้าตึกทุกๆคนยังหยุดฟังร่างบางเล่นไปจนจบเพลงร่างสูงปรบมือขึ้นหลังที่เด็กสาวเล่นเสร็จ พลางเดินมาหยุดอยู่ข้างๆ"อ้าวประธานมาตอนไหนเนี้ย!"ร่างบางหันไปทำหน้ามึนใส่ร่างสูง"ตั้งนานแล้วล่ะเธอนี้ก็ยังไม่เปลี่ยนเลยน้า(ชื่อคุณ)"คบ.(คุณบุ๊ค)หรือประธานเอามือมาวางไว้บนหัวคุณก่อนที่จะระบายยิ้มออกมา"แล้วประธานมีอะไรรึป่าวคะ"คุณทำหน้าสงสัย"อ่อ!ลืมไปเลยคือชุมนุมแคสเตอร์ส่งใบขออนุญาติขอส่งคนในชุมนุมไปช่วยเขาหน่อยน่ะแล้วก็นะเวลาอยู่กันสองคนพี่ก็เคยบอกแล้วไม่ใช้รึไงว่าให้เรียกว่า'พี่บุ๊ค'น่ะ="="ประธานว่าก่อนจะเดินไปอีกห้อง คุณลุกออกจากเก้าอี้แล้วเดินตามคุณบุ๊คไป คบ.เดินไปหยิบแฟ้มเอกสานจากอีกห้องหนึ่งมายื้นให้คุณ"หืม?"คุณรับมันมาอย่างว่าง่ายก่อนจะเดินไปนั่งตรงเก้าอี้ตรงกันข้ามของโต๊ะประธาน"ขอยืมคนหรอ??-.-"คุณพลิกหน้ากระดาษไปมาก่อนจะเงยหน้าไปมองคุณบุ๊ค ที่เดินมานั่งตรงเก้าอี้ประจำ"ใช่"คุณบุ๊คยิ้มรับแล้วพยักหน้าเป็นเชิงตอบรับ"แล้วคนอื่นๆในชุมนุมแคสเตอร์ล่ะคะ"คุณถามอย่าสงสัยก็มันจริงนี้น้าจะมาพึ่งชุมนุมเราทำไม"ไปแข่งเกมที่ต่างประเทศน่ะ"คุณบุ๊คว่าพลางเอามือมาประสานกันแล้วเอาคางเกยมือ "เอ้าแล้วเกี่ยวไรกัุมนุมเราล่ะนิ-.-" "ก็พอดีชุมนุมแคชเตอร์จะมีโปรเจคเกี่ยวกับเกมแล้วก็นักแคชเกมกับทางโรงเรียนน่ะแต่คนมันไม่พอเลยมาขอยืมคนก่อน "แล้วเกี่ยวอะไรกับชุมนุมดนตรีเราล่ะคะ" "ก็ไม่ได้เกี่ยวหมดทั้งชุมนุมหรอกนะ" "อ้าวแล้ว?" "ก็คนที่ชุมนุมแคชเตอร์ขอคือเธอคนเดียวน่ะ" "หะ?!หนูเนี้ยนะ?" "ใช่ก็แกเรียนสายนี้ไม่ใช่รึไงแล้วอีกอย่างแกก็เป็นนักแคชเกมด้วยไม่ใช่รึไง" "ก็ใช่นะแต่.." "เอาน้าพี่รู้ว่าแกทำได้นะ(ชื่อคุณ)"คบ.