ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic MinJae] ...Love or Lie,Boy?....

    ลำดับตอนที่ #2 : ลำดับตอนที่ 2

    • อัปเดตล่าสุด 30 เม.ย. 54



    บทที่ 1 / Chapter1

           เช้าวันจันทร์ที่แสนสดใส หลายคนคงต้องลุกขึ้นมาอาบน้ำแล้วรีบไปทำงานแต่เช้าแต่มันคงไม่เกิดขึ้นกับคนๆนี้ “คิมแจจุง” คุณหนูสุดแสนจะเรียบร้อย....แค่ภายนอก นอนคุดคู้อยู่บนเตียงขนาดใหญ่ไม่มีทีท่าตอบสนองกับแสงอาทิตย์ที่ส่องมากระทบหน้าสักนิด ร้อนถึงแม่นมที่ต้องรีบขึ้นมาปลุกเพื่อไม่ให้งานในวันนี้ที่จัดขึ้นต้องเสีย

    “คุณหนูคะ ตื่นค่ะ” แม่นมผู้แสนใจดีปลุกคิมแจจุงด้วยท่าทีที่แสนใจเย็น  ท่าทีอย่างนี้คิดเหรอว่าคิมแจจุงจะตื่น?

    “คุณหนูคะ ตอนเช้าวันนี้มีงานสำคัญนะคุณหนูต้องรีบค่ะ” ไม่ว่าแม่นมจะบ่นยืดยาวแค่ไหน คนหูทวนลมอย่างแจจุงก็ไม่คิดจะตื่น ก็ฉันจะนอนมีปัญหาอะไรมั้ย?

    “คุณหนูคะ คุณหนูทำแบบนี้ไม่ได้นะป้ารู้นะว่าคุณหนูน่ะตื่นแล้ว” เสียงถอนหายใจดังขึ้นหลังจากจบประโยคของแม่นมที่เลี้ยงดูเขาตั้งแต่แบเบาะ ....ช่างรู้ดีเสียจริงนะ

    “โธ่~ ป้าจียอน ผมก็แค่ไม่อยากเข้าร่วมงาน” ในที่สุดคนแกล้งหลับก็ตื่นขึ้นมา....ผมพูดพลางถอนหายใจ ก็คนไม่อยากไปจริงๆจะให้ทำไงได้ล่ะ 

    “แต่นี่มันงานของคุณหนูนะคะ ยังไงก็ต้องไปป้าไปจัดของอีกสักแปบหวังว่าถ้าป้าขึ้นมาคุณหนูคงจะเรียบร้อย” แม่นมพูดเสร็จก็เดินสะบัดตูดชิ่งหนีหายไปเหลือไว้แต่ผมที่ต้องมานั่งทำใจ....

       .........ชุดงานหมั้น.......

    มันจะเป็นไรมั้ยถ้าผมบอกว่าเผลอทำไฟแช็คตกใส่เสื้อผ้างานหมั้น เสื้อผ้าไหม้ก็ไม่ต้องหมั้น....ความคิดแหล่มเลยคิมแจจุง คิดแล้วก็ต้องทำสิ! มือบางรีบค้นไปในลิ้นชักข้างเตียงนอนและก็เจอสิ่งที่หาอยู่....

    “ผมขอโทษนะ แต่ผมต้องทำช่วยไม่ได้” มือบางรีบจุดไฟแช็คแล้วเอามันไปลนที่ผ้า ไฟเริ่มลามจากล่างขึ้นบน โอ๊ะๆ ไม่ต้องทำให้ไหม้หมดก็ได้มั้ง แค่ดูทำให้มันใช้การไม่ได้ก็พอ....หึหึ

    20 ผ่านไป....

    “คุณหนู นะ...นั่น” แม่นมจียอนตกใจเมื่อเห็นคุณหนูของตระกูลกอดชุดงานหมั้นไว้แน่นพลางทำหน้าเหมือนจะร้องไห้

    “ป้า...จียอน ผม..ฮึก..เผลอทำไฟแช็คตกใส่ชุดอ่ะ มัน...” ร่างบางหยุดพูดพร้อมกับปล่อยโฮออกมา...หวังว่ามันจะสมจริงนะ

    “ไหนๆมาให้ป้าดูซิคะ ตายแล้วใช้งานไม่ได้แล้วสิเนี่ย ตายๆทำไงดี” แม่นมจียอนยกเสื้อผ้าขึ้นมาดูก็พร้อมว่ามันไหม้เป็นรูโหว่หลายแห่ง เธอมองมันด้วยสายตาไม่สู้ดีนัก

