แน่ใจหรือว่าเป็นความรัก

เนื้อเรื่อง

วันนี้เป็นวันที่ทำให้ชีวิตผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง ได้พบกับรักที่เค้ารอมานาน
และก็กายเป้นความรักที่ทำให้ผมซ้ำใจ
วันนี้ผมได้พบกับ เธอ ที่งานเข้าค่ายของลูกเสือ  เธอโดนใจผมตั้งแต่แรกพบ
แต่ก็ไม่กล้าเข้าไปทัก  เพราะผมเป้นคนขี้อาย
จนกระทั้ง เจน ซึ่งเป้นเพื่อนของ เธอก็ได้ชวนผมไปหาของกิน แล้วก็ชวนเธอไปด้วย
จนกระทั้งผมขับรถไปถึงร้านอาหารข้างทางเจนก็เดินไปสั่งอาหาร โดยที่ ผมกับเธอรออยู่ที่รถ
ตอนแรกผมคิดว่าจะถามเชื่อเธอ จนกระทั้ง เธอปล่อยมุขแปลกๆขึ้นมา
นี้ เมื่อกี้มีคนมานั่งจีบกันตรงนี้เชื่อมั้ย  ผมก็ไม่คิดว่าเธอจะถามผม
แต่เธอ มองตามาที่ผม และผมก็คล้อยตาม ตอบไปว่าเชื่อ ทำไมหลอ
เธอก็เลยพูดว่า ไม่เห้นหลอนั้นอ่ะไร  ผมหันไปมอง ร่องน้ำข้างทางที่มีกลิ่นเห็นเล็กน้อย  ก็ตอบไปว่าน้ำเน่าไง
เธอก็เลยบอกว่านั้นไงคนมานั่งจีบกันตรงนั้น น้ำเลยเน่าอ่ะ
คำตอบของเธอทำให้ผมอดหัวเราะไม่ได้
จนผมกล้าถามเชื่อเธอก็บอกว่าชื่อ ***ผมก็ตอบกลับไปว่า เรา *** น่ะ
แล้วพอกลับไปถึงโรงเรียน จ็อบเพื่อนผมก็ถามว่าไปไหนมา ผมก็ตอบว่าทามไม
จ็อบบอกว่าเธอเป็นแฟนของจ็อบ ทำให้ผมอึ้งไปเลย
ผมเลยไปถามเธอว่าเป็นแฟนจ็อบจริงหลอ แต่เธอบอกว่ายังไม่ใช่แค่คบกันอยู่
คืนนั้นเราไปเที่ยวงานพ่อขุนกัน มี ผม อั๋น  จ็อบ เจน  ดา  และที่ขาดไม่ได้ คือ เธอ
พอไปถึงเธอก่ะดาก็อยากเข้าไปในเทค  แต่อั๋นเจ็บท้องเพราะว่าเต้นมาจากโรงเรียนแล้ว
จึงไม่อยากเข้าเทค  พวกเราจึงตกลงกันว่าจ็อบก่ะอํ้น จะไปหาเพื่อนที่ เล่นดณตรีอยู่  ผมลังเลว่าจะไปไหนดี
ถ้าไป กับ เธอ ก็เป็นผู้ชายคนเดียว  แต่ถ้าไปกับอั๋นก็ต้องให้ผู้หญิงเข้าไปเอง  ผมจึงอดห่วงไม่ได
จึงเข้าไปด้วย แต่ผมก็ไม่เต้น จนตำรวจสงสัยมาค้นตัวผมตั้ง 2รอบ ผมจึงบอกเธอว่าอาย ถ้าไม่ได้ แอลกอฮอล เต้นไม่ออกหรอก  เธอเลยพาผมไปซื้อเบียร์มาดื่น พอเบียร์หมดก็ขอตัวไปดูดบุหรี่  แล้วผมก็เต้นกับเธออย่างมีความสุข  พอถึงเวลา เที่ยงคืน เท็คก็ปิด  พวกเราก็กำลังจะกลับโรงเรียน แต่รถออกจางานเยอะมากเราจึงต้องรอให้รถไปก่อนระหว่าง รอนั้นผมก็ล้วงเอามือถือขึ้นมา  กดเลข 0 แล้วก็ยื่นให้เธอแล้วก็บอกเธอว่า เติมให้เต้มๆหน่อยดิ  แต่เธอ กับทำเป็นไม่รู้เรื่อง ผมเลยคิดในใจว่าเธอไม่ชอบผม จนพอกลับมาถึงโรงเรียนจ็อบก็โทรไปหาเธอสักพักจ็อบก็ยื่นโทรศัพย์มาให้บอกว่าเธอจะคุยด้วย  ทำเอาผมงงไปหมด
พอผมพูดว่า หวัดดี เธอก็ตอบกับมาเป็นเบอรื  แล้วบอกว่าอย่าให้จ็อบรู้ล่ะ ผมก็รับปาก