พูดปลอบก่อนจะลูบหัวของ(ชื่อคุณ)"โอเคก็ได้ค่ะ...^^"คุณยิ้มรับพลางพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจถึงในใจลึกๆจะฝืนเพราะไม่อยากเจอคนบางคนในชุมนุมนั่น"โอเคงั้นเดียวพี่เซนเอกสารให้นะแล้วรบกวนเอาไปส่งให้ห้องทะเบียนให้ด้วยนะ" คุณบุ๊คพูดพลางเซนเอกสารแล้วยื้นแฟ้มให้เด็กสาวตรงหน้า"ค้าๆคุณประธาน~" คุณพูดอย่างกวนๆแล้วหยิบแฟ้มเอกสารออกมาพร้อมกับกระเป๋าสะพายคู่ใจของคุณ ก่อนจะออกห้องดนตรีคุณก็ได้หันมาพูดกับคุณประธานเล็กน้อย"อะ!แล้วก็อย่าลืมปิดแอร์ด้วยนะคะประธานทางห้องงบประมาณเขาเตือนค่าไฟเรามาน่ะค่ะ" "ครับๆคุณแม่-3-" คุณหัวเราะรับคำพูดของชายหนุ่มก่อนจะเดินออกจากห้องดนตรีไปที่ห้องทะเบียน ระหว่างทางคุณก็เจอกับคนที่คุณคิดว่าวันนี้จะไม่ได้เจอกันตั่งแต่ออกจากบ้านนั่นก็คือ"โย่วน้องสาววว"เสียงเป็ดที่ไหนเรียกล่ะนั้น?=_=คุณคิดในใจก่อนจะหันหันหลังไปมองผู้ชายผมสีชมพูเกรียนๆตัวสูงเดินมาทางคุณพร้อมกับเหล่าพ้องเพื่อนหลากสีผม!?"ดีเจ้/ดีจร้านุง(ชื่อคุณ)/ไงน้อง(ชื่อคุณ)/ดีครับน้อง(ชื่อคุณ)"เสียงเพื่อนเฮียป้องทักทายชั้นอย่างเป็นมิตร(?)"ดีจร้าทุกคนก็นึกว่าเป็ดที่ไหนเรียกซะอีก^^"คุณตอบกลับอย่างกวนๆก่อนจะเดินไปยังกลุ่มคนตรงหน้า"กวน*ีนอีกน้องสาว="="เฮียป้องพูด"แล้วปกติเห็นน้องไม่เคยกวนทีนเฮียรึไงล่ะ=v="คุณตอบกลับพี่ชายของตน"แล้วนี้เจ้จะไปไหนหรอ?"คนหัวนํ้าเงินพูดขึ้น ร่างสูงเอามือประสานไว้ตรงท้านทอยพลางมองคนตัวเล็ก"อ่อกำลังไปห้องทะเบียนเรื่องขอยืมคนที่ชุมนุมน่ะ"คุณตอบกลับด้วยรอยยิ้มก่อนจะหยิบแฟ้มเอกสานขึ้นมาโชว์"ขอยืมคน?"พี่เวฟทวนคำตอบอีกครั้งก่อนที่คิ้วจะขมวดจนจะพันกันให้ได้"เรื่องนั้นไว้เดินไปคุยไปเถอะพี่"


