Four light

 

บทเริ่มต้นของตำนาน

ณ ดาวดวงหนึ่งซึ่งอยู่สุดขอบจักรวาล ดาวดวงนี้มนุษย์ที่เกิดขึ้นมาจะเกิดมาพร้อมกับอาวุธพิเศษของตนเอง และในโลกแห่งนี้เอง อาณาจักรแห่งหนึ่งซึ่งอยู่มาอย่างสงบสุขตลอดมา วันหนึ่งกลับมีการปฏิวัติเกิดขึ้น พวกขุนนาง และข้ารับใช้ที่มีความโลภอยู่ภายในจิต ก็เกิดการทรยศขึ้นไปเข้ากับฝ่ายปฏิวัติ . . . สงครามเกิดขึ้น ครั้งแล้ว ครั้งเล่า มีผู้คนบริสุทธิ์ต้องล้มตายจำนวนมาก และในตอนท้ายกษัตริย์ ได้ออกมาสู้รบด้วยองค์เอง และได้ฟาดฟันกับ หัวหน้าคณะปฏิวัติ . . . "เจ้า..!! เจ้าเองหรือ ทำไมเจ้าถึงทำแบบนี้!!" กษัตริย์กล่าว "หึหึ ไม่ต้องพูดให้ มากความหรอก เจ้ากำลังจะตายอยู่แล้ว ย้าก!!" หัวหน้าคณะปฏิวัติกล่าว พร้อมกับฉวยโอกาส ขณะที่กษัตริย์กระอักโลหิต ออกมาฟันเข้าที่กลางลำตัว . . . "เจ้า . . . แล้วเจ้าจะต้องเสียใจ !!" ร่างของกษัตริย์เปล่งแสงสีทองออกมาแสงสีทองนั้น กระจายออกเป็น 4 สาย และแยกออกจากกันไป 4 ทิศ "เจ้า! เจ้าทำอะไรน่ะ! แสงนั่นคืออะไร!!?"หัวหน้าคณะปฎิวัติถาม "หึหึ สักวันหนึ่ง จะมีผู้กล้าทั้ง 4 มาปราบเจ้า!!" แล้วตัวกษัตริย์ ก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยทิ้งไว้เพียงปริศนา ที่มิอาจแก้ได้. . .  ต่อมาหลังจากที่กษัตริย์สิ้นพระชนม์ หัวหน้าคณะปฏิวัติได้ตั้งตนขึ้นเป็นกษัตริย์องค์ใหม่ พร้อมกับแต่งตั้งองครักษ์ประจำตัวขึ้น 4 คน และได้ปกครองอาณาจักรอย่างชั่วร้าย ตลอดมาความเดือดร้อนมีทุกหย่อมหญ้า กษัตริย์องค์นั้นมีนามว่า . . . "อิคาเดส"

"เจ้า..!! เจ้าเองหรือ ทำไมเจ้าถึงทำแบบนี้!!" กษัตริย์กล่าว "หึหึ ไม่ต้องพูดให้ มากความหรอก เจ้ากำลังจะตายอยู่แล้ว ย้าก!!" หัวหน้าคณะปฏิวัติกล่าว พร้อมกับฉวยโอกาส ขณะที่กษัตริย์กระอักโลหิต ออกมาฟันเข้าที่กลางลำตัว . . . "เจ้า . . . แล้วเจ้าจะต้องเสียใจ !!" ร่างของกษัตริย์เปล่งแสงสีทองออกมาแสงสีทองนั้น กระจายออกเป็น 4 สาย และแยกออกจากกันไป 4 ทิศ "เจ้า! เจ้าทำอะไรน่ะ! แสงนั่นคืออะไร!!?"หัวหน้าคณะปฎิวัติถาม "หึหึ สักวันหนึ่ง จะมีผู้กล้าทั้ง 4 มาปราบเจ้า!!" แล้วตัวกษัตริย์ ก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยทิ้งไว้เพียงปริศนา ที่มิอาจแก้ได้. . .  ต่อมาหลังจากที่กษัตริย์สิ้นพระชนม์ หัวหน้าคณะปฏิวัติได้ตั้งตนขึ้นเป็นกษัตริย์องค์ใหม่ พร้อมกับแต่งตั้งองครักษ์ประจำตัวขึ้น 4 คน และได้ปกครองอาณาจักรอย่างชั่วร้าย ตลอดมาความเดือดร้อนมีทุกหย่อมหญ้า กษัตริย์องค์นั้นมีนามว่า . . . "อิคาเดส"

ณ หมู่บ้านทิศเหนืออันสงบสุขแห่งหนึ่งซึ่ง ความชั่วร้ายยังเข้ามาไม่ถึง มีโรงเรียนสอนวิชาต่อสู้อันลือชื่อ นามว่า"โซดิแอก" ซึ่งมีนักเรียนที่จบไปเป็นยอดนักดาบ หลายต่อหลายคน ก็ได้มีนักเรียนคนหนึ่งซึ่งเกิดมาพร้อมกับพลังลมสมัครเข้ามาเรียนจนเวลาผ่านไป 5 ปีเด็กคนนั้นก็ได้เติบโตขึ้น จนมีอายุได้ 14 ปี มีนามว่า . . ."วินด์วาเดอร์ เดอ ลาครอสที่ 3" หรือเรียกสั้นๆว่า "วินด์"

