แอบรักนาย...พี่ชายตัวแสบ#1
o[]O ว๊ากก!! แกขับรถภาษาติ๊ก กลิ่นสีรึไงฟะเห็นมั้ยเนี่ย? คนเขากำลังจะข้ามถนนอ่ะ แร้วยังจะมาด่าฉันอีก ทั้งๆที่นายขับรถเฉี่ยวฉันเสื้อผ้าฉันเปื้อนหมดแร้ว =Q= เฮ้อ! เปิดเทอมวันแรกก็มีเรื่องซะแล้วสิเรา
ผู้เข้าชมรวม
455
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
Charpter 1 : เรื่องเกิดเมื่อเปิดเทอม
ข้าวปุ้น เดี๋ยวตอนเย็นแม่จะให้เพิ้งมันมาฮับกลับบ้านเน้อ มารดาผู้บังเกิดเกล้าเอ่ยปากพูดขึ้นด้วยภาษาเหนือแสนไพเราะ ใช่แล้วล่ะ...แม่ฉันน่ะ เป็นคนเชียงใหม่ ก็เลยอู้แบบนี้ก่าเจ้า อิอิ ^2^
ค่ะแม่ ฉันขานรับด้วยภาษากลาง...ก็คนมันอู้คำเมืองบ่ชัดนี่ แล้วอีกอย่าง~ฉันไม่ได้เกิดที่นี่ แต่ไปเกิดที่กรุงเทพนู่น พ่อฉันน่ะเป็นคนกรุงเทพแต่มีเชื้อสายจีนอยู่ด้วย อ้อ...ลืมแนะนำตัวไปเลย เอิ๊กๆ ฉันน่ะชื่อ ข้าวปุ้น สงสัยล่ะสิว่าทำไมฉันถึงต้องชื่อนี้ ก็เพราะว่าแม่กับพ่อของฉันน่ะทำธุรกิจส่งออกขนมจีนน่ะสิ หรือภาษาชาวบ้านแถบนี้เค้าเรียกกันว่า ข้าวปุ้น ไงล่ะ ที่นี้คงรู้จักฉันแล้วสินะ
ดูแลตัวเองดีๆ น่ะลูก อยู่ตี้นี่บ่เหมือนอยู่กรุงเต๊บน่า โอโห...ดูแม่ท่านพูด อย่างกับว่าฉันเป็นเด็กยังไงยังงั้นแหระ นู๋โตแล้วนะคะแม่ ฉันพงกศีรษะแล้วยกมือไหว้ก่อนจะลงจากรถ และในขณะที่ฉันกำลังเดินทอดน่องไปยังโรงเรียนทิพยาวิทยาลัยนั้น ก็เกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้น
เชี่ยว!!!!
กร๊ากกก~~~ไอ้บ้าเอ้ยยยย!!! แกขับรถภาษาติ๊ก กลิ่นสีรึไงฟะ จะรีบไปทัศนศึกษาที่สุคติหรือไง ขับเร็วชิ๊บหายเยย....ตะกี้เกือบเฉี่ยวฉันแล้วไหมล่ะ T^T.หมดกัลป์เสื้อผ้าช้านนน~~น้ำคลองลงไปแปดเปื้อนซะเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลแดงเลย มันเป็นใครกันฟะ เด๋วมีเคลียร์ ฉันนึกเจ็บแค้นในใจ วันนี้ต้องมือบวมเป่งเป็นเข้งปลาทูแน่เลยง่าส์ กลับไปบ้านฉันต้องไปสู้กับคราบเปรอะเปื้อนนี่แล้วสินะ เวรกำอารายของฉันฟะเนี่ย?!? ฉันคิดพลางหันขวับไปยังลานจอดรถยนต์ อ๋อ~!!! ไอ้รถเก๋งสีดำป้ายแดงนี่เองที่มันเฉี่ยวฉัน ใครกันนะที่เป็นเจ้าของรถคันนี้ แม่จะด่าให้และเป็นข้าวต้มเลยคอยดู ว่าแล้วฉันก้อมุ่งตรงไปยังลานจอดรถด้วยความเร็ว 90 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (เวอร์ไปแระ...20 กิโลเมตรต่อชั่วโมงจะถึงอ่ะป่าวยังไม่รู้เลย)
นี่!!! ขอโทษนะคะ นายขับรถภาษาอารายฟะ จะรีบไปตายหรือไง เห็นไหมว่านายขับรถเฉี่ยวฉันอ่ะ เสื้อฉันก็เปื้อนหมดแล้วด้วย นายต้องรับผิดชอบ!!! ฉันด่าไม่ยั้งดั่งสุภาษิตที่ว่า อะไรเลวๆ ใส่แมร่งเลย แปลงมาจากเพลง Freestyle ค่ะ อิอิ ^6^ มันมีในโลกรึป่าวก้อม่ายรุหรอกนะ แต่ฉันรู้ว่าฉันเป็นคนคิดค้นขึ้นมาเอง โฮ่ๆๆ (= =)