    "จะดีหรอคะประธาน?" เสียงหวานที่เคลียเอกสานบนโต๊ะอีกด้านหนึ่ง หันไปถามร่างหนาที่นั่งคาบอมยิ้มเคลียบัญชีงานอยู่บนโต๊ของตนก่อนพลางขยับแว่นกรอบหนาสีดำตรงหน้าตนเป็นพักๆ"หะ?เรื่องอะไรเหรอ?" ร่างสูงยังคงนั่งพิมพ์งานอยู่ หน้าคมได้แต่ตอบกลับด้วยนํ้าเสียงหนายๆ"ก็เรื่องที่ไปขอยืมคนของชุมนุมดนตรีคนนั้นไงคะ..."เลวี่พูดขึ้น "หืม?ทำไมล่ะก็ออกจะดีนี้น่าสนใจดีนิ"เอกหยิบเอกสารขึ้นมาดูก่อนจะระบายยิ้มออกมาสายตาที่ทอดผ่านแว่นมานั่นช่างอ่อนโยนเหลือเกิน "น่าสนใจหรอ?..." เด็กสาวผมชมพูพึมพัมกับตัวเอง"หะอะไรนะ?" "อ่อป่าวน่ะค่ะแค่จะถามว่าไม่แปลกไปหน่อยหรอคะ?" "แปลกหรอตรงไหนล่ะ?"เอกพูดก่อนจะหันไปมองเด็กผู้หญิงโต๊ะกันข้าม "ก็เป็นถึงนักแคชเกมชื่อดังแถมยังเรียนมาด้านโปรแกมเมอร์แท้ๆแต่ทำไมถึงไปอยู่ชุมนุมดนตรีกันล่ะ?" "นี้เลวี่รู้รึป่าวว่าทำไมคนเราจะต้องเรียนรู้สิ่งใหม่ๆอยู่เสมอ" "ไม่รู้ค่ะ..." "เพราะโลกของแต่ละคนมันแตกต่างกันเสมอไม่ว่าใครก็ต้องเรียนรู้ใหม่ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเกมหรือเรื่องอะไรก็ตามถ้าไม่เรียนรู้สิ่งๆอื่นไปด้วยชีวิตมันก็จะน่าเบื่อboring do you know? boring?" "อืมรู้จักสิคะฮ่าๆ" "หึ..และบางที่..ชีวิตเราอาจจะไม่ประสบความสำเร็จเลยก็ได้เพราะมั่วหลงทางอยู่กับเส้นทางเก่าที่ไม่ค้นพบตัวเองจนทำให้ลืนเลือนความเป็นตัวเองเหมือนกับนกที่ไม่สามารถออกจากไข่เพื่อสยายปีกเหมือนคนอื่นได้..."เอกพูดก่อนจะหมุดเก้าอี้ออกไปมองข้างนอกหน้าต่างพร้อมกับเสียงเปียโนที่มาประกอบกับภาพเบื่องหน้าที่ตนมองอยู่..นกสีขาวสยายปีกบินไปยังนภาอันกว่าไกล...


