นิยาย uncommitted : Dek-D.com

UNCOMMITTED SHORT STORY.

กรีนแลนด์ ผู้หญิงที่สวยที่สุดในเมืองสวนผู้ดีอังกฤษ ผู้มาดมั่นในทุกเรื่องไม่เคยมีผู้ชายคนไหนไม่ตกหลุมรักเธอเมื่อเธอแค่เดินผ่านไปเท่านั้น ทุกคนที่ได้พบไม่ต้องสบตาจะเกิดอาการที่เรียกว่าต้องมนตร์ หลงเสน่ห์ทุกรายไป ซึ่งเธอรู้ข้อดีข้อนี้ดีทีเดียว เธอสวย เธอไม่ได้รวยเป็นเชื้อพระวงศ์มาจากไหน แต่เธอสง่าจากสามัญชนธรรมดา และเป็นเพียงเจ้าของสวนที่สวยที่สุดแห่งหนึ่งในเมืองแห่งนี้ และเป็นเจ้าของร้านดอกไม้ที่ส่งความสุขให้กับทุกคนในเมือง และไม่เคยมีใครเข้าร้านมาจะผิดหวังกับการบริการของเธอ ผู้ชายทั้งเมืองต่างสิโรราบให้เธอและให้เธอเป็นไอดอลในดวงใจ

จิโล ผู้ชายที่ดูดีทุกสัดส่วน และหน้าตาหล่อเหมือนรูปปั้นเทพในโบถส์ที่ไหนสักแห่ง งามดั่งรูปสลัก แต่เขาไม่เคยรู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่าเขาสามารถทำให้ใครหลงใหลได้ถ้าไม่เพียงเพราะเขาสนใจสิ่งอื่นที่เหนือความต้องการของชายหญิงทั่วไป เขามีความสนใจในเรื่องการแพทย์เท่านั้น ฐานะของเขาเข้าขั้นเศรษฐีเพราะพ่อแม่ประกอบอาชีพทนายความและแพทย์หลวงในพระราชสำนักและประกอบธุรกิจอีกมากมายทั้งอุปกรณ์เครื่องมือแพทย์ และผลิตยาส่งให้โรงพยาบาลของรัฐอีกด้วย

เมื่อเหตุการณ์ไม่คาดฝันเพียงเรื่องเล็กน้อยที่เขาตั้งใจจะซื้อดอกไม้ไปอวยพรวันเกิดของแม่เขาเท่านั้นที่ทำให้เขาได้พบกรีนแลนด์เข้า แรกเจอเขาไม่ได้สนใจในตัวเธอเลยทั้งที่เธอมีชื่อเสียงว่าสวยที่สุดในเมืองแห่งนี้ จิโลกลับสนใจช่อดอกไม้ช่อโตสีสันสดใส และกลับเป็นลูกจ้างของหล่อนที่พากันเหม่อมองเขาอย่างลืมตัวจิโลจึงถามกลับไปว่าใบหน้าของเขามีอะไรติดอยู่รึเปล่า พวกเธอส่ายหน้าแล้วกรี๊ดกร๊าดหนักกว่าเก่าเมื่อเขาชะโงกหน้ามาใกล้พวกหล่อน กรีนแลนด์เองยังหลบสายตาเขาแล้วเขินอายอย่างลืมตัวนอกจากยิ้มให้ตอนมอบช่อดอกไม้ให้เขา และเพราะเขาเดินออกจากร้านมาได้ครึ่งทางแล้วถึงได้ยินเสียงกรีนแลนด์ร้องทักว่าเขาลืมหนังสือไว้ เขาถึงได้หยุดมองเธอชัดๆ และกล่าวขอบใจสั้นๆเพียงเท่านั้นแต่เธอกลับส่งร่มให้เขาถือก่อนจะกล่าวว่าฝนตกปรอยๆเท่านี้ก็ทำให้ช่อดอกไม้ช้ำได้ เขาจึงประทับใจในตัวเธอ แต่ยังไม่ทันได้กล่าวอะไร กรีนแลนด์ก็หันหลังกลับวิ่งเข้าร้านไปเสียแล้ว เขายังติดในสัมผัสที่ปลายนิ้วมือนุ่มทั้งที่ทำงานร้านดอกไม้มือจะต้องสากกว่านี้เพราะหนามต่างๆบาดมือเสมอแท้ๆ แสดงว่าเธอดูแลตัวเองดีมากทีเดียวในความคิดของจิโล

เมื่อมอบดอกไม้ให้กับมารดาแล้วฉลองด้วยมื้ออาหารที่สุดวิเศษที่บิดาของเขาลงมือเข้าครัวเองเพื่อเอาใจมารดาของเขา ที่เธอปลื้มที่สุดเห็นจะเป็นเค้กที่บิดาตั้งใจทำให้ทานแม้ว่ามันจะออกมาไม่สวยงามเหมือนที่ร้านค้าทั่วไปเขาทำขายออกจะบิดเบี้ยวไปบางส่วนด้วยซ้ำ หลังมอบของขวัญให้มารดาแล้วเขาก็ขอตัวกลับห้องปล่อยให้ท่านทั้งสองอยู่กันตามลำพัง เมื่อเขาอาบน้ำและล้มตัวบนเตียงมองหนังสือบนโต๊ะจึงนึกได้ว่าเขาต้องอ่านต่อจึงหยิบขึ้นมาอ่าน และมีสิ่งหนึ่งร่วงออกมาเขาหยิบนามบัตรใบหนึ่งที่หล่นบนตักที่มีตกมาหลายใบ ทุกใบล้วนมีกลิ่นหอมอบอวล ยกเว้นของเจ้าของร้านนามว่ากรีนแลนด์เท่านั้น เขาพลิกกลับไปกลับมาและมองร่มที่เผอิญถือมาบนห้องด้วย คงเป็นเหตุผลที่ดีถ้าเขาจะเอาร่มไปคืนในวันพรุ่งนี้และคงเป็นไปตามแผนของใครสักคนหนึ่งที่ต้องการให้ผู้ชายอย่างเขากลับไปที่ร้านนั้นอีกครั้งนั่นเอง เขามองนิ่งก่อนจะเลิกสนใจแล้วพลิกหนังสืออ่านต่อ

มีพ่อบ้านที่ยกถาดน้ำชามาให้จิโลก่อนเข้านอนเท่านั้นที่สนใจนามบัตรมากมายที่กองอยู่ที่โต๊ะข้างเตียง เขาบอกให้เอาไปทิ้งรวมถึงของกรีนแลนด์หรือพ่อบ้านจะเอาไปให้ใครต่อก็ตามใจ พ่อบ้านไม่ได้ทำอะไรอีกนอกจากเก็บนามบัตรทั้งหมดไปทิ้งตามที่จิโลสั่ง พร้อมกับถอนหายใจในความกังวลว่านายน้อยของบ้านจะมีทายาทสืบสกุลช้ากว่ารุ่นก่อนเป็นแน่ ขนาดสาวงามที่สวยที่สุดในเมืองสวนสวยยังไม่อาจกระชากวิญญาณความเป็นชายดิบเถื่อนออกมาจากตัวนายน้อยของเขาได้เลยแม้แต่น้อยแล้วใครกันที่จะทำให้นายน้อยเขาตกหลุมรักในพริบตาบ้างหนอ พ่อบ้านถอนหายใจอีกหน

