ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Banquet to Takuransaki
:)
Shalunla
Shindou POV
ผมคิดถูกรึเปล่าที่มากับยัย
อากาเนะเนี่ย...
เอาแต่เกาะแขน เกาะตัวผมอย่างกับปริง
อย่างงั้นแหละ ที่ยิ่งเหมือนปริงเข้าไปใหญ่คือ...
ระหว่างทางไปนี่จะนางจะต้องไป shopping อีก
แล้วสูบเงินผมไปตั้ง 10,000 กว่าเยน
คิดดูเถอะครับ! 10,000 กว่าเยนอ่ะ!
ก่อนจะไปงานผมว่าขาผมหักก่อนพอดีอ่ะครับ
อยากรู้จังตอนนี้...
คิริโนะไปอยู่ที่ไหนกันนะ...
เเล้วอยู่กับใคร?
เป็นยังไงบ้าง?
"ท่านชินคะ ถึงงานแล้วนะคะ^^"
"อืมๆ ไปกันเถอะ"
ผมกำลังเอารถเข้าจอด แล้วเดินไปที่งาน
ผมว่าผมจะรอดแล้วล่ะ
เพราะแผนที่ ที่นั่งผมนั่งข้างคิริโนะพอดี
โต๊ะนึงเขาให้นั่งได้ 2 คนอ่ะ ><
ในงานประดับด้วยไฟระย้าสวยงาม
บรรยากาศดูโรแมนติกมากเลยครับ
ที่นั่ง...อืม...3C 4B ฮ้า! นั่นไง
ผมเห็นผมสีบอร์นพาสเทลของ
คิริโนะด้วย ทันทีที่เห็นนี่ผมรีบวิ่งไปเลยครับ
ที่นั่งเราอยู่หน้ากำลังพอดีเลย
แต่ว่า....
"ท่านชินๆ เดี๋ยวอากาเนะไปด้วยนะคะ"
"ห...ห้ะ? เธอต้องไปนั่งกับอาโออิสิ"
"เดี๋ยวส่งท่านชินเสร็จน่ะค่ะ"
"อ...เอ่อ.."
ยังไม่ทันที่ผมจะตอบอะไร
ยัยนั่นก็ควงแขนผมแล้วก็เดินไป
ผมก็ไม่เข้าใจนะ ทำไมต้องให้มากพิธี
แต่พอมาถึงเท่านั้นล่ะ
"คาริยะ..."
เจ้าเด็กนั่นกำลังคุยสนุกกับคิริโนะ
ที่หันหลังให้ผมอยู่
พอผมเห็นคิริโนะทั้งตัวเท่านั้นแหละครับ
"สวย...จัง..."
ชุดของคิริโนะ (rizแต่งตัวใน line nikki
แล้วก็เอาไปวาดใหม่นิดนึงอ่ะ เฉพาะคิริโนะนะ
นายเป็นผู้หญิงไปแล้วววว คิริโนะ=v=)
ผมพึมพำตาค้าง
พอรู้ตัวผมก็รีบดึงเก้าอี้มานั่งข้างๆ
ออกเเนวเบียดคิริโนะเลยครับ
ส่วนที่นั่งของคาริยะมันดันเขยิบขึ้นมา
เพราะที่นั่งมันดันอยู่ด้านหลังคิริโนะพอดี
"ง...ไงชินโด"
มือของอากาเนะยังควงแขนผมอยู่
แล้วคิริโนะ
ก็มองมันอยู่นานทีเดียวก่อนจะ
หันกลับไปมองที่หน้าเวลาเมื่อผ้าม่านถูกเปิด
ไฟเริ่มดับลง
"อากาเนะ เธอไปนั่งไปแล้ว"
"ค...ค่ะ ^^"
เฮ้อ~ ไปได้ซักที
ตอนนี้ผมนั่งเบียดคิริโนะที่หน้าโต๊ะเลยล่ะ
ส่วนคาริยะก็ถูกฮิคารุเตือนให้ขยับไปนั่งข้างหลัง
ตอนนี้ก็เหลือผมแค่สองคนแล้วล่ะ
"ฮ...เฮ้...คิริโนะ"
"หืม?"
