ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Fic)Inazuma Eleven: Stuck in my heart

    ลำดับตอนที่ #5 : Neglected

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 982
      4
      28 ต.ค. 58

    :) Shalunla

    เเนะนำ! บทนี้ต้อง



    Give Your Heart A Break - Demi Lovato


    Shindou POV

    "เอาล่ะ อีกไม่นานนะ 
    โรงเรียนเราน่ะจะมีการจัดงานครบ
    รอบ 11 ปีที่ ญี่ปุ่นเราได้ครองเเชมป์ FFI นะ 
    ซึ่งก็หมายถึง...เออ ก็ งานเเหละ ><"


    โค้ชเอ็นโด พูดออกมาไม่เป็นท่าเลยครับ
     ว่าเเต่งานเเบบนี้ก็จะมีพวก


     Inazuma Japan 
    สมัยโค้ชด้วยน่ะสิ...ซึ้งจริงๆ

    "นี่ๆชินโด น่าตื่นเต้นเนอะ 
    จะได้เจอพวกรุ่นพี่ๆ
    ยันรุ่นเเก่ๆ(?)เลย"

    คิริโนะตื่นเต้นมากเลยสำหรับงานนี้น่ะ 
    เเล้วที่เเกบอกว่าเเกเมื่อกี้คือ!?==

    "ไช่ๆ ผมว่าคุณฮิโรโตะกับคุณมิโดริคาว่า
     น่าจะมานะครับ"


     อยู่ๆคาริยะก็มาเสือก(?) 
    กับ moment ของผมกับคิริโนะ


    "อ่อ คาริยะฉันไม่ได้ถามน่ะ ^^"

    เรื่องจริงผมไม่ได้อยากรู้ซักหน่อย

    "ปล่าวครับ ผมไม่ได้บอกรุ่นพี่ชินโดครับ
    เเต่ผมบอกรุ่นพี่คิริโนะน่ะครับ^^"

    คิริโนะดูจะงงๆกับสถานการณ์ตอนนี้สุดๆ 

    "อย่าคุยกัน ตอนโค้ชบอกสิ=^="


    คิริโนะหันมาบ่นผมทั้ง 2 คน
    อย่าหวังว่านายจะได้คิริโนะไปนะ!
    ฉันต่างหากที่จะได้คิริโนะน่ะ!

    "นี่ชินโดทำไมนายทำหน้า
    อย่างงั้นอ่ะ?"

    คิริโนะเอามือมาเเตะหน้าผากผมเเบบว่า 
    ฟินมาก~
    เเต่ทุกอย่างก็ต้องสูญสิ้น


    เมื่อ คาริยะมันส่งสายตา 
    คาดโทษมาให้ผม

     อย่างกับว่า 
    คิริโนะบอกชอบนายไปซะงั้น จ
    ริงๆคิริโนะต้องบอกรักฉันสิ 
    ไม่ไช่นายนะ!


    "วันนี้ทุกคนกลับก่อนนะดูเหมือน ร.ร.
    กำลังเตรียมงานน่ะ"


    โค้ชเอ็นโดพูดเสียงใส(?)


    "นี่ชินโด วันนี้วันศุกร์อ่ะ 
    ไปเที่ยวมั้ย?" 

    "การบ้านครับๆ อีดอย่างวันนี้วันพฤหัสครับ 
    บ่ ไช่วันศุกร์ 
    อย่าเพิ่งมโนไปไกลคิริโนะ^^"


    "ม้ายยย~ ชั้นนึกว่าวันนี้วันศุกร์ง่าา~"

    ผมดีใจตรงคำว่าไปเที่ยวกันเถอะนะเเต่ 
    เพิ่งนึกบางอย่างใสๆ ออกน่ะ


    "นี่รันมารุ เรียกฉันทาคุโตะคุง สิ"

    คิริโนะหันหน้ามาประมาณว่า 
    อะไรของเอ็งวะ? =..=

    "เเล้วนายก็เรียกฉันว่า รันมารุ 
    เนี่ยนะ เเล้วก็ให้เรียกนายว่า 
    ทาคุโตะ เเถมเติม คุง ด้วย =[]="


