_-*** Flower of love ***-_ ดอกไม้แห่งรัก ของยัยตัวร้าย - นิยาย _-*** Flower of love ***-_ ดอกไม้แห่งรัก ของยัยตัวร้าย : Dek-D.com - Writer
×

    _-*** Flower of love ***-_ ดอกไม้แห่งรัก ของยัยตัวร้าย

    เปน..เรื่องที่พระเอกกวนนิดนึง ส่วนนางเอกต๊อง เอ๋จะว่าต๊องก็ไม่เชิงนะ เอาเปนว่าร้ายละกัน

    ผู้เข้าชมรวม

    176

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    176

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  30 ต.ค. 50 / 13:18 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    บทที่ 1 วันรับน้องแสนวุ่นวาย
    จันทร์ ที่ 5 กุมภาพันธ์ 25xx เวลา 7.10 น.
                    แย่แล้ว ! วันนี้วันรับน้องใหม่แท้ๆทำไมฉันถึงตื่นสายขนาดนี้ล่ะ ปาไป 7 โมงกว่าแล้วอ่ะ T_T ฉันรีบแต่งตัวอย่างรวดเร็ว ฮือๆสายแน่เลย วันแรกของภาคเรียนใหม่ก็สายเลยอ่ะ ฉันโตจนอยู่มหาลัยแล้วแท้ๆยังสายอีกTOT
    อ้า ! ลืมแนะนำตัวฉันชื่อ ขนมเค้กค่ะ ตอนนี้ฉันกำลังศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยค่ะ แถมไปโรงเรียนวันแรกก็สายเสียแล้ว เฮ่อนึกแล้วเศร้า TOT
    ที่บ้านฉันน่ะ มีแต่ฉันกับแม่เพราะพ่อฉันตายไปแล้ว ตอนฉันอายุประมาณ 5 ขวบหนะ ตอนนี้ฉันอธิบายอะไรมากไม่ได้นะ ฉันกำลังรีบไปโรงเรียนหนะแค่นี้ก่อนล่ะกันนะ
    แม่หนูไปนะคะเดี๋ยวจะสายค่ะ ฉันรีบวิ่งไปคว้าจักรยานที่โรงรถ แล้วปั่นมันออกไปจากบ้าน
    สายแน่ๆเลยวันนี้จะทันมั้ยเนี่ย ไปวันแรกก็สายเลย ฉันรีบปั่นจักรยานแล้วก็บ่นตัวเองไปด้วย
    ว้าย ! ฉันร้องด้วยความตกใจ เพราะเชี่ยวชนผู้ชายคนหนึ่ง ตรงโค้งแถวๆหน้าปากซอย
    นี่เธอขี่จักรยานยังไงเนี่ย ผู้ชายคนนั้นตระคอกใส่ฉันด้วยความโกรธ
    โห!นายคนนี้หล่อมากๆเลยอ่ะ ผมสีน้ำตาลเข้มไว้รากไทร ผิวขาว หน้าขาว ตาสีน้ำตาล
     ริมฝีปากอมชมพู หล่อมากๆ >_< แต่เอ๊ะ รู้สึกว่าชุดเครื่องแบบนี้มันเป็นเครื่องแบบโรงเรียนฉันนี่ ฉันเคยเห็นรุ่นพี่เขาใส่กันถึงได้รู้ไง
    แต่ว่าไป ตาเนี่ยพูดจาไม่สมกับหน้าอันหล่อๆอย่างนี้เลย
    ขอโทษค่ะ ฉันรีบไปหน่อยหนะไม่ทันระวัง คุณไม่เป็นไรมากใช่ไหมคะ
    ไม่เป็นไรล่ะ ดูซิเจ็บไปทั้งตัวแล้วเนี่ย ผู้ชายคนนั้นว่าฉัน
    ขอโทษจริงๆนะค่ะ ฉันจะรีบไปโรงเรียนหนะค่ะ เชอะ ! ผู้ชายอะไรผู้หญิงขอโทษแล้วยังจะโกรธอยู่อีก =_=  แหมมันน่าชนไปเลย ไม่น่าเชี่ยวอีตานี่เลย เซ็งว่ะ!
