คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 :
บทที่ 3 / Chapter 3
ตอนนี้ผมอยู่บ้าน และเวลามันก็ค่ำมากแล้วด้วย.....ตอนกลับมาบ้านถูกแม่เทศน์ใหญ่แต่สุดท้ายก็ไม่มีอะไรมาก ผมอยากกรีดร้อง! มือของผมเอื้อมไปคว้าโทรศัพท์มือถือขึ้นมา....แล้วกดเบอร์ที่ต้องการไป
# ฮัลโหล ใครน่ะ? # เสียงปลายสายตอบรับ
“ป๊า ผมเอง” ผมกรอกเสียงลงไปอย่างเนือยๆ
#อ้าว ไอหัวเห็ดโทรมามีปัญหาอะไรเรอะ?# - -^ ผมทำทรงผมใหม่แล้วนะ มันไม่เห็ดแล้ว!!
“ก็....ป๊ารู้เรื่องที่แม่ให้ผมหมั้นรึเปล่าฮะ?” ผมถาม
#หืม เรื่องนั้นน่ะเหรอ ป๊าเป็นจัดการเองแหละ# ป๊าพูดอย่างไม่ทุกข์ร้อน
“อะไรนะป๊า!!” ผมแทบจะหวีดเสียงเมื่อได้ยินคำพูดจากคุณพ่อสุดแสนเคารพ
#ไอ้ลูกคนนี้ ไม่เห็นต้องเสียงดัง ว่าแต่ได้หมั้นรึยังล่ะ?#
“ไม่ครับ!! แค่นี้นะ ราตรีสวัสดิ์ครับป๊า” ผมพูดกระแทกเสียงก็ที่จะเอนตัวลงกับเตียงอีกครั้ง ผมอยากจะบ้าอะไรกันๆคนที่จับผมหมั้นคือ ป๊าเหรอ? ตลก! ทำไมป๊าทำกับผมอย่างนี้ล่ะ คิดแล้วก็สะเทือนตับ - - คิมแจจุงขอหลับก่อนดีกว่า
ก๊อกๆ ๆ
“ป้าขออนุญาตเข้าไปนะคะ” แม่นมจียอนพูดหลังจากเคาะประตูเสร็จ แต่ไม่มีทีท่าว่าคนในห้องจะตอบกลับมา
......ภายในห้องโทนขาวดำถูกแต่งด้วยสไตล์โมเดิร์น มีร่างๆหนึ่งนอนขดตัวอยู่ในผ้าห่มผืนหนา ดูก็รู้ว่าไม่มีทางตื่นจากนิทรานี้ง่ายๆแน่....นางจียอนเข้ามาในนี้เพื่อ ยกอาหารมาให้ร่างบางเพราะนี่ก็เลยเวลาอาหารเช้ามานานแล้ว แต่ดูคุณหนูของเธอสิ ไม่มีทีท่าว่าจะตื่นเลย ยังไงก็วางไว้บนโต๊ะก่อนแล้วกัน...
บริษัท ชิม กรุ๊ป
....ร่างโปร่งที่นั่งอยู่ในเก้าอี้ทำงาน ทำท่าครุ่นคิดหนักเมื่อเห็นพฤติกรรมของคุณหนูตระกูลคิม...คิดเหรอ? ว่าเมื่อวานเขาไม่รู้ว่าร่างบางหนีออกจากบ้าน แสบจริงๆ ถ้าขืนคุณหนูของตระกูลทำแบบนี้ขึ้นอีกในงานหมั้น หวังว่าเขาก็ต้องออกโรงแทนไม่อย่างงั้นแผนของเขาก็ต้องไปอย่างล่าช้าแน่นอน.....
แม้ว่าการหมั้นของเขาและแจจุงจะเกิดขึ้นเพราะการบังคับทางธุรกิจ แต่ชางมินกลับยอมรับข้อเสนอที่พ่อเข้ายื่นให้อย่างไม่ลังเล ไม่ใช่เพราะเขารักหรือชอบร่างบางแต่อย่างใด แต่เพราะว่าเขาต้องการได้อำนาจจากบริษัท คิม กรุ๊ปต่างหาก บริษัท คิม กรุ๊ป ถือว่าเป็นบริษัทแถวหน้าเช่นเดียวกับบริษัทของเขา ถ้าสองบริษัทนี้ได้รวมเข้าด้วยกัน แน่นอนว่าก็ไม่มีบริษัทหน้าไหนมาโค่นได้ และ ที่เขาต้องหมั้นกับคิมแจจุงก็เพราะต้องการให้ร่างบางชดใช้ในสิ่งที่ตนทำ! ร่างสูงคิดก่อนที่จะกำมือแน่น ....นายต้องได้ชดใช้มันแน่ คิมแจจุง....!!!
