คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : THE LEADER [ ยัยคอสเพลย์ขย้ำหัวใจนายลีดเดอร์] ::: Chapter One
EXOTIC
EXOTIC THE villains { 1 }
THE LEADER [ ยัยคอสเพลย์ขย้ำหัวใจนายลีดเดอร์]
CHAPTER ONE
YOONA :: PART
การที่ได้เข้ามาเป็นผู้จัดการส่วนตัวของไอดอลแถวหน้าอย่าง EXO มันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรมากมายอย่างที่ยัยเพื่อนรักเพื่อนเลิฟประธานบริษัทของเจ้าพวกนี้สาธยายสรรพคุณแห่งความดี(เล็กน้อย)ให้ฉันฟังก่อนที่คุณเธอจะขอร้องอ้อนวอนพร้อมด้วยข้อเสนอสุดพิเศษให้ฉันเข้ามาดูแลเรื่องงานและเรื่องชีวิตส่วนตัวที่แสนจะแหลกเหลวให้มีภาพพจน์ที่ดีเหมือนกับไอดอลวงอื่นๆ อย่าง ทีนท็อป ชายนีย์ และบลา บลา บลา...
ไอ้ที่ว่าไม่เลวร้ายหน่ะคือเรื่องหน้าตาของ 1 , 2..., 11 รวมไปถึงลีดเดอร์สุดหล่อที่ฉันเพิ่งปลุกเร้าอารมณ์จนน้องชายของเขาที่หลับอยู่ถึงกับตื่นขึ้นมา (สามารถล้วนๆ) บอกตามตรงว่าพวกเขาหน้าตาดีมาก เรียกได้ว่าไอดอลวงอื่นแทบจะสู้ไม่ได้เลยด้วยซ้ำ ขนาดอยู่ในสภาพหลับเป็นตายยังดูดีโคตรๆ
เห๋ ... แต่ไหงเจ้าพวกที่นอนกองกันอยู่บนโซฟาถึงไม่ยอมตื่นซะที
นี่ก็เช้าจนตะวันส่องก้นอยู่แล้วยังไม่ยกหัวขึ้นมาจากหลังของเพื่อนตัวเองอีกบางคนก็แทบมุดอยู่หว่างขาของอีกคน มองดูแล้วช่างเป็นศิลปะอันลำเลิศมากจริงๆ
อย่างนี้ต้อง แชะ แชะ
ไม่เสียเปล่าที่ส่งเครื่องดื่มบรรณาการที่มียานอนหลับชนิดไร้กลิ่นไร้สีที่ฉันสะเพร่าทำหล่นลงไปในขวดเหล้าชั้นดีแถมยังหายากมากๆ ที่ขโมยมาจากตู้เก็บเครื่องดื่มพันปีของคุณป๋าเพื่อเอามาให้หนุ่มๆ EXO ได้ฉลองเนื่องในโอกาสขายแผ่นเพลงทะลุล้านแต่เจตนาที่แท้จริงไม่ใช่เรื่องนี้เลย
แค่อยากให้หลับเพื่อจะได้ทำบางอย่างได้ง่าย
ในระหว่างที่รอฉันก็ควรเดินสำรวจคฤหาสน์ของพวกเขาซะหน่อยดีกว่าเพราะอีกไม่กี่นาทีฉันต้องย้ายเข้ามานอนที่นี่กับหนุ่มหล่อทั้งสิบสองคนซึ่งถือเป็นเรื่องเสี่ยงม๊ากมากสำหรับผู้หญิงอ่อนแอเปราะบางอย่างฉันที่มาใช้ชีวิตอยู่กับหมาป่าจอมขย้ำเขมือบผู้หญิงเป็นว่าเล่น
ฉันเองก็ระแวงว่าความงดงามทั้งรูปร่างหน้าตาสุดแสนจะเพอร์เฟคของฉันอาจจะทำให้หนุ่มๆ พวกนี้อดใจไม่ไหวต้องแอบมาปล้ำถึงห้องนอนก็ได้