เสียงโมบายหน้าประตูร้านทำให้คนในร้านตื่นตัวมากขึ้นว่าใช่คนที่รอคอยอยู่หรือไม่แต่ต่างต้องผิดหวังเพราะเป็นเพียงลูกค้าทั่วไปไม่ใช่ผู้ชายอย่างจิโลที่จับตัวได้ยากมาก สาวๆในเมืองต่างร่ำลือว่านอกจากแฟนสาวในวัยเด็กของเขาก็ไม่มีใครคนไหนที่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเขาอีก เพราะประวัติที่ดีเลิศออกสวยหรูจึงเป็นที่จับตาจับใจสาวสวยแถบทั้งเมืองเลยก็ว่าได้แม้แต่กรีนแลนด์ยังหวังอยู่ลึกๆว่าจิโลจะขอหล่อนออกเดทในเร็วๆนี้ เมื่อเสียงโมบายดังอีกครั้งทุกคนก็ยังหันไปมองคราวนี้เป็นผู้ชายรูปร่างสูงโปร่งเสื้อสูทสีขาวสะอาดตัดกับเสื้อตัวในเป็นเสื้อเชิ๊ตสีน้ำเงินเข้มยิ่งขับผิวให้ดูผู้ดีเข้าไปใหญ่ หัวใจทุกดวงในร้านต่างจ้องมองผู้มาเยือนด้วยจังหวะการเต้นที่ไม่ปกติ ยิ่งผู้เดินตามมาข้างหลังเป็นคนที่ทุกคนในร้านแห่งนี้รอคอยมาทั้งวันจนจะปิดร้านอยู่รอมร่อ ในที่สุดสิ่งทีพวกเธอหวังก็ปรากฏแก่สายตา จิโลกับเพื่อนโผล่มาแล้วนั่นเอง กรีนแลนด์ที่กำลังเก็บแจกันเข้าที่ถึงกับทำหลุดมือ จิโลรีบเดินมาถึงตัวเธอแล้วช่วยเก็บเศษแจกันให้พ้นทางเพื่อความปลอดภัย เพื่อนหนุ่มของเขา แอชตัน ได้ยื่นร่มคืนให้กรีนแลนด์แทนแล้วส่งสายตาให้เธอซึ่งเธอก็รับไมตรีอันดีนี้ไว้เช่นกัน เธอคิดว่าจะเป็นไรไปในเมื่อเพื่อนของจิโลเป็นคนรวยเช่นกันแถมหล่ออยู่แล้วมีเส้นทางที่แตกต่างจากจิโลก็ตรงที่ทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ก็เท่านั้น เธอเองย่อมรู้ว่าชายหนุ่มสนใจเธอแค่ไหน แต่เป้าหมายของเธอตอนนี้เป็นจิโลที่ช่วยเช็ดเลือดที่ไหลซึมจากมือของเธออยู่ให้หยุดไหลแล้วบอกให้คนงานในร้านหยิบชุดปฐมพยาบาลมาทำแผลให้อย่างเคยชิน แล้วก่อนจากไปเพื่อนของจิโลได้สั่งดอกไม้จากทางร้านให้ไปตกแต่งงานสำคัญของบริษัทที่จะเปิดแคมเปญคอนโดตัวใหม่ในสัปดาห์หน้าเสียด้วยเธอเลยต้องรีบคุยการค้ากับเขาก่อน

หลังงานเปิดแคมเปญตัวใหม่กรีนแลนด์และคนงานถูกชวนไปเลี้ยงฉลองร้านที่แอชตันเพื่อนของจิโลได้จองไว้กันต่อ จิโลเองตอนแรกอยากจะปฏิเสธแต่ติดตรงที่ทุกสายตาอ้อนวอนให้เขาไปต่อนั่นทำให้เขาต้องไป แม้ว่าเขาจะเบื่อเรื่องแนวๆนี้ก็ตาม จิโลได้แต่นั่งจ้องหญิงสาวไม่หรอกไม่ใช่แต่เขาแต่เป็นทุกสายตาในร้านแห่งนี้ที่จ้องมองหล่อนเป็นตาเดียวว่าเธอควงใครมาเดท กรีนแลนด์เชิดหน้าขึ้นแล้วออกลวดลายกับเพื่อนๆชายหญิงของเขาอย่างสนุกสนาน ทุกคนรวมทั้งเขาต่างสรุปว่าเธอกับแอชตันเพื่อนเขาคืนนี้คงเป็นค่ำคืนที่เร่าร้อนแน่นอน มีช่วงไฮไลท์ของผับที่จะปิดไฟให้ทุกคนเปลี่ยนคู่เต้นได้หรือเลือกคู่เต้นตามใจชอบ และจิโลกับเพื่อนๆในกลุ่มต่างก็ถูกรุม เธอกรีดร้องด้วยว่ามีคนมาลวนลามเธออย่างหยาบโลนแต่หน้าเสียดายที่เขาบังเอิญทำผ้าเช็ดหน้าตกจึงก้มลงไปเก็บไม่ได้โดนรุมทึ้งจากสาวๆ ที่หาตัวเขาไม่เจอในไม่กี่วินาทีที่ผ่านมา เพียงแต่จิโลลุกขึ้นยืนเต็มความสูงจึงได้เห็นเพื่อนเขาจุมพิตกับเธออย่างร้อนแรง เขาผิวปากแล้วเพื่อนๆก็ต่างเต้นตามเพลงกันต่อไปจนทั้งสองคนขอออกจากร้านไปก่อน กรีนแลนด์ส่งสายตาอาวรณ์มาทางจิโล แต่เขาอ่านสายตาเธอไม่ออกอย่าว่าแต่จะอ่านเลยเขาไม่ได้นอนดึกอย่างนี้มาหลายวันแล้วจึงออกจะงัวเงียไม่ได้สนใจสิ่งรอบตัวมากนักนอกจากแก้วเหล้าที่เพื่อนๆชักชวนให้ดื่มเท่านั้นไม่นานเขาก็ให้คนรถมารับกลับบ้าน

จิโลกลับมาจากสัมมนาที่เมืองจีนก็ต้องมาคอยปลอบใจเพื่อนสุดหล่อของเขาที่ถูกเธอทิ้งแต่กลับคร่ำครวญว่าคุ้มแล้วที่ได้เกิดมาพบกรีนแลนด์ แต่สิ่งที่แอชตันเพื่อนเขาทำคือการมาที่ผับมีชื่ออีกแห่งพร้อมมองเธอควงผู้ชายคนใหม่ที่เด็กกว่าพวกเขาอีก เขาไม่สนใจเธอเลยเพราะเขาเห็นเพื่อนๆของเขาเกือบทุกคนที่ยังไม่ถูกผูกมัดกับสาวที่ไหนนั้นจะตกเป็นจำเลยของเธอให้ประหารหัวใจเล่นมาตั้งแต่ไฮสคูล แต่เธอไม่เคยจำเขาได้เลยแม้จะสักครั้งเพราะเป็นพวกเก็บตัวและเพื่อนๆมักจะถ่ายรูปมาให้ดูเสียมากกว่าเพราะพวกเขาต่างต้องเข้าประชุม เข้าทำงานกันตั้งแต่เด็กจึงไม่เจอหน้ากันนอกห้องเรียนนอกจากงานเลี้ยงของผู้ใหญ่ที่สำคัญๆเท่านั้น กรีนแลนด์เองเสียมากกว่าที่มักจะมองเขาจากที่ไหนสักแห่งให้เขาต้องเหลียวหลังไปมองว่ามีอะไรติดหลังเขาหรือว่าอะไรติดตามตัวเขามา เธอไม่กล่าวอะไรนอกจากหันกลับไปสนใจแฟนของเธอต่อ บางทีก็ฝากของมาให้เขาตอนไปเที่ยวกับเพื่อนเขาคนไหนสักคนในฐานะที่เป็นเพื่อนของแฟนเธอและเธอก็ทำเท่าเทียมกันทุกคนในกลุ่มของเขา เขาจึงไม่ติดใจและใส่ใจยกเว้นพวกอย่างลองของที่เจ็บกลับมาเสียทุกรายไป แต่คืนนี้เขากลับมองเธอว่าเธอมีเสน่ห์แต่ไม่ใช่กับคนเฉยชาอย่างเขาแต่เป็นกับเด็กหนุ่มที่เธอมาเดทด้วยต่างหากเพราะเธอดูโดดเด่นกว่าทุกครั้งที่ได้พบกัน