    จนเช้าผมก็โทรไปหาเธอ  ตอนคุยก็หน้าแดง นิดๆเพราะว่าอายมาก  คุยๆกันได้วันสองวัน
ในระหว่างนั้น วันหนึ่งเธอก็บอกให้ผมเลิกบุหรี่เพราะมันไม่ได้ ให้เลิกเพื่อนตัวเองไม่ต้องทำให้เธอหรอก เธอให้เวลาถึงสิ้นเดือนกุมภา
 ถ้าเลิกไม่ได้ก็ทางใครทางมัน  ผมก็รับปาก  วันหนึ่งผมก็ชวน เธอไปเที่ยวหาดเชียงราย เพื่อนจะนั่งดูวิวแต่กับกายเป็นคนล่ะอย่างกับที่ผมคิดใว้
พอไปถึง อั๋นก็สั่งเหล้ามากิน โดยอั๋นชอบแอนนาเลยชวนแอนนาไปดูหนังในวันอาทิตย์  ผมกับเธอก็คุยกันว่าจะไปด้วย
คืนวันเสาร์เธอหาว่าผมตื่นสายผมเลยถ้าไปว่าพรุ่งนี้ถ้าผมตื่นก่อนผมขอหอมแก้มทีนึงน่ะ ซึ่งเธอก็ตกลง
และแล้วผมก็โทรหาเธอได้ก่อน อิอิ พอไปถึงโรงหนัง ก็ทำให้ผมเสียอารมมากเพราะผมก่ะเธอนั่งคนล่ะฟากกันเลย
โดยมีแอนนาก่ะอั๋นนั่งคั้นใว้ เธอก็เลยแลกที่กับแอนนามานั่งข้างผม ผมเลยทวงสัญญา ซึ่งเธอก็ทำตามอย่างที่ได้บอกใว้
และก็บอกว่าอย่าบอกให้ใครรู้ น่ะผมก็ตอบตกลงโดยไม่สงสัยอ่ะไร ตอนแรกผมคิดว่าจะไปดูหนัง ผีเสื้อสมุทร
แต่ที่ไหนได้กับกลายว่าผมนั่งมองหน้าเธอแทนจนหนังจบ และคืนนั้นผมก็ขอเธอเป็นแฟน แต่เธอก็บอกว่ารอเวลาก่อนน่ะ ให้ถึงวันที่ 14 ก่อน
ผมก็ยอมรอ พอถึงวันที่ 14 เธอก็ตกลง แต่เธอบอกว่า เรารักกันให้รู้กันสองคนพอน่ะ ผมก็ไม่เข้าใจ ว่าทามไมต้องปิดบังขนาดนั้น
แต่ผมก็ไม่ได้คิดอ่ะไรมาก แต่แล้วช่วงหลังเธอกลับไม่มีเวลาให้ผมเลย  ตอนอยู่ในโรงเรียนก็คุยกันได้ไม่นานเพราะว่ากลัวคนอื่นจะรู้  
พอตกเย็นเลิกเรียนมาผมก็อยากจะพาเธอนั่งรถกลับบ้านแต่เธอบอกว่าเดี๋ยวที่บ้านเห็น  ผมก็ไม่ได้ว่าอ่ะไร เลยคิดว่าจะไปส่งหน้าโรงเรียนก็ได้ แต่เธอก็ไม่ยอมไปกับผม
ผมกับเธอไม่เคยสวีทเหมือนคนรักคู่อื่นเลย ขนาดว่าไปเดินห้างผมก็แค่โอบไหล่เธอใว้ แต่เธอกับเอามือปัดออก   คืนนี้เป้นคืนที่ผมน้อยใจที่สุด
และคิดไปต่างๆนาๆว่าทำไม คนรักกันต้องปิดบังด้วยหลอ ทามไมล่ะเราจะรักกันจะกลัวคนอื่นรู้ทำไม   แล้วก็เธอไม่มีเวลาให้กับผมเลยทั้งๆที่อยู่โรงเรียนเดียวกันแท้ๆ
ไม่เคยจะหนุงหนิงเหมือนคนรักกันคู่อื่นเลย วันหนึงเธอมาหาผมที่บ้านแล้วถามผมว่าเล่นยามั้ยตอนแรกก็ปฎิเสธ แต่เธอก็ลักไก่ผมเดยที่ผมไม่คิดเลย  เธอบอกว่าเธอ ถามอั๋นหมดแล้ว
 อั๋นก็ยอมรับว่าเล่น  แถมหาว่าผมเป็นคนขายอีก  ทำให้ผมกับเธอห่างกันสักพัก แล้วผมก็ไปง้อเธอโดยสัญญาว่าจะเลิกภายในเดือนนี้เหมือนบุหรี่ แน่นอน เราเลยดีกันได้สักพักหนึ่ง
แล้วเรื่องที่เธอไม่มีเวลาให้ผม  ผมก็เสียใจมากไม่ได้โทรหาเธอ  จนเธอโทรมาหา ผมเงียบ  ไม่ค่อยมีอารมที่จะคุยชักเท่าไหร่นักเธอเลยถามว่า ผมเป็นอ่ะไร
ผมก็เลยตอบไปด้วยคำถาม 2 คำถามว่า เธอเราขออะไรอย่างได้ไหม  เราอยากได้เวลาของเธอ เวลาของเธอน่ะแบ่งมาให้เราชักนิดจะได้ไหม รู้ไหมว่าเรารักเธอแค่ไหน
อยากจะกอดเธอใว้และบอกว่ารักเธอที่สุดและรักเธอคนเดียว  แต่เราว่าเธอคงให้ไม่ได้หรอกใช่ไหม  
   เพราะเวลาของเธอคงมีค่ามากกว่าคำว่ารักของเรา