"นายสวยมากๆเลยนะ
สวยยิ่งกว้าผู้หญิงอีกนะ ^^"
นี่ผมกล้าพูดได้ไงเนี่ย 0///0
"ด่าทางอ้อมปล่าวเนี่ย =_="
"ปล่าวๆเรื่องจริง"
"อ...เอ่อ ก็ว่ากันหลายคนแล้วล่ะนะ"
"ว่าแต่...."
ผมเริ่มจับมือคิริโนะ ทำให้เจ้าตัวสะดุ้ง
มือของเขาเย็นไปหมดเลย
"นายน่ะ...มา กับ ใคร?"
"คาริยะมาส่งน่ะ หมอนั่นบอกว่าหลังงานจะให้
คุณฮิโรโตะพาไปหาพี่คาเซะ น่ะ"
อ...อะไรนะ? ม...มากับเจ้าเด็กนั่น...
มากับ...คาริยะ?
"คิริโนะ...ทำไมนายถึง....เข้าหาคาริยะล่ะ...."
"เข้าหาอะไรของนายเนี่ย
ว่าแต่นายไม่ต้องเบียดฉันขนาดนี้ก็ได้นะ"
"ก็ฉันอยาก...."
"แล้วแต่เลยๆ"
ตอนนี้ที่นี่เหมือนโรงหนังเลย
เพราะเหมือนโค้ชเอ็นโดชอบ
เรื่องนี้มากเลยล่ะครับ
เห็นเล่าว่าเรื่องนี้ดูตอนออกเดท
ครั้งแรกกับคุณนัตสึมิด้วยนะ
เรื่อง Standing Up
(โซนนอกเรื่องแปบ : ลองดูกันนะ riz ดูแล้วซึ้งฝุดๆ
เป็นเรื่องของเด็ก 2 คน(ชาย,หญิง)
ที่ไม่ค่อยสู้คนแล้วถูกเเกล้งจนพลัดหลง
แล้วต้องเอาตัวรอดในสังคมอ่ะ น่ารักมากเลยอ่ะ ^^)
ตอนนี้มาถึงฉากที่เกรซกำลังจะได้กลับบ้าน
แต่ฮาววี่ดันต้องอยู่คนเดียวแล้ว
ผมเดาว่าเขาต้องแอบชอบเกรซเเน่นอนเลย
ทำไมมันคล้ายผมกับคิริโนะจังนะ
มือผมตอนนี้ยังจับมือคิริโนะอยู่เลย
ผ่านมาชั่วโมงเศษๆ จนเจ้าตัวแทบไม่ได้สนใจผม
เเต่เป็นหนังที่กำลังฉายไปซะมากกว่า
ผมก็ดูจนหนังจบ
โค้ชเอ็นโดถึงกับน้ำตาซึม
"ตอนนี้ขอให้ทุกท่านมาเต้นรำได้เลยนะคะ^^"
เสียงของพิธีกรดังขึ้น
"คิริโนะ....นายมาเต้นรำกับฉันนะ"
"ห...ห๊า ฉันเต้นของผู้หญิงไม่เป็นนะ
แล้วรองเท้านี่ก็ลำบากด้วย"
"เอาเหอะน่าฉันจัดการเอง"
"อ...เอางั้น...ก็ได้มั้ง...ลองดู"
ผมบอกเลยว่าตอนนี้เหมือน
จะได้เต้นรำกับนางฟ้าไงก็ไม่รู้สิครับ หึ หึ
ตาคาริยะ เป็นไงล่ะ!
แต่ที่ยอมไม่ได้ก่อนหน้านี้คือ
มันได้ไปรับคิริโนะด้วย!