ออมอ!! ทำไงดีอ่ะ (กระพริบตา ปริบ ปริบ~)
ภาพที่ผุดขึ้นมาในหัวก็ทำเอาขนแขนลุกชันทั้งสองข้าง
แต่ก็ช่างมันเถอะ ฉันมีไม้เด็ด คิคิ
สนทนาภาษาใจอยู่นานก็เดินเข้ามาถึงห้องครัวอันโสโครกสุดๆ ถ้วย จาน แก้วเหล้า กองท่วมหัวอยู่ซิงค์ล้างจาน ทั้งพื้น โต๊ะ ตู้ และสารพัดมีคราบเลอะเปรอะเปื้อนติดอยู่เต็มไปหมด แล้วไอ้กลิ่นไม่พึงประสงค์นี้เอง
อย่าบอกนะว่าพวกนี้แบนแม่บ้านไม่ให้เข้ามาที่นี่ด้วย
พอละสำหรับห้องครัวต่อไปเป็นห้อง เอ่อ มองซ้าย มองขวา มีแค่นี้เนี้ยนะชั้นแรกของคฤหาสน์
ใครช่างกล้าเป็นคนออกแบบ (เหนื่อยใจ)
ฉันว่าเลิกสำรวจก่อนดีกว่าเพราะตอนนี้ถึงเวลาที่ฉันกับหนุ่มๆ ต้องมาคุยกันเรื่องของ ‘เรา’ กับกฏกติกามารยาทในการอยู่ร่วมกัน แต่มันคงจะยากอยู่พอสมควรเพราะ EXO อ่าต้องเรียกว่า EXOTIC นั้นหัวรั้น เจ้าเล่ห์ เพทุบายสารพัดอย่าง ดังนั้นด้วยความเป็นผู้หญิงจึงมีการเสียเปรียบอยู่มากถ้าจะเจรจาด้วยปากเปล่า ฉันเลยต้องงัดมารยาร้อยเล่มเกวียนของหญิงสาวขึ้นมาใช้กับเจ้าพวกนี้ก่อนที่พวกเขาจะเริ่มเล่นงานฉันก่อน
เดินวกกลับมายังห้องรับแขกตามเดิมเพื่อมาปลุกเจ้าพวกนี้ให้ตื่นขึ้นมาเจอกับฉันผู้จัดการส่วนตัวที่สวยเล่อค่าในประวัติศาสตร์ของไอดอล สำหรับการปลุกต้องใช้วิธีที่ไม่ธรรมดาเนื่องจากพวกเขาไม่ได้หลับเอง
“เด็กๆ ขออุปกรณ์”ลืมบอกไปใช่ไหมว่าฉันไม่ได้มาคนเดียวบอดี้การ์ดหลายคนยืนรอฉันอยู่ด้านนอกแล้วยังมีทีมงานบางส่วนอยู่ในรถกำลังเตรียมเอกสารสำคัญที่สุดให้กับฉันซึ่งคาดว่าน่าจะเสร็จแล้วด้วย
“ได้แล้วครับคุณยุน”บอดี้การ์ดตาน้ำข้าวกล้ามใหญ่โตนำอุปกรณ์ที่จะใช้เรียกสติหนุ่มหล่อให้ตื่นขึ้นมาจากห้วงนิทรามาให้ฉันพร้อมกับอุปกรณ์การป้องกันคลื่นเสียงดังที่กำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้า
โทรโข่งนกหวีด...เจ๋งป่ะ?
ถ้าเคยดูรายการแฟมมิลี่เอ้าท์ติ้งซีซั่นแรกที่มีเอ็มซียูแจซอกและอีกหลายคนเป็นพิธีกรในรายการอาจจะรู้ว่ามันคืออุปกรณ์ที่เขาใช้ปลุกเหล่าสมาชิกในแฟมมิลี่ให้ตื่นในทุกเช้า
ฉันก็เองจะใช้กับเด็กพวกนี้เหมือนกัน
หูฟังป้องกันเสียงพร้อม โทรโข่งนกหวีดพร้อม !!
“เด็กๆอ่า ตื่นได้แล้วจ๊า”
หวี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!
