ขอยืนยัน...ในความเป็น"เพื่อน"

เนื้อเรื่อง

        บทความนี้เราไปเจอในหนังสือเล่มหนึ่ง  เกี่ยวกับ  "เพื่อน"   เลยอยากเอามาให้เพื่อนๆลองอ่านดูจ้า........
                                                 
                                                     
        
        เมื่อไม่นานมานี้   ในชั่วโมงเรียนวิชาการอ่าน   อาจารย์ของฉันสั่งให้หยิบกระดาษขึ้นมาคนละแผ่น  และให้เวลา 5 นาที  เขียนถึงสิ่งที่มีค่าต่อชีวิตมากที่สุด...

        การเขียนถึงสิ่งที่มีค่าต่อชีวิตในเวลา 5 นาที  ฟังดูเหมือนง่ายนะแต่พอเอาเค้าจริง  ฉันเห็นไม่มีใครเขียนได้เกิน  20 ข้อสักคน   แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าในชีวิตนี้เรามีสิ่งที่มีค่าน้อยเกินไปหรอกนะ  ฉันเชื่อว่าเราทุกคนมีสิ่งที่มีค่าต่อความรู้สึกอยู่มากมาย  เพียงแต่เราไม่สามารถหยิบมันออกมาได้หมดในเวลาแค่ 5 นาที  และบางสิ่งเราก็หลงลืมไปว่า   มันมีค่ากับเรา...

     มีใครหลายคนกล่าวว่า  "เรามักจะรู้ตัวว่าสิ่งใดสิ่งหนึ่งมีค่า ก็เมื่อเราได้สูญเสียมันไปแล้ว"  นั่นอาจเป็นเพราะว่า    หลายสิ่งหลายอย่าง  ก็อยู่ใกล้เราเสียจนเราเกิดคำถามว่า  "มันมีค่ากับเราจริงหรือป่าว ?" 

    อย่างความเป็นเพื่อน  "เพื่อน"   อาจมีบางครั้งที่ความสนิท   ทำให้เราหลงลืมที่จะให้ความสำคัญกับคำๆนี้   หลายครั้งที่เราติ่นเต้นกับการเจอสิ่งใหม่ๆเจองานสนุกๆคนรักหล่อๆกิ๊กน่ารักๆ  และเอาเวลาของเราไปทุ่มเทให้สิ่งเหล่านั้นเสียหมด.....กว่าเราจะรู้ตัว   ความเป็นเพื่อนที่เราเคยมีอยู่ในกำมือ  ก็หายไปหมดเสียแล้ว

    เราสูญเสียอะไรไป  จากสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ล่ะ ?  ในตอนแรกเราอาจจะไม่รู้สึกหรอก   เพราะเราได้เจอกับสิ่งใหม่ๆ  อยู่ตลอดเวลา  แต่เราจะรู้ตัวอีกที  ก็ในวันหนึ่งที่เราล้ม  แล้วกดดูเบอร์โทรศัพท์ในมือถือที่ mem ไว้เป็นร้อยๆชื่อ  แต่ไม่มีใครที่เราจะโทรฯไปพูดคุยอย่างเปิดอกได้จริงๆสักคน!

   สำหรับฉัน  "มิตรภาพ"  จึงเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่และละเอียดอ่อน  ฉันจึงไม่แปลกใจเลยที่วันนั้น  ฉันตักสินใจเขียนคำว่า  "เพื่อน"  ลงในรายชื่อสิ่งที่มีค่าต่อชีวิต  เป็นอันดับต้นๆ


      เพราะแม้ฉันจะ  "ยังมี"  แต่คุณค่าของคำว่า "เพื่อน" สำหรับฉันก็ไม่แพ้  "สิ่งที่เราสูญเสียมันไปแล้ว"   หรอกนะ

      ---------------------------------------------------------------------------------------
                                                                 

อ่านจบแล้วรู้สึกยังไงกันบ้างค่ะ   แล้วก็อย่าลืมดูแลความผูกพันของคุณและเพื่อนที่อยู่ในกำมือให้สุดใจขาดดิ้นเลยนะค่ะ