    ผมรู้ว่าคิริโนะ 
    เเพ้ลูกอ้อนผมทุกทีเลย 

    "เอานะๆๆๆ OvO เรียกฉัน
     ทาคุโตะคุง เถอะนร้าา~"

    ผมเริ่มเห็นว่าคิริโนะ เหวอ นิดๆ
    เเล้วก็เเก้มเเดงหน่อยๆด้วย...
    นั่นเเหละสิ่งที่ผมต้องการคือ 
    ผมอยากให้คิริโนะเขินมั่งอ่ะ QwQ

    "เอ่อ...ก็ได้ๆๆ =_="


    "เรียกฉันหน่อยสิ ^^"


    "ทาคุโตะคุง ไปเที่ยวกันเต๊อะ ^^"

    "ครับๆ รันมารุ"

    "=..= อนาจ~"

    เเล้วออร่าของเจ้าคาริยะก็โผล่มา
    ท่ามกลางดอกไม้ที่บานชื่น
    ของผมเเละคิริโนะ

    "เอาล่ะๆ กลับบ้านกันเหอะ 
    การบ้านยัง บ่ ได้ทำเลย 
    เดี๋ยวพรุ่งนี้โดนเชือด
    กระผมไม่รับผิดชอบนะครับ ^=^"


    คิริโนะนายจะห่วงการบ้านเกินไป
    เเล้วนะ *3* 

    "เเต่เดี๋ยวผมรับผิดชอบรุ่นพี่เองครับ"

    อ...เอ๊ะ ร...รับผิดชอบ!? 

    คำนั้นมันใช้กับตอน..!?

    =..= อย่างกับมันมีวาศนา
    ได้กับคิริโนะล่ะมั้ง...หุ หุ 
    เเต่คนนั้นต้องเป็นชั้นเท่านั้น! 


    "ฉันว่าพวกนายอย่ามัว
     'พล่าม' 
    เรื่องอะไรๆอย่างนั้นเเล้วกลับบ้านเถิด
     ข้าขอร้อง"


    "อืมๆ กลับกันเถอะ ^^"

    เเล้วผมกับคิริโนะก็วิ่งล่าา~
     ออกนอกโรงเรียน กลับบ้าน



    Kariya POV


    "อืมๆ กลับกันเถอะ"

    รุ่นพี่ชินโดเนี่ย...
    น่าอิจฉาเนอะ
    รุ่นพี่ทั้ง 2 คนเขารู้จัก 
    เป็นเพื่อน ร่วมทุกข์ ร่วมสุข์ 
    กันมานานเเล้ว


    ทุกเรื่อง...

    ทั้งความสัมพันธ์ 
    บางที....

    ผมก็นึกเหมือนกันนะว่า
    ผมจะมีโอกาสมั้ย?

    ที่จะได้จับมือ
    รุ่นพี่คิริโนะตลอดไป

    หรือผมก็เป็นเเค่ 
    ไอ้เด็กโง่คนนึง...
    ที่เเอบรักข้างเดียว
     ที่โง่คิดไปเองว่า..


    ซักวันรุ่นพี่คิริโนะ 
    จะเห็นผมอยู่ในสายตาบ้าง

    เพราะ 
    รุ่นพี่ไม่เคยมองมาที่ผมไง

    ดวงตาสีฟ้าน้ำทะเล 
    ที่ดึงดูดทุกอย่างในตัวผมไป
    ตั้งเเต่วันเเรกที่เข้าชมรม


     ถึงจะไม่นานมานี้เอง เเต่ว่า...
    ความรู้สึกนี้มันเหมือนกับว่าตลอดไปมากกว่า 


    ผมไม่รู้จะทำยังไง...
    ให้รุ่นพี่ลองเปิดใจให้ผม

     ผ่านมาไม่กี่อาทิตย์ 
    ห้องผมก็มีเเต่รูปรุ่นพี่เต็มไปหมด


     ไม่เว้นเเม้เเต่ในความคิดของผม
     
    ถ้าเกิดว่าผมเป็นรุ่นพี่ชินโดล่ะก็...
    ผมคงดีใจสุดๆเลย


     เพราะรุ่นพี่คิริโนะน่ะ 
    เวลารักใครจริงๆล่ะก็ 
    จะดูเเลคนนั้นเป็นอย่างดีที่สุด
     เลยล่ะครับ


     ผมจินตนาการชีวิตกับรุ่นพี่คิริโนะ 
    เเล้วมัน...

