ความรักมันเป็นยังัยน้า...

เนื้อเรื่อง

ความรัก

ความรักกินพื้นที่มากกว่าครึ่งหนึ่งของชีวิต

ถ้าส่วนนี้ไม่ดี ส่วนอื่นๆ

ก็จะพลอยไม่ดีไปด้วย

เราจึงต้องทำส่วนของความรัก

ให้ดีที่สุด เพื่อให้ปัญหาอื่น

กลายเป็นเรื่องเล็ก

......................................................

ก่อนที่จะรัก หยุดมองดูสักนิด

ว่ารักของ “คุณ” และ “เขา”

เป็นความรักที่ดีหรือเปล่า

ถ้าไม่ใช่.............

จงกล้าที่จะยอมรับแล้วเดินออกมา

ดีกว่าพอเห็นความรักกวักมือเรียก

ก็รีบเดินเข้าหา

เพราะกลัวว่าจะพลาดโอกาสทอง

.........................................................

ความรักเป็นอะไรก็ได้

นั้นคือเรื่องจริง

แต่อะไรล่ะที่เราอยากให้เป็น

....................................................

ในยามที่รักกันหวานชื่นเราต้องออกแบบความรักได้ด้วยไหม

เคยไหม....จับมืออยู่กับคนรักแล้วรู้สึกอ้างวาง

นั่งอยู่ข้างคนรักยังรู้สึกโดดเดี่ยว

และ...ถึงแม้ว่าเรารู้ว่าเราอยู่คนเดียวในโลก

นั่นเพราะบางครั้งความรักก็ลวงตาเรา

หลอกให้เราเข้าใจว่าเรามีความสุข

หลอกให้เราหลงระเริงโดยไม่ทันคิดอะไร

และที่สำคัญทำให้เรารักอย่างประมาท

ไม่ได้คิดหรือออกแบบความรักไว้ล่วงหน้า

หลายครั้ง เราจึงรู้สึกแค่ว่าเรามีความรักแต่ไม่มีความสุข

ความรักเป็นอะไรก็ได้นั่นคือเรื่องจริง

แต่อะไรล่ะที่เราอยากจะให้เป็น...

สิ่งที่เราเลือกนั้นเป็นสิ่งที่เราต้องการจริงหรือ

หรือเรากำลังสับสนว่าเราต้องการอะไรกันแน่

ระหว่างความรักกับความสุข

ความรักออกแบบได้จริงหรือ

เป็นเรื่องที่เราพูดกันมานานแต่ไม่มีใครที่จะกล้าตอบคำถามนี้อย่างมั่นใจ

ก็เพราะความรักเป็นไปได้ทุกอย่างนั่นเอง  อาจไม่มีทฤษฎี ไม่มีข้อสรุป

แล้วถ้าใครสักคนจะลุกมาออกแบบความรักของตัวเอง

จะทำได้หรือไม่ และต้องมีอะไรบ้าง

นั่นเป็นคำถามที่ท้าทายทีเดียว..คำตอบคือ ได้

แต่เราต้องคิดอย่างลึกซึ้งและมีหัวใจที่แข็งแรง

เพราะการออกแบบความรักนั้น

ต้องออกแบบด้วยสมอง  และทำตามด้วยหัวใจ

เมื่อออกแบบความรักไว้อย่างไรก็ต้องใช้ชีวิตดำเนินไปอย่างนั้น

บางคนแค่อยากมีความรัก

จึงต้องยอมให้ตัวเองอยู่อย่างไร้ค่า  ไร้ศักดิ์ศรี

ยอมแม้กระทั่งรู้ตัวว่าตัวเองไม่มีทางที่จะได้อะไรกลับคืนมา

ไม่มีทางที่จะมีคุณค่าได้ก็ยอมอยู่ตรงนั้นอย่างเจ็บปวด

บางคนยอมให้ตัวเองกลายเป็นสี่เหลี่ยมมุมฉาก

ที่พอวิ่งมาถึงจุดๆ หนึ่ง ก็ต้องเลี้ยว ต้องหักเหตัวเองในทันทีทันใด

อยู่อย่างนั้นวนไปวนมา เหมือนกับการที่จะปรับปรุงตัวเอง  หมุนตัวเอง

ให้เป็นไปอย่างที่ใจเขาต้องการอยู่ตลอดเวลา

และอยู่แค่เพียงในกรอบสี่เหลี่ยมที่เหนื่อยล้า

ขาดความเป็นตัวของตัวเองอย่างสิ้นเชิง

เพียงเพื่อแลกมากับคนรักหนึ่งคน

และนั่นทำให้เรามีความสุขได้จริงไหม

ถ้าเราจะทำหัวใจของเราให้เข้มแข็งแล้ว

เสียสละเวลา  ให้ตัวเองสักนิด

เพื่อคิดทบทวนหาทางออก  หาคำตอบที่ดีให้กับชีวิต

หาเวลาว่างนั่งคิดทบทวนออกแบบความรักของตัวเราเอง

ทำให้ตัวเองเชื่อให้ได้ว่าสิ่งที่ต้องการคือความสุข  ไม่ใช่ความรัก

แล้วเราจะรู้เองว่าเราจะออกแบบความรักอย่างไร

ให้ความรักเป็นความรักที่มีความสุขอย่างแท้จริง

คนบางคนอาจรักใครไม่เป็น

สิ่งที่น่ากลัวที่สุดสำหรับความรัก

ไม่ใช่การอกหักหรือรักทำร้าย

แต่สิ่งที่แย่มากกว่านั้นคือการไปรัก

คนที่รักไม่เป็น

ความรักกินพื้นที่มากกว่าครึ่งหนึ่งของชีวิต

ถ้าส่วนนี้ไม่ดี ส่วนอื่นๆ

ก็จะพลอยไม่ดีไปด้วย

เราจึงต้องทำส่วนของความรัก

ให้ดีที่สุด เพื่อให้ปัญหาอื่น

กลายเป็นเรื่องเล็ก

ถ้าพูดถึงเรื่องอกหักรักทำร้าย

มันจะเป็นเพียงช่วงหนึ่งของชีวิต

ที่เราต้ออยู่กับความเศร้า  แล้วไม่นานมันจะผ่านพ้นไป

“สิ่งที่น่ากลัวกว่าการอกหัก คือการรัก คนที่รักใครไม่เป็น”