กรีนแลนด์อดชำเลืองมองผ่านทางหางตาส่งให้จิโลไม่ได้เมื่อรู้สึกว่าเขานั่งปลอบเพื่อนอยู่ไม่ไกลจากรัศมีที่เธอยืนอยู่กับคู่ควงลูกท่านรัฐมนตรีกระทรวงการศึกษาดีกรีเด็กทุนของฮาวาด์ส เธออยากจะยั่วคนที่มองอยู่ข้างๆจิโลที่เธอควงได้ไม่กี่สัปดาห์ก็รู้สึกน่าเบื่ออย่างประหลาด เธอคงเบื่อรสชาติของการถูกเอาใจสารพัดจากบรรดาหนุ่มๆก็เป็นได้เมื่อเธอเป็นฝ่ายได้ทุกอย่างมาอย่างง่ายดายเพียงแค่ชายตามองนี่นา ยกเว้นจิโลที่ไม่สนในตัวเธอผิดกับผู้ชายทุกคนที่ผ่านมา เธอยังจดจำแฟนสาวสมัยมัธยมของจิโลได้ว่าเป็นเพียงเด็กหน้าตาธรรมดากว่าเธอมาก แต่เมื่อคบกับผู้ชายคนนี้กลับเป็นสาวสวยที่เธอรู้ได้ว่าเธอต้องมีความสุขมากจากการที่ได้คบกับชายหนุ่มปริศนาเสียเหลือเกินพูดก็น้อย เสียแต่เธอดันนอกใจจิโลแล้วแยกทางกับจิโลไปเพียงเพราะความเข้าใจผิดที่กรีนแลนด์เข้าไปเช็ดเสื้อที่เลอะจากคราบน้ำส้มให้แค่นั้น

เธอขอคิดว่ามันเป็นโชคชะตาจะผิดไหมเมื่อเธอต้องมาติดในลิฟต์กับจิโลที่กำลังจะไปฟังการพิจารณาในคดีของเพื่อนแพทย์เขา ส่วนเธอกำลังจะไปส่งดอกไม้แสดงความยินดีให้กับลูกค้าที่เป็นจำเลยให้กับอีกคดีอีกชั้นหนึ่ง จิโลถามเธอว่าเธอสบายดีไหมเธอได้แต่พยักหน้าให้เขาเท่านั้น ทั้งสองต่างต้องนั่งรอเจ้าหน้าที่กู้ภัยมาช่วย ด้วยการที่ดิ่งลงมาที่ชั้นใต้ดินของศาลทำอะไรไม่ได้อีกแล้วนอกจากหาเรื่องคุยกัน เธอมองเขาตรงๆแล้วรวบรวมแรงใจเพื่อที่จะบอกเขาว่าเธอชอบเขา จิโลนิ่งไปสักพักก็ถามตอบกลับมาว่าทำไมถึงเลือกเขาจากบรรดาเพื่อนเขาหรือว่าเธอต้องการล่าให้ครบทั้งกลุ่ม เธอส่ายหน้าและปฏิเสธเสียงแข็งว่าไม่ใช่แบบนั้น แต่การที่เธอถูกมองว่าไล่คบเพื่อนเขามาทีละคนคงเป็นอะไรที่เล่นตลกกับชีวิตเธอเสียมากกว่าเธอไม่ได้เดินเข้าหาเพื่อนเขาก่อนสักคนเดียว เพราะเธอสนใจในตัวของเขาและอยากหาทางอยู่ใกล้ๆเขาเท่านั้น เป็นฝ่ายเขามากกว่าที่ไม่เคยสนใจเธอเลย ต่อให้เธอจะตั้งใจบอกเขาผ่านการกระทำแต่เขาเหมือนไม่รับรู้มาก่อน ทำให้เธอต้องล่าถอยแล้วคบคนอื่นดีกว่า เธอพรั่งพรูคำสารภาพออกมาจนหมด จิโลตอบกลับไปว่าทำไมกรีนแลนด์ถึงไม่เดินเข้ามาเผชิญกับเขาโดยตรงกลัวอะไรอยู่ เธอตอบกลับไปว่าเพราะเธอเป็นสาเหตุให้เขาต้องเลิกกับแฟนไป เขาเงียบ เธอเงียบ

เจ้าหน้าที่ช่วยเขาทั้งสองคนออกมาอย่างปลอดภัยเขารีบเดินไปหาเพื่อนเขา เธอเองก็รีบเดินไปหาลูกค้าของเธอเช่นกัน แต่ทั้งคู่ส่งสายตาให้กันเป็นครั้งแรกก่อนจากไปทำหน้าที่ของตน กรีนแลนด์ถอนหายใจยาวเธอได้สารภาพทุกสิ่งไปหมดแล้วรอแต่ให้จิโลได้คิดบ้างว่าเธอเคยอยู่ในสายตาเขามากน้อยแค่ไหนแล้วจะมีสักวันไหมหนอที่เขาจะคบกับเธอได้บ้าง เธอหลับตาแล้วกุมมือตนเองไว้ที่หน้าอกขอพรกับพระผู้เป็นเจ้า เมื่อเธอลืมตาขึ้นมาจิโลกลับมาอยู่ตรงหน้าอีกครั้งตอนลงบันไดหน้าศาลทั้งคู่หยุดมองตากัน เขายิ้มให้เธอ เธอยิ้มให้เขาตอบและกล่าวว่าไปหาอะไรทานกันไหมคะ เขาก็ไม่ได้ปฏิเสธและให้เธอเดินนำไป เธอชูกำปั้นชกลมอย่างดีใจ เธอเหลือบตามองชายหนุ่มเกือบตลอดเวลาเพราะเขาดีกับเธอมากให้เธอเลือกร้านอาหารและสั่งอาหารให้เธออย่างกับรู้ว่าปริมาณแค่ไหนที่พอดีกับเธอ กรีนแลนด์อดคิดในใจไม่ได้ว่าเธอกำลังเป็นคนที่โชคดีเหมือนแฟนเก่าของชายหนุ่มแล้วใช่หรือไม่เธอคือคนที่มีความสุขจนเกินบรรยายในขณะนี้เพียงแค่เขายอมมากินข้าวตามคำชวนของเธอ

เพียงแค่เขาไปทานข้าวกับกรีนแลนด์ชั่วข้ามคืนก็เป็นข่าวกระจายไปทั่วเมืองถึงคู่ควงคนใหม่ที่น่าจับตามองคือจิโลซึ่งหมายถึงเขา พ่อบ้านรีบนำหนังสือพิมพ?ฉบับล่าสุดมาให้เขาอ่านก่อนไปทำงานที่โต๊ะทานข้าวมีพ่อกับแม่ที่มองข้าวแล้วอารมณ์ดีขึ้นออกจะแซวๆว่าเขายอมออกมาจากประตูแห่งความลับแล้วหรือ เพื่อนเขาต่างเวียนขับรถมาถามความจริง บ้างก็โทรมาถามเขาขณะที่เขาเป็นเวรแพทย์อยู่จนเขาบ่นอย่างรำคาญ จิโลทราบดีว่าถ้ามีใครถามฝ่ายหญิง เธอจะไม่ตอบคำถามนอกจากยิ้มสวยๆให้กับทุกคน และมีแต่สุภาพบุรุษอย่างเขาที่ต้องเป็นฝ่ายตอบทุกคำถามเพื่อปกป้องศักดิ์ศรีให้แก่ฝ่ายหญิงด้วย เขาตอบแค่เพราะติดอยู่ในลิฟต์ด้วยกันและหิวมากจึงไปหาข้าวทานเท่านั้น มีเหล่าบรรดาเพื่อนหมอและนางพยาบาล รวมถึงบรรดาเพื่อนฝูงแลพ่อบ้านที่ต่างลุ้นกันในทีแรก ต้องถอนหายใจอดลุ้นคู่ขวัญคู่ใหม่ของคุณเลดี้กรีนแลนด์

