เราจะพบกันในวันที่คิดถึงกันมากพอ ( taeten )

From : anchisapeedaskun@gmail.com

To : tankunwitchasin@hotmail.com

แทนคุณ

              แด่คุณที่จากไป เราต่างรู้ดีว่าเรายังคงรักกัน แต่ฉันเข้าใจว่าคุณคงต้องไปอย่างไม่หวนคืน กาลเวลาจะนำพาเราให้พบเจอกันในที่สุด ไม่ว่านานเท่าไหร่ ฉันก็จะรอยันวันตาย

              แด่วันดีๆที่หายไปพร้อมกับคุณ คุณบอกให้เราทิ้งดอกไม้ช่อนั้นไป เพราะมันเริ่มเน่าและส่งกลิ่นเหม็นหึ่ง แต่คุณรู้อะไรมั้ย มันยังมีคุณค่าทางใจกับเราเสมอเลยนะ

              แด่ปลอกหมอนของฉันที่คุณใช้ ยอมรับว่าฉันชอบคุณถึงขนาดที่ว่า คุณจากไปแล้ว ฉันยังคงกอดหมอนที่ใส่ปลอกใบนั้นทั้งคืนเลย ฉันไม่กล้าแม้แต่จะโยนมันลงในเครื่องซัก ( ฮา )

               ฉันไม่รู้ว่าคุณจากไปไหน และไปไกลมากจนไม่ได้รับอีเมลนี้หรือป่าว แต่ใจฉันยังคงแน่วแน่ แม้คุณจะไม่ได้รับอีเมลนี้ แต่ฉันรู้ คุณจะรู้ว่ายังมีฉันที่รอคอยคุณอยู่ตรงนี่

                วันนี้ฉันพบไม้หมอกที่เซ็นทรัลฯใกล้บ้านของเราด้วย มันถามฉันว่า คุณหายไปไหน ? รู้สึกใจหายนิดหน่อยที่มันยังไม่รู้ แต่ฉันก็ตอบไปด้วยสีหน้ายิ้มแย้มว่า คุณจากฉันไปอย่างไม่มีทางหวนกลับ 

                มันรีบขอโทษยกใหญ่เลย กว่าจะได้แยกกันก็เกือบมืด เอ้อ แต่นี้ก็ ๑๒:๔๙ น. แล้ว คุณจะนอนรึยังนะ

                งั้นฝันดีนะ ฉันยังรักคุณตลอด.

                                                                   อัญชิสา 

                ปล. คิดถึงเสมอ.