ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ❥ กว่าจะเป็น" นักศึกษาทันตแพทย์ ม.ขอนแก่น ": DENT KKU

    ลำดับตอนที่ #9 : Chapter 8 : ตั้งแต่แรก จนถึงวันนี้ที่เรียกได้ว่าเป็น “ ว่าที่ นศท. ม.ขอนแก่น ”

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1K
      3
      2 พ.ค. 57

    อยากจะขอกรี๊ดเป็นภาษาปาปัวนิวกีนี (?) อีกสักทีว่า

    “ ติดทันตะแล้วโว้ยยยยยยยยย  (ว๊ากกกกก ) ”

     

         นับตั้งแต่วันนั้นที่แม่กลับมาแล้วนั่งลงข้างๆบอกว่า “ เป็นทันตะดีไหมส้ม ”

         จนเราค่อยๆซึมซับมันมาเรื่อยๆ พร้อมๆกับความอยากเป็นวิศวะที่ลดลงไป (ฮ่าๆ)

         จนมาวันนี้ วันที่ส้มสามารถบอกคนอื่นและบอกตัวเองได้อย่างภาคภูมิว่า “ ฉันคือว่าที่นักศึกษาทันตแพทย์ ม.ขอนแก่น ”
     

         ย้อนกลับไปตอนขึ้นม.สี่ใหม่ๆ

         ตอนนั้นส้มยังอยากเป็นวิศวะอยู่เลย ( ตอนนั้นยังไม่เคยเรียนฟิสิกส์จริงๆ ) ด้วยความที่ว่าชอบเล่นคอมอะไรทำนองนี้ เลยเออวะ วิศวะคอมละกัน แต่ไม่นานจากนั้นความันนี้ก็แตกดังตู้มเพราะพอเรียนฟิสิกส์เท่านั้น ความคิดที่จะเป็นวิศวะก็หายไปเลย ฮ่าๆ ไม่ใช่แนวแม้แต่น้อย เราก็เลยกลับมานั่งคิดว่า

     อ่าว... แล้วเราอยากเป็นอะไรล่ะ ?

    นั่นอาจจะเป็นคำถามของน้องอีกหลายๆคนตอนนี้ ที่ยังไม่รู้ว่าตัวเองจะไปไหนดี อย่างส้มงี้ ที่เรียนสายวิทย์เพราะตัวเองไม่เก่งภาษา เลยมาเรียนวิทย์ ( ดูมันทำ ) ซึ่งก็พบว่า เออ.. วิทย์มันคือทางของเราอ่ะ

    แล้วจู่ๆแม่ก็มานั่งลงตรงข้างที่ส้มนั่งเล่นคอมแล้วพูดว่า “ เป็นทันตะดีไหมลูก ? ”

    นั้นแหละเป็นเหตุที่ทำให้มีคำว่าทันตะเข้ามาในหัวเป็นครั้งแรก เพราะตอนเด็กๆไม่เคยอยากเรียนอะไรที่เป็นสายการแพทย์เลย (ตัวเองกลัวเข็มมาจิ้มตัวเอง แต่จิ้มคนอื่นนี่เฉยๆ สนุกดี ฮ่าๆ ) เราก็มานั่งคิดทบทวนมันก็โอเคนะเพราะ

    หนึ่ง... จบมาแล้วมีงานทำแน่นอน

    สอง... ดูแลส่งน้องสาวเรียนต่อได้แน่นอน

    สาม...เป็นคณะที่คะแนนสูง ถ้าพยายามแล้วไม่ถึง คะแนนมันคงไม่แย่มาก น่าจะพอไปสู่คณะอื่นที่ดีได้ เพราะต่อให้ไปไม่ถึงดวงจันทร์ แต่ก็ยังอยู่ท่ามกลางดวงดาว

     

    ... เอาวะ ! ทันตะนี่แหละ ...

    หลังจากนั้นส้มก็เลยมุ่งเป้าเป็นทันตะแพทย์ตลอดมา

     

    ที่เขียนมาทั้งหมดนี้เพื่อนจะบอกว่า

    “ บางทีความฝันบางอย่างมันไม่ได้มีมาแต่แรก มันอาจเป็นเพียงความคิดวูบนึง แต่หากเรามองมันดีๆ มันอาจจะเป็นทางที่ใช่สำหรับเราก็ได้นะ ”

     

    หลังจากมีเป้าหมาย ส้มก็พยายามเรียนพิเศษ เรียนในห้องให้รู้เรื่อง ( เดียวจะขยายเป็นปีๆไปอีกที )

     

    เคยโดนหมอดูทักว่าไม่น่าจะได้เป็นทันตะ แล้วแบบ ท้อ ร้องไห้ โทรไปหาแม่ แม่พูดว่า

    “ ถ้าส้มจะปล่อยให้ชีวิตเป็นไปตามที่ใครก็ไม่รู้พูด โดยที่ส้มยังไม่ทันสู้เลย แล้วสุดท้ายส้มจะไม่เสียใจกว่าหรอถ้าไม่ได้ทำมันเลย ลิขิตฟ้า ฤ จะสู้มานะคน ”

     

    ส้มเลยไม่ถอดใจ มุ่งจะเป็นทันตะต่อไปนี่แหละ จนวันนี้ที่ถึงเป้าหมาย มองกลับไปก็รู้เลยว่า มันดีที่สุดแล้วที่เราไม่ยอมแพ้

     

    อย่าถอดใจ

    อย่ายอมแพ้

    และอย่าล้มเลิก

     

    คือกฎของผู้ชนะ  :3

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×