แล้ววันรุ่งขึ้น เธอก็ให้กระดาษมาแผ่นหนึ่ง  เขียนข้อความด้านนอกว่า

    อย่าหลอกกันเลย ถึงแม้เธอจะหรอกให้ฉันมีความสุข  แต่ว่าแม้จะต้องตายจากกันไปยังไม่เสียใจเท่านี้เลย

ส่วนข้อความข้างในเขียนว่า

    ฉันอยากจะรักเธอและให้เวลาเธอให้มากกว่านี้  ฉันขอเวลาหน่อยได้ไหม ฉันยังลืมแฟนเก่าไม่ได้
และฉันยังมีความลับอีกอย่างที่สำคัญ มีแต่ตัวฉันเท่านั้นที่รู้  ถ้าฉันบอกเธอไม่รู้ว่าเธอจะรับได้หรือป่าว

    พออ่านจบผมก็เสียใจมากทั้งๆที่ผม  ทุ่มเทให้เธอหมดทุกอย่างแต่เธอกับไม่ยอมลืมแฟนเก่า  จะให้ผมทำยังไงล่ะทีนี้
แต่ผมก็เป็นคนมีเหตุผลพอ เลยให้เวลาถึงสิ้นเดือน เหมือนที่ผมจะเลิกบุหรี่ เธอก็ตกลง
คืนนั้น ผมก็มีอารมนิดหน่อยเธอโทรมาตอน ทุ่มกว่าๆ ในตอนที่เธอออกมาซื้อของ ที่ บิกชี(ปกติเวลาไปไหนเราจะโทรบอกกันตลอด)
แต่ผมก็ไม่ค่อยคุยด้วย เธอเลยบอกว่า ถ้ากลับถึงบ้านจะโทรหาอีกรอบ และจะเล่าความจริงทั้งหมดให้ฟัง
พอถึง 4ทุ่ม เธอก็โทรมา และเล่าเรื่องที่เลิกก่ะแฟนเก่า เพราะ แฟนเก่ามีคนใหม่ ตอนเธอไปถามแฟนเก่าของเธอว่าจะเลือกใคร
ไอ้นั้นมันก็บอกว่า จะขอเก็บใว้ทั้ง 2 คน เธอเลยทำใจไม่ได้ เลยหนีมาอยู่เชียงราย  และเธอก็ถามผมว่า พร้อมจะฟังความลับ
หรือยัง แล้วจะ ยอมรับได้ไหม ผมก็บอกว่าลองพูดมาดิถ้ายอมรับได้ก็จะยอม ถ้ารับไม่ได้ก็จะพยายามรับใว้
เธอบอกว่าเธอคบกับเขามา 1ปีกับ 8เดือนแล้ว และเธอก็เคยมีลูกกับเขาแต่เอาออก  วันที่ 23 กุมภาพันธ์  เป้นวันที่ลูกของเธอครบ 1 ขวบ (รวมกับที่ท้อง)
พอเธอพูดจบ เธอก็กำลัง จะถามผม ผมเลย ตอบไปก่อนว่า  เรื่องนี้เรารู้มานานแล้วแหละ  แค่รอเวลาที่เธอจะบอกความจริงกับฉันแค่นั้น  อย่างห่วงเลยเราไม่คิดถึงอดีตที่เลวร้ายของเธอหรอก
"ไม่ว่าคนที่เรารักจะดีหรือไม่ จะเคยผ่านอะไรมาก็ช่าง เราก็ยังรักเค้าจริงไหม ขอแค่เค้าจริงใจกะเรา แค่นี้แค่นี้เท่านั้น คนอย่างฉันคนนี้จะขอรักเธอคนเดียว"
แล้วเราก็รัก อย่างมีความสุขช่วงหนึ่ง  แต่แล้วก็มีเหตุการ บางอย่าง เริ่มที่จะ .........
