(Fic)Inazuma Eleven: Stuck in my heart

ลำดับตอนที่ #7 : Banquet for Destiny(1)

:) Shalunla

Banquet for Destiny

Yukimura POV

"ยูคิมูระคุง~ ตื่นได้แล้วนะ^^"

เสียงของรุ่นพี่ของผมเรียกผมให้ตื่นจากภวังของผม

"ครับ?"

สวัสดีครับ วันนี้ผม 'ยูคิมูระ เฮียวกะ'

จริงๆวันนี้ผมอยู่กับรุ่นพี่ของผม

ที่ผมหวงเอามากๆเลยล่ะครับ

จะเป็นใครได้อีกล่ะครับ ก็กองหน้าของ 

Inazuma ในตำนานที่ต้องไปงาน

ครบรอบวันนี้น่ะสิ

ผมเลยขอติดไปด้วย 

เพราะมีคนนึงที่รุ่นพี่เขาพูดถึงบ่อย

 คนที่พี่เขาแอบชอบน่ะคือ 

คุณโกเอ็นจิ ชูยะ เเหละครับ

กลับมาตอนนี้ผมก็ถึงหน้างานแล้วล่ะครับ 

วันนี้อุตส่าใส่สูต 

(เขาก็ใส่กันทุกคนป่ะ=..=//riz)

มาเลยนะเนี่ย

"ยูคิมูระคุงจะไปกับพี่รึเปล่า 

เดี๋ยวพี่จะไปรวมตัวกันในงานน่ะ^^"

"พอดีผมว่าจะไปดูบรรยากาศหน่อยอ่ะครับ"

"อืมๆรักษาตัวด้วยนะ^^"

ในงานนี่มีแต่พวกดูดีทั้งนั้นเลยอ่ะ

Taiyou POV

"นี่...ไทโย ไปเป็นเพื่อนฉันไป

งานที่ไรมงหน่อยสิ

ปกติเขาก็จะมีรุ่นน้องพกกันไปด้วยน่ะ"

รุ่นพี่โกเอ็นจิ อนุญาติให้ผมออกโรงพยาบาลได้ตอนนี้

"ค...ครับ ได้ครับ^^"

"อ..อืม อย่าลืมแต่งตัวให้หล่อเลยล่ะ"

ช่วงนี้อาการผมน่ะ...

ก็ไม่ได้ดีขึ้นมากหลอกครับ 

ทุกวันนี้ผมอาจตายได้ตลอดเวลา

บวกกับสภาพจิตใจอีก

เรื่องเทนมะน่ะ....

ผมไปหาเขาที่ห้องคุณยูอิจิหลายครั้ง

 วันไหนที่ผมได้ไปโรงเรียนผมก็มักจะ

กลับบ้านพร้อมเขาทุกครั้งจน...

เมื่อวานนี้....

(flashback)

"เทนม้าาา~"

ผมวิ่งจร้าไปหาเทนมะที่กำลัง

เล่นบอลกับเด็กอยู่

่

"หืม? ไทโยนี่"

"ไช่ๆ คือฉันขอคุยกับนาย

ซักเเปบนึงได้มั้ย?"

"อ๋อได้สิๆ"

"เทนมะคือ...ไปงานกับฉันได้มั้ย?"

สีหน้าเทนมะตอนเเรกมันก็ฟ้องเเล้วว่า....

ถ้าตอบว่าไปก็คือ เขาฝืน

"ค...คือ ฉ.."

"อยากไปกับสึรุงิสินะ"

"อ...คือว่า"

ผมรู้อยู่เเล้วล่ะ...

"ม...ไม่เป็นไรหลอก ถ้านายไม่อยากไปเเต่ว่า...

ฉันน่ะ 'ชอบ' นายเข้าเเล้วสิ"

เเล้วผมก็รีบวิ่งออกมาจากตรงนั้นเลยล่ะครับ 

คงสู้ชะตาไม่ไหวจริงๆล่ะครับ

ผมเศร้า....ผมเสียใจ.....มากเลยด้วย

"ไทโยคุง เป็นอะไรเนี่ย...

