๏ดำดง๏

เกิดในดง เงาะป่า ทรามรูป

แต่ข้างใน ผุดผ่อง ไร้ราคี

แม้ “มะลิลา” จะรู้ว่าอย่ามองคนเพียงแค่เปลือกนอกแต่ก็ยังอดตกใจไม่ได้ทุกครั้งที่เห็น “ฆโนทัย” หนุ่มชาวป่าลูกครึ่งเชื้อสายเซมัง

อาภรณ์สอดสีแมกไม้ ผิวสีมะหาดผาดเนียน
ผมหยิกดำคล้ายก้นหอย กระบอกตุด[1]อาวุธคู่กาย

กรรมใดหนอเคยก่อทำให้ฉันต้องพัดพรากมาอยู่ที่นี่ อยู่กับคนบาปประจำเผ่าเคมูน คิดแล้วก็อยากจะร้องไห้ออกมาดังๆ ทุกวันต้องหนี ทุกคืนต้องหลบซ่อนไม่อาจข่มตาหลับลงแม้ยามเหนื่อยล้าสุดกำลัง บางครั้งฉันก็สงสัยว่าทำไมไม่ตายๆ ไปซะตั้งแต่ตอนเครื่องบินตกจะได้หลุดพ้นจากบ่วงกรรมนี้ไปซะที แต่เดี๋ยวก่อน!! หากเป็นแบบนั้นจริงแล้วครอบครัวของฉันล่ะจะรู้สึกอย่างไร พวกท่านจะคิดถึงฉันไหมนะ
 

---

[1] กระบอกตุด หรือ บอเลา (ภาษาก็อย) คือเครื่องมือใช้ล่าสัตว์ และเป็นอาวุธป้องกันตัว ทำจากไม่ไผ่ชนิดหนึ่งที่เรียกว่าไม้ซาง

“มะลิลา” เป็นดอกไม้สีงาช้าง

มีกลิ่นหอมอ่อนไม่ฉุนจัด

ผู้คนมากมายชอบดมดอม

เหมือนหมู่ภมรชอบดูดดื่ม

“ฆโนทัย” คือสายฝนเย็นฉ่ำ แรกพบพักตร์หนาวเย็นจับจิต

ครั้นอิงแอบแนบชิดเริ่มหนาวหาย

นานวันไปกลับอุ่นอกอยากพักพิงกาย

แม้ดวงใจยังอยากฝากไว้แนบเนา



หวังว่าจะติดตามกันต่อไป

ป.ล. ศัพท์เฉพาะมีประปราย ทนๆ อ่านหน่อยนะคะทุกท่าน
 

-บูลจ้า-

ณัท วรินทร