ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Crush on sort of You
:)
Shalunla
Yukimura POV
ติ๊ดๆๆๆ!!!
นาฬิกา~ เจ้าช่วยเลิกดังสักทีเหอะ~
แต่พอตาผมไปสะดุดที่เลข 7 เท่านั้นล่ะ
"เเว่กกๆ!!! อ้าากกกกก!!! สายๆๆๆๆ"
ผมว่าเมื่อกี้มันไม่สมเป็นคำพูดเลยนะ =..=
แต่ตอนนี้ผมต้องรีบแล้วล่ะ
แต่ว่าทำไม....ท้องฟ้ามันดูคลึ้มๆล่ะ
หรือว่าฝนจะตก...
ผมลองเช็คเวลาอีกที ปรากฏว่า....
"6 โมงครึ่ง..."
มันเช้าเอาการเลยล่ะครับ
แต่ไปตั้งแต่เช้าก็ดีนะครับ
ต้องไปห้องครูใหญ่อีก
แต่แล้วระหว่างทางผมก็สะดุดตา
กับพระอาทิตย์เดินได้(?)
ไทโย นี่นา...
มาทำอะไรบ้านคนอื่นเขาเนี่ย
"นี่! ไท...."
"อรุณสวัสดี~ ไทโย
ไปกันเถอะเดี๋ยวสายอีก ^^"
(เดาออกนะว่าใคร ม้าเคะ~)
"อืมๆ ไปกันเถอะ ^^"
"ไทโย...."
ผมพูดเบาๆ
สงสัยผมพูดเบาไปหรือ...
หรือว่าในตอนนี้
ในหัวไทโยมีแต่เทนมะล่ะ?
คิดแบบนี้ไปก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย...
"นี่...ยูคิมูระนายจะซึนไปถึงไหนกันนะ~"
ส...เสียงนี้มันไอ้บ้ามังกร
"ฮาคุริว?"
"เห็นฉันเป็นชู รึไง =___="
"เดี๋ยวนี้เอาแต่พูดถึงชูเนอะ...
จริงๆก็คิดถึงหมอนั่นนะ..."
"นั่นสิ...ว่างๆฉันจะไปเยี่ยมน่ะ
เดี๋ยวๆ อย่านอกเรื่องสิวุ้ย!
นายจะซึนหาอะไรเนี่ย?"
"ซึนบ้าซึนบอ อะไรของนายกัน..."
"ก็...นายดูจะชอบ
ไทโยเอามากๆเลยล่ะ"
"นายจะบ้าเรอะ"
"ก็เอาไปคิดดูก็แล้วกันว่า
นายเเคร์เขา
นายไม่ค่อยชอบเวลาหมอนั่นอยู่กับเทนมะ
นายคอยเอาใจใส่เขา
นายเอาแต่คิดถึงเขาน่ะ
ถ้านายตรงตามนี้
แสดงว่าไช่!
ฟันเฟริม!
จากคุณหมอ(ดู)ฮาคุริว(?)"
"อืม..."
ตอนนี้ผมเข้าใจ
'มุขไม่ฮาพาเพื่อนเครียด'
แล้วล่ะครับ
ตอนนี้เราก็มาถึงโรงเรียนกันแล้วล่ะครับ
ผมรีบเร่งเดินไปที่ห้อง
ผู้อำนวยการเพื่อจัดหาห้อง
ได้ยินว่าห้องที่ผมจะไปอยู่นี่...
จะมีพวกเทนมะด้วยล่ะ
แต่รู้สึกไทโยจะอยู่ห้องเดียว
กับพวกทากิ
(โผล่ขึ้นมาทันที -v- //riz)
แต่มันก็ถัดห้องผมไปไม่กี่ห้องหรอกครับ
"วันนี้ เรามีนักเรียนใหม่นะคะ!
เชิญเลยจ๊ะ..."
"สวัสดีครับ ผมยูคิมูระ เฮียวกะ
มาจากฮอกไกโด ฝากตัวด้วยครับ"
รู้สึกผมจะไม่ค่อยมีบทบาทซะแล้วสิ..
แล้วที่นั่งผมก็เป็นที่นั่งเดี่ยวหน้าสุดด้วย...
ให้ตายสิ พวกคาริยะ
เทนมะ อาโออินั่นไปกองกัน
แถวกลางๆ กับชั้นหลังๆบนๆ กันหมดเลยอ่ะ
บทเรียนวันนี้ก็เดิมๆ
แต่สิ่งที่ผมเฝ้ารอคือ...พักกลางวัน
ไม่ไช่เพราะอยากกินข้าวไวๆหลอกครับ
แต่ไอ้นี่ก็มีส่วนด้วยแหละ
แต่ที่อยากมากที่สุดตอนนี้คือ...