บอกเเล้วไงว่าถ้าซึมเศร้า...อาการจะยิ่งหนักนะ"

คุณฟุยูเป้ เตือนผม

เเต่เรื่องของความรู้สึกใครมันจะไป...

ห้ามอยู่เล่า ก็ผมน่ะ...

ผมน่ะอยากได้หมอนั่นบ้างนิ....

 

ชีวิตนี้ตายๆไปซะได้ก็ดี!

เกิดมาทำไมเล่า! 

เกิดมาแล้วชีวิตมันไร้รสชาติแบบนี้!

ร่างกายโง่ๆนี่ก็อ่อนแอ!

ถ้าตายไป....

ยังไงคนคนนั้นก็ไม่หันมาแลผมหลอก 

อาการผมเริ่มหนักขึ้น 

ผมหยุดความเศร้า....

ความโกรธ...

ความเสียใจ ...

ทุกอารมณ์มันหายไปหมดเลย

เหลือเเค่ยื้อเวลาต่อจากนี้ไป

(ติดตามต่อใน shortหรือเรื่องยาว ยังไม่เเน่ใจค่ะ

ช่วงเวลาก่อนหน้านี้เเละความรู้สึกของเทนมะน่ะค่ะ^^

coming soon// riz)

Tenma POV

เป็นตั้งเเต่เมื่อเช้านี้....เเล้วล่ะครับ...

จู่ๆพอผมตื่นมาเท่านั้นเเหละ...

ผมรู้สึกผมมันห้อยๆ เหมือนผมยาวๆ

เเล้วมันก็รู้สึกเหมือนตอน

mixi max เลยล่ะครับ

ผมก็ไม่รู้ทำไมมันเด้งมาตอนนี้ได้เเหละครับ 

ไม่เห็นมีใครมาบอกเลยว่าจะเป็น

แบบนี้น่ะ....แปลกจริงๆ 

เเต่ไงผมก็คงต้องไปอยู่ดีนี่นา

จริงๆแล้วผมอึ้งมากครับที่ไทโยไปถามอย่างงั้น 

เเล้วที่เขานึกว่าผมจะไปกับสึรุงิน่ะ...

ผมอยากไปกับสึรุงิมากเลย 

เเต่ว่าเขาทำตัวห่างเหินมากเลยครับตอนนี้...

เวลาผมไปรอหน้าบ้านเขา เขาก็จะออกเช้าๆ 

อย่างเมื่อวานก็เเทบจะเข้าโรงเรียนไม่ทันเลยครับ

ตั้งเเต่วันที่ไปหาคุณยูอิจิ 

สึรุงิก็เอาแต่เย็นชากับผมมากกว่าเดิมเลี่ยงหน้า 

ทำเหมือนไม่รู้จักผมเข้าทุกวัน

ที่ผมทำอย่างนี้ก็เริ่มรู้สึกว่าความรู้สึก

ของผมมันเริ่มเกิน คำว่า 'เพื่อน' 

ไปเเล้วสิ แต่บางทีอาจจะก่อนหน้านี้เลยก็ได้ที่ผมเริ่ม

 'รัก' 

เขาน่ะ คิดว่าถ้าบอกเขาก็โดนปฏิเสธอยู่ดี

หรือผมควรไปชวนไทโยใหม่ดี?

Taiyou POV

เอาล่ะ ตอนนี้ผมก็ได้นั่งในรถสุดหรูของ

คุณโกเอ็นจิเนี่ยเเหละครับ =v= 

ชาตินึงจะได้นั่งครั้งนึงผมนี่เหงื่อ

ตกเลยเเหละ

บรรยากาศในงานก็...ดูดีนะครับ

เเต่ว่ายังไงผมก็อึดอัดอยู่ดีเเหละครับ

โดยเฉพาะในห้องนี้มันค่อนข้าง...