เขาส่ายหน้าและขึ้นไปนั่งบนรถที่พ่อบ้านมารับกลับบ้านเพราะต้องไปงานเลี้ยงต่อในตอนค่ำ มันน่าแปลกเมื่อเขาเข้าร้านซาลอนมาพบกรีนแลนด์ที่ดัดผมเป็นลอนมันเข้ากับหญิงสาวมากจนเขาเอ่ยชมให้เธอฟัง กรีนแลนด์อมยิ้มจนแก้มเป็นสีแดงระเรื่อเธอชมเขาตอบว่าคุณก็ดูดีมากเลยค่ะ ทั้งสองต่างนั่งรอให้รถมารับบรรดาเซเลบที่อยู่ในร้านต่างหยิบมือถือถ่ายรูปของพวกเขาอย่างถือวิสาสะเพื่อไว้ยืนยันกับเพื่อนฝูงถึงความดูดีและข่าวที่กำลังมาแรงของทั้งคู่ แถมงานเลี้ยงคืนนี้เป็นงานดังเพราะฝ่ายหญิงไปเป็นพิธีกรให้กับห้องเสื้อสำหรับคนวงการบันเทิงต้องรู้จักเป็นอย่างดีแน่นอนอีกด้วย รถคันงามที่มาพร้อมชายหนุ่มในสูทเนี้ยบอย่างเปโลเนียลทำให้ใครๆต่างมองตามได้ไม่ยาก กรีนแลนด์ควงเปโลเนียลกล่าวลากับจิโล เธอลูบลำคอระหงของตัวเองแล้วสร้อยคอก็ร่วงหล่นลงพื้นอย่างไม่รู้ตัวเพราะอาจจะใกล้เวลางานเริ่มแล้วหรือเขามารับเธอสายทั้งสองจึงรีบเดินไปขึ้นรถมีเพียงจิโลที่เก็บสร้อยเส้นนั้นไว้ และจัดการให้พ่อบ้านนำไปมอบให้เธอโดยด่วน เมื่อเธอได้รับของชิ้นสำคัญชิ้นนี้เธอกลับตกใจและดีใจมากที่ทำดีกับเธออย่างน้อยจิโลก็เห็นเธอในสายตาเขาขึ้นมาแล้วบ้างเช่นกัน

หมอใหญ่อย่างจิโลต้องคอยดูแลเด็กเล็กในโรงพยาบาลให้หายป่วยสำหรับเคสที่ถูกกระทบกระเทือนทางจิตใจมาอย่างหนักเขาจะพาเด็กๆออกมานั่งในสวนทุกครั้งที่ต้องเข้าเวรดูแลเด็ก เขาสร้างกำลังใจให้ด้วยการพาร้องเพลงและสอนเต้นรำพื้นเมืองให้แก่พวกเด็กๆทุกคน มีพยาบาลใจดีที่ปลื้มในอาจารย์หมอคนนี้ต่างอยากแลกเวรกับเพื่อนมาเข้าร่วมกิจกรรมนี้กันทั้งนั้น แต่วันนี้ต่างออกไปเมื่อเด็กหญิงคนหนึ่งวิ่งไปดึงกรีนแลนด์ที่มาส่งดอกไม้ให้คนไข้ของโรงพยาบาลด้วยตนเองเพราะเป็นลูกค้าคนสำคัญของเธอ ตอนเธอจะเดินกลับเธอหยุดยืนมองหมอหนุ่ม จิโลเมื่อมองเด็กน้อยที่ชักชวนให้เธอเต้นรำกับเขาในฐานะแพทย์เด็กจำเป็นต้องทำตามคำร้องขอของเธอ เด็กสาวทำแก้มป่องให้รู้ว่าอาการงอนจะบังเกิดแล้วนะ กรีนแลนด์รีบฉีกยิ้มกว้างแล้วปลอบเด็กสาวว่าใครบอกว่าจิโลจะไม่เต้นรำคู่กับเธอกันเขาแค่เขินเท่านั้นเองจ๊ะ แล้วเธอก็เดินไปเปิดเพลงและร้องรำดึงตัวจิโลไปเต้นด้วยท่าทางคล่องแคล่ว ทำให้จิโลประทับใจและไม่เก้อเขินอีก แม้เขาจะไม่ทราบว่าเธอรู้ได้อย่างไรว่าเขาไม่ชินกับการอยู่ใกล้ผู้หญิงเท่าไหร่จึงทำได้แต่เงียบเท่านั้นตลอดมา นางพยาบาลถ่ายรูปเก็บเข้าแฟ้มผลงานประวัติและชวนกลุ่มเด็กๆมาถ่ายรูปด้วยกันให้จิโลกับกรีนแลนด์นั่งคู่กันตรงกลาง พอนางพยาบาลต้อนเด็กๆกลับห้องพักแล้ว จิโลจึงชวนเธอเดินดูรอบโรงพยาบาลเพื่อให้เข้าใจภาวะจิตใจของคนไข้ที่ไม่ได้แตกต่างกันเลย จึงต้องช่วยโดยการทำกิจกรรมยามเช้าและยามเย็นแบบนี้เพื่อผ่อนคลายความเครียด เธอขอร้องให้เขาชวนเธอมาพบกับเด็กๆอีกเพื่อเป็นการช่วยเหลือสังคมอีกคนหนึ่ง ในฐานะพลเมืองดีซึ่งจิโลก็ไม่ขัดและยิ้มรับ กรีนแลนด์ไม่ได้เห็นเขายิ้มแบบนี้มานานมากแล้วเท่าที่เธอจำได้มันนานมากจริงๆเธอหัวใจเต้นแรงอีกครั้งแล้วก้มหน้ามองพื้น

จิโลเดินเล่นในสวนสาธารณะของเมืองในตอนพัก เขาพึ่งได้ผ่าตัดคนไข้เมื่อยี่สิบกว่าชั่วโมงก่อนจนตอนนี้ปลอดภัยแล้ว เขาถึงได้มานั่งพักสมองพักสายตาและกำลังจะหลับให้กับอากาศเย็นสบายในสวนสวยที่มีเสียงนกหยอกล้อกันไม่พอเขาเองยังเห็นกระรอกตัวน้อยวิ่งหาคู่ตามกิ่งไม้เสียด้วย เขาได้ยินเสียงคู่รักที่กระซิบกระซาบอะไรไม่ไกลจนเขาจากที่กำลังจะหลับต้องสะดุดด้วยเสียงที่เรียกว่าน่าจะไม่คุ้นชิน จนหันไปมองหาเสียงนั้นจนได้ตาโตเก้าอี้นั่งถัดไปไม่ไกลมีกรีนแลนด์สาวฮ๊อตถูกหอมแก้มจากชายหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลาบัลแอเซเลบที่เขารู้จัก เขาลุกขึ้นยืนแล้วเดินผ่านหน้าทั้งสองไปอย่างไม่ใส่ใจนักนอกจากอยากหาที่นอนใหม่ในหัวเขา แต่เพียงแค่เดินเฉียดผ่านไปทั้งคู่ถึงกับสะดุ้งทีเดียว บัลแอรีบทักจิโลกลับแล้วเล่าว่าเขามาเดทกับสาวสวยเพื่อเรียกร้องความสนใจจากแฟนสาวที่งอนเขาอยู่ขณะนี้ กรีนแลนด์แค่มาทำหน้าที่ไม่ให้เขาเหงาที่ถูกแฟนเมินก็เท่านั้น จิโลจึงหันไปมองอีกทางแล้วเห็นแฟนสาวของบัลแอกำลังจ้องมองอยู่ด้วยความอยากรู้อยากเห็น กรีนแลนด์เองก็รีบเออออกับบัลแอสัมทับอีกหนเช่นกัน จิโลจึงชวนทั้งคู่ไปหาชาดื่มกันไหมและเดินไปลากแฟนสาวของบัลแอไปด้วยกันดูเธอจะละลายคามือของจิโลไปแล้วเสียด้วยซ้ำที่ได้จับมือกับรูปปั้นเดินได้เช่นนี้