ฉันคิดว่าเสียงมันต้องดังมากแน่ๆเพราะมีบางคนถึงกับสะดุ้งตื่นขึ้นมาแล้วมองดูเพื่อนของตัวเองที่เริ่มปรือตาขึ้นมาทีละนิด เด็กหนุ่มคนนั้นเซฮุนหาวได้น่าเกลียดมากจะกินหัวของผู้ชายที่ชื่อลู่ฮานอยู่แล้ว ออมอ...ได้ข่าวว่ามีแฟนคลับจิ้นคู่นี้อยู่ด้วย คิคิ แหม๋ คงจะฟินกันถ้วนหน้าถ้าได้มาเห็นทั้งสองคนนี้นอนกอดกัน
“เสียงเชี้ยไรวะน่ารำคาน คนจะนอนโว้ยยยย”ชานยอล คนนี้แร๊ปเปอร์ของวงใช่ไหมถ้าจำไม่ผิด เสียงทุ้มใหญ่น่ากลัวมาก
“ปวดกะบาลชิบหาย เหล้าห่าไรวะแรงโคตรไม่น่าแดรกเข้าไปเลย”ลีดเดอร์ของวงอีกคนนิน่า
หน้าตากับคำพูดของพวกนี้ช่างแตกต่าง
หยาบคายได้น่ารักมาก(ประชด)
ฉันถอดหูฟังออกจากหูเมื่อเห็นว่าพวกเขาตื่นขึ้นมาหน้าตาสดใสกันทุกคนแม้จะมีหลายคนยังนั่งหลับตาเพื่อปรับสภาพร่างกายที่ยังไม่พร้อมตื่น แต่ฉันไม่เข้าใจอยู่อย่างว่าทำไมไม่หันหน้ามาทางฉันกันเลยสักคน นี่ฉันยื่นหัวโด่อยู่หน้าผ้าม่านสีม่วงลายดอกไม้ปักเลื่อมสวยงามโดดเด่นอยู่ตรงนี้ ได้โปรดหันมาเจอฉันสักคนเถอะ
ออมอ!! ผู้ชายคนนั้นชื่อเทาใช้มือจับทายทอยของตัวเองทำหน้าทำตาบิดเบี้ยวเล็กน้อย โยกคอซ้ายขวาก่อนจะหันหน้ามาทางนี้ซึ่งฉันยืนยิ้มโชว์ฟันสวยให้เขาพร้อมกับโพสท่าระดับนางแบบโลกเพื่อเป็นการโชว์ตัว
เทามองมาที่ฉันก่อนจะหันหน้าไปทางอื่น
“โคตรแม่งฮยอง ผี!!!”คำว่า ผี ที่ฉันได้ยินเป็นครั้งที่สองออกมาจากปากไอ้เด็กตาดำที่หันหน้าหนีไปแล้วยังกันหลับมาอีกแถมยังตกใจตะโกนลั่นจนคนที่เหลือมองมาที่ฉันเป็นตาเดียวก่อนจะกระโดดขึ้นไปนั่งคดตัวบนโซฟากันทุกคน
ครั้งแรกลีดเดอร์สุดหล่อ(ของฉัน)ก็มากล่าวหาว่าฉันเป็นผีไปแล้วรอบนึง
ชุดนี้มันเหมือนขนาดนั้นเลย?
“ผีญี่ปุ่น ผีเกาหลี หรือว่าผีอะไรก็ไปที่ชอบที่ชอบเถอะโว๊ยยยย กูกลัว”ผู้ชายมีลักยิ้มเลย์ น่ารักดีนะ
ถึงจะร้ายกาจแค่ไหนพวกนี้ก็กลัวเป็นเหมือนกัน
“หยาบคายมากเลยนะคะคุณผู้ชายทั้งหลาย ฉันคนไม่ใช่ผี โปรดทำความเข้าใจซะใหม่แล้วเลิกตัวสั่นเป็นเจ้าเข้าได้แล้วคะ”ฉันเท้าเอวมองพวกไอ้ดอลแบดบอดทั้งหลายที่เปิดเปลือกตามองฉันตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าที่ไม่มีรองเท้าสวมอยู่
“คนบ้าเข้ามาในนี้ได้ไงวะ”ไอ้คนนี้ฉันจำได้มันชื่อไค หมายหัวไอ้นี้ไว้ต่อจากไอ้ตาดำเมื่อกี๊ที่บังอาจพูดทำร้ายจิตใจผู้หญิงอย่างฉัน
“ปากสุนัขกันทุกคนเลยนะคะ EXO หรือว่า EXOTIC ดีนะ ออมอ อย่าจ้องกันแบบนี้สิ”
“เธอเป็นใคร?”