ผมอยากรู้ว่าไทโยจะไปไหน
ตอนพักกลางวันจะกินอะไร
ผมยังไม่รู้เลยว่าเขาชอบกินอะไรน่ะ
ช่วงนี้นิสัยผมเปลี่ยนไปนิดหน่อยนะครับ
ก็เมื่อคืนผมก็พอยอมรับแล้วล่ะว่าชอบไทโยน่ะ...
ผมเลยใช้ google ให้เป็นประโยชน์ทันที
'วิธีทำให้คนที่แอบชอบสนใจเรา'
ระหว่างพิมพ์ผมก็อนาจ
กับตัวเองนะครับเนี่ย Q_Q
มันขึ้นมาเป็นพรืดเลยครับ =[]=
แต่ผมจับประเด็นได้แค่นี้แหละครับ
1.ต้องแอบมองเขา
ให้รู้สึกตัวบ้างแต่ไม่ไช่ทุกครั้ง
2.วันวาเลนไทล์
ห้ช็อกโกแลตต่อหน้าเขา
(ถ้ากล้าพอ) ถ้าไม่กล้าเอาไปให้ลับๆ
3.ตั้งหน้าเขาเป็น wallpaper โดยไม่ให้ใครรู้ 3 วัน
4.พยายามยิ้มและทำตัวโมเอะ
5.อย่าซึนแตก!
(มั่วล้วนๆค่ะ =..=//riz)
ผมอ่านแล้วงงๆ
กลับบ้านไปวันนี้ล่ะผมจะโทรหาผู้เชี่ยวชาญใน
ข้อ 4. ที่เพิ่งกล่าวไปข้างต้น
"ยูคิมูระคุง~ ไปกินข้าวด้วยกันมั้ย?"
เทนมะวิ่งล่า~ เข้ามาถามผม
"อ...อ่อ ฉันว่าจะไปดูบอร์ดน่ะ"
"น่า...นะ ^^ ไปกันเถอะ~"
สุดท้ายก็โดนลากมาจนได้ T^T
เสียแผนหมดเลย
แต่มีอย่างนึงที่ผมพอจะทำได้คือ
ดูว่าเขากินอะไรจะได้ซื้อตาม..
กล้าๆหน่อยสิ ><
"อ้าว...ยูคิมูระ หวัดดี
อยู่ห้องเดียวกับเทนมะสินะ"
ผมต้องตอบยาวๆจะทำให้น่าสนใจขึ้น
เหมือนที่เทนมะทำน่ะ พยายามๆ><
"อ...อืม! ฉันน่ะอยู่ห้องเดียว
ก...กับเทนมะคุงด้วยล่ะ~^^"
ผมพยายามแล้ว ลองมาดูผลลัพธ์กันเถอะ! ><
"อ้อๆ ไช่เลยเลยเทนมะ
อ...อ่ะเมื่อกี้นายว่าไงนะยูคิมูระ?"
เพล้ง~ หน้าแตกเป็นเสี่ยงๆ
ทำไมฟังแต่เทนมะนะ T^T
ไม่ได้ๆ อย่าเพิ่งถอดใจนะ!
เป้าหมายใกล้ถึงแล้ว...
ไทโยกำลังจะสั่งอาหารโชคดีที่ผม
อยู่ด้านหลังเขา
"อิชิมิโทการาชิ ใส่ในราเม็งด้วยคร้าบ~"
(rizไม่เเน่ใจนะคะ ^^)
อ...อะไรน้าาา~!!! 0[]0
ไอ้นั่นมันเผ็ดสุดๆเลยนะ!
ที่ฮอกไกโด ปกติผมนี่แพ้ของเผ็ดสุดๆเลย
หึ้ย! บางทีมันอาจจะดีขึ้นนะ
อาการแพ้น่ะ อีกอย่าง
เรื่องแค่นี้อย่าเพิ่งแพ้สิ! ><
"รับอะไรดีคะ? ^^"
"ข...ขอราเมงแล้วก็
ใส่อิชิมิโทการาชิด้วยครับ"
"อ...อ้าวจะหมดพอดี
สั่งแบบนี้สงสัยชอบเจ้านี่มากสินะ
งั้นป้าเพิ่มประมาณอิชิมิ เลยนะ^^"
"อ...เอ่อ ค..คือ"
ท...ทำไมพูดไม่ออกเนี่ย! TAT
สุดท้ายก็ได้เจ้าอิชิมิ
มาเป็นกองเลยครับ TvT
ผมขึ้นสวรรค์แน่ครับคราวนี้~
ไม่ได้ๆ! ขนาดคนอินเดียทดสอบกินพริกชิลี
ยังไม่ตายเลย แค่นี้เอาอยู่
อยู่แล้วล่ะ เฮียวกะ ซะอย่าง! ><
"อ...อ้าวยูคิมูระก็ชอบ ของเผ็ดหรอ?"