แม้บรรยากาศบนโต๊ะน้ำชาจะอึมครึมไปบ้างทุกคนนั่งดื่มชากันอย่างเงียบเชียบจมอยู่กับความคิดของตนเอง กรีนแลนด์ที่ทำได้แค่จิบชาลอบมองคุณหมอสุดหล่อที่ใส่ชุดกราวด์ดวงหน้าอิดโรยแต่ยังนั่งอย่างมีมารยาทอยู่ บัลแอที่นั่งจ้องมองหญิงสาวทั้งสองสลับกันไปมาด้วยความที่กลืนอะไรไม่ใคร่จะได้เพราะแฟนสาวก็เพ้อฝันไปกับมือของชายในฝันที่นั่งตรงข้ามเธอ อีกหนึ่งก็เพื่อนสาวที่รู้จักกันมานานในโรงเรียนถึงได้ขอร้องแกมไหว้วานให้ช่วยเหลือได้แบบนี้ ลิลลี่แฟนสาวของบัลแอเลิกงอนไปนานแล้วเมื่อได้นั่งใกล้พ่อรูปปั้นเดินได้เช่นจิโลที่สาวทั้งเมืองอยากมองใกล้ๆจนตอนนี้เธอทำตัวเสียมารยาทด้วยการพยายามจะมองให้ลึกถึงรูขุมขน จิโลกล่าวว่าต้องกลับแล้วหวังทำลายบรรยากาศน่าฉงนนี้ทิ้งไป ก่อนไปเขาจับมือกรีนแลนด์ให้ลุกตามมาด้วยกัน จึงเหลือเพียงคู่กรณีของเรื่องที่ต้องปรับความเข้าใจกันใหม่ พออกมาจากเทอเรสเธออยากจะหยุดเวลานี้ไว้แต่สุดท้ายก็ดึงหมอสุดหล่อให้วิ่งตามเธอไปยังร้านสะดวกซื้อ เธอส่งผ้าเย็นให้จิโลซับหน้าแล้วชูกล่องนมให้กับเขาด้วย เธอพาเขาเดินไปตามไชน่าทาวน์ของเมืองเพื่อซื้อซาลาเปาให้จิโลทานรองท้อง เขาไม่ค่อยกล้ารับมาทานเท่าไหร่จนเธอต้องลองกินให้เขาดูเป็นตัวอย่าง เป็นอีกครั้งที่จิโลสงสัยว่าเธอรู้ได้อย่างไรว่าตัวเขาหิว เธอถือวิสาสะจัดเสื้อผ้าเขาให้เข้าที่เข้าทางแล้วโบกมือลาเมื่อถึงหัวมุมถนนของโรงพยาบาล

บรรดาเพื่อนฝูงเริ่มรวมพลที่คลับแห่งหนึ่งแล้วเรียกสมาชิกวีไอพีอย่างจิโลให้คายความจริงเกี่ยวกับสาวงามของเมืองสวนสวยให้พวกเขาเข้าใจว่าเป็นอย่างที่หนังสือพิมพ์บันเทิงลงหรือไม่ จิโลถอนหายใจยาวปฏิเสธ ทุกคนต่างลงความเห็นว่าอาจเป็นไปได้ที่เป็นแค่เรื่องบังเอิญจิโลเองก็พยักหน้ารับความคิดนี้อย่างเห็นด้วยเช่นกัน และบอกกับเพื่อนว่าเธอขอมาเป็นอาสาสมัครเล่นกับเด็กในวันที่เธอว่างให้เพื่อนฝูงฟังจนเพื่อนกล่าวชื่นชมในสาวงามของเมืองอย่างออกหน้าออกตาทั้งที่จิโลจำได้ว่าพวกนี้เคยถูกเธอหักอกมาแล้วทั้งนั้น แต่เขาก็หนีไม่พ้นรูปที่เพื่อนตัวดีทำงานด้วยกันอย่างโยเซฟเอาออกมาโชว์เพื่อนให้ดูที่กรีนแลนด์จัดเสื้อให้เขาเมื่อไม่นานมานี้หน้าโรงพยาบาล สายตาเพื่อนๆเริ่มทิ่มแทงเขาด้วยอาการอิจฉาเขาเอามือกุมขมับแล้วเอาเหล้าเข้าปากแทนการหาคำตอบมาพูดให้เพื่อนเข้าใจในความบริสุทธิ์ของตน

ท่ามกลางสายฝนที่ตกมาอย่างไม่ขาดสายกรีนแลนด์กำลังปิดร้านเพราะคงไม่ลูกค้าเข้าร้านฝ่าสายฝนมาซื้อดอกไม้ตอนนี้เป็นแน่ แล้วรถคันงามก็จอดหน้าร้านเธอมีพ่อบ้านกางร่มให้จิโลที่เดินลงมาจากรถแล้วเปิดประตูให้เขาเข้าร้านของเธอ เขาบอกกับเธอว่าขอเลือกดอกไม้ด้วยตนเองก่อนเพื่อนำไปมอบให้กับคนสำคัญ เธอถามว่าเป็นใคร เขาบอกแค่เป็นคนสำคัญมากคนหนึ่งในชีวิตของเขา หัวใจที่พองโตเริ่มจะหดลงเท่าเดิมแล้วมองเขาอย่างเหงาหงอยพรางคิดว่าถึงขนาดต้องมาเลือกให้เองกับมืออย่างนี้ต้องเป็นผู้หญิงที่โชคดีเหลือเกินต่างจากเธอที่คงไม่มีวันได้จากจิโลแน่นอน ชายหนุ่มให้เธอช่วยจัดดอกไม้ช่อโตที่มีโทนสีแดงเป็นหลักจนเธออดคิดไม่ได้ว่าเขากำลังจะไปสารภาพรักกับใครหนอกลางฝนพร่ำเช่นนี้ พ่อบ้านหันมากระซิบให้เธอเบาใจเพราะคำตอบที่ได้คือน้องสาวของจิโลที่เป็นลูกพี่ลูกน้องสอบติดโรงเรียนดนตรีชื่อดังประจำเมืองนั่นเอง เธออารมณ์ดีขึ้น ส่วนจิโลก็ยังสนใจดอกไม้มากกว่าเรื่องอื่นอยู่ดีขนาดพ่อบ้านนินทาเขาลับหลังเช่นนี้เขายังไม่สนใจเลยด้วยซ้ำ พ่อบ้านกล่าวขอบคุณกรีนแลนด์ที่คอยดูแลยามที่เขาไม่อยู่ใกล้นายน้อยของเขาได้ เธอเลยทำบูเกต์ติดที่อกเสื้อให้พ่อบ้านด้วยบอกว่าจะได้คิดถึงเธอยามมองดอกไม้ที่อกเสื้อ จิโลถือวิสาสะคล้องแขนพ่อบ้านให้รีบเดินทางไปบ้านน้องสาวของเขาเสียที