แล้วใครใช้ให้เธอข้ามถนนตอนนั้นล่ะ ไม่เห็นหรือไงว่าฉันกำลังขับรถมาพอดี อ้าวววว~!!! ไอ้นี่กวนนี่หว่า...ทำผิดแล้วยังไม่ขอโทษอีก อยากเห็นหน้าชะมัดเลยแฮะ หน้านายมันจะเป็นยังไงกันฟะ ลงมาจากรถแล้วก็ถอดไอ้แว่นสีดำนั่นได้แล้ว ฮึ่ม!!! ฮึ่ม!!! กรอด~~มากมายก่ายกอง
ไอ้ประสาท ทำผิดแล้วยังไม่รู้จักสำนึกอีก ถามจริงเหอะ...โครโมโซมความมีมารยาทของบรรพบุรุษนายมันชำรุดหรือไงฮะ เลยไม่สามารถแผ่ความมีมารยาทมาถึงนาย โฮ่ๆๆ เจอฤทธิ์แม่แล้วจ๋อยเลยอ่ะเด้!! แกกวนฉันคนเดียวไม่ได้หรอกย่ะ
แล้วเธอล่ะมีมารยาทมากเลยหรือไง เป็นแค่เด็กม.5 อย่ามาอวดดีกับฉันนะ อ๋อ...คิดจะข่มรุ่นน้องหรอยะ ไอ้หน้าปลาแซลมอน เอ๊ะ! ปลาแซลมอนแพงไป น้ำหน้าอย่างนายอ่านะ ปลาร้าสับก็เกินพอ ^O^
นายมีสิทธิ์อารายมาสั่งฉันฮะ คิดว่าเป็นรุ่นพี่ม.6 แล้วจะมาข่มรุ่นน้องงั้นหรอ ใสเจีย...เสียใจ ไม่มีวันซะหรอก แน่จริงก็ลงมาคุยกันแบบแฟร์สิ ไม่ใช่หลบแต่อยู่ในรถ ไอ้ลูกหมา
ใหญ่ไม่ใหญ่ ฉันก็สูงกว่าเธอประมาณ 20 เซนฯ แล้วกัน หมอนั่นพูดพร้อมกับเปิดประตูออกมาจากรถ
O[]O กร๊ากกกก!!!! ตาลึงอึ้งทึ่งครับพี่น้อง ทามมัยหล่ออย่างนี้ฟะ อยู่ในช่วงตาค้างคร๊าฟฟฟฟ!!! อยากจะกรี๊ดดดดๆๆๆๆๆ ให้ดังๆซะจริง O///O ชายในฝัน สเป็คเลยนะเนี่ย....ตาคมแต่ไม่คล้ำและไม่เหมือนแขก จมูกโด่ง(เหมือนเอาตะเกียบมาเสียบไว้) ริมฝีปากบาง สูงประมาณ 185 ได้มั้ง...แต่ว่าคล้ำไปหน่อยเท่านั้นเองอ่านะ = = ไม่เป็นไร เขาเรียกว่าหล่อแบบไทย โฮ่ๆๆๆๆ......อุ๊ยตาย!!! ลืมตัวอ่ะ เราต้องหยิ่งเข้าไว้ เล่นตัวไว้ สตรีศรีสยามใจเข้มแข็ง ไม่อ่อนข้อต่อความหล่อเลิศวิลิศมาหลาของชายในฝัน
ชิ!!! ไอ้มืดเอ้ย!!! โอ้ววว...ด่าแรงนะเนี่ย~~แล้วพี่แกจะโกรธเรารึป่าวฟะ เล่นเอาความจริงไม่อิงนิยายมาตอกย้ำให้ระทวยแบบนี้ ขอโทษอย่างแรงคร่ะ...แต่จำเปงต้องทำ
ยัยเด็กบ้า ฝากไว้ก่อนเถอะ ฉันจะเอาคืนเธอให้สาสมเลย นั่นน.....พี่แกโกรธจริงๆด้วย ท่าทางจริงจัง ซวยแล้วไหมล่ะตู วันแรกเลยเชียว
รีบมาเอาคืนนะคะ เดี๋ยวมันไม่ต่อเนื่อง กวนยกกำลังสิบครับท่าน!!! มีพ่วงท้ายด้วย...และก็คิดว่า พี่ท่านต้อเอาคืนอย่างแน่นอน ไม่เป็นไรหรอก ที่พูดไปแบบนั้นก็เพราะว่าอยากเจอหน้าพี่อีกอ่ะเซ่!!! ไม่ได้มีเจตนาที่จะมีเรื่องอย่างแต่ใด
พี่แกหันมาทำหน้าบึ้งใส่ฉัน แล้วดินชนไหล่จนฉันเซก่อนจะเดินจากไป มันทำให้ฉันเห็นชื่อและชั้นของพี่แกด้วย รู้สึกว่าจะชื่อ ณัฐ เตชะกุล อยู่ห้องม.6/A โอ้ววว~~เก่งซะด้วย อันที่จริงแล้วฉันก็อยู่ห้อง A เหมือนกันอ่านะ คิกๆ เคิกๆ (เสียงหัวเราะของมันหรอฟะนั่น) ฉันคิดก่อนจะเดินขึ้นบรรไดไปและก็ต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงของใครบางคนว่า...