แปลกหูแปลกตาอ่ะครับ

ก็เล่นมีตั้งแต่รุ่นคุณโกเอ็นจิ 

อย่างเงี้ย ผมเลยขอตัวออกมา

แถวนี้ไม่มีใครรู้จักเลยอ่ะ....

น่าจะมีคนที่เคยอยู่ในฟิฟเซ็คเตอร์มั่งน้าา~

ไม่ทันไรผมก็พบกับเจ้าคิชิเบะ 

เดินมากับไอ้หงอก(?)ฮาคุริว 

ดูเหมือนมันกำลังแย่งของกินด้วย!?

แต่...เอ๊ะ! 

เหมือนมีเงามืดๆ มาด้านหลังเจ้าสองตัวนี้นะ

(เเรงง่ะ=..=//riz) 

ผมเลยไม่อยากโดนเมินมาก

ไปกว่านี้จึงเป็นฝ่ายเข้าไปทัก

"สวัสดีคร้าบบ~ เพื่อนพ้องน้องพี่

ศรีฟิฟเซ็คเตอร์อันหล่อเหลา~"

เสียงตรงอื่นมันไม่โดนใจพวกมันครับแต่

ไอ้คำว่า 'หล่อ' นี่แย่งกันจริง

"อ้าว~ ไทโย้ววว~ หวัดดีเพิ่ล~"

คิชิเบะทัก

"อ้าว...ไหงมาคนเดียวเนี่ย...

เป็นอาทิตย์คอตกเลยนะนายอ่ะ"

ก็...เออน่ะสิ...

"เอ่อ...เเล้วนายผมน้ำเงินนั่นน่ะใคร?"

เขาเพิ่งเงิยหน้าขึ้นมาแบบขรึมสุดๆ

เเบบเงียบมากๆ

 ดูท่าทางจะเป็นคนจริงจังมากเลยล่ะ

"ยูคิมูระ เฮียวกะ สวัสดี...นายชื่อ..."

"ไทโย อาเมมิยะ ไทโย 

ยินดีที่ได้รู้จักนะ....เฮียวกะ^^"

หลังจากผมทักทายเสร็จ คิชิเบะกับฮาคุริว

ถึงกับจ้องหน้าผมค้างเลยครับ 

เฮียวกะถึงขนาดหน้าขึ้นสี 

จนต้องก้มหน้างุดๆในขณะที่หน้ายังตายอยู่

เเล้วฮาคุริวก็กระชากเสื้อผมไปหลบมุม 

เเล้วกระซิบ

"ไทโย... นายเเน่มาก 

ไม่เคยมีใครเรียกยูคิมูระ ว่าเฮียวกะ 

เลยซักคนขนาดรุ่นพี่ฟุบูคิยัง

ไม่เคยเรียกเลยอ่ะ~//กระซิบๆ=o="

"อ...อ้าว เวรละ ว่าเเต่ทำไมหมอนั่นหน้าตาย

ขนาดนั้นอ่ะ เเข่งกะสึรุงิได้เลยนะนั่นน่ะ"

"คือ...เขาก็เป็นคนแบบนั้นแหละ

แต่ว่าเวลา เขา soft นี่น่าดูเลยล่ะ"

"อ...อื้ม ว่าเเต่ ฉันว่าเราไปเดินดูงานดีกว่ามะ?"

"ก็ดีๆ"

ระหว่างนี้ผมจะทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ดีกว่า^^

Yukimura POV

"ไทโย อาเมมิยะ 

ไทโย ยินดีที่ได้รู้จักนะ....เฮียวกะ^^"

ห...ห้ะ!? ร..เรียกกันแบบนี้เลยรึไงนะ

ผมยังปั้นหน้าตายได้ในขณะที่อุณหภูมิ

ที่ใบหน้าผมสูงปรี๊ดเลย

"อืม...ว่าแต่นายอยู่ทีม ร.ร. ไหนนะ"

"โรงเรียนฮาคุเร็น...."