บัตรเชิญเรียบหรูจากประธานรุ่นของกรีนแลนด์ถูกส่งมาให้ที่บ้านพ่อกับแม่วางไว้ให้เธอเมื่อเธอเข้าบ้านมา ในโรงเรียนที่แสนคิดถึง เธอพบรีเบคก้าอดีตแฟนสาวแรกรุ่นของจิโลที่ควงแขนมากับอัลเบิร์ตแฟนหนุ่มอดีตคู่ควงของเธอ มันเป็นงานเลี้ยงรุ่นที่น่าฮือฮาตรงที่พวกเขาเป็นคนดังของเมืองเกือบครึ่งค่อนรุ่นทีเดียว เธอมองไปทั่วงานไม่พบจิโลเลยจนเธอและเพื่อนอดเสียดายไม่ได้ กรีนแลนด์ออกมารับโทรศัพท์นอกงานและสะดุดกับหนุ่มที่เป็นที่กล่าวถึงของคนทั้งงานชายรูปสลักนั่งอยู่ในรถตรงที่นั่งคนขับแสดงว่าขับมาเองคนเดียว เธอวางสายแล้วเดินไปหาด้วยใจที่เต้นระทึกว่าจิโลจะคุยกับเธอไหม เธอลองเคาะกระจกเขาหันมาแทบจะทันทีและเดินออกมาจากรถคันหรู เธอเดาได้ว่าเขาไม่อยากเจอรีเบคก้าแน่ๆ แต่เธอก็บอกเขาว่าเธอมากับแฟนใหม่แล้วและไม่ติดใจเรื่องในอดีตของเขาอะไรอีกแล้วเพราะพวกเธอพึ่งคุยกันเมื่อตอนเข้างานมานี่เอง จิโลมีสีหน้าดีขึ้นกรีนแลนด์อยากช่วยให้จิโลไม่หดหู่จึงพยายามต้อนเขาเข้าสถานที่จัดงานแล้วขอไมคโครโฟนจากพิธีกรให้ทุกคนร่วมเต้นเพลงประจำเมืองและให้ดีเจเปิดเพลงพื้นเมืองที่เธอเคยเต้นกับจิโล กรีนแลนด์ให้เหตุผลว่าเธออยากให้ทุกคนสนุกและเผื่อมีใครอยากไปเป็นอาสาสมัครอย่างเธอที่โรงพยาบาลบ้างก็เท่านั้น ทุกคนร่วมกันจับคู่ยืนสลับกันชายหญิงแล้วโค้งให้แก่กันเป็นวงกลมใหญ่จิโลมองด้วยความทึ่งในตัวหญิงสาวตรงหน้าที่ทำให้เขามีอาสาสมัครเพิ่มขึ้นแบ่งเบางานที่โรงพยาบาลไปได้อีกเยอะ โดยมีเธอเป็นผู้นำหรือศูนย์กลางก็ไม่แน่ใจแต่ที่แน่ๆมีคนอยากคุยกับเขามากขึ้นจนเขาได้แต่กล่าวทักทายแนะนำโรงพยาบาลยังไม่กี่คำก็มีการเปลี่ยนคนไปเรื่อยจนจบเพลงสีหน้าทุกคนดูดีมากหลังจากได้คุยกับเขาและกรีนแลนด์

บนขอบสะพานข้ามคลองในโรงเรียนกรีนแลนด์นั่งพักและยิ้มให้เพื่อนถ่ายรูปเก็บไว้ จิโลเดินถือแก้วน้ำหวานมาให้เธอเป็นการขอบคุณเรื่องคืนนี้ เพื่อนๆต่างรีบปลีกตัวขอกลับเข้างาน เขาขึ้นมานั่งบนขอบสะพานข้างเธอ กล่าวขอบคุณที่ทำให้เขาได้คุยกับรีเบคก้าด้วยอาการที่ไม่ต้องประหม่าได้ เธอส่ายหน้าว่าไม่เป็นไรและแกล้งพูดหยอกว่าถ้าอยากขอบคุณให้จูบเธอตัวเธอจะดีใจมากกว่าเสียอีก จิโลจึงดึงตัวเธอจับที่ท้ายทอยให้คอเชิดขึ้นรับบทจูบจากเขาจนเธอทำอะไรไม่ถูกได้แต่ลูบต้นคอแก้เก้อ เขาขำอาการของเธอเล็กน้อยแล้วส่งยิ้มที่มีเสน่ห์ให้เธอใจเต้นแรงไม่หยุด เธอจึงลงจากขอบสะพานแล้ววิ่งกลับเข้างานด้วยความเขิน จิโลลงเดินตามมาช้าๆกลับไปหากลุ่มเพื่อนของเขาว่าคืนนี้จะไปต่อกันที่ไหนดีพรางเหลือบมองกรีนแลนด์ที่สบตากับเขาเข้าพอดีแล้วรีบหันไปทางอื่นอีกแล้วในความคิดของเขา เพียงไม่นานเธอก็ไปเต้นรำย้ายเรือนร่างที่น่าจับตามองกลางฟลอร์กับชายมากมายและสาวๆอีกเพียบ เพื่อนของจิโลมักบอกว่าเธอเด็ดจริงๆและเต้นตามเพลงไปด้วยมีเพียงเขาที่รอจนเธอเต้นจบเพลงและขอเพลงจังหวะแทงโก้เต้นกับเธออีกรอบกับดีเจ พวกเพื่อนในรุ่นต่างผิวปากที่จิโลนำเธอได้เย้ายวนปนหวานทั้งที่เพลงออกจะดุดันและเขาเป็นฝ่ายรุกเสียมากกว่าแต่ได้แสดงความสามารถของกรีนแลนด์ไปด้วยว่าเธอเป็นสาวสังคมตัวจริงที่ไม่ทำให้คู่เต้นอย่างเขาผิดหวัง

พ่อบ้านปิดอัลบั้มรูปถ่ายวันงานเลี้ยงรุ่นที่มีคุณชายและเพื่อนรวมถึงรูประหว่างจิโลกับกรีนแลนด์ที่สะพานนอกงานด้วยเช่นกัน ด้วยช่างภาพมืออาชีพที่จ้างมาโดยเฉพาะคอยเก็บรูปนายน้อยของบ้านไว้เพื่อเป็นที่ระลึกในงานต่างๆ และเป็นรูปที่พ่อบ้านประจำตระกูลภูมิใจอย่างยิ่งอีกภาพหนึ่งคือนายน้อยหัวเราะและเริ่มมีรอยยิ้มแล้ว