    วันอาทิตย์ที่ 26 กุมภาพันธ์  ผมโทรไปหาเธอแล้วบอกว่าคืนนี้ ผมจะไปหาตอนตี 1 แล้ว ผมจะโทรไปปลุกตั้งแต่เที่ยงคืนครึ่ง  เพื่อให้เธอมาเปิดประตูให้  
ตอนตี 1 ผมก็ถึงบ้านเธอพอดีแล้วเราก็เข้าไปในห้องของเธอ (สาบานได้เลยว่าที่ผมมาที่นี้ไม่ใช่มาเพื่อจะ มีไรกัน อย่างแน่นอน) ผมก็นอนคุยก่ะเธอชักพัก
แล้วก็แกล้งแหย่เล่นว่า  เราทำอะไรสนุกกันเถอะ  ซึ่งตอนแรกก็คิดว่าเธอจะไม่ยอมหรอก  ก่อนจะตกลงเธอถามผมว่าแล้วจะไปเรียนทันหลอ  
ผมก็ตอบไปว่า  ทันดิ  เสร็จตี 3 กลับบ้านก็ ตี3.3  แล้วก็แปลอังกฤษ ถึงสว่าง จะไปไม่ทันได้ไง  พอพูดจบเธอก็ตกลง  
    เมื่อเสร็จภารกิจที่ไม่ได้ตั้งใจแล้วก็กลับบ้านปรากฎ  ตัวเองง่วงนอนมากๆก็เลยนอนแล้วก็ตั้งนาฬากาปรุกใว้  แต่แล้วความซวยก็มายืน นาฬิกาถ่านหมด
รู้ตัวอีกที ก็ 10 โมงแล้ว  จะลุกจากเตียงก็ยังไม่ได้  เพราะหมดแรงไปกับเรื่องคืนที่ผ่านมาไปมาก  จะออกบ้านได้ก็ 11โมงแล้ว  ก่อนออกบ้านได้โทรไปหาเธอ  ก่ะว่าจะขอโทษ
เรื่องที่พูดไปแล้วทำไม่ได้และบอกเธอว่ากำลังจะเข้าโรงเรียน   แต่เธอกับประชดผม โดยพูดว่า "มันจะเที่ยงแล้วมาทำไมทำไมไม่นอนต่อที่บ้านล่ะ"
แล้วเธอก็วางหูไป  พอตอนบ่ายผมโทรไปหาเธอและถามว่าเธออยู่ไหน  แต่เธอก็ประชดอีก ว่าอยู่ตึก 8 (แต่โรงเรียนผมมี 4ตึก ครับ) ผมเริ่มรู้สึกแล้วว่าเธอเปลี่ยนไป
ตอนเย็นของวันนั้นผมโทรหาเธอตั้งแต่ 4โมง กว่าเธอจะรับก็ 2ทุ่มกว่าแล้ว  ผมเลยถามว่าเธอเป็นอะไร  เธอก็บอกว่าไม่ได้เป็นอะไร  ทั้งที่การแสดงออกของเธอก็รู้ว่า  
ไม่ค่อยพอใจผม  ผมก็ไม่รู้ว่าเรื่องอ่ะไร พอผมถามย้ำเธอๆก็บอกว่า ไม่ได้เป็นไรไง  ไม่เชื่อกันหลอ ผมก็นิ่งไปชักพัก เธอก็บอกว่าจะไปนอนแล้วเธอก็วางสาย  
ผมโทรไปอีกที  เธอก็บอกว่า  "จะหลับแล้วโทรมาทำไมอีก  ก็ไม่ได้โกรธเธอนิ  แค่ไม่อยากพูดด้วย  เกียจจังคนโกหก" แล้วก็วางทันทีโดยที่ผมไม่ทันคุยสักคำ
พอมาอีกวัน ผมไปหาเธอห้องสมุดเธอก็ไม่คุยกับผม ขนาดมองหน้ายังไม่มองเลย  ผมเลยคิดว่าเธอคงเกียจผมมาก  