“อ๊า หลับสบายจัง~” ร่างบางเอ่ยเสียงงัวเงียเล็กน้อยก่อนจะหันซ้ายหันขวาก็พบว่าโต๊ะหน้าห้องของเขามีถาดอาหารวางอยู่
......แต่มันคงเย็นชืดแล้วล่ะ.....ร่างบางคิดอย่างเซ็งๆก่อนที่จะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ
ณ ภัตคารหรูแห่งหนึ่ง
เหงาชะมัด....ทำไมนายต้องปล่อยให้ฉันมาคนเดียวด้วยนะ ฮยอนจุง! ไอ้เพื่อนไม่รักดี -*- แจจุงคิดก่นที่จะจิ้มไปยังสเต็กหมูอย่างแรง....กินคนเดียวมันไม่มีรสชาติเลยแฮะ ยี่สิบนาทีผ่านไปร่างบางก็จัดการอาหารตรงหน้าเสร็จ แล้วเรียกบริกรเพื่อให้มาคิดราคาอาหารที่เขาได้สั่งไป.....
ขณะที่ร่างบางกำลังเดินออกจากภัตคารหรู ด้วยความเป็นคนซุ่มซ่ามแล้วไม่มองทางทำให้แจจุงเดินไปชนกับใครคนหนึ่ง ร่างบางเสียหลักล้มแต่มือของผู้ชายปริศนามารับเขาได้ทัน....ทำให้ร่างบางเผลอสบตากับเขาคนนั้น
ใบหน้าได้รูปดูดีรับกับจมูกคม ริมฝีปากบางของเขาขยับยิ้มเล็กน้อยก่อนที่จะพูดขึ้นว่า “คุณไม่เป็นอะไรนะ?”
......มันเป็นพรหมลิขิตชัดๆ!!....เหมือนละครเลยแฮะ ร่างบางไม่ตอบอะไรแต่ส่งสายตาหวานเยิ้มให้แทน
“เอ่อ คุณเป็นอะไรรึเปล่าครับ?” ชายหนุ่มคนเดิมเอ่ยขึ้นอีกครั้งเมื่อคนคนที่ตัวเองรับทำสีหน้าเหม่อลอย
“อะ....เอ้อ ไม่เป็นอะไรครับ แหะๆ” ร่างบางตอบเมื่อได้สติ....เฮ้อ เมื่อกี้เราทำอะไรลงไปนะ น่าอายชะมัด
“ออครับ งั้นผมไปนะ” เขาพูดก่อนที่จะหันตัวเข้าไปยังภัตคารที่ผมเพิ่งออกมา....หวา ทำไมไม่ถามชื่อเขาไปนะ แจจุง ><
......ร่างบางยังคงมองบุรุษปริศนาจนกระทั้งแผ่นหลังของเขาหายลับไป แจจุงจะรู้บ้างมั้ยนะว่า “ผู้ชายคนนั้น” คือคู่หมั้นของเขาเอง!!
ร่างสูงของชางมินเดินมายังภายในภัตคารเดิมที่แจจุงเข้ามา เขาหย่อนตัวลงนั่งตรงข้ามกับผู้หญิงคนหนึ่ง สำหรับหลายคนที่ผ่านเดินโต๊ะของร่างสูงก็ต้องระบายยิ้มออกมาเพราะความอ่อนโยนของชางมิน แน่นอนสายตาหลายคู่คงมองเขาสองคนแล้วตีความหมายกันไปเองว่าสองคนนี้เป็น “คู่รัก” แต่สำหรับชางมินแล้วผู้หญิงคนนี้คงมีความหมายแค่คำว่า “คู่นอน”
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Talk with me......
เอ้า คลอดตอนที่สามออกมาแล้ว คราวนี้คุณหนูคิมพบกับชายชิมแล้วดันไม่รู้ว่าเป็นคู่หมั้นซะนี่
เอ อย่างนี้ก็คงต้องติมตามกันต่อไปแล้วล่ะ ๕๕๕. เม้น + โหวต กันหน่อยนะคะ ^____^
ความคิดเห็น