"อ...อื้ม! ชอบม๊าก~ เลยล่ะ"
คราวนี้โมเอะจัดเต็ม
O_O << หน้าเขา
:D <<หน้าผม
=..= <<หน้าเขา
0_0 <<หน้าผม
=_=||| <<หน้าเขา
*_* <<หน้าผม (โหมดหน้านิ่ง)
:) <<หน้าเขา
(โหมดโล่งใจ และกลับสู่ปกติ)
"วันนี้นายแปลกไปนะยูคิมูระ
ไปนอนพักหน่อยมั้ย?"
เทนมะพูดอย่างเป็นห่วง
"อ...อ่อ ไม่เป็นไรหลอก กินกันเถอะ"
แล้วผมก็ปรับโหมดเย็นชา
รวบรวมความกล้าทั้งหมดแล้วกิน
ราเมงเข้าไป
อ้าม~
มัน........เผ็ดๆๆๆๆ ร้อนๆๆๆๆ Q[]Q
ตอนนี้น้ำตาเริ่มซึมแล้วครับ ม้ายย~
อย่าร้องไห้!!! ><
"ฉ...ฉันขอตัวแปบนะ ^_^"
แล้วผมก็รีบวิ่งเลยคร้าบ~
ไปเจอร้านขายน้ำพอดีเลยรีบซื้อนมเลยครับ
เพราะโปรตีนในนมช่วยดับเผ็ด
ได้ดีกว่าน้ำเย็นหรือน้ำเปล่าอีกนะครับ
(มันไช่เวลามั้ย เฮียวก้า~)
แล้วผมดูดทีนึงนี่หมดกล่องเลยครับ
นี่ขนาดคำเดียวนะเนี่ย Q_Q
"ยูคิมูระ!"
"ท...ไทโย!? =[]="
"นายทำไมวิ่งมาแบบนั้นเนี่ย"
"อ...อ่อ มันอยากกินนมขึ้นมาชั่วขณะน่ะ"
"ห...ห้ะ จริงๆนายกินเผ็ดไม่ได้ไช่มั้ย?"
"ได๊~"
"แน๊ะ! เสียงสูง แถมยังย่นตา
อย่างงี้โกหกชัดๆ เลย"
"ดูแบบนั้นได้ด้วยเหรอ?"
"เออๆ อ่านมาน่ะ
บอกมาสิทำไมสั่งตามฉัน
ทั้งๆที่ตัวเองกินไม่ได้ด้วยซ้ำน่ะ"
"ก...ก็ฉันอยากลองอะไรแปลกๆน่ะ
ไปเถอะๆเดี๋ยวพวกนั้นเป็นห่วง"
"ห...เห นายนี่
บ้าบิ่นพอสมควรเลยนี่"
'บ้ารักนายนั่นแหละ'
ยูคิมูระคิดในใจ
เอาอีกแล้วไทโยจับมือเราด้วย 0////0
ขอละลายตรงนี้เลยได้มั้ยเนี่ย = =
ไปหมดความหล่อของผม(?)
"น...นั่นไงยูคิมูระ
เป็นห่วงพวกนายแทบแย่"
"ห่วงฉันเหรอ? เทนมะ ^^"
"ก็ห่วงพวกนายนั่นแหละยิ่งเพิ่งมาอยู่
นึกว่าตกท่อซะแล้วสิ แหะๆ"
"ออดใกล้ดังแล้ว...ฉันไปก่อนนะ"
"อืม"
ผมต้องแยกตัวออกมาก่อน...
มันน่าน้อยใจจะตาย....
ผมน่ะยังจำสิ่งที่ไทโยพูดไว้อยู่
'ไช่ๆ ฉันน่ะรักเทนมะม๊ากเลยล่ะ
เทนมะน่ะออกจะน่ารักซะขนาดนั้น
เเถมร่าเริงสดใส เวลาอยู่ด้วยก็ไม่เบื่อ
ถ้าไม่มีไอ้สึรุงิมาขวาง
ป่านนี้ฉันได้สมหวังตั้งนานเเล้ว เฮ้อ~'
ก็ผมน่ะ...
จะไปสู้เทนมะได้ไง
ถ้าไม่พูดเรื่องฟุตบอล
ผมไม่ได้น่ารัก โมเอะ
แบบรุ่นพี่ฟุบุคิหรือเทนมะซักหน่อย
แล้วมันก็ไม่ไช่นิสัยผมด้วย...
ร่าเริงผมก็ไม่...
ผมไม่สามารถทำให้
ใครมีความสุขได้หรอก
ก็...ไทโยเขาชอบแบบนั้น
คนละขั้วกับเราเลย
อยู่กับผมไทโยคงเบื่อ....