    [ตอนที่ 1 เบลอๆ]

         คุณก้าวเท้าเข้ามายังห้องทะเบียนโดยมีพวกพี่ป้องนั่งรอคุณอยู่ข้างนอกระเบียงหน้าของห้องทะเบียน"อ้าวว่าไงจ่ะโยชิดะจัง"หญิงสาววัยกลางคนหันมาเอ่ยทักชั้นที่เดินถือแฟ้มเอกสานไปที่โต๊ะของหลอน"เอาแฟ้มมาลงทะเบียนน่ะค่ะ^^"คุณพูดก่อนจะค่อยๆเดินลงไปนั่งเกาอี้ตรงกันข้ามกับเจ้าตัว"หืมมไหนดีหน่อยสิ"


    "เฮ้อร้อนชิปหายเลยโว็ย"ชายหนุ่มผมนํ้าตาลพูดขึ้นท่าทางของเขาก็ไม่แตกต่างอะไรจากเพื่อนๆของเขาเลยแม่งแต่น้อย"บ่นเ*ี้ยอะไรของมึงเพ่มึงใส่เสื้อกันหนาวมันจะเย็นให้พี่ไมวะ"ม่อนโวยคนข้างๆนิดให้กับการแต่งตัวให้กับรุ่นพี่สมองนิมคนนี้"เออว่ะ=-="เวฟพูดก่อนจะถอดเสื้อของตนออกแต่ละหว่างที่ถอดนั้นด้วยความที่ใส่เสื้อนร.ไม่แน่นพอจึงทำให้เสื้อกันหนาวดึงเสื้อนร.ขึ้นมาเผยให้เห็นหน้าท้องของเขา ทำให้ชะนีหลายๆคนที่ผ่านมาถึงกับหยุดมองกันเลยที่เดียว"ไอ้เวฟแต่งตัวดีๆหน่อยดิ้ห้องปกครองอยู่ใกล้ๆเลยนะ*ัส"พี่โบ้ทพูดขึ้นก่อนจะแตะไหล่เวฟเบาๆ"รู้แล้วคร้าบบบ"เวฟพูดเป็นเทริงประชดก่อนจะดึงเสื้อนร.ใสกลับเข้าที่"กริ้งง"เสียงโทรศัพท์ของใครดังขึ้นมา ร่างสูงผมสีนํ้าเงินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจากกระเป๋ากางเกงก่อนจะกดรับสาย"ครับ?" "อ่อโอเคครับๆจะๆปเดียวนี้ล่ะครับ" "ติ้ด"  "พี่ผมไปก่อนนะมีประชุมพี่รหัสน้องรหัสอะ"ม่อนว่าก่อนจะรีบคว้ากระเป๋าเรียนของตนไป"อ่าเคๆ"พี่ป้องพยักหน้ารับแบบงงๆก่อนที่จะมีเสียงประตูเปิดมา"แอดด"ประตูถูกเปิดออกด้วยร่างบางผมชมพูพร้อมกับเด็กสาวตัวสูงกว่าเจ้าตัวนิดๆหน้าตาของเจ้าตัวนั้นจิมริมหนารักสีผมสีนํ้าตาลตัดเข้ากันไปอีกกับสีตาสีเขียวเข้มนิดๆ"อ้าวม่อนไปไสยล่ะ.." "..."เงียบกริบไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียกทุกคนต่างตาค้างแล้วมองมาทางเด้กสาวคนข้างๆคุณหมด"เฮ้อ...น้องเขาชื่อนางสาวสุรีวา ณัฏฐนิช ม.4ห้องQ/2ชื่อเล่น'คาร่า'"คุณถอนหายใจอย่าเบื่อหนายให้กับความกระร่อนของพวกผู้ชายในแก๊งคุณ คุณแนะนำตัวของเด้กสาวข้างๆ"สวัดดีค่ะหนูชื่อคาร่าน้องสาวของคุณคูค่ะ^^;"คาร่าแนะนำตัวด้วยรอยยิ้มถึงจะเห้นว่าฝืนเพราะแววตาที่จ้องอมองหล่อนก็เถอะ"แล้วน้องมีแฟนยังจ่ะ" "สนใจมาห้องพี่ไม่ครับน้อง" "มาอยู่กับพี่เถอะนะน้องง"เสียงของเหล่าเด็กผู้ชายที่เดินมาจากไหนไม่รู้ดังขึ้นกันอย่างไม่ลดละ"เงียบ!!นี้มันตึกของส่วนบุคคลนะคะถ้าไม่อยากเข้าปกครองก็แยกย้ายค่ะ!"คาร่าตะโกนออกมาด้วยนํ้าเสียงที่ดุจริงจังผิดลูกหูลุกตากับหน้าตาของเธอ"โห้อย่างโหด..." "ถึงน้องโหดแต่พี่ก็รักครับบ" "เอ๊ะ?" "เห้ย!..ได้ยินที่เธอพูดแล้วใช่ไมไสยหัวไปไหนก็ไปสิ"เสียงของเอกhbxดังขึ้นมาอย่างหน้ากลัวก่อนจะตามมาด้วยผลกระทบที่ทุกคนทยอยแยกย้ายกันออกไปเหลือแค่กลุ่มของ(ชื่อคุณ)"โห้เด็กใหม่โหดใช่เล่นนะเนี้ย"คุณเดินมาตบบ่าของคาร่าเบาๆ"นั่นสินะ"พี่ป้องเสริม"เดินไปคุยไปเถอะ"เวฟพูดขัด"อืมก็เอาสิ"คุณพยักหน้าตอบ"นุง(ชื่อคุณ)ไปชุมนุมแคชเตอร์ใช่มะ"พี่โบ้ทถามขึ้นมา"ช่ายย"