    ดูเลอะเลือนไป


      เเต่ถ้ารุ่นพี่คิริโนะรักรุ่นพี่ชินโดจริงๆล่ะก็ 
    ผมก็เจ็บนะครับ
       เเต่เอามาหักล้างกับความสุขที่เห็น
    พี่เขาได้อยู่กับคนที่รัก 
    คนที่พร้อมจะดูเเลเเละ

    ปกป้องรุ่นพี่ไปได้ตลอดชีวิตล่ะก็

    'มันก็คุ้มสุดๆเลยครับ'

    จริงๆผมก็พอรู้เเล้วหละว่า 
    ผมคงสำคัญเท่ากัปตันไม่ได้ 

    "นี่...คุณคาริยะครับ?"

    จู่ๆเจ้าฮิคารุ ก็เรียกผม


    "หืม?"

    จริงๆหมอนี่ก็น่ารักดีนะ ^///^ 
    ใจเย็นลูกๆ เราต้องจดจ่อกับรุ่นพี่สิ!


    "ก...ก็ คาริยะคุง 
    ทำหน้าอย่างกับโดน
    เเย่งเงินล้านไปซะงั้นน่ะ"


    "จริงๆเหรอ?"//หน้าใสๆ


    "ครับ...ดูเหมือนคาริยะคุง 
    นี่รู้สึกจะชอบรุ่นพี่คิริโนะสินะครับ
    คงลำบากหน่อยนะครับ 

    ผมว่ากัปตันน่ะ..."


    ถ้าคนไม่ออกจากห้องไปหมดเเล้ว

    "นายจะรู้ไปทำไม
     นายถึงอยากรู้ขนาดนั้นเล่า 
    ไม่ไช่เรื่องของนายซักหน่อย 
    กลับบ้านไปได้เเล้ว 
    อีกอย่างฉันก็ชอบรุ่นพี่คิริโนะด้วย 

    จำให้ดีๆล่ะ"


    "อ...เอ่อ...ครับ!"


    ทำไมหมอนี่ชอบทำตัวเหมือนชั้น
     เป็นคนออกคำสั่งอยู่เรื่อยเลยนะ?


    "ถ้าไม่มีอะไรงั้นฉันกลับล่ะนะ บาย"


    เเล้วผมก็เดินออกมาจากห้องชมรม

    พอผมเดินมาถึงหน้าบ้านเท่านั้นหละ


    "กรี๊ดดด ฮิโรโตะ!! ไอ้บร้าาาา!!"

    ห...ห้ะ!? บ้านผมมีผู้หญิง
    ตั้งเเต่เมื่อไหร่กัน 0.0

    พอเปิดประตูไปก็รู้ว่าคือ

     คุณมิโดริคาว่า
     กับคุณฮิโรโตะ
     กำลังกอดกันกลมเลย 

    เขิลจิง 0////0


    "อ้ะ! ออกไปเลยนะ!! ><"

    เเล้วคุณชาเขียว(?)
     ก็ทำการกระทืบเท้า
    คุณฮิโรโตะอย่างเเรง 


    "โอย~ ชาเขียวของผม 
    ไม่เห็นต้องทำขนาดนี้เลย
     อ...อึ๋ย!! =[]= ม...มาซากิคุง"


    ผ...ผมเพิ่งจะมีตัวตนรึง้ายย T_T


    "ไม่รู้ ไม่ชี้ คืนนี้นายต้องรับผิดชอบ
     เท้าฉันที่นายกระทืบก็เเล้วกัน =O="


    ร้ายเหมือนกันนะครับเนี่ย คู่นี้
    เเล้วผมก็เดินขึ้นห้อง
    เพื่อลองเปิด line กลุ่มดู เเต่....