    ผมเลยไปหาเธอที่หอเพื่อนเธอ ที่หอแถวๆโรงเรียน ผมก็ไม่กล้าเข้าไปเรียกในห้อง เพราะ ในห้องนั้นมีแต่ผู้หญิง  ตอนแรกเธอก็ไม่อยากออกมาผมเลยต้องเดินไป
หาที่ประตูแล้วก็ถามว่า โกรธ อะไรเราหลอ แล้วก็ลูบหัวเธอเบาๆ เธอก็บอกว่าผมไม่ทำตามที่พูดใว้ในคืนนั้น  (พระเจ้าช่วยด้วยเพราะมาสายเกือยจะทำให้เกือบเลิกกัน)
วันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายของเดือนนี้แล้ว เธอก็บอกผมว่า อย่าลืมล่ะ ผมก็บอกว่าแน่นอน
    พอมาถึงวันนี้ วันที่ 1มีนาคม 2549 ชีวิตผมเปลี่ยนไปมาโรงเรียนตั้งแต่ 7โมง ครึ่ง แต่เพื่อนโทรมาให้ไปรับ ก็เลยต้องไป ขากลับเจอตำรวจอีกเลยต้องหลบ  
กว่าจะเข้าไปได้ก็ 8โมง ครึ่ง ทำไมช่างโชคร้ายเช่นนี้   และเรื่องใหญ่ก็มาถึง เธอคงเห้นผมเดินไปหลังโรงอาหารกับเพื่อน คงจะคิดว่าผมสูบบุหรี่ เพราะตอนเย็นผมโทรไป
เธอก็บอกว่าผมทำอย่างที่พูดไม่ได้ขอให้ห่างกันสักเดือน คือเดือนมีนา เธอจะหนีผมไปอยู่พิษนุโลก  (จะให้ผมเถียงหลอไม่มีทางที่เธอจะเชื่อผมดีไม่ดีๆเธอจะหาว่าผมหลอกเธออีกก็ได้)
ผมก็เลยอธิบายไปว่า   "ยาน่ะเราเลิกได้แล้ว แต่บุหรี่ ขอเวลาอีกสักหน่อยน่ะ"เธอก็ไม่ยอม ผมก็เลยย้อนไปว่า  แล้วเรื่องที่จะลืมไอ้แสนเลว แฟนเก่าของเธอล่ะ
เธอก็บอกว่าถึงตัวเธอจะเป็นของผมแต่อย่างอื่นไม่ได้  ผมไม่ได้รับความรักจากเธอ เต็มร้อย ผมคิดในใจว่าเกิน 50 %ก็คงดีแล้ว ผมเลยถามเธอ ว่าเธอให้ผมถึงครึ่งใหม
เธอกับตอบมาว่า ไม่ถึงครึ่งด้วยซ้ำ แค่ประมาน 30 % เท่านั้นที่เหลืออีก 70% ล่ะ ผมถาม  เธอก็ทำร้ายจิตใจของผมอีกครั้ง เธอบอกว่า อีก 70% ของเธอยังให้กับไอ้แสนเลว
ที่ทำให้เธอเจ็บทั้งกาย และ ใจ ตั้งแต่มีอะไรกับเธอจนท้อง แล้วก็บังคับให้ไปทำแท็ง พอเบื่อแล้ว ก็หาคนใหม่ทำให้เธอเสียใจอย่างมากเลยย้ายมาอยู่ เชียงราย
แล้วไอ้แสนเลวคนนั้น ก็โทรมาหาเธอโทรมาว่ายังรักเธออยู่ ทำให้เธอช้ำใจขึ้นไปอีกเพราะเธอแอบโทรหาเพื่อนของเธอเพื่อนของเธอก็บอกว่า  ไอ้แสนเลวคนนั้นยังคบกับ
คนที่มาแทนเธอในครั้งนั้นอยู่  แล้วไอ้แสนเลวมันโทรมาทามไม มันต้องการอ่ะไรจากเธออีก  มันทำร้ายเธอขนาดนี้แล้วเธอทำไมยังไปให้ใจมันมากกว่าฉัน
     