    ณ ห้องแคชเตอร์ 203

    "แอดดด" "ขออนุญาติค่ะ"คุณก้าวเข้ามาในห้องแคชเตอร์พร้อมกับเหล่าชายฉกรรจ์ทั้งหลายคุณกวาดตามองรอบๆห้องที่เต็มไปด้วยโต๊ะคอมที่ถูกปิดไว้แต่บางอันก็ถูกเปิดเพื่อที่ใช้งาน"ประธานคงอยู่ในห้องทำงานน่ะงั้นพวกเฮียไปทำงานต่อก่อนก็แล้วกัน"เฮียป้องพูดขึ้นมาจากข้างหลังร่างบาง คุณหันไปพยักเบาๆเป็นเชิงเข้าใจในสิ่งที่พี่ชายตนพูดก่อนที่คุณจะแยกย้ายกับพวกเฮียป้องไป ร่างบางเดินก้าวขาฉับๆมายังห้องห้องของประธานระหว่างทางคุณก็ได้ยินเสียงกระซิบและคำนิทาซุบซิบต่างๆเกี่ยวกับเรื่องคุณ"แอดดด"คุณผลักประตูตรงหน้าไปอย่างไม่รีรอก่อนจะพูดขออนุญาติคนข้างใน"เอ๊ะ?" สายลมพิ้วไหวพัดผ่านหน้าต่างทำให้ผมของชายหนุ่มที่นอนอนู่บนโต๊ะพัดไปตามแรงลม แว่นหนากรอบดำถูกถอดวางไว้ข้างๆตัวโน๊ตบุ๊คใกล้ๆร่างหนายังเปิดอยู่พร้อมกับเปิดเพลงที่ไพเราะออกมาอีกด้วย ร่างบางถือวิสาสะเดินเข้าไปใกล้ๆชายหนุ่ม ผมสีนํ้าตาลที่ชี้ฟู่กันไม่เสมอปลาย จมูกที่โด้งเข้ารูปสัดส่วนบนใบหน้า ผิวสีขาวเนียนนิ้วมือที่ยาวเรียวสวยเหมือนผู้หญิงถ้าดูเผินๆเหมือนกับเจ้าตัวเป็นคนเจ้าสำอางแต่เพราะด้วยเหตุผลที่เป็นประธานแคชเตอร์คงไม่ได้ตากแดดอะไรมาก "อือ.."เด็กหญิงเริ่มเขยิบถอยออกมาอย่างเร็วไว "หาววว"เอกปิดปากห้าวออกมาก่อนจะยันตัวเองลุกนั่ง"..." คุณได้แต่มองคนตรงโต๊พอย่างนิ่งๆในมือก็ถือแฟ้มเอกสารไว้"นี้เลวี่ชั้นบอกกี่ครั้งแล้วว่าเวลาหลับคาโต๊ะให้ปลุกด้วยน่ะ..."ชายหนุ่มผมนํ้าตาลพูดก่อนจะบิดตัวขี้เกียจ"เอ่อคือ..."คุณพูดขัดออกมาเพื่อที่จะบอกให้ร่างสูงรู้ว่าคุณไม่ใช่คุณเลวี่"อ้าว!ไม่ใช่เลวี่หรอกหรอ?โทษทีน่ะพอดีพึ่งตื่นแล้วไม่ทันสังเกตุน่ะเห็นสีผมเดียวกันเลยนึกว่าเลวี่น่ะ"คนตรงหน้าพูดออกมาอย่างสำนึกผิดนิสๆ(นี้สๆ)ก่อนจะเอื้อืมมือไปหยิบแว่นตาลีดำขึ้นมาใส่ นี้เค้าชิลเกินไปนะ(=-=;)"อะเธอคงเป็นคนที่ย้ายมาชั่วคร้าวสินะ...นั่งก่อนสิ"จู่ๆสายตาของสายหนุ่มก็เปลี่ยนไป เขาเข้าสู่โหมดทำงานอย่างเต็มรูปแบบ สองบุคลิครึไง?

