คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 :
บทที่ 2 / Chapter2
.....เฮ้อ คิดอยู่แล้วเชียวว่ายังไงก็ต้องถูกเลื่อนอีกจนได้ เสียงๆหนึ่งดังขึ้นในใจของหนุ่มหน้าคม ร่างสูงโปร่ง ใบหน้าของเขามีรอยยิ้มตลอดเวลา
“เอ่อ ป้าขอโทษเธอจริงๆนะชางมิน ถ้ายังไงงานหมั้นครั้งหน้าป้าจะไม่ให้เป็นแบบนี้อีกแล้ว” คุณหญิงของตระกูลคิมรีบขอโทษ ขอโพย เขาใหญ่ แม้ว่าปากของเขาก็บอกอยู่ว่า ไม่เป็นไร....
“ขอโทษด้วยนะคะ คุณชิมซอนยอล คุณชิมนาบี” เช่นเดียวกัน พ่อแม่ของเขาก็ไม่ได้ถือสาอะไรมากนัก
“เฮ้อ” ร่างโปร่งในรถเก๋งคันหรูถอนหายใจเบาๆออกมา
“หืม? เสียดายที่ถูกเลื่อนหมั้นเหรอ ชางมิน” นายซอนยอล เอ่ยอย่างล้อๆเมื่อเห็นลูกชายทำท่าเบื่อโลกเสียเต็มที
“ใครว่าล่ะครับ” พูดจบก็ระบายรอยยิ้มออกมา คนอย่างเขาน่ะเหรอจะเสียดาย หึ ไม่มีวันนั้นซะล่ะมั้ง
ณ คฤหาสน์ตระกูลคิม
อ่า...สวรรค์ที่นี่แหละสวรรค์ของผม ไม่มีใครรู้ว่านี่คือที่ลับ! ....กำแพงสูงเกินตัวคนน้อยคนนักที่จะสังเกตเห็นอะไรบางอย่างที่ซุกซ่อนอยู่พุ่มไม้มันคือรูโหว่ขนาดคนลอดผ่านได้ คิมแจจุงเป็นคนทำมันเองแหละ! ก็ช่วยไม่ได้นี่ คุณแม่ของผมเข้มงวดเกินไป ตกกลางคืนก็ให้แต่ผมอ่านหนังสือและเข้านอนแต่หัวค่ำ มันเป็นไปไม่ได้หรอกที่คิมแจจุงอย่างผมจะทำ ผมเลยขุดกำแพงนั่นซะ!! เพื่อที่จะได้หนีไปเที่ยวตอนกลางคืนไง ฮ่าๆๆ (นายเอกฉัน ใจแตกซะไม่มี - -)....อย่ามัวแต่พูดอยู่เลย ผมต้องไปแล้ว เดี๋ยวคนในบ้านจับได้ก็ซวยพอดี
.....ร่างบางในชุดลำลองดูดีได้โผล่มายังข้างบ้านหลังใหญ่พร้อมกับรอยยิ้มแสนกะล่อน ดูก็รู้ว่าแสบแค่ไหน ดวงตาคมภายใต้แว่นกันแดดสีดำจับท่วงท่าทุกอย่างของร่างพร้อมกับยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย
ดูเหมือนว่าร่างบางจะเห็นรถเขาเสียแล้ว เพราะโบกมือเสียยกใหญ่ เห็นทีปาร์คยูชอนต้องทำหน้าที่เป็นสารภีให้ร่างบางอีกครั้ง เฮ้อ ไอเด็กแสบเอ๊ย
“พี่ยูชอนๆๆ” ผมพยายามส่งเสียงแล้วโบกมือให้รถเฟอร์รารี่สีแดงที่กำจอดเทียบฟุตบาทที่เค้ายืนอยู่
“เรานี่นะ สุดท้ายก็หนีมาจนได้” ยูชอนเปิดกระจกรถขึ้นมาแล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
“เรื่องนั้นค่อยพูดเถอะครับ รีบๆไปกันเถอะ” เมื่อสิ้นเสียง เขาก็พบว่าคนที่สนทนาอยู่ในมานั่งในรถเขาเสียแล้ว ไวจริงๆ เขาคิดในใจพลางส่ายหัวกับคนข้างๆ