    สิ่งที่ผมเห็นจำนวนข้อความคือ 999+
    (riz ไปlineกลุ่มห้องทีไร
    มันขึ้นเเบบนี้ทุกที ==)



    Kirino POV


    ตอนนี้ผมอยู่
    ระหว่างทางกลับบ้าน
    ครับ คือบ้านผมอยู่ก่อนชินโด 
    ฉะนั้นก็เหมือนเขามาส่ง 

    เดินมาอยู่ดีๆเเท้ 
    กลับมีเสียงคุ้นๆดังขึ้นมา


    "ท่านชินคะ~ ท่านชิน~"

    ส...เสียงเเบบนี้มันก็ 
    อากาเนะ เเน่นอนที่สุด ^_^||| 


    "อ...อ้าว อากาเนะ มีอะไรเหรอ?"

    ชินโดถาม เพราะ 
    เธอวิ่งมาอย่างกับอะไรเเนะ


    "คือว่า...งาน ศุกร์นี้น่ะค่ะ .///////."

    "ทำไมล่ะ?"

    อากาเนะ 
    ดูท่าจะเขินนะนั่นน่ะ ^o^|||
    ก้มหน้าก้มตาซะขนาดนี้เเล้วอ่ะ

    "ก...ก็...อากาเนะเห็นท่านชิน 
    ยังไม่มีใครไปด้วยก็เลย...
    อยากไปกับท่านชินน่ะค่ะ ^////^"


    "ค...คือ...ฉ."

    ผมรู้ว่า มันจะบอก
     อากาเนะว่าไปกับผม


     จริงๆผมก็สงสารอากาเนะนะ
     ไม่อยากให้มัน ต้องปฏิเสธ 
    ผู้หญิงเพื่อผมหลอก

     อีกอย่างผมเดินคนเดียว
    เผื่อเจอ พวก Inazuma ในตำนาน 
    ล่ะก็ หุ หุ ขอลายเซ็นสะด๊วก สะดวก><


    ผมเลยตัดบทเเม่ม 0v0
    (ร้ายกาจจ//riz)

    "จริงๆ นายไปกับอากาเนะ 
    เถอะ เธอเป็นผู้หญิงไม่ไช่เหรอ 
    อย่างฉันน่ะเดินสะดวก 
    เที่ยวสะดวกอยู่เเล้ว

     เผื่อนายจะเบื่อ

    ลองเปลี่ยน
    บรรยากาศดูบ้างน่ะ"


    "ท่านชิน นะคะๆๆๆๆๆ><"


    เอาเข้าไปคราวนี้
    มาเกาะเเขนเพื่อนผมอีกละ 


    "ถ...ถ้านายสะดวก ก็ได้ๆ ^^"


    'นายไม่คิดจะรั้งกันบ้างเหรอ'

    เเว้กกๆๆๆ!! 
    นี่ผมคิดอะร้ายยย!!!
    เมื่อกี้อุตส่า
     เป็นคนดีไปเเล้วนิ


    เผื่อชินโดจะชอบ อากาเนะ
     กลับผมควรจะดีใจสิ 

    ดีใจสิๆๆๆๆๆ

    ผมสั่งสมองตัวเองให้ดีใจ 
    เเต่มันถูกด้านอีกด้าน 
    ตอกย้ำว่า
    ผมอยากไป
    กับชินโดมากกว่า 


    "ว่าเเต่ นายเเน่ใจนะ"

    จู่ๆเขาก็ตบไหล่ผมเบาๆ
    ตอนนี้ผมสับสนเเล้วเนี่ย!!
    เอาไงดีอ่ะ!! 


    "ฉ...ฉัน สบายดี! สบายดี! บ...บายนะ!^^"


    ผมรีบวิ่งขึ้นห้องนอนตัวเอง
    จะฝืนไปถึงไหนกันนะ....

    ผมก็อยากไปกับชินโดนิ
     เเต่เราก็ปัญญาอ่อนไปเองนิ
    มาน้อยใจเเบบนี้น่ะ....


    ทั้งๆที่....เราก็ไม่ได้อยากเป็น

    ส่วนเกิน 

    ของพวกเขาหลอกนะ
     
    ทุกวันนี้ผมยังก้ำกึ่งกับคำว่า

    'ชอบชินโด'


    ถ้าผมบอกไป หรือเขาชอบผม 
    ถึงเราจะรักกัน....
    ผมสงสารเขาที่จะ 
    ถูกคนดูถูก


    ถ้าขนาดนี้เเล้ว
    ผมมองเขาห่างๆ
    เเล้วให้เขาได้รักกัน 
    กับคนอื่น 
    เเบบคู่ปกติทั่วไปซะยังดีกว่า

    ถึงผมจะเป็นผู้หญิง
     ยังไงซะ
    ผมก็ไม่กล้าอยู่ดี...
    มันน่าอายจะตายไป....