    You talk

    "อะอืมค่ะ"ชั้นพยักหน้าตอบรับก่อนจะเดินไปนั่งยังเก้าอี้ตรงหน้าเค้า แฟ้มเอกสานถูกส่งไปยังประธานชุมนุมแคชเตอร์"อืม...นางสาวรินรดาหรือคุณโยชิดะสินะ?" "ค่ะ"คนตรงหน้าพูดไปด้วยก็อ่านแฟ้มเอกสานไปด้วยอีกมือก็พิมพ์งานในโน๊ตบุ๊ค"ชื่อเล่น.." "เอ๊ะ?ชื่อ(ชื่อคุณ)ค่ะ..." "(ชื่อคุณ)สินะอะนี้กรอกซิ" "เอ๊ะ?" "ใบข้อมูลของชุมนุมน่ะ" "อ่อค่ะ"

    ใบสอบถาม

    ชื่อ รินรดา นามสกุล จวงจันทร์ ชื่อเล่น (ชื่อคุณ) อายุ 17 ห้อง  5/Q1 

    โรคประจำตัว - สถานะ โสด  สีที่ชอบ สีฟ้า สเปค... อาหารที่ชอบ ...

    เอ๊ะ?เดียวนะ=-=ในแบบสอบถามมีแบบนี้ด้วยหรอ?"เอ่อ..ประธานคะคือ-"คุนใช้ปากกาเกาหัวเล็กน้อย สายตาเหลือบไปมองร่างสูงที่นั่งพิมพ์งานอยู่ตรงกันข้ามของตนเอง "เอก" เอกพูดปรายออกมาเบาๆ "หึ?" "เรียกชั้นว่าพี่เอกสิเธออายุน้อยกว่าชั้นปีหนึ่งใช่ไมล่ะ" ตาคมหันาสบตากับคุณ ลักยิ้มปรากฎบนใบหน้าของร่างหนา"แต่.." "ไม่ต้องหรอกเรียกแบบนั้นมันห่างเหินน่ะเรียกแบบนี้ดีกว่าเนอะ:)" "กะก็ได้ค่ะ"ชั้นไม่กล้าขัดอะไรเขามากเพราะไม่อยากไปสุงสิงอะไรกับคนนี้ๆมากเป็นพิเศษ(มั้ง) เพราะนิสัยที่เป็นไบโพรามีอยู่เยอะแล้วค่ะ(นึกย้อนไปเ็นพวกเฮียป้อง ไอ้ม่อน ไอ้พี่เวฟ บลาๆ) "แล้วมีอะไรจะถามล่ะหนู(ชื่อคุณ)" ห หนู? =///=ทำไมต้องหนูจริงๆก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกนะจริงๆนะ!"คะคือก็ไอ้ตรงนี้อะค่ะ"มือเรียวชี้ไปยังจุดที่ไม่เข้าใจ ร่างหนาครี่ยิ้มทันที เสียงหัวเราะดังหึๆเป็นเชิงกลั้นขำดังขึ้นมาภายในห้อง "เอ๊ะ?"คุณมองคนตรงหน้าอย่างชั่งใจ "หึๆสนใจด้วยหรอ?ก็...." อะไรกันท่าทางแบบนี้ "พี่คิดว่า..." ทำไมชั้นต้อง... "พี่น่าจะ..." มา.."สนใจ" รู้สึก..."ในตัวเธอแล้วล่ะ"หวั่นไหวอะไรแบบนี้ด้วยล่ะ!


    [นํ้าจิ้ม!!!]


    วาปร์เพจ จิ้มๆๆๆ

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      คำนิยม Top

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      คำนิยมล่าสุด

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      ความคิดเห็น

      ×