แต่เหมือนพ่อและแม่ของจิโลอยากจะลองให้กรีนแลนด์มาเป็นคู่ควงให้ลูกชายบ้างเผื่อลูกชายจะเปลี่ยนจากหน้านิ่งเป็นหน้าตาที่มีชีวิตชีวากว่านี้ จึงให้รถไปรับเธอมาแปลงโฉมเพื่อเป็นคู่เต้นรำให้ลูกชายดู เพราะทุกทีจิโลจะเต้นรำกับญาติผู้หญิงในบ้านเท่านั้น ซึ่งมีตั้งแต่รุ่นประถมตัวน้อยไปจนถึงวัยชราลูกชายก็เต้นรำนำได้อย่างไม่ขัดเขินเลยทีเดียวเป็นที่ประทับใจญาติพี่น้องและผู้ร่วมลงทุนในสายงานทั้งหมด คราวนี้จิโลได้เหตุผลง่ายๆจากบิดาว่าลองเต้นรำกับสาวขึ้นชื่อของเมืองดูบ้างเถอะเพื่อเป็นหน้าเป็นตาแก่วงตระกูล ทำเอาจิโลต้องเอามือลูบหน้าผากตนเองที่รู้สึกหน้ามืดกะทันหัน ว่าบิดาและมารดาของเขาเป็นไปกับชาวเมืองทั้งเมืองเพียงแค่ได้ทำกิจกรรมสักอย่างร่วมกับเธอก็จะดังและเป็นสีสันให้แก่วงตระกูลนั้นเองทั้งที่ตัวเขาเองมีความรู้สึกอยากสานสัมพันธ์กับสาวชื่อดังแค่เพื่อนเท่านั้น และที่เขาขัดไม่ได้เพราะเป็นงานเทศกาลของเมืองนี้ที่จะมีชาวเมืองมากันพร้อมหน้าในทุกปีเสียด้วย ตั้งแต่นายกเทศมนตรียันยาจกแม้แต่เพื่อนที่อยู่ในวังยังแวะกลับบ้านมาเพื่องานนี้โดยเฉพาะ ทุกคนในเมืองแต่งชุดประจำชาติอันเก่าแก่เอกลักษณ์ประจำเมืองนี้ด้วยความคึกคักอลังการ มีกิจกรรมการแสดงมากมายและที่ขาดไม่ได้คือคู่เต้นรำที่จะมีกุหลาบติดที่หน้าอกฝ่ายชายส่วนฝ่ายหญิงคือริบบิ้นที่ข้อมือ

เธอถูกเขานำพาการเต้นรำด้วยท่วงทำนองเพลงที่หวานโรแมนติกที่สุดเท่าที่เคยได้ยินมาและนิ่มนวลจากการวางท่วงท่าจังหวะปลายเท้าที่สง่างาม ทุกคู่ต่างหยุดให้คู่เธอได้เต้นคู่เดียวแล้วมองอย่างชื่นชมในรูปสลักที่มีชีวิตได้นำพาธิดาเทพอย่างเธอให้พลิ้วไหว แม้แต่พ่อกับแม่ของเธอที่ไม่ได้สวยหล่อออกจะดูธรรมดายังซาบซึ้ง บันทึกถ่ายรูปเก็บไว้เป็นหลักฐานยิ่งการประดับตกแต่งสถานที่จากเจ้าบ้านสวนสวยประดับด้วยแล้วยิ่งเพิ่มความประทับใจ ทั้งคู่ได้คุยกันบ้างขณะเต้นรำและเนื้อหาของเพลงวงออเครสต้าที่ยาวนานกินเวลาสิบกว่านาทีทำให้ต้องมองตากันและมองรอบด้านได้แค่ครั้งคราว แต่ทั้งคู่ก็ยังจับสายตาของคนใกล้ชิดและคนรู้จักได้ถ้วนทั่วไหนจะสายตาปนขบขันจากพ่อแม่ของจิโลที่รู้ว่าลูกชายคนนี้แข็งถือถึงเพียงไหนเวลาอยู่กับสาวต่อให้คนใช้จิโลก็เหมือนหุ่นยนตร์เดินได้อยู่ดี ส่วนทางกรีนแลนด์เองนอกกจากสายตาคู่ควงที่หวังผลกับเธอในแง่บนเตียงมองเธอว่ายอดเยี่ยมเสมอและออกจะข่มจิโลที่ยังไม่รู้เสน่ห์ที่เธอมีล้นเหลือ เธอเองก็ไม่น่าเชื่อว่าจะคิดถึงพวกเขาที่เคยคบหากันมาว่าตอนนี้ทุกคนทำใจเรื่องของเธอได้มากน้อยแค่ไหน จิโลเริ่มเห็นว่ากรีนแลนด์เหม่ออีกครั้งยามมองแฟนเก่าที่ยืนเรียงลำดับอยู่กับคู่ควงล่าสุดกันทั้งนั้น ที่เขาจำได้ไม่ใช่ว่าสนใจในตัวเธอมากมายอะไรแต่เป็นเพราะในจำนวนคนเหล่านั้นมีเพื่อนของเขาปนอยู่ไม่น้อยเลย เขากระชับร่างเธอให้แนบชิดจนลมหายใจเข้าออกรินรดอยู่ข้างแก้มของกรีนแลนด์จนเป็นสีแดงระเรื่อ ในท่าจบเพลงเขาอดทำการจุมพิตที่ริมฝีปากของเธอไม่ได้ด้วยแรงกดดันจากรอบด้านว่าถ้าจบการเต้นได้ไม่ดีและประทับใจคนดูเขาจะโดนประณามจากสายตานับพันคู่ ณ ที่แห่งนี้ กรีนแลนด์เหมือนตกอยู่ในความฝันที่ไม่ยอมตื่น เธอได้รับดอกไม้ที่อกเสื้อของจิโลปักไว้บนมวยผมของเธออย่างบรรจงเขาให้เหตุผลว่ามันเหมาะกับเธอ เธอเดินใจลอยและได้รับการดูแลต่อจากจิโลที่ให้เธอนั่งพักพร้อมหาเครื่องดื่มมาให้เธอดื่มแก้เก้อ พ่อบ้านถึงกับซับน้ำตาจากการที่มืออีกข้างถือมองในกล้องวิดีโอที่บันทึกภาพทั้งหมดไว้เมื่อครู่

หญิงสาวทั้งเมืองที่ยังโสดต่างรุมทึ้งชายกระโปรงตนเองบิดไปมาด้วยความเจ็บใจแต่สู้ออร่าที่ออกมาจากร่างของกรีนแลนด์ไม่ได้เลยสักนิด จึงได้แต่กัดปากไม่ให้ส่งเสียงกรีดร้องออกมาเท่านั้น บางคนถึงกับซบคู่ของตนเองแล้วคร่ำครวญต่างๆนาๆ กรีนแลนด์ได้ชวนจิโลที่เบื่องานเลี้ยงออกไปขับรถเล่นนอกเมืองซึ่งเขาก็เห็นดีด้วยเนื่องจากผู้คนชาวเมืองนั้นหนาแน่น เดินไปทางไหนก็มีแต่จ้องมองเขาพ่อบ้านรีบส่งสัญญาณให้คนขับรถที่บ้านส่งรถมาให้นายน้อยของเขาแทบไม่ทันอย่างดีใจที่คืนนี้จิโลจะได้ออกไปเที่ยวกับสาวๆบ้าง ด้วยความที่จิโลเป็นสุภาพบุรุษและห่างหายจากการพาแฟนเที่ยวมานานเกือบสิบปี แต่กลับมีโอกาสขับรถพาแขกของพ่อกับแม่ไปเที่ยวตามที่ท่านขอร้องเท่านั้น กรีนแลนด์สอนให้เขารู้จักร้านอาหารตามไหล่ทางแม้ว่าพวกเขาทั้งคู่จะอยู่ในชุดที่เป็นทางการมากๆก็ตามแต่ไม่ได้เป็นอุปสรรคใดๆในการพาช็อปกินเที่ยวเล่นเลย เธอเป็นคนสดใสที่ได้ของกินแค่ไอศกรีมโคนเท่านั้นด้วยซ้ำไป เขาไม่ได้สัมผัสเรื่องพวกนี้มาก็นานและไม่เคยกินอะไรข้างทางจึงเป็นสิ่งแปลกใหม่พอสมควร เธอยิ้มให้เขาแล้วมองน้ำพุของสวนสาธารณะแห่งหนึ่งที่เป็นที่ขึ้นชื่อของเมืองข้างๆที่มีแสงสีล้อกันอย่างสวยงาม เธอขอมือเขาอีกครั้งเพื่อแต่งรำในเพลงที่เปิดคลอเบามาตามสายลม ถึงจะเป็นเพียงแค่ช่วงระยะเวลาสั้นๆแต่หัวใจของจิโลกลับเต้นแรงพอที่จะสูบฉีดเลือดให้มาเลี้ยงบนใบหน้าที่ไร้สีให้มีอมชมพูเจือจาง ดีที่ได้ความมืดในบางช่วงช่วยพรางอาการประหม่าไปได้ แล้วด้วยลมที่แรงและพวกเขามาหยุดยืนในจุดที่น้ำพุพุ่งขึ้นมาเป็นสายโดยไม่รู้ตัว น้ำพุพุ่งมาจากทิศทางต่างๆหยอกล้อกับแสงไฟอย่างสวยงามและกรีนแลนด์ได้พูดขอทำตามใจตัวเองอีกครั้งด้วยการพยุงตัวขึ้นด้วยปลายเท้าแล้วจูบจิโลทั้งที่ตนเองใส่ส้นสูง