    “ป้าฮะ แล้วงานหมั้นจะทำไงดีล่ะ” ผมพูดพลางบีบน้ำตาว่าผมนั้นอยากกหมั้นแค่ไหน แต่ก็นะ ชุดหมั้นมันใช้การไม่ได้แล้ว ยังไงงานหมั้นก็ต้องถูกเลื่อน ผมนี่มันหลักแหลมจริงๆเลย

    “ป้าจะไปบอกคุณนายให้ก็แล้วกันนะคะ” สายตาเธอมองมายังหนุ่มร่างบางที่ร้องไห้ปานจะขาดใจ (?) กับอุบัติเหตุที่ไม่ได้ตั้งใจให้เกิด (หือ?)

    “ฮะ..แต่ว่า” ผมแย้งขึ้นขณะที่น้ำตาไหลนองหน้า สื่อถึงป้าจียอนว่า มันจะดีเหรอ?

    “ป้าจะจัดการเองนะคะ คุณหนูหยุดร้องค่ะ ยังไงคุณหนูก็ต้องได้หมั้น” เหมือนมีก้อนเนื้อมาจุกที่คอของร่างบาง อยากหมั้นงั้นเหรอ? อี๋ ใครว่าผมอยากถ้าไม่คิดว่าเป็นเหตุผลทางธุรกิจหรืออะไรทำนองนี้ ป่านนี้คิมแจจุงกรี๊ดบ้านแตกแล้ว

    “ป้าไปนะคะ คุณหนู หยุดร้องไห้นะคะเด็กขี้แยของป้า” ใจหนึ่งก็น่าสงสารป้าจียอนที่ถูกผมหลอก แต่อีกใจก็ดีเหมือนกันยังไงผมก็ยังไม่พร้อมที่จะหมั้นตอนนี้ !!

     

    ณ ห้องโถงตระกูลคิม

    “เอ่อ คุณหญิงคะ มีปัญหาค่ะ” ป้าจียอนสาวร่างท้วมเอ่ยอย่างน่อมน้อม ตอนนี้เธอกับคุณนายอยู่ในมุมที่ไม่เป็นจุดสังเกตมากนัก

    “อะไรเหรอ? คิมแจจุงไม่ยอดแต่งตัวลงมา?” คุณหญิงเอ่ย

    “ไม่ใช่ค่ะ เอ่อ คุณหนูคิมแจจุงทำชุดงานหมั้นไหม้น่ะค่ะ”  เธอพูดสีหน้าของเธอแสดงถึงความเสียใจอย่างชัดเจน

    “ตายแล้ว ลูกคนนี้ทำไมถึงทำแบบนี้กันนะ”

    “ไม่ใช่ค่ะคุณหญิง เอ่อ คุณหนูคิมแจจุงเผลอทำไฟแช็คตกใส่ชุดหมั้นน่ะค่ะ ตอนนี้คุณหนูเองก็ร้องไห้อยู่ด้วย” นางจียอนพูด

    “เอ๋? จริงเหรอ เฮ้อ งานหมั้นก็ต้องถูกเลื่อนอีกแล้วเหรอเนี่ย ให้ตายสิตระกูลชิมจะมองเรายังไงบ้างนะ” คุณหญิงคิมพูดพร้อมกับทำสีหน้าจะเป็นลมเสียให้ได้

     

    .....ทุกคำพูดของป้าจียอนกับคุณหญิงคิมดังก้องอยู่ในหูของคิมแจจุง คุณหนูแสนแสบของตระกูล

    เป็นตามที่เขาคิดทุกอย่างที่คุณแม่ของเขาพูดแบบนั้นจริงๆ ....แต่นี่มันก็จะสายแล้วยังไงเขาก็ต้องรีบออกจากบ้าน แต่เอ...ดูท่าว่าหน้าบ้านจะไม่ปลอดภัยซะแล้ว ไม่เป็นไร ที่ลับของคิมแจจุงช่วยได้เสมอ........

    - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

    Talk witn me....

    เอาตอนที่หนึ่งมาให้ชิมกัน ๕๕๕๕.เห็นความแสบของคุณหนูคิมแจจุงมั้ย?
    ฟิคเรื่องนี้ ไรเตอร์ต้องการให้ออกเป็นแนวดราม่าคอมเมดี้ ออกฮาหน่อย ไม่เครียดๆ ๕๕๕.
    เม้น + ติชม กันหน่อยนะคะ...^____^


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×