"วินนนนนนนนนนนนนนนด์ ตื่นได้แล้วลูก ได้เวลาไปโรงเรียนแล้ว เรียนมาตั้ง 5 ปี แล้วยังต้องให้แม่ปลุกอีกหรือ" "คร้าบ คร้าบ ตื่นแล้วๆ" เด็กหนุ่มแสนธรรมด๊า ธรรมดาคนหนึ่งซึ่งมีชีวิตตามปกติ คนนี้มีอะไรไม่

ต่างจากเด็กหนุ่มทั่วไป เว้นแต่ฝีมือดาบอันยอดแย่ ไม่พัฒนาทั้งๆที่เรียนมาตั้ง 5 ปีแล้ว และวันนี้ก็เป็นวันทดสอบ

การปลดปล่อยพลังพิเศษของตนเองออกมา ซึ่งจะทำให้ผู้ใช้รู้ว่าตนมีพลังอะไร และรู้วิธีควบคุมพลังนั้น พร้อมกับ

ทำความรู้จักกับอาวุธคู่กายของตนเอง "สายแล้วๆๆๆๆ แม่คร้าบ ผมไปแล้วนะคร้าบบบบ"เด็กหนุ่มกล่าวด้วยความรีบร้อน "จ้าๆ ไปดีมาดีนะลูก"

                "หวาดดี เรซ" วินด์กล่าวทักทายเพื่อนหนุ่มของตน "หวัดดี วินด์ วันนี้จะทดสอบแล้วใช่ปะ นายว่านายจะได้อาวุธอะไร หรอ" "อืมมม ไม่รู้ซิ คงไม่ดีเด่นอะไรหรอก นายก็รู้นี่ขนาดฝีมือดาบชั้นยังเน่าซะขนาดนี้" วินด์ตอบ พลางหยิบดาบขึ้นมาดู "อื้ม ไม่แน่นะนายอาจจะเก่งขึ้นมาซักวันก็ได้หนิ! ปะรีบไปโรงเรียนกันเถอะ จะเข้าแล้วนา เดี๋ยวโดนอาจารย์ทำโทษอีก ชั้นไม่อยากไปทำความสะอาดกรง ดัจเจอร์แล้วนะ" เรซกล่าว เสร็จก็รีบวิ่งไป

ในทันที "เฮ้ย รอด้วยซิ เรซซซซซ" วินด์กล่าวแล้ววิ่งตามไปทันที

                "ติ๊ง ต๊องงงงงงงง"เสียงนาฬิกาประกาศการเริ่มต้นเข้าเรียน "เอ้าๆ ดูซิไอเด็ก 2 คนนั้น จะมาช้าอีกมั้ย ถ้ามาช้าอีกครั้งนะ จะทำสถิติมาช้า 10 ครั้งรวด แล้วนาดูท่าเจ้าดัจเจอร์นั่น จะดีใจนะที่มีคนไปทำความสะอาดกรงอีกแล้ว" อาจารย์ฝ่ายปกครองกล่าวพร้อมยืนเฝ้าหน้าประตู "จ๊ากกกก ไม่ทันแล้ว อ้อมไปปีนกำแพงด้านหลังกันเถอะ เรซ" วินด์กล่าวพร้อมเลี้ยวไปอีกทาง "เฮ้ย ถ้าโดนอาจารย์จับได้นี่ หนักเลยนา" เรซตอบ "หรือว่านายอยากไป ทำความสะอาด ไอดัจเจอร์ อีกหล่ะคับ??" วินด์กล่าวพร้อมยิ้มอย่างกวนๆ "เออๆ ไปก็ได้" แล้วทั้งคู่ก็วิ่งไปที่

ด้านหลังโรงเรียน "เอ้านายเข้าไปก่อน" เรซบอกพลางเอามือประสานให้วินด์เหยียบขึ้นไป "ฮึบบ . . . ตึก" วินด์เหยียบและปีนขึ้นไปบนกำแพงแล้วโดดลงมา "เฮ้ย แล้วชั้นจะขึ้นไปยังไงหล่ะเนี่ย!" เรซพูดอย่างตกใจเพราะลืมนึกว่า ไม่มีคนให้เหยียบขึ้นไป "นายก็ไปมุดรู สิอยู่ทางซ้ายหน่ะ เห็นมั้ย" วินด์ตอบ "อ่าวแล้วทำไมไม่บอกแต่แรก จะได้ไม่ต้องปีน" "ก็รูมันเล็กนี่หว่า ชั้นไม่อยากให้เสื้อดำเดี๋ยวแม่ด่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า" วินด์ตอบอย่างสะใจ "เออ จำไว้ๆ" เรซตอบอย่างไม่พอใจ พลางมุดข้ามไป "งอนหรอจ๊ะ เรซจัง!" วินด์แหย่เรซเล่น "เออๆ รีบไปเหอะ เดี๋ยวจะไม่ทัน" เรซตอบพลางจะวิ่ง "หยุด!" เสียงหนึ่งดังขึ้น "คิดหรือว่าครูจะไม่รู้ แผนของพวกเธอ หึหึ ครูก็เคยทำมาแล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า" ครูตอบอย่างสะใจ "เอาหล่ะ! ล้างกรงดัดเจอร์ 1 อาทิตย์!" "หา!!!" ทั้ง 2 กล่าวอย่างตกใจพร้อมกัน "เห็นมั้ย เพราะนายคนเดียวเลยวินด์" เรซบอก "เฮ้อ ผิดแผนไปหน่อยแฮะ เซงเลย" วินด์ตอบอย่างเซงๆ "เอาหล่ะ ไปเข้าเรียนได้แล้ว!" "คร้าบบบบ" แล้วเด็กทั้ง 2 ก็ไปเข้าเรียน