    ขอโทษแล้วมันหายเรอะ ยัยซุ่มซ่าม
    ก็ฉันขอโทษแล้วนี่จะเอาอะไรกับฉันอีกล่ะ ฉันชักอารมณ์เสีย
    เธอต้องพาฉันไปส่งที่โรงเรียนด้วย ฉันถึงจะยกโทษให้
    นี่มันมากไปแล้วนะ อีตาบ้าคนนี้เนี่ย จะเอาอะไรกับฉันจังเลยโว้ยยยย แหม ! อย่าคิดว่าหล่อแล้วจะมาบังคับฉันได้ เชอะ! เสียใจด้วย
    เอาไงล่ะ จะไปส่งฉันหรือไม่ส่ง ถ้าไม่ฉันจะ....
    จะอะไรของนาย ฉันถามนายนั่น
    จะให้เธอมาเป็นแฟนฉันไง เพื่อเป็นการไถ่โทษไง
    ห๊า จะให้ฉันไปเป็นแฟนนาย เสียใจย่ะฉันไม่เอาด้วยหรอก นี่อยากรู้จังเลยว่ะว่าอีตาเนี่ยขาดแฟนไม่ได้หรือไงถึงต้องให้ฉันไปเป็นแฟนนายนั่นหนะ แต่ก็ดีมีแฟนหล่อๆอย่างนี้ ^_^
    ถ้าไม่เอาเธอก็ต้องไปส่งฉัน
    ก็ได้ฉันไปส่งนายก็ได้ และในที่สุดฉันก็ต้องไปส่งนายนั่น
    5 นาทีผ่านไป ก็ถึงโรงเรียนพอดี
    ขอบใจที่มาส่งฉัน นายนั่นยิ้มอย่างทะเล้น
    ย่ะ ! ไม่ต้องมาขอบใจฉันหรอก เพราะฉันไม่อยากมาส่งนายซักนิดเลย
    แหม !  แค่นี้ทำบ่น เธอทำฉันเจ็บกว่าอีกฉันยังไม่ว่าเธอซักคำ
    ย่ะ ! ไม่ว่าแต่ด่าเลยล่ะ ฉันพูดประชดนายนั่น
    แหม ! ก็แค่ด่าเองน่ะ
    อือ ! ก็แค่ด่าเองหรอ รู้มั้ยนายบ่นฉันซะหูชาเลย อีตาบ้า
    อย่ามาเรียกฉันว่าอีตาบ้า ฉันไม่ชอบ ฉันชื่อ ลีเซย์ ต่างหากล่ะ รู้ไว้ด้วย นี่แล้วเธอชื่ออะไรยัยซุ่มซ่าม
    ทำไมฉันต้องบอกนายด้วยล่ะย่ะ!?
    เธออย่ากวนฉันได้มั้ย อย่าให้อารมณ์เสียไม่งั้นไม่รับประกันความปลอดภัยนะ
    เออๆฉันชื่อขนมเค้กย่ะ
    ชื่อขนมเค้กหรอ น่ากินดีนี่
    น่ากินอะไรของนายล่ะ
    กริ๊ง........
    แย่แล้ว สายแล้วเดี๋ยวไม่ทันรับน้องกันพอดี แล้วนายไม่ได้เข้าพิธีรับน้องหรอ
    เข้าสิ ก็มัวแต่ยุ่งกับเธอจนลืมเรื่องนี้เลย
    แล้วนายอยู่คณะอะไรล่ะ ?
    นิเทศฯ แล้วเธอล่ะ
    ฉันก็นิเทศฯ
    งั้นจะรออะไรล่ะ ก็รีบไปกันดิ
    ฉันจะดีใจหรือเสียใจดีนะ ที่นายนี่อยู่คณะเดียวกับฉันดีนะ
    นี่ๆน้องที่กำลังวิ่งมาน่ะ อยู่คณะนิเทศฯปล่าวจ๊ะ เสียงพี่คนหนึ่งถามฉันกับลีเซย์
    ค่ะ/ครับ อยู่นิเทศฯ ค่ะ/ครับ ฉันตอบพร้อมกับนายลีเซย์
    งั้นรีบวิ่งหน่อยนะ จะเริ่มพิธีรับน้องแล้วนะ พี่คนนั้นเร่งฉันกับลีเซย์
    แฮ่กๆ เสียงฉันกับลีเซย์หอบ