Noone POV
(บรรยากาศประมาณนี้นะคะ//ท่าทางก็ประมาณนี้นะคะ
เเต่มีแบบนี้อีกหลายๆอันเลยนะคะ ^^)
เสียงเพลงคลาสสิก
บรรเลงอย่างเอื่อยเฉื่อยตามท่วงทำนอง
สายลมพัดพาความหนาวเย็นมาอยู่เนืองๆ
แสงไฟประดับงานเล็กส่องไสว ในบริเวณเล็กๆ
ความหนาวเย็นเริ่มก่อตัวเป็นหยดน้ำค้าง
'ชินโด' และ 'คิริโนะ'
เริ่มเต้นรำกัน
แต่เพราะรองเท้าที่คิริโนะใส่
ดันเป็นรองเท้าของผู้หญิง
ทำให้เผลอ ก้าวผิดจังหวะ
ไปเหยียบเท้าคู่เต้นตัวเองซะงั้น
"ข...ขอโทษนะ ค..คือ
ฉ..ฉะ ข...ขอ..โทดน่ะ..."
คิริโนะก้มหน้าก้มตา จากความเขินอาย
ซึ่งพลานไปถึงสีของใบหน้า 'เขา'
หรือจะให้พูดว่า 'เธอ' ดีล่ะ
"ไม่เป็นไรหลอก ก็'เธอ'ไม่คุ้นนิ"
ฉ่า~
(เสียงเหมือนตอนผัดอะไรซักอย่าง)
คำว่า 'เธอ' ทำให้คิริโนะเลือดแทบขึ้นหน้า
"เอิ่ม...ชินโด...ชั้นเป็นผู้ชายเฟร้ยย!!! ><"
คิริโนะตะโกนเบาๆ
ก่อนที่ชินโดจะรู้ตัวก็ขำหงึก
กับใบหน้าสีจัดของคิริโนะ
"คร้าบๆ~ "
ท่วงทำนองเพลงทำให้ทั้งคู่
ก้าวเท้าได้ตรงจังหวะมากขึ้น
แต่ทันที่เพลงจบ...
"ท่านชินคร้าา~ ^^"
อากาเนะก็วิ่งมาตัดบรรยากาศเล่นๆซะงั้น
ซึ่งชินโดแอบหัวเสียหน่อยๆ
"คิริโนะคุง
ทำไมแต่งตัวเป็นผู้หญิงอย่างนี้ล่ะคะ
ไม่รู้เหมือนกันว่า
คิริโนะคุงมีรสนิยมแบบนี้นะคะเนี่ย"
ประโยคนี้ทำเอาคิริโนะอึ้ง
"ท่านชินคะ!
บอกเพื่อนของท่านชินด้วยสิคะ
แต่งตัวแบบนี้มันออกจะพิสดาร
แล้วคิริโนะคุงไม่มีคู่หรือคะ?
ถึงมาแย่งท่านชินไป
หรือกำลังคิดว่าตัวเองเป็นผู้หญิง
น่าสงสารนะคะความ
จริงคือไม่ไช่ค่ะ!"
"อากาเนะ!"
ชินโดถึงขนาดเตือนเจ้าตัวให้รู้
ในใจคิริโนะเหมือนถูกคำพูด
ที่เปรียบดังมีดเข้ามาแทงอยู่เต็มอก
ทั้งความอาย ความโกรญ
ความเสียใจ ทุกๆอย่าง
ไม่เหลือที่ว่างให้เลย...
ตอนนี้รู้สึกไม่ต่างกับล้มทั้งยืน
ถึงกับเจ้าตัวก้มหน้า...
ขาไม่ทำงานอ่อนแรงไปหมด
"รุ่นพี่!!"
จู่ๆคาริยะที่ยืนมองสถานการณ์อยู่
ตั้งแต่ทั้งคู่เริ่มเต้นรำก็วิ่งขึ้นมา
ในฟรอ บนเรือนซุ้มดอกไม้
เนื่องจากแต่ละคู่จะแยกไปทีละเรือน
มีแค่ตัวเรือนใหญ่เท่านั้นที่เต้นรวมกัน
สิ้นเสียงของคาริยะ...
น้ำตาที่คิริโนะไม่อยากให้ใครได้เห็นอีก
ก็แตกออกมา
"ค..คิริโนะ ข...ขอโทษนะ ม...เมื่อ..."
"ได้โปรดเถอะครับ รุ่นพี่ชินโด...
ผมไม่อยากให้ใคร...หน้าไหน
มาทำให้รุ่นพี่
'ของผม'
ต้องเสียใจตอนนี้นะครับ..."