"อ่อ...แล้วทำไมนายมาที่นี่อ่ะ?"

"รุ่นพี่ฉันเขาบอกว่าให้ลองมาเรียนที่นี่ดู..."

"น...นายจะมาเรียนที่นี่?!"

เเล้วเขาก็จับมือผมซะแน่นเลย 

ฉ่า~

เสียงเหมือนหน้าผมสุกไปหมดแล้ว

เลยเอาผ้าพันคอดึงสูงขึ้นมา

ปิดหน้าปิดตาแบบเนียนๆ(รึเปล่า?)

"อืม..."

หมอนี่น่ารำคาญจริงๆเล้ย

ระหว่างทางก็เอาแต่ถามนู่นนั่นนี่ไปทั่ว 

แต่ตามตรงก็มีความสุขนะครับ

ดูเฮฮาดี

ผมเดินไปเดินมาก็มาเจ๊อ กับ...

"เทนมะ...."

ไทโยพูดเบาๆ 

เอ๊ะ...เทนมะไว้ผมรึ?

หน้านายดู Inter ขึ้นอ่ะเทนมะ...

เกี่ยวมั้ยเนี่ย =..=

ขณะที่ตอนนี้เราเผชิญกันอยู่ 

แต่ผมเพิ่งสังเกตนะว่าไทโยจับมือผมตลอดทางเลย 

ว่าแล้วทำไมมัน.....อุ่นจัง

"ท...ไทโย..."

"ท....เทนมะ ท...ทำไมนาย...

ไม่มากับสึรุงิอ่ะ? 

แล้วทำไมนาย mixi maxอ่ะ? "

คำถามนี้เอาเทนมะก้มหน้าเลย

"ก....ก็อ่ะนะ กำลังจะไปตามหาน่ะ 

ส่วน mixi max เนี่ยก็...

อยู่ๆมันก็เด้งมาเมื่อเช้านี่อ่ะ"

"มาเดินด้วยกันมั้ยล่ะเทนมะ?"

ผมเลยพอรู้ว่า ไทโยอ่ะคง....

รักเทนมะสินะ.....

"อ...เออ...ไม่เป็นไรหลอก 

ฉันว่าจะไปดูพวกรุ่นพี่คิริโนะ

อะไรประมาณเนี้ย บายละ^^"

แล้วเทนมะก็กำลังจะวิ่งไป

แต่ว่า..ความอบอุ่นที่มือผมเมื่อครู่นี้กลับหายไป...

ไทโยวิ่งไปจับมือเทนมะ...

"ท..ไทโย ร...รุ่นพี่โทรให้ฉันไปนะ..."

เดี๋ยวๆ นี่ผมคิดบ้าอะไรอยู่เนี่ย....

ไม่เห็นแปลกอะไรนี่นา ที่ไทโยชอบเทนมะน่ะ...

เป็นเรื่องที่น่ายินดี...

สำหรับเพื่อนน่ะ...

แล้วทำไมผมถึงดูซึมล่ะ...

หรือผมมีอารมย์ร่วม เเบบว่า

ผมอาจจะเชียร์ให้ไทโยกันเทนมะไปกันได้สวยรึเปล่านะ?

"นี่...ยูคิมูระ นายเป็นอะไรอ่ะ?

ตั้งแต่เมื่อกี้...ที่เห็นไทโยกับเทนมะเเล้ว...

ทำไมนายทำหน้าแบบนั้นล่ะ?"

คิชิเบะถามอย่างงุนงง

เอ๊ะ....หน้าแบบไหน

"เเบบไหนล่ะ"

"เหมือนว่านาย....ไม่ค่อยพอใจนะ"

"นายแน่ใจนะว่าตานายปกติดี?"

"แน่สิ...."

มันจริงรึเปล่า?

ไม่พอใจน่ะเหรอ? เรื่องบ้าๆน่า...