ณ คอนโดหรูใจกลางโซล
“ฮ่าๆ ลมอะไรหอบนายมาล่ะ คิมแจจุง” คิมฮยอนจุง เพื่อนซี้นัมเบอร์วันของคุณหนูตัวแสบเอ่ยขึ้นเมื่อพบร่างบางตรงหน้าไม่ได้อยู่ที่งานสำคัญอย่างที่ควรเป็น
“ชิชะ ไม่ต้องมาทำเป็นขำไม่มีลมอะไรหอบมาทั้งนั้นแหละ” ร่างบางพูดพร้อมกับสะบัดหน้าไปอีกทาง
“เอ้า น้ำเห็นเดินทางมาเหนื่อยๆ” ฮยอนจุงเทน้ำใส่แก้วแล้วยื่นมาให้แจจุง....มือบางคว้ามันก่อนที่จะกรอกใส่ปากอย่างกระหาย
“เฮ้ยๆ ไม่ต้องรีบขนาดนั้นก็ได้....ว่าแต่พี่ยูชอนหายไปไหนซะล่ะ” เมื่อเห็นร่างบางกินน้ำเสร็จก็ยิงคำถามใส่ทันที
“เห็นบอกว่าจะไปหาจุนซู....อิจฉาคนมีความรักจังว่ะ” คำพูดของร่างบางทำเอาคู่สนทนาถึงกับขำก๊าก
“อิจฉาทำไมวะ ในเมื่อนายก็จะแต่งงานแล้วนี่” คำพูดของเพื่อนซี้ทำเอาแจจุงฉุนกึก มือบางวางแก้วน้ำมีอย่างอารมณ์
“น้อยๆหน่อย จะแต่งได้ไงตอนนี้ฉันยังไม่ได้หมั้นซะด้วยซ้ำ”
“ฉันรู้หรอก ถ้านายหมั้นจริงฉันคงไม่เห็นแกนั่งอยู่ตรงหน้าฉันหรอก”
“ฉันไม่อยากหมั้นอ่ะ ช่วยฉันด้วยฮยอนจุง~” ร่างบางพูดอย่างออดอ้อน พร้อมกับเอนตัวลงไปนอนกับโซฟา
“จะให้ฉันช่วยนายยังไง?” เพื่อนซี้พูดอย่างงุนงง
“ก็....แกล้งเป็นแฟนฉันไง” ร่างบางพูดพร้อมกับทำตาพราว
“ไม่เอา! นายสติดีอยู่เปล่าแม่นายเห็นฉันตั้งแต่ยังเด็กแล้วเราก็รักกันไม่ต่างจากพี่น้องนะ”
“แล้วฉันจะทำไงดี” ร่างบางพูดพร้อมกับทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
“ว่าแต่ แจจุงนายเคยเห็นหน้าคู่หมั้นนายรึยัง” คำถามนี้ ทำเอาแจจุงชะงัก....เออ นั่นดิ ฉันยังไม่เคยเจอหน้าคู่หมั้นเลยนี่หว่า -*-
“ยังอ่ะ ฉันรู้แต่ชื่อ” ร่างบางลุกขึ้นมานั่งพร้อมกับทำหน้าตาเหลอหลา
“แจจุงทำไมนายโง่อย่างนี้นะ อย่างน้อยนายน่าจะเห็นหน้าเขาบ้างสิ ว่าแต่เขาชื่ออะไรล่ะ?”
“ถ้าจำไม่ผิดเขาชื่อชิมชางมิน อะไรนี่แหละ”
“ฉันว่านะ นายควรจะเห็นหน้าเขาก่อนแล้วก็ทำความรู้จัก บางทีมันอาจจะทำให้นายเปลี่ยนใจอยากหมั้นขึ้นมาก็ได้”
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Talk with me....
เอาตอนที่ 2 มาลง ๕๕๕. หลังจากที่หลายคนได้ชิมความแสบของคุณหนูคิมไปแล้ว เป็นไงบ้างเผาชุดงานหมั้น
คิดว่าตอนนี้ก็คงแสบไม่แพ้กัน คิมแจขุดกำแพงบ้านตัวเอง!! ๕๕๕๕๕.
อย่าลืม เม้น + ติชมด้วยน้า ^____^
ความคิดเห็น