ชินโดถึงกับมองคาริยะ ตาเเข็ง
กับคำที่เจ้าตัวเพิ่งเน้นไปเมื่อสักครู่
"มาเถอะครับ...รุ่นพี่...
เดี๋ยวผมจะพาไปหาพี่คาเซะมารุเองนะครับ ^^"
คาริยะเข้ามาพยุงคิริโนะ
เจ้าตัวที่ไม่มีที่ว่างในความคิดใดๆ
จึงได้แต่ทำตามเท่านั้น
จากสภาพจิตใจที่...
ค่อนข้างจิตตก ขั้นแรก...
"คิริโนะ! เดี๋ยว!"
ชินโดที่กำลังจะวิ่งไปรั้งคิริโนะ
แต่ไม่รู้ทำไม...
เอื้อมมือของเขา...
ไม่ถึงคิริโนะ...เสียทีนะ
"มันชัดอยู่เเล้วไม่ไช่เหรอครับ?"
"ห...ห้ะ?"
คาริยะหันมองชินโด
ด้วยสายตายากที่จะหยั่งรู้ว่า
เจ้าตัวคิดอะไรอยู่
"ทุกอย่างตอนนี้ ชัดพอรึเปล่าครับ?
รุ่นพี่ชินโดก็มีรุ่นพี่อากาเนะ
อยู่แล้วไม่ไช่เหรอครับ?
แล้วผมก็จะได้รุ่นพี่คิริโนะไม่ไช่เหรอครับ?
ช่วยบอกทีว่า...รุ่นพี่คิริโนะ
'มีความหมาย'
กับกัปตันมากแค่ไหนครับ?
ถ้าตอบว่ามี รุ่นพี่พิจารณาดูดีๆนะครับ
เมื่อกี้คงมีปัญญาเเก้ไขนะครับ"
"เออไช่...ฉันห้ามอากาเนะไม่ได้.....
แต่อยากให้นายรู้ไว้เหมือนกัน!
ว่าคิริโนะน่ะ!
คิริโนะน่ะเป็นเพื่อนคนแรกและคนเดียว
ของฉัน!
ตลอดไป!
และ ฉันจะไม่ยอมให้ ไอ้หน้าไหน
มาขวางกั้นระหว่างฉันกับคิริโนะ
ได้หรอก!
จำเอาไว้เลยนะ!
นายจะไม่มีทางได้คิริโนะไป!
ไม่ว่าวันนี้เขาจะอยู่กับนาย
แต่อย่าหวังว่าฉันจะยอม!
ฉันรอเขามาเป็นสิบปี!
ฉันน่ะ...
ฉันน่ะ ก็รักคิริโนะเหมือนกันนะ!!!!!!!"
ถ้าคิริโนะได้สติดี
ก็คงจะได้ฟังสิ่งที่ชินโดเก็บมาไม่รู้จักกี่ปีไปแล้ว...
"ผมคงต้องขอตัวแล้วล่ะครับ..."
"...."
ชินโดที่ดูเหมือนกำลังระเบิดสิ่งที่เก็บมานาน...
"ท่านชินพูดอะไรคะเนี่ย
สงสัยตัวจะเป็นไข้มั้งคะ ^^"
อากาเนะไม่ได้สะท้านกับสิ่งทั้งชินโดและ
คาริยะทะเลาะกันเลย
"...."
สภาพจิตใจตอนนี้ของชินโด
คงไม่ต่างอะไรกับคิริโนะ
Kirino POV
เมื่อกี้...ผมปิดการรับรู้ทุกด้าน
มีแต่ภาพที่ผมเห็น
คาริยะ...กำลังพยุงผมขึ้น...
ชินโด...ชินโด
ทำไมต้องโกรธขนาดนั้นด้วยนะ...
"รุ่นพี่ครับๆ ^^ ได้สติแล้วสินะครับเนี่ย
มาเหอะๆ อีกไม่ไกลแล้วล่ะครับ
เดี๋ยวก็เจอ พี่คาเซะแล้วครับ"
ผมจำได้ว่า อากาเนะด่าผมอยู่เลย
ย...อย่าสนเลยดีกว่า...
ไหนๆอยากเจอพี่คาเซะมารุ
แล้วก็อย่าให้เสียเที่ยวเลยดีกว่า....