เพราะถ้าเราอกหัก อย่างน้อยเขาก็ประกาศให้เราไดรู้

อย่างเป็นทางการ เขาไม่ได้รักเราแล้ว

เขาจึงต้องการเดินออกไปจากชีวิตเรา

พอกันเวลาผ่านไป ทั้งเราและเขาก็จะเป็นอิสระต่อกัน

แต่ถ้าเมื่อไหรุคุณไปรักคนอื่นไม่เป็น

คุณจะไม่มีวันมีความสุข

และไม่ได้สัมผัสกับความชื่นใจจากความรักเลย

“ความชื่นใจจากความรัก

คือการแบ่งปันความสุข

ได้ชื่นใจกับสิ่งเล็กๆ น้อยๆ

ที่คนสองคนต่างแบ่งปันใจให้กัน”

ส่วนคนที่รักใครไม่เป็น เวลาทำอะไรเขาจะคิดถึงแต่ตัวเอง

จนไม่เผื่อแผ่ไปให้ความรัก และคิดว่าคนรักต้องเป็นฝ่ายดูแลเขา

ถ้าถามว่า เขารักเรามั้ย  ตอบได้เลยว่าเขารักเราจริง ๆ

แต่เขาจะไม่ทำหน้าที่ของคนรักเลย  ไม่ว่าจะรักใครสักแค่ไหนก็ตาม

คนบางคนอาจจะไม่รู้และแยกแยะไม่ออกว่าแบบไหนคือรักเป็น

และแบบไหนคือรักไม่เป็น  กว่าจะรู้ว่าเขารักใครไม่เป็น

ก็เสียน้ำตาไปหลายโอ่ง

หรือไม่ก็รักเขาไปจนถอนตัวไม่ขึ้น  จะเลิกก็ไม่ได้

ต้องทนทุกข์ด้วยความหวังที่ว่า

“วันหนึ่งเขาจะเปลี่ยน” แต่ความจริง “คนเราเปลี่ยนยาก”

เขาต้องผ่านความรักหลายๆ แบบ

จนกว่าเขาจะเห็นข้อบกพร่องของตัวเอง

และเรียนรู้เป็นบทเรียนจนเข้าใจว่า

“การที่จะรักใครสักคน ควรทำเช่นไร”

ถ้าไปรักคนประเภทนี้  อาจจะต้องทนทุกข์กว่าคนรักนอกใจ

“ความผิดของความรัก ไม่ใช่แค่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งนอกใจเท่านั้น

การนอนกใจ เป็นการทำร้ายขั้นปรานีที่สุด

เพราะอย่างน้อยก็ได้รู่ว่า เขารักใครเป็น

เพียงแต่ว่าตอนนี้  เขาไม่รักเราแล้ว”

แบบนี้จะเป็นความเจ็บปวดที่มีจุดสิ้นสุด คือวันหนึ่งก็หายเจ็บ

ความรักเป็นส่วนสำคัญส่วนใหญ่ในชีวิต  ของคนทุกเพศทุกวัย

ถ้าความรักดี ปัญหาอื่นๆ ก็แทบจะไม่มีผลกับชีวิตเราเลย

ไม่ว่าจะอยู่ในช่วงวัยไหน

มันส่งผลต่อความหมายในชีวิตเราทั้งนั้น

หากในวันที่คุณยังมีโอกาสเลือก

หรือคิดว่าเลือกผิด  แล้วควรจะเลือกใหม่

ทำครึ่งหนึ่งที่สำคัญของชีวิตให้มีความสุขที่สุด  ดีที่สุด

แล้วครึ่งที่เหลือจะดีตามมา

“หากคุณคิดจะรักใคร

จงใช้สมองควบคู่กับหัวใจ

มองให้เห็นถึงตัวตนที่แท้จริง

ว่าเขาเป็นคนที่รักคนอื่นเป็นหรือเปล่า”

“ไม่ว่าเขาจะดีหรือร้าย

กับคุณอย่างไร

ตัวเอกทีสำคัญที่สุด

ที่คุณจะต้องรักและศรัทธา...

ก็คือ  ตัวคุณเอง”

คุณควรรักตัวคุณเอง

มากกว่าการที่คุณไปรักคุณอื่นจนลืมรักตัวคนเอง

 ไม่มีใครหรอกที่จะเห็นคนอื่นมีกว่าว่าตัวเอง

รวมทั้งคนรักของคุณก็เหอะ…

บางครั้งการที่เขาคบกับคุณก็ไม่ได้ว่าเขาจะรักคุณ

เขาอาจจะคบเพียงผ่าน

หรือคบเพื่อความสุขของเขาเท่านั้น

ไม่มีอะไรที่แน่นอนหรอก

นอกจากว่ารักของคุณทั่งคู่ซื่อตรงและศรัทธาต่อกัน

ดังนั้นก่อนที่คุณจะรักคนอื่นคุณควรรักตัวคุณเองให้มากๆ