ตอนนี้เหมือนไทโยกำลังรั้ง 

เทนมะไว้อยู่นะ ดูจากสถานการณ์คือ

เขายังกอดเทนมะจากข้างหลังอีก.....

โชคดีเเถวนี้มันสวน เลยไม่ค่อยมีคนมากนัก

"ไทโย...ปล่อยเถอะ..."

"ไม่! จนกว่านายจะตัดใจจากมัน!"

"นาย...ปล่อยฉันให้คิดก่อนเถอะ"

ผมว่าเรื่องมันดราม่ามากเเล้วนะ

เดี๋ยวคนมาเห็นเข้าจะทำให้พวกเขาถูกมองแบบผิดๆ 

"ไทโย ปล่อยเทนมะเถอะ"

แล้วผมจึงดึงไหล่เขาไว้แต่ว่า

"นายน่ะอย่ามายุ่งนะ!"

โคลม!

รู้ตัวอีกทีผมก็นอนกองกับพื้นแล้ว...

เจ็บชะมัดเลย...

ไม่มีเสียงโผล่มาเลย...

"ย...ยูคิมูระ น...นาย.."

เสียงคิชิเบะ 

แล้วหลังจากนั้นเขาก็พยุงผมขึ้นมา

ในหัวขาวโพลน ว่างเปล่า...

ไร้แม้แต่คว่มคิดใดๆ

"ฉ...ฉันขอโทษนะ! ยูคิมูระคือ ฉัน..."

ก่อนที่ไทโยจะพูดจบ 

ผมก็เดินหนีออกมาอย่างไร้อารมย์

ผมไม่โกรธ...

ผมไม่โมโห หรือ 

เสียใจซักนิดแค่...สับสนไปหมด

บางทีความสับสน นี้อาจเป็นผลลัพธ์ของ

ความเสียใจขั่นรุนแรงก็เป็นได้

"ยูคิมูระ! รอด้วยสิ!"

คนที่ตามมาคือ คิชิเบะ 

ผมหยุดเดิน...

"ไทโยเขาขอโทษนะ...แล้วก็...

นายเป็นอะไรรึเปล่า?"

ผมส่ายหัว 

แต่อะไรบางอย่างดนใจให้ผม ต้องเดินกลับไป

"ไปเถอะ...แล้วก็...ช่วยลืมๆมันไปซะเถอะ..."

"อืม"

Taiyou POV

ให้ตายสิ!

ผมเพิ่งผลักเพื่อนผม จนล้มหัวเกือบฟาดพื้นเลย

ล...แล้วดันเป็นยูคิมูระอีก...

แต่ตอนนี้เทนมะสิ เอาแต่โทษตัวเอง

ไม่นาน เฮียวกะก็กลับมา

เทนมะจึง....

"ยูคิมูระ ฉันขอโทษนะ ความผิดฉันแท้ๆเลย"

"อ...อืม...ไม่เป็นไรหลอกก็พวกนายโกรธกัน

อยู่นี่นา ฉันน่ะเข้าไป ยุ่ง เอง"

"ถ้าไม่อะไรแล้ว ฉันบายล่ะ^^"

สุดท้ายก็รั้งเทนมะไว้ไม่ได้

ตอนนี้พวกผมก็กำลังจะเข้าไปในงาน

จู่ๆ เฮียวกะก็ถามขึ้นมาว่า..

"ไทโยนี่....รักเทนมะสินะ"

คำถามนี้นายถามเข้ามาด้ายย~

ก็มันเเน่อยู้แล้ว~

"ไช่ๆ ฉันน่ะรักเทนมะม๊ากเลยล่ะ

เทนมะน่ะออกจะน่ารักซะขนาดนั้น

เเถมร่าเริงสดใส เวลาอยู่ด้วยก็ไม่เบื่อ 

ถ้าไม่มีไอ้สึรุงิมาขวาง 

ป่านนี้ฉันได้สมหวังตั้งนานเเล้ว เฮ้อ~"

ผมบรรยายซะเป็นชุด

"แล้ว...เทนมะเขาคิดไงกับนายล่ะ?"