หลังจากเจอคุณฮิโรโตะ
ก็พาไปหาพี่คาเซะ
ผมได้พูดคุยหลายเรื่องเลย
เกี่ยวกับการเป็นกองหลังที่ดี
'อย่าคิดแค่ว่า แย่งลูกอย่างเดียวนะ
แต่การเป็นกองหลังน่ะ
ต้องมองเกมให้ออกด้วยนะ'
รู้สึกว่ามีอะไรร้ายๆเดี๋ยวมันก็ดีเอง
คาริยะให้คุณฮิโรโตะมาส่งผมถึงบ้าน
แต่ก่อนผมจะขึ้นก้าวขึ้นเตียง
จู่ๆหนังสือเล่มนึงร่วงมาทับเท้าผมเต็มๆ
"โอ้ย!"
ผมกำลังจะหยิบหนังสือขึ้นชั้น
ถ้าไม่ติดว่ามีกระดาษสาแผ่นเก่าๆร่วงลงมา
จาก...ผมว่ามันน่าจะเป็น Diary
ตอนผมเป็นเด็กนะ
เขียนอะไรห่วยๆไว้เยอะเลย
ผมพลิกกระดาษแผ่นเล็กเก่าน่ะดู
มันเป็นรูป...ตอนผมกับชินโด
ไปเที่ยวที่ไหนซักแห่งกับครอบครัว...
ซึ่งในภาพชินโดกับผมกำลังกอดกันกลมเลย...
มีลายมือเละๆของหมอนั่นตอนนั้นด้วย มันเขียนว่า....
"....ทาคุรัน...."
ผมคิดถึงวันเวลาเก่าๆนั่นจริงเลย....
ไม่รู้ทำไม...
แต่ผมล้มตัวลงนอนพร้อมกับ
กอดภาพนี้...
Shindou POV
ต้องแก้ไข.....
ต้องดีขึ้น....
ผมเริ่มทวนคำซ้ำๆไปมา
อยู่ซักพักแล้วล่ะครับ...
"นายกำลังทำให้ฉันเป็นบ้า
....คิริโนะ.."
ผมพึมพำออกมาในที่สุด...
ผม...จะไม่ยอมมัน....
คาริยะ...
เกือบ 10 ปี...ผมจะไม่ยอม
ให้มาศูนย์เปล่าเพราะใครทั้งนั้น...
สุดท้ายแล้ว...ผมคือ
'ผู้ชนะ'
ผมจะต้องได้เขา...ไม่ว่ายังไงก็ตาม...
ติ้ด...
เสียงข้อความเข้า...
'อากาเนะ'
ผมควรออกห่างยัยนี่ซะ...
ผมตัดสินใจเขวี้ยงโทรศัพท์
จนหน้าจอแตก...
จะต้องทำยังไงเนี่ย!?
คิริโนะ! คิริโนะ!
ตอบมาสิ!
มันเจ็บนะ....แต่มันจะไม่สูณเปล่าไช่มั้ย?
แต่แล้วความมืดก็มาเยือนกับความเหนื่อยล้า...
ลงสู่นิทรา
มีแต่เรานะ...คิริโนะที่นั่น
จะมีแต่
'เรา'
คุยกันนิดจิตแจ่มใส :
ตอนต่อไปเป็น Hyouga x Taiyou นร้า
ถ้าอธิบายนะ มันจะเป็นคล้ายๆ ผมบวงอ่ะค่ะ
เช่นถ้ามี Hyouga x taiyou จะมีผลต่อเคียวเทน
เพราะไทโยชอบเทนมะ
แล้วตอนนี้ก็คงพอเดาออกแล้วนะคะว่า
เฮียวกะจังเค้ารู้สึกไงกับไทโยอ่าค่ะ
สึรุงิด้วยก็แล้วกันเลย
ส่วนคิชิเบะน่าจะตอนมะรืนนะคะ ไช่ป่าวอ่ะ
คือ ตอนต่อไปของตอนต่อไป =v=
เจอกันตอนต่อไป
'Crush on sort of you'
นะคะ
ที่อย่าลืมเลยคือ! ^^
COMMENT
บายค่ะ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น