    ฉัน.........คนที่รักเธอตั้งแต่แรกเจอ
    ฉัน.........คนที่ทุ่มเททุกอย่างเพื่อเธอ
    ฉัน.........คนที่อยากจะรักเธอเป็นคนสุดท้าย
    ฉัน.........คนที่เชื่อเธอทุกอย่าง ไม่ว่าเธอจะบอกอะไร
    ฉัน.........คนที่รักเธอคนเดียวไม่มีใครอื่น
    ฉัน.........คนที่ไม่ทำร้ายเธอทั้งกายและใจ
    ฉัน.........คนที่ยอมเธอไม่ว่าเธอจะด่าว่ายังไงก็ไม่เคยเถียง
    ฉัน.........คนที่ไม่ยอมให้ใครทำร้ายเธอ
    ฉัน.........คนที่จะปกป้องเธอแม้จะแลกด้วยชีวิตรของฉัน  
    ฉัน.........คนที่คอยให้เธอทุกอย่างโดยไม่หวังอะไรนอกจากความรัก
    ฉัน.........คนที่ทำบางอยางให้เธอไม่ได้จนเธอโกรธ
    ฉัน.........คนที่เธอกำลังจะทิ้งไปเพราะเหตุผลของเธอที่ฉันทำผิดเพียงเล็กน้อย
    ฉัน.........คนที่พร้อมจะจากไปเพียงเธอเอ่ยปาก
    ฉัน.........คนที่จะหายไปจากเธอเหมือนกันความรักที่เธอเคยให้ฉันเพียงแค่เธอหมดใจจากฉัน


ทำไมหลอความรักของฉันถึงไม่ถึงครึ่งนึงของหัวใจเธอเลย ทั้งๆที่ยอมทุ่มเททุกอย่างให้เธอ จนไม่มีสิ่งไหนที่เธอไม่ได้จากฉันแล้ว  เธอก็ไม่รักฉันถึงครึ่งใจของเธอ
แต่กับไปทุ่มให้กับคนเลวๆคนนั้น
    