ข้าวปุ้น!!! มาแล้วหรอ เสียงใครหว่า?!? คุ้นๆ
คงไม่มามั้ง นี่คือคำตอบที่โคตรกวนเบื้องล่างชิมิล่ะ อ้าววว~ไอ้นิวเคลียส!!! ฉันตะโกนด้วยความดีใจสุดขีด ก็ไม่ได้เจอกันตั้ง 4 ปีนี่นา
กวนแต่เช้าเลยนะแก ฉันชื่อนิวย่ะ ไม่ใช่นิวเคลียส ไปหงุดหงิดอะไรมาแต่เช้าจ้ะ มาถึงก็ยิงคำถามเลยนะแก
ก็มีเรื่องนิดหน่อยอ่ะ ช่างเหอะ! อย่าไปสนใจเลย ฉันบอกปัด ก็ไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้นี่นา.....
เอางั้นก็ได้ ถ้าไม่พร้อมที่จะพูดตอนนี้ก็ไม่เป็นไร ถ้าพร้อมเมื่อไหร่ก็คุยกันได้เสมอ TOT ซึ้งโค-ตรอ่ะ ขอบใจนะที่แกเข้าใจฉัน แกนี่เหมือนเดิมเลยนะ ขนาดฉันไปอยู่กรุงเทพตั้ง 4 ปี กลับมา....แกก็เหมือนเดิม ไม่พัฒนาเลย (เอ่อ...ไอ้ประโยคหลังนี่มันยังไงๆอยู่นะ = = แต่ก็เอาเหอะ)
เออ...วันนี้มีคอนเสิร์ตของ crashing ด้วย แกจาไปดูกับฉันป่าว?? ถามมาได้เนอะ ก็ต้องไปอยู่แล้วล่ะ crashing มาทั้งที กะจะไปบิวด์อารมณ์ไปกับเพลงร็อคซะหน่อย
อืมมม....ไปดิ กี่โมงอ่ะ ถ้าหลังสี่โมงเย็นแล้วฉันไม่ว่างนะ ติดเรียนพิเศษ เอิ๊กๆ เป็นเด็กเรียนขึ้นมาทันตาเห็นเลยนะเรา ^O^ Woooo!!!!
พักกลางวันยันบ่ายสาม โชคดีที่วันนี้มีพักตอนบ่ายโมงแล้วอาจารย์ม.5-ม.6 ห้อง A ก็ประชุมต่ออีก...ดูได้ยาวเลยล่ะวันนี้ ^C^ โย่วๆๆๆ ข่าวดีคร้าบบบบ!!! แม้ตอนเช้าจะมีเรื่องร้ายแต่ตอนบ่ายดีเลิศประเสริฐศรีคร่ะ แค่นี้ก็โอเชแล้วล่ะ คริคริ!!! โย่วๆๆๆ
มีห้องเราห้องเดียวรึเปล่าที่ว่างคาบบ่าย ฉันถามขึ้นในขณะที่เท้าก็ก้าวขึ้นบันไดมาเรื่อยๆ
ไม่รู้สิ แต่ที่แน่ๆ ไม่มีม.ต้นละกัน
จริงสินะ ม.ต้นไม่มีชั่วโมงว่างนี่เนอะ
เข้าเรียนเหอะ จะแปดโมงแล้ว เดี๋ยวโดนจารย์ด่า ช่ายยย~~ถ้าโดนด่าตั้งแต่วันแรกละก้อ.....รางร้ายค่ะเพ่น้อง ว่าต้องโดนด่าอีกแน่ๆ ฉันคิดแล้วรีบวิ่งขึ้นบันไดไป เมื่อไหร่โรงเรียนนี้จะมีลิฟท์ซะทีฟะ ฉันวิ่งจนกระทั่งมาถึงชั้นสอง
โครมมมม!!!!! กร๊ากกกกกก~~~~~ช้านตกบันได...
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ผลงานอื่นๆ ของ หญิงรวง ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ หญิงรวง
ความคิดเห็น