ท..แทงใจดำครับ!

"ก็นั่นเเหละ หมอนั่นไม่ค่อย

จะแลฉันซักเท่าไรอ่ะนะ 

รู้สึกส่วนตัวแล้วเทนมะจะ

ชอบสึรุงิซะมากกว่าน่ะสิ"

ระหว่างคุยเสียงเฮียวกะมันแปลกๆเนอะ

"ว่าแต่ เมื่อกี้น่ะ... นายเกรียดฉันมั้ย?"

Yukimura POV

"ว่าแต่ เมื่อกี้น่ะ... นายเกรียดฉันมั้ย?"

"อุบัติเหตุน่ะ ไม่เป็นไรหลอก"

"นั่นไม่ไช่คำตอบหลอกนะ

ตกลงเกรียดหรือไม่เกรียด?"

ตื้อจริงๆเลย

"ไม่เกรียด..."

"งั้นก็ชอบสิ..."

"..."

"นายเงียบจังเลยเนอะ"

ผมว่าผมลองเงียบซักนิด มันก็น่าจะดีขึ้นนะเนี่ย

"งั้นฉันจะถือว่านายตกลงก็แล้วกัน"

"นายหิวยั้งอ่ะ? ไปหาอะไรกินกันเหอะ"

แล้วผมก็ถูกลากไปนู่น นั่น นี่

สรุปคือ...ผมนี่เดินจนปวดหาแล้วนะ

=..=

"นายไม่เหนื่อยบ้างรึไงทำตัวอัลเลิร์ต

นานๆแบบนี้เนี่ย"

"อ...เอ๋ ฉันจะทำทำตัวแบบพี่อาร์มิน

ได้ไงเล่า " (ไม่เกี่ยวเล้ยย =____=)

"ไม่ ฉันหมายถึง แบบว่าว่อนไปทั่วแบบนี้เนี่ย"

"เพราะงี้ไงฉันถึงชอบเทนมะน่ะ

ก็บอกไปแล้วนี่เนอะว่า เทนมะน่ะสดใสทั้งวันเลย"

"อ...อ๋อ"

"แต่ดันชอบไอ้สึรุงิที่ต่างกันเป็นคนละขั้ว

เลยอ่ะ ให้ตายสิ

จะว่าไปนายก็ไม่ต่างกับสึรุงิหลอก

ชอบเงียบๆอ่ะ แถมหมอนั่นยังซึนไปถึงไหนกันนะ"

"อืม...เสียใจด้วยนะ..."

ทำไมเอาแต่พูดถึงเทนมะล่ะ...

"พรุ่งนี้เรียนวันแรกน่ะ

นายเดินไปเป็นเพื่อนฉันได้มั้ยอ่ะ?"

นี่....ผมพูดอะไรเนี่ย...

"ฉันว่าจะไปรอเทนมะน่ะ...ไปด้วยกันมั้ย?"

"อ...อ๋อ ง..งั้นไม่เป็นไรหลอก.."

วันนี้ก่อนกลับผมได้...อะไรเยอะเลยเนอะ

ผมว่าวันนี้ผมดูแปลกๆไปนะ....

__________________________________

สวัสดีค่าาา past นะคู่ Taiyou x Yukimura นร้าา

Taiyou ดูท่าจะไม่สน เฮียวกะเลยอ่าา TAT

เดี๋ยวตอนต่อไป ทาคุรันจะกลับมาแว้วค่ะ

มาดูซิว่าชินดดจะทำหน้ายังไงเมื่อเห็นว่า

คนที่ควงคิริโนะมาเป้น คาริยะ เเทน!!

เเล้วก็อย่าลืม

COMMENT

นะคะ ^^

(อาร์มินออกโลงเเว้ว riz ว่าน่าจะแต่ง

Attack on titan ซักนิดน่าา)

ผลการค้นหา