    Shindou POV


    "ฉ...ฉัน สบายดี! สบายดี! 
    บ...บายนะ!^^" 


    "รันมารุ...."

    ผมไม่รู้ว่าตกลง
    เขาเต็มใจรึเปล่า

    "ท่านชินคะ^^ เรียกอากาเนะ 
    เเบบนั้นมั่งสิคะ 
    อีกอย่างเรียกคิริโนะ
     น่าจะดูดีกว่านะคะ 
    อย่างนั้นมันเหมือน 
    ท่านชิน 
    เป็นเเฟนกับหมอนั่นนะคะ ^^"


    ผมก็ไม่อยากด่าหลอกนะว่า


    "อ...อืม"

    "ไปส่ง อากาเนะหน่อยนะคะ^^"


    เอาเข้าไป ให้ตายสิ 
    คิริโนะหึงรึเปล่าเนี่ย
    ช่างเหอะ.... 
    เขาคงไม่รู้สึกอะไรมากล่ะมั้ง 
    ถ้าผมลองคบดูๆไป
     กับอากาเนะดูอ่ะ


    ไม่รู้เหมือนกันนะ

    "อ...อืมๆ"

    เเล้วผทก็พา
     อากาเนะไปส่ง

    พอเดินไปส่งหน้าบ้านเท่านั้นเเหละ
    ดันลากฉันให้ไปส่งถึงหน้าประตู =..=


    เเล้วเเม่ ของเจ้าหล่อนก็ออกมาอีก!

    "อากาเนะ นี่เเฟนลูกไช่มั้ย?"

    "อ...เอ่อ..มั้งค่ะ^^"

    ฮ...เฮ้ยยยย!!!! 
    ฉ...ฉันยังไม่เคยบอกหล่อนเลย 
    เคยคุยไม่กี่ครั้งด้วย
     เเล้วหล่อนเอา
    ความคิดนั้นมาจากหนายยยยย!!!!!!!


    "ค...คือ ผมไม่ไช่"


    "ไม่ต้องเลยๆ 
    วันศุกร์นี้ฝากลูกสาวด้วยนะคะ! ^^"

    นี่พยายามสุภาพเเล้วนะครับ
    เเล้วทำเหมือนผมอยู่ในละคร 
    ใสๆ ซะงั้น 

    "มารับลูกสาวชั้น 
    ตอน 6 โมงเย็นนะคะ! ^^ 
    เดี๋ยววันศุกร์ อากาเนะ 
    จะสวยที่สุดเลยค่ะ!"


    บังคับกันนี่นา!
    เเต่รู้สึกผมจะคุุ้นๆว่า 
    ครอบครัว อากาเนะก็รวยๆอยู

    ่(เเต่สู้ผมไม่ได้หลอก) 
    น่าจะเท่าๆ หรือน้อยกว่า 
    คาริยะเนี่ยเเหละ

    (คารี่มาตั้งเเต่เมื่อไรห้ะ!! ==//riz)


    ผมต้องรีบลาเเล้วก็วิ่งออกมา 
    ก็เจ๊ เล่นพูดไม่ให้ช่องผมเลยอ่ะ!

    งั้นวันศุกร์ก็ต้องมาไช่มั้ยเนี่ย?

    ทรูจะบร้าาา....


    จะทำไงดีล่ะ?
    พรุ่งนี้หยุด
     เเล้วตอนกลางคืน
    พรุ่งนี้เนี่ยน่ะสิ...

    เจอกันตอนต่อไปนะคะ 




    Main หลักของตอนต่อไป : 
    เป็นสิ่งของที่ 
    ใช้มากที่สุดในภาค Chrono Stone

     

    จะเกิดอะไรขึ้นถ้า 
    คิริโนะ......(เดี๋ยวก็มาค่ะ ^^)




    COMMENT 
    ด้วยนร้าาาาาาาาาาาาาาา



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×