อยู่กับผมก็คงทำให้ใครยิ้มไม่ได้
ให้กำลังใจก็ไม่เก่ง
ผมไม่ไช่ดอกไม้
ที่เบ่งบานกลางแสงได้ตลอดเวลา
ก็แค่ดอกไม้ที่หุบอยู่ในที่มืดๆ
ใต้ร่มไม้ คง...ได้แต่ดูพวกที่อยู่กลางแดด
มีความสุข ไม่มีวัน....จะได้ออกไป
จาก...ที่แห่งนี้ได้เลย...
ผมไม่ไช่...คนที่ไทโยต้องการแม้แต่นิด...
ไม่เลย...
เทนมะต่างหากคนที่เขาต้องการ...
มันจะได้เหรอ?
เหมือนรุ่นพี่ฟุบุคิ ที่พี่เขารอ...
รอ...วันที่รุ่นพี่โกเอ็นจิจะหันมาแล
ดอกไม้ดอกใต้เงามืด
ผมได้แต่...รอ...
(เลิกเรียน//ไวแท้แต่จริง = =)
เหมือนเดิมผมก็เดินกลับที่พัก
แต่ว่าตาผมไปสะดุดบางอย่างครับ
"มันเลอะไปหมดแล้วนะ"
"โอย~ น่ารำคาญจริง ให้ตายสิ
จะกินก็กิน เดี๋ยวค่อยไปล้างทีเดียว
ก็ได้นิ เรื่องมากจริงๆ"
"คนอุตส่าห์เป็นห่วง"
"เอาน่าๆ แต่นายก็ชอบฉันอยู่ดี หึ หึ"
"อย่าเอามาอ้างแบบนี้สิ -3-"
"คิชิเบะ!! ทากิ!"
ผมเรียกสุดเสียง
เจ้าสองคนนั้น น่าอิจฉาชะมัดยาก
ไช่ซี่...ก็ใจเขาตรงกันนิ
แล้วคิชิเบะก็อ่อนโยนด้วย แต่ผมสิ
"Heyy~ เพื่อน~"
ดูมันทักผมอย่างสุขขีกัน
"นายคบกันแล้งไง๊"
ผมพูดออกแนวประชดประชัน
"แล้วอย่างงี้เขาเรียกอะไรล่ะเอ็ง = ="
"ยูคิมูระดูแปลกๆตั้งแต่วันงานละ"
"เห~ มันได้เจอใคร หรืออะไรใหม่มั่งล่ะ?"
"วันนั้นมันเพิ่งรู้จักพ่อไทโย คนดัง
แล้วมันก็....เดี๋ยวนร๊า~ ไทโยๆๆๆ~"
"อย่าบอกนะว่า...."
"ฉันกลับล่ะ บาย..."
"นายชอบไทโยอ่ะดิ!!"
"จะบ้าเรอะ! >:O"
"ให้ตายสิ...ชอบก็บอกไปดิ
เหมือนชั้นไง .////."
คิชิเบะก็...นาย
ก็เขา...และนายใจตรงกันนิ
"ฉันไม่อยากยุ่ง...
ไทโยชอบเทนมะอยู่ จบป่ะ"
ผมตัดสินใจเดินหนี
"นายหลอกตัวเองได้ไม่นาน
นักหรอก! อย่าหลอกตัวเองเลย!
นายก็รู้ว่ามันยังไงนะ! ยูคิมูระ!"
เสียงของเพื่อน
คงทำให้ผมหยุดน้ำตาที่ค่อยๆ
ไหลมาได้หลอก
ไม่น่าหาเรื่องใส่ตัวเลย...
ไทโยน่ะ... ไทโยน่ะ!
ไม่มีวันชอบคนอ่อนแอแบบฉันหลอก!
riz รู้สึกมันสั้นๆแปลกๆไงก็ไม่รู้อ่ะค่ะ = =
เอาเป็นว่าครั้งหน้า จะแต่งยาวๆหน่อยนะคะ ^^
ต่อไปก็ตามสัญญษ คิชิเบะกับ ทาคิ นะคะ ต่อจากนั้นก็ทาคุรัน
เคียวเทนอีกซัก 2-3 บทแล้วจะแยกเรื่องเลยนะคะ
(Riz ชอบโมเม้นนี้นางอ่ะ =v=)
เดี๋ยวๆๆๆ ที่อย่าลืม ><
COMMENT
รีบ Comment เด้อ Punzie หัวจะแตกแป้ว^^
เจอกันตอนหน้า Cause I care คู่คิชิเบะ x ทาคิเด้อ
ใครไม่ได้จิ้นคู่นี้ ก็ลองได้นะ
เราจะแต่งให้ดีที่สุดนะคะ
บายค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น