    คนที่.........ลวงโลก
    คนที่.........ไม่แคร์ความรู้สึกของเธอเลยแม้สักนิด
    คนที่.........เห็นผู้หญิงเป็นขนม เคี้ยวเล่นไปวันๆ
    คนที่.........เห็นผู้หญิงเป็นของเล่น ที่เบื่อเมื่อไหร่ก็ทิ้งแล้วหาใหม่
    คนที่.........ไม่ถนอมน้ำใจเธอแม้เพียงสักครั้ง
    คนที่.........ทำให้เธอต้องทำแท็ง และรู้สึกผิดกับลูก
    คนที่.........เห็นลูกของเธอกับมันเป็นสิ่งไร้ค่าจะเอาทิ้งเมื่อไหร่ก็ได้
    คนที่.........พาหญิงคนใหม่มาควงต่อหน้าเธอเมื่อไม่ต้องการเธอแล้ว
    คนที่.........โทรมาหาแล้วบอกว่ารักเธอในขณะที่มันก็มีคนอยู่ข้างกายอีกคน
    คนที่.........ปั่นหัวเธอทำให้เธอเสียใจทุกครั้ง
    คนที่.........ฉันอยากให้ไปเกิดเป็นเด็กที่กำลังถูกทำแท็ง
    คนที่.........ฉันอยากให้มันชดใช้กรรมที่มันทำสนุกไปวันๆตามภาษาคนแสนเลวแต่ไม่รับผิดชอบกับสิ่งที่มันทำลงไป มันไม่รู้หรอกว่าเธอรู้สึกยังไง
                     เวลาเธอทำแท็ง  เพราะมันห่วงแต่สนุกของตัวเอง  ไม่สนใจว่าเธอจะเป็นไง ขอแค่ให้มันรอดจากหลักฐานมีชีวิต ที่จะประจานความชั่วของมัน
        
        และมันคนที่.........เธอทุ่มเทให้มันเกือบหมดใจทำไมทำมเธอถึงรักมัน มากว่าฉัน คนที่รักเธอที่สุดรักเธอคนเดียว และไม่เคยคิดนอกใจเธอแม้เธอจะไม่อยู่
                     คนที่รอให้เธอมาหา ถึงจะนานแต่ฉันก็รอ  รอเพื่อจะอยู่กับเธอกับเธออย่างมีความสุข แต่เธอเลือกปันใจให้คนที่ทำร้ายเธอ มากกว่าฉัน
                     ฉันถามว่าทำไมไม่ลืมมันชะ เธอ ก็บอกว่า คบกับมันมานานแล้วอีกอย่าง ก็เคยมีลูกด้วยกัน ผมก็เลยพูดออกไปว่า แล้วมันล่ะคิดถึงหัวอกเธอบ้าง
                     หรือป่าว ขนาดคบกันมานานมันยังไปมีคนอื่นโดยไม่แคร์เธอเลย เธอก็เลยบอกว่า เธออาจลืมคนชั่วอย่างมันได้ในเร็วๆนี้ แต่สิ่งที่เป็นปัญหาใหญ่ก็
                     คือ เธอผู้แสนดีไม่อาจลืมลูก ที่เกิดมาจากความสนุกชั่วคราวของมัน พ่อที่ชั่วช้าได้  

          วันนี้ตอนเย็นเธอเดินไปที่หอเพื่อนเธอ  ผมก็เลยขี่รถไปหาเธอ  และก็ได้ยินเสียงภาษา ที่ชาวพิดโลกคุยกัน พอเธอเห็นผมเธอก็ไล่ให้กลับบ้าน
และคืนนี้อาจจะเป็นคืนสุดท้ายของผม เธอบอกผมว่าถ้าสอบเสร็จจะหนีไปอยู่พิดโลก เป็นคำพูดที่ทำให้ผมเจ็บปวดมาก ผมเลยถามว่า จะกลับไปหา
ไอ้แสนเลวนั้นหลอ ตอนแรกเธอก็บอกว่าอยู่ก่ะพ่อและ แม่  แล้วเธอ ก็บอกว่าอาจจะกลับไปหาไอ้แสนเลวนั้น     ผมเลยตัดสินใต
บอกเธอว่า ผมขอทำตามเงื่อนไขข้อหนึ่งที่ผมเคยใว้กับเธอ  เงื่อนไงนั้นคือ
    