คำว่าปากหมาคงไปกระตุ้นต่อมโหดของพวกเขาสินะถึงได้จ้องกันอย่างกับจะฆ่าหักคอฉันให้ได้ ได้ข่าวว่าเพิ่งตัวสั่นเพราะกลัวฉันอยู่เลยนิน่า
“ออมอ!!”คำอุทานประจำตัวของฉันพร้อมด้วยมือบางที่มีถุงมือลูกไม้สีม่วงอ่อนห่อหุ้มยกขึ้นปิดปากอย่างน่ารัก ตากลมโตเหมือนตากวางน้อยสุดแสนบริสุทธิ์ที่ฉันใส่คอนแทคสีม่วงเอาไว้เหลือกตาขึ้นนิดหน่อยให้เหมือนกับตกใจ
“ยัยนี้กวนส้นวะ ฉันถามว่าเธอเป็นใคร”พ่อหนุ่มกรีดอายลายเนอร์หัวเสียมองฉันแทบจะเข้ามากระทืบฉันด้วย
มารยาทไม่ได้เข้ากับหน้าตาที่น่ารักของเขาเลย
“ผู้หญิงคนนี้คือผู้จัดการส่วนตัวคนใหม่ของพวกเรา”เทพบุตรสุดหล่อลีดเดอร์ของฉันมาได้จังหวะพอดี เขาแต่งตัวได้แฟชั่นจ๋า(แนวไหนก็ไม่รู้) กำลังเดินลงมาจากชั้นสอง ท่าทางการเดินมาดคุณชายมาก ยิ่งรูปร่าง หน้าตา ของเขาเหมาะเป็นเจ้าชายได้เลยนะเนี้ย
คริส ... เขาช่างเหมาะเป็นพ่อของลูกฉันจริงๆ (ปลื้มปริ่ม)
“ว่าไงนะ คนบ้าแต่งตัวแหวกโลกนี่นะ”ว่าฉันบ้าตลอดเจ้าพวกนี้ อืม คนนี้ชื่อเฉินสินะ
“อืม”คำตอบสั้นๆจากปากพ่อลีดเดอร์ทำให้ทุกคนทำหน้าทำตาไม่พอใจ
“ขอโทษนะ พวกนายทุกคนเลิกทำร้ายจิตใจอันบอบบางของฉันด้วยคำว่า บ้า กับคำว่า ผี ได้ไหม ฉันเจ็บทุกครั้งที่ได้ยินคำนี้”ฉันกุมมือทั้งสองข้างไว้ที่อกพลางทำหน้าเศร้าจากนั้นก็พุ่งเข้าไปหาหนุ่มหล่อทีละคนเพื่อขอความเห็นใจ
พวกเขาถอยกรูเข้าไปชิดโซฟาพลางทำหน้าเหยเกเหมือนกับรังเกียจฉันชอบกล บางคนทำหน้าเหมือนอยากจะต่อยฉันให้ได้ จะมีก็แต่ลีดเดอร์สุดหล่ออย่างคริสเท่านั้นที่ทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาแล้วไม่สนใจฉัน
สวยแบบฉันไม่สนใจกันเลยเหรอ?
“ลาออกไปซะยัยหลุดโลก ขอเตือนด้วยความหวังดี”
“วิ่งเผ่นออกไปตอนนี้ยังทันนะ ยัยสัตว์ประหลาด”
“พวกเราไม่อยากใช้วิธีรุนแรงกับคนบ้าอย่างเธอ”
“ถ้ามีคนแปลกโลกมาเป็นผู้จัดการส่วนตัว ฉันว่าพวกเราดูแลตัวเองเหมือนเดิมดีแล้ว”
สรรพนามที่หนุ่มๆผู้แสนน่ารักใช้เรียกฉันมันช่าง ‘น่าจับมาฆ่าหมกส้วมกันทุกคน’
“ในเมื่อพวกนายไม่ต้องการฉัน ก็ได้”หน้าของฉันเจื่อนลงเล็กน้อยเมื่อพวกเขาไม่ต้องการให้ฉันเป็นผู้จัดการส่วนตัวถึงได้เอ่ยปากไล่ด้วยถอยคำแสนเจ็บปวด
ฉันพากระโปรงสุ่มเดินคอตกออกมาจากวงล้อมของหนุ่มๆ EXOTIC ก่อนจะหยุดอยู่หน้าประตูบานใหญ่สีขาวอลังการงานสร้าง ฉันหันหลังมองพวกเขาที่กำลังนั่งหาวไม่สนใจผู้หญิงบอบบางที่กำลังเดินจากไปอีกครั้ง โดยเฉพาะลีดเดอร์สุดหล่อที่ฉันหมายปองเอาไว้ตั้งแต่แรกