ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Cause I care 50%
:)
Shalunla
Kishibe POV
(เมื่อวานก่อน)
"คิชิเบะคุง~ เสร็จรึยางงง~"
เสียงโค้ช อโฟรได ชื่อคล้ายกับ
เทพตามตำนานแถวๆกรีกเลยมั้ยล่ะครับ
เป็นอีกชื่อของ เทพอะเธน่า
ตอนแรกที่เจอนี่ผมนึกว่า
นางแบบที่ไหนทำไมแบนจัง (เอิ่ม..=..=//riz)
ปรากฎว่าเป็นผู้ชายครับ
คงเหมือนคิริโนะล่ะมั้ง
แต่เจ้านั้นออกแนวหวานเกิ๊น
อย่าพูดถึงมากดีกว่าเดี๋ยวผมตายได้เอาน่ะครับ
คงไม่ได้ต้องบอกว่า
คนคนนั้นเป็นคนที่ขี้แย รวย ผมสีน้ำตาล
หลงตัวเองหน่อยๆ
(หมดเปลือกเลยเเก)
"เสร็จแล้วครับ สตาร์ท
รถรอเลยครับเดี๋ยวไม่ทันนะครับ"
"อืมๆ"
วันนี้เป็นวันงานครับ
ตอนแรกอยากจะชวนโซซุเกะคุง
ไปแล้วแหละ แต่โค้ชบอกว่าอยากพก(?)
รุ่นน้องไปด้วย
(ทำไมมันต้องบอกว่าพกกันหมดทุกคนเลยเนี่ย = =)
ผมเลย อดเลยง่ะ...
ตอนนี้ผมไม่ค่อยแน่ใจกับ
สิ่งที่เขาคิดนักหรอกนะ
ก็ผมชอบเป็นห่วงคนอื่นนิ
ไม่ไช่ผมไม่เคยบอกเขานะว่า
ผมชอบเขาน่ะ
แต่หลังจากวันนั้นน่ะ
มันก็...เหมือนไม่มีอะไรเปลี่ยนนะ
พอมีเวลาคนล้อว่า
ผมกับหมอนั่นเป็นแฟนกัน
เขาก็ล้อตอบว่า
เนอะ ที่รัก~
แต่ว่าการกระทำมันไม่ไช่เลยนะ...
ชอบก็บอก...ไม่ชอบก็บอกสิ
เล่นทำแบบนี้ผมก็ก้ำกึ่งเหมือนกันนะ
ทำตัวไม่ถูกด้วย
"งั้นฉันเข้าไปในงานก่อนนะ
ต้องไปดักเร็วๆ
เดี๋ยวเจ้าเบรินมันทำมิดีมิร้ายกับ
กาเซลของมันล่ะฉันจะได้..."
"ไปช่วยเหรอครับ!?
รุ่นพี่เยี่ยมมากเลยครับ
รักเพื่อนพ้องแบบนี้เนี่ย ><
สุดยอดเลยครับ"
"ป่าว ฉันจะไปถ่ายรูป
ไว้เอาไปดูฟินเล่นๆ"
เพล้ง!
แตกกระจาย
ผมอุตส่าวาดไว้อย่างสวย =[]=
"คิชิเคะ~"
ใครมันเรียกฉันว่าเคะวร้าา~ ><
"ไอ้หงอก~ หวัดดี~"
ไอ้ฮาคุริว เอ็งแน่มาก
"ไม่มากับทาคิเหรอ?"
"ปล่าวๆว่าจะชวนล่ะ
โดนพกมากับสาวดุ้นอโฟรได อ่ะ"
"อ่อๆ ไปเดินหาพวก(?)ดีกว่า
เดินแค่ 2 คนเดี๋ยวออร่าความหล่อไม่เปร่งปรั่ง"
น...นายเอาความคิดแบบนั้นมาจากไหนฟะ
"ไปเหอะๆ อย่ามัวแพร่ม(?)"
"เออๆ"
บรรยากาศที่นี่ดูคึกครื้นดีนะครับ
Taki Sousuke POV
"พี่คร้บๆ เสร็จรึยังเนี่ย"
เสียงของน้องชายผม โยชิฮิโกะ
ดังขึ้นมาจากชั้นล่าง
สงสัยตื่นเต้นกับงานนี้มากสินะ
"มาแล้วๆ แม่ครับ ผมไปงานก่อนนะครับ"
"จ้าๆ"
ที่ผมรีบไม่ไช่อะไรหลอกกลัวเขาเข้างาน
ไปหมดแล้วหลงทางอีกอย่างก็คือ
'คิชิเบะ'
มีหลายเรื่องที่หมอนั่นทำให้ผมคับคาใจ
โดยเฉพาะวันที่หลังจากแข่งกับไรมงเสร็จ
วันที่ทีมเราเป็นหนึ่งเดียวเขาก็มีท่าทีแปลกๆ
ผมก็เลยเดินเข้าไปถามเขา
เห็นดูลุกลี้ลุกลนตั้งแต่เเรกแล้วล่ะ
ตอนแรกเขาบอกว่าไม่มีอะไร
ผมเลยตื้อไปตื้อมา...
หมอนั่นก็พูดเรื่องบ้าๆเพียบเลย
หลังจากนั้นผมก็ถูกล้อว่า
เป็นแฟนกับหมอนี่
ถ้าบอกว่าไม่ไช่ก็คงยิ่งเอาใหญ่เลยอ่ะ
ผมก็เลยทำใจซะแล้วก็หวานๆเล่นกับหมอนั่น
ไม่รู้ว่าเขาจะคิดยังไงอ่ะน่ะ
แล้วที่แน่ๆกว่านั้นผมก็ไม่รู้ว่า...ตัวเองคิดยังไง
กับคิขิเบะ...คงเป็นเพื่อน?
กัปตัน?
หรือ...
มากไปกว่านั้น?
สงสัยผมจะเพี้ยนไปแหงเลย
"คิดถึงใครอยู่หรือครับ พี่ชาย?"
"คิชิเบะ..."
"พวกพี่ป็นแฟนกันจริงสิ ครับ ^^"
"เฮ้ย! ไม่ไช่ =[]="
"ไม่ทันแล้วครับ อิ อิ จริงๆนะครับ
พี่คิชิเบะน่ะ ตอนนั้นผมหกล้ม
เขาใจดีมากๆเลยล่ะครับ
แถมยังห่วงใยคนอื่น
แล้วก็อ่อนโยนมากๆเลยล่ะครับ ^^"
"ห...ห๊ะ คิชิเบะมันอ่อนโยนนักรึไงนะ"
"มากเลยล่ะครับ"
ข...ขนาดนั้นเลยเหรอ?
"พี่ลองนึกดีๆสิ ตอนที่เขามาบ้านเรา
เขาก็ช่วยนู่นั่นนี่หมดเลยล่ะครับ"
จะว่าไปตอนนั้นผมก็เคยคิดไปไกลเลยนะ
ว่าตอนนั้นที่น้องผม ผมแล้วก็คิชิเบะ
ผมแอบคิดว่า เหมือนครอบครัวเลยเนอะ
=////=
คือ....แบบว่าน้องผมเหมือน
ลูกอย่างเงี้ยแล้วก็แบบ...
พอเหอะเดี๋ยว เลือดผมหมดตัวพอดี
"เออ...พี่ครับๆ พี่จะขับไปหาเหวที่ไหนครับ
เลยแล้วๆๆ ><"
"เออ...เนอะ โทษที"
"เออ เนอะแล้วทำไมไม่หยุดอ่ะครับ>[]<"
"อ้ากกก โทดๆ เฮ้อ..เกือบไปแล้วเชียว"
เมื่อกี้เหมือนมีเงาคนนะ เป็นอะไรรึเปล่านะ
"ไทกะ...เอ็งเกือบฆ่าข้าแล้นะเฟ้ย = ="
แล้วคุณเสือดาวเฮียวกะก็แทบทรุดเลยครับ
อย่าบอกนะว่าผมจะชนเพื่อนผมซะงั้น
"เออๆ ว่าแต่...นายเห็นพวกเรา
หรือ...คิชิเบะบ้างมะ?"
"ก็...กำลังเดินหาอยู่อ่ะ...งั้นไปด้วยดิ"
"เออๆ มาเหอะ"
ไม่รู้ทำไมบังเอิญจัง
แต่ช่างเหอะ...
ยังไงวันนี้ก็ต้องคุยให้รู้เรื่องให้ได้
ผมเดินจนเหนื่อยยังไม่เจอใครเลย
สงสัยต้องหาอะไรกินในงานก่อน
พอจะลุกเท่านั้นล่ะ
"ทาคิ..."
พอผมหันหลังไปก็เจอ....
"ฮาคุริว?.."
"ไม่ไช้ว้อยยย ฉันทักนายเองนะ >[]<"
ผมชะเง้อไปมองข้างหลังฮาคุริว
"อ้าว...ไงคิชิเบะ"
ยูคิมูระ...ตัดหน้าผมทำไมนะ = =
"ง...ไงยูคิมูระ ท..ทาคิ"
เสียงสั่นๆแหะ....
"คิชิเบะ...ขอคุยด้วยหน่อยได้มั้ย?"
"ด...ได้สิ"
มันจะดูออกกันมั้ย ว่าผมจะคุยเรื่องอะไรกัน
ผมเลยดึงแขนมาแถวๆริมแม่น้ำ
ก็ค่อนข้างลับตาเจ้าพวกนั้นน่ะนะ
(อย่าคิดลึก ><)
Kishibe POV
ตอนนี้ผมนั่งที่ม้านั่งริมแม่น้ำ ขณะที่ทาคิ
ยืนแล้วก็จ้องมาทางผมเหมือนจะเค้นคำตอบ
ทั้งๆที่ยังไม่มีคำถาม เหมือนเขา...
"คิชิเบะ...นายน่ะ แปลกไปนะ..."
"ฉ...ฉันก็เป็นแบบนี้ทุกวันไม่ไช่เหรอ?"
"นายไม่เป็นแบบนี้
ปกตินายจะ...ไม่กระตุกกระตักแบบนี้
บอกมาสิ...ถ้านายอะไรทำให้นายเป็นแบบนี้น่ะ"
เงียบจริงๆในหัวผมเนี่ย...
"ฉ...ฉันไม่รุ้อ่ะ
นายนั่นแหละ...
มันเป็นเพราะนายนั่นแหละ!
ให้ตายสิ อย่ามาถามกันแบบนี้สิ
ฉันควรจะถามนายเรื่องนั้นมากกว่านะ!"
"เรื่องอะไรของนายกัน..."
"นายก็รู้อยู่แล่วล่ะ!
ก้ที่ฉันบอกไปตอนนั้น...
เวลานายโดนล้อก็เอาแต่
พูดเหมือนว่านายก็คิดแบบนั้น
แต่มันก็ไม่ไช่! นายทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย
จะต้องให้ทำยังไงเล่า....ก็ฉันไม่รู้จะทำตัวยังไงนิ
ทำไมนายต้องแกล้งกันด้วยล่ะ!?
นายจะตัดสินใจยังไง...ฉันก็ไม่เสียใจหรอก"
เขาจะคิดยังไงผมก็ห้ามไม่ได้นิ
"ทำไมไม่ตอบล่ะ ทำไมนายไม่ตอบฉัน!
จะต้องปล่อยมันไว้นานเท่าไรเล่า!?
ฉันน่ะ! อุ้บ!"
ผมรู้สึกได้ว่ามีอะไรมาทาบกับริมฝีปากผมด้วย
ผมพยายามทุบอกเขาเบาๆ
แต่ดูเหมือนมันยังไม่หยุดน่ะสิ
อ้ากกกก!!! ผมจะเป็นน้ำแล้วนะ
"อุ้ก..ไอ้อ้าาา(ไอ้บ้า = =)"
เมื่อไรนายจะหยุดห๊าาาา
ผมเลยแกล้งจะเป็นลมเลยหยุดไปเอง
"นายทำบ้าอะไรเนี่ยยยย >///[]///<"
ผมเพิ่งเคยโดนผู้ชายด้วยกันทำแบบนั้นนะ ><
ถ้าเป็นผู้หญิงจะไม่ว่าเลย
แต่นี่ทาคิมันเพิ่ง Kiss ผมป้ายย
ลาก่อนจ๊ะ My first kiss
(เมื่อกี้เอ็งเพิ่งดราม่าอยู่มิไช่รึ = =//riz)
"ก็คำตอบไง เห็นบอกอยากได้นักอบากได้หนา
ทีนี้อย่าความจำสั้นอีกล่ะครับ ^^"
"บ...บ้าน่า...ตกลง...
ไช่ป่ะ ^^"
"เอาอีกรอบมั้ยครับ?"
หมอนั่นเริ่มเขยือบเข้ามาผมเลย
"อ๋อๆ! ไช่ๆ! ไปเถอะเดี๋ยวพวกนั้นเป็นห่วงเอาได้"
"คร้าบๆ"
เอ๊ะ...ถ้าผมถามตั้งนานมันต้องดราม่าขนาดนี้นะ
แล้วทำไมไม่ถามตั้งนานแล้ววะเนี่ย = =
แต่ตอนนี้ผมรู้สึกดีนะ
ในที่สุดก็รู้สักที เฮ้อ...ก็โล่งใจในที่สุดอ่ะนะ
เอาล่ะผมจะเป็นคนรักของทาคิคุงให้ดีที่สุดเลยล่ะครับ ><
พอดีทาคิต้องดูแลน้องด้วยเลย
จะพาไปดูงานผมเลยต้องแยกกันน่ะครับ
"คิชิเบะ ดีใจด้วยนะเพื่อน"
"อืมๆ เเล้วนายล่ะ...เมื่อไรจะเจอมั่งนะ"
อยากรู้เหมือนกันนะ คนที่เฮียวกะชอบ
มันจะเป็นยังไงนะ ฮิ ฮิ น่าสนดีนิ
_____________________________
เดี๋ยวมาต่อนะคะ ขอโทษ
นะคะมัน...สั้นไปรึเปล่าอ่ะ =v=
ที่ riz จะต่อ past 2 นี่เป็นคู่นี้เหมือนกันนะ
เดี๋ยวมานะคะ ^^
บายค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น