    ถ้าวันใดเธอคนที่เป็นที่รักของผมไม่ต้องการผมอีกต่อไป   ผมก็จะขอจากไปเองจากไปจากเธอโดยไม่มีท่าทีว่าจะกับมาเหมือนเก่าได้  
ผมจะจาไปพร้อมกับความรักอันน้อย นิดของเธอที่เคยให้ผม แต่ผมจะเก็บมันใว้ด้วยหัวใจของผมอย่างดี และจะไม่ลืม วันเวลาที่มีความสุขที่ ได้คบกับเธอ
ถึงมันเป้นเพียงแค่ช่วงเวลาสั้นๆ แต่ผมว่า"พอแล้วน่ะ  พอสำหรับผม คนที่ทุ่มเทให้เธอหมดใจหวังแค่ความรักจากเธอ ถึงแม้มันเล็กน้อย ก็ตาม"

    "เธออยู่เชียงรายต่อไปเหอะ เราไม่อยากให้เธอไปเจอกับคนเลวๆพันธุ์นั้นอีก"  ผมบอกเธอ ด้วยน้ำเสียงที่อยากจะร้องไห้  
เธอก็พูดมาว่า ผมจะไปอยู่ไหนผมก็เลยบอกว่า  "ไปใต้ก็ดีน่ะไกลกันดี บางทีเธออาจจะได้มากินข้าวต้มงานของฉัน ก็ได้ "แต่ไม่เอาดีกว่า
อยู่แพร่ดีกว่า  สาเหตุจริงๆที่ผมจากเธอมาอยู่แพร่นั้น  เพราะว่า จะได้รับข่าวของเธอคนดีที่รักคนที่ไม่เคยเห็นค่าของเธอ ถูกทำร้ายจากมันอีก
เพราะผมคงทนไม่ไหว แค่คนที่ทำร้ายผู้หญิงทั่วไป ผมก็เกียจแล้ว ถ้าเป้นมันล่ะ ไอ้แสนเลว มาทำร้ายคนที่ผมรักที่สุดในโลก ผมจะมาพิดโลก ได้เร็ว  
เพราะอยู่ใกล้ๆกัน แล้วยังน้องผมอีกคน ที่เป้นทั้งน้องและเพื่อนในเวลาเดียวกัน  จะตามผมไปพิดโลกกับลูกน้องของมันอีก รับร้องว่าถ้ามันทำร้าย หรือ ยุ่งกับคนที่ผมรักล่ะก็
มันตายแน่ ผมต้องโทรหา เธอบ่อยๆ เพราะถ้าห่างกันมากผมกลัว เธอจะกลับไปหามันอีก  
    

    และผมมีบางอย่างจะขอโทดและขอใจเธอ
    อยากขอโทษเธอที่โกหกเธอบ่อยๆถึงเธอจะไม่ชอบแต่ก็ทำให้เธอมีความสุข  ขอโทษสำหรับเรื่องมาโรงเรียนสาย ไม่รู้จะอธิบายให้เธอเข้าใจยังไง
ว่าฉันต้องทำงานจนดึก เพื่อเอาตังไปเที่ยวกับเธอ โดยไม่อยากให้เธอรู้  ขอโทษสำหรับสิ่งที่ฉันล่วงเกินเธอไป ถึงแม้เธอจะยินยอมก็ตาม ขอโทษสำหรับทำให้เธอ
เดือดร้อนเพราะฉัน ขอโทษที่ทำให้เธอเสียเวลากับคนที่เธอปันใจให้ไม่ถึงครึ่ง  ขอโทษที่ขอเวลาเธอมากไปทั้งที่เวลาของเธอมีค่ามากกว่าความรักของฉันชะอีก
ขอบคุณน่ะที่สอนให้ฉันอดทนกับรักที่เกือบต้องสูญเสียไป  ขอบคุณสำหรับ ช่วงเวลาดีๆที่ฉันเคยมีความสุข

                    


                            รักเธอเสมอและจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
                            .
                                คนรักเดียว

                        


    

    
    
 

้