จิโลไม่ได้ปฏิเสธใดๆจากความรู้สึกที่อยากคบหากรีนแลนด์เป็นมิตรขณะนี้เปลี่ยนเป็นความเย้ายวนใจอยากที่จะลึกซึ้งดูบ้าง จะหาว่าเขาหลงตัวเองก็ว่าได้ในเมื่อเธอเคยบอกกับเขาว่าชอบและเธอเป็นฝ่ายเดินเข้าหาเขาก่อน เขาจะให้โอกาสเธอได้ใช้เวลาอยู่กับเขาในตอนนี้ และความสัมพันธ์ครั้งนี้คงเป็นประสบการณ์ที่ดีสำหรับเขาและเธอได้ จิโลประคองใบหน้านวลที่ต้องแสงจันทร์ให้จ้องตาประสานกับเขาเธอมองเขาและเขาสามารถบอกได้ในทันทีว่าเธอหลงรักเขา มันช่างเป็นสายตาที่เขาไม่เคยเข้าใจทุกครั้งที่ได้สบตากันมาตั้งแต่รู้จัก แต่ตอนนี้ได้มีโอกาสจ้องตาของเธอตรงๆโดยเอาคำว่าใส่ใจลงไปที่หัวใจของเขาจึงได้รู้ความนัยที่เธอพยายามสื่อ

นอกจากจะพาเธอผ่านค่ำคืนอันแสนเย้ายวนนี้ไปด้วยกันในโรงแรมหรู ยามเช้าที่น่าจะมีเรื่องดีๆเกิดขึ้นเมื่อกรีนแลนด์ยืนมองบรรยากาศของเมืองที่อยู่ข้างๆกันด้วยสายตาที่มีความสุขและความอยากรู้อยากเห็น จิโลรู้ว่าเธออยู่ในโลกที่สดใสแต่เขารู้สึกผิดที่ปล่อยให้แสงสีเสียงและกลิ่นหอมจางๆจากตัวเธอเล่นงานทำให้หลงทำสิ่งที่ไม่ควรทำกับกรีนแลนด์ เขาไม่ได้รักเธอหรือรู้สึกถึงขั้นนั้นเลย เขาพยายามทบทวนเรื่องราวตั้งแต่รู้จักกันของเขากับเธอ เขาคงเป็นผู้ชายที่แสนโง่ที่กำลังจะปฏิเสธสิ่งที่ดีตรงหน้านี้ไปทั้งที่เขาเป็นคนที่เธอเลือกที่จะเดินเข้ามาหาด้วยตนเอง กรีนแลนด์จัดเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทางมองเขาอย่างภาคภูมิใจ จิโลกลับบอกเธอว่าเราไม่ได้คบกันและตัวเขาคงไม่อาจสามารถผูกมัดเธอได้อย่างแน่นอน เพียงเพราะเธอไม่เคยหยุดที่ใครมาก่อนจากที่รู้จักกันมา เธอตอบกลับไปว่าเป็นไปไม่ได้หรอกเพราะชายหนุ่มที่จะทำให้เธอเปลี่ยนไป จิโลบอกว่าเราเป็นอะไรไปไม่ได้นอกจากคนคืนเดียวก็พอ คุณไม่ใช่สำหรับผม สักวันคุณคงมีโอกาสนอกใจผมแน่ๆ เธอตอบปฏิเสธเสียงดังฟังชัด จิโลดึงตัวให้หันมารับความจริงที่เขาจะกล่าวตอบกลับไปว่าเธอเป็นคนเจ้าชู้และนั่นคือสิ่งเธอเปลี่ยนแปลงไปไม่ได้ เธอไม่เคยผูกมัดกับใครได้นานเลยสักคนกรีนแลนด์ได้แต่คิดทบทวนที่เขาพูดอาจจะจริงหรือไม่เธอเองก็อาจจะหวั่นไหวไปเองที่ได้ทำตามที่คิด ยอมที่จะเสี่ยงในทุกครั้งที่ผ่านมากับทุกคน นี่คงเป็นเรื่องที่สมหวังอีกเรื่องและเธอควรยอมรับการผิดหวังให้ได้ เธอร้องไห้ ที่ไม่อาจย้อนเวลากลับไปยังอดีตที่แสนยาวไกลได้ ถ้าเพียงเธอกล้าพอเธอคงเดินเข้าไปบอกจิโลในวัยเด็กอายุสิบสี่แล้วก็ได้ว่าเธอชอบเขาจากใจจริง ตอนนี้เธอและเขาต่างอายุยี่สิบกว่าแล้วจะไปพูดอะไรมันก็คงไม่มีประโยชน์ใดๆอีก เพราะจิโลเชื่อในสิ่งที่เขาเห็นมาโดยตลอดที่เธอไม่เคยแก้ไขมันได้เลย แต่จิโลจะรู้บ้างไหมว่าเธอได้ถูกเขาผูกมัดจนแกะไม่ออกมานานแล้ว ผิดกับจิโลที่หลงเข้ามาในชีวิตของเธอเพียงคนข้ามคืนเท่านั้น ที่เธอจะจดจำไปตลอดชีวิตของเธอเองว่าครั้งหนึ่งเคยได้สารภาพรักกับคนที่ชอบมาตลอดแต่ต้องใช้เวลาถึงสิบกว่าปีกว่าจะได้พูดคำนั้นออกไป และเป็นค่ำคืนที่เธอได้กลายเป็นเจ้าหญิงเพียงหนึ่งเดียวที่ในชีวิตของเขาและเธอได้อยู่ด้วยกันถึงจะแค่ชั่วคืน แต่ด้วยความต้องการที่ไม่ได้บังคับฝืนใจใดๆ กรีนแลนด์ได้ทำทุกอย่างแล้วด้วยใจที่ปรารถนาถึงชายหนุ่มรูปสลักแห่งเทพเจ้า ตำนานระหว่างเทพธิดาเพียงดินกับหนุ่มรูปสลักในโบสถ์จบลงที่เทพธิดาหลงระเริงไม่ทำตามที่ตนคิดแต่ต้นจึงต้องเสียทุกสิ่งในวันที่สายไปเช่นนี้

End

uncommitted

ผลงานอื่นๆ ของ rurasan ดูทั้งหมด

ผลงานอื่นๆ ของ rurasan

ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

ความคิดเห็น

uncommitted

เนื้อเรื่อง

คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด

ผลงานอื่นๆ ของ rurasan ดูทั้งหมด

ผลงานอื่นๆ ของ rurasan

ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

ความคิดเห็น