    เหนื่อยชะมัดเลยว่ะ
    อือ ฉันก็เหนื่อย
    (คนแต่งก็เหนื่อย)
    น้องๆเงียบหน่อยนะ พี่จะเช็คชื่อแล้วนะ
    นางสาวสุภาวดี โคตรพิบูลผล
    นางสาวศศิมา มากมีชัย
    นายอดิศร ศรีภุชนาถ
                    จากนั้นพี่เขาก็เช็คชื่อเพื่อนๆฉันไปอีก10กว่าคนก็มีชื่อฉัน
    นางสาวอมิตา นาคีวารีบุตร พอจบชื่อฉันก็ตามด้วยชื่อ
    นายลีเซย์อัน สิงหมงคลชัย ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าชื่อใคร ก็ชื่อของนายลีเซย์นั้นแหละ
    แล้วจากนั้นพี่เขาก็เช็คไปประมาณอีก 20 คนก็เสร็จ
    น้องๆมาครบกันหมดแล้วนะ พี่ก็จะเริ่มกิจกรรมเลยแล้วกัน
    กิจกรรมที่ 1 จับคู่ชายหญิงวิ่งขี่หลังไปให้ถึงเส้นชัย
    โหย เกมอะไรของพี่เขานี่ ท่าทางจะยากน่าดูสงสารพวกผู้ชายมัน
    น้องๆ ไม่ต้องห่วงนะ เดี๋ยวพี่จะจับฉลากเลือกคู่ให้เอง
                    ผ่านไป 2 นาที พี่ๆก็เริ่มจับฉลากได้คู่ดังนี้
    คู่ที่ 1 นางสาวจุฑาวดี กับ นายนทพร
    คู่ที่ 2 นางสาวพิมชนก กับ นายอุดมศักดิ์
    คู่ที่ 3 นางสาวอมิตา กับ นายลีเซย์อัน
    ห๊า ! ฉันคู่กับนายหรอ โอ๊ย ! เวรกรรม อยากจะบ้าตายคิดว่าจะหนีนายได้เสียอีก
    นี่โทษนะ  แล้วคิดว่าฉันอยากคู่กับเธอหรือไง ยัยซุ่มซ่าม
    นี่นายอย่ามาเรียกชื่อฉันอย่างนี้ได้ไหม ฉันก็มีชื่อของฉันนะ
    จะเรียกอย่างนี้มีปัญหามั้ยล่ะ ทีเธอยังเรียกฉันว่าอีตาบ้าเลย
    โอเค ฉันยอมแพ้
    น้องๆคะพี่จะเริ่มกิจกรรมที่ 1 แล้วนะ เออ พี่ลืมบอกไปคู่ที่พี่จับให้จะร่วมกิจกรรมกันจนจบการรับน้องเลยนะ
    เวรล่ะซิ ! ต้องอยู่กับตานี่ตั้งเกือบวันนึงแน่ะ ตายแน่ฉัน
    แต่ไอ้ที่บอกว่าร่วมกิจกรรมกันหมายความว่าอะไร (O_O)
    พี่ขอให้น้องๆทุกคนโชคดีกับกิจกรรมที่ 1 นะ เส้นปล่อยตัวอยู่ที่พี่คนที่ใส่เสื้อสีชมพู เส้นชัยก็อยู่ที่ป้ายที่เขียนว่า เส้นชัยนั่นแหละ น้องๆทั้งหมดไปที่จุดปล่อยตัวได้เลยค่ะ
    พอพี่พูดเสร็จนายลีเซย์ก็ดึงมือฉัน จะให้ฉันลุกขึ้น แล้วก็ลากฉันไปที่จุดปล่อยตัว
    นี่นายบอกฉันดีๆก็ได้ไม่เห็นต้องลากฉันไปเลยนี่
    ก็เธอช้าไม่ทันใจฉันนี่ อืดอาด ยืดยาด เป็นเต่าเลย
    นี่นายหาว่าฉันเป็นเต่าหรอ เชอะฉันเป็นเต่าที่ไหนกันล่ะ ฉันเป็นตะพาบต่างหาก อ้าวฉันชมหรือบ่นตัวเองเนี่ย
     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น