                ณ ลานฝึกอันกว้างใหญ่แห่งหนึ่งในโรงเรียน "เอาหล่ะ นักเรียนวันนี้ครูจะสอน วิธีทำให้พวกเธอรู้ถึงความสามารถ และอาวุธของพวกเธอ" ครู อเล็กซ์ กล่าว "เอาหล่ะ เลขที่ 1 ก้าวออกมาข้างหน้า" เด็กสาวคนหนึ่ง

ก้าวออกมา "หลับตาลง แล้วยกดาบของตนขึ้นมาตรงหน้าแล้วกล่าว เรียกชื่อของอาวุธเจ้า ชื่อของอาวุธเจ้า เจ้าจะรู้ ด้วยตนเองเมื่อเจ้า เปิดใจยอมรับ" แล้วเด็กสาวก็ทำตาม ซักพักเสียงก็ดังขึ้น  "อินฟีไนท์!!"ดาบแตกออกมา กลายเป็นควันสีฟ้า แล้วรวมตัวกันใหม่เป็นหนังสือสีฟ้าเล่มโต "เฮ้ แม่หนูดูแลข้าให้ดีๆนะ" หนังสือกล่าว แล้วเด็กสาวก็ตกใจจนตาค้าง "อย่างที่ทุกคนเห็น อาวุธประจำตัวของเรา จะสามารถพูดได้ และเราต้องทำความเข้าใจ และร่วมมือกับมันให้ได้ แล้วเธอจะสามารถควบคุมมันได้ โดยการทำให้อาวุธของเธอ ยอมรับเธอเป็นเจ้าของจริงๆ" เอ้าคนต่อไป . . . แล้วในที่สุดก็มาถึง วินด์ . . . วินด์หลับตา ตั้งสมาธิแล้ว. . . แล้ว ! แล้ว!! "ครูคร้าบ ทำไมผมไม่เห็นรู้ชื่อ มันเลยอ่า" "วิ๊งงงง" แสงสีทอง เจิดจ้าออกจากดาบของวินด์ "เจ้าหนู หากเจ้าต้องการจะรู้ชื่อของข้า เจ้าต้องทำให้ข้าเห็นพลังของเจ้า!! ปิ๊งงง" ต้นไม้ต้นหนึ่งดึงลากของตนออกจากพื้นแล้ว เดินตรงเข้ามาหาวินด์

"นั่นมัน ดาร์ค ทรี หนิถอยไปนักเรียน!" ครูอเล็กซ์กล่าว แต่ก็ไม่ทันแล้ว ดาร์คทรี ถึงตัววินด์พร้อมกับ ยกมือฟาด

มาที่วินด์ "เคร้งงง!!" วินด์เอาดาบรับไว้ได้ทัน "ไอดาบบ้า ฝีมือดาบชั้นก็ เน่าขนาดนี้ยังให้สู้กับตัวอะไรก็ไม่รู้อีก คงจะชนะหรอก!" วินด์ตะโกนพร้อม โถมแรงทั้งหมดรับการโจมตีไว้ "เจ้าต้องเชื่อใน ข้า เชื่อในตัวของเจ้า แล้วฝีมือที่แท้จริงของเจ้าจะปรากฏ!" "เออ ลองก็ได้ " วินด์หลับตาลงแล้ว คิดในใจว่า ขอพลังให้ข้าด้วยดาบเอ๋ย "วินดิเกียร์!!!" วินด์ตะโกนพร้อมฟัน ดาร์คทรีด้วยแรงทั้งหมดที่มี สายลมพัดผ่านอย่างอบอุ่น พร้อมกับผ่าร่าง

ของดาร์คทรี ออกเป็น 2 ส่วน . . . "นักเรียน! ไม่เป็นไรใช่มั้ย" ครูอเล็กซ์ ถาม "ป่าวครับ ไม่เป็นไรครับ" วินด์

ตอบพร้อมกับยิ้ม แล้วเสียงนาฬิกาบอกเลิกเรียนก็ดังขึ้นพอดี "เอาไว้แค่นี้นะนักเรียน อย่าลืมหล่ะ ฝึกควบคุมพลังของตนเองให้ได้ด้วย อาทิตย์หน้าครูจะสอบ ให้พวกเธอสู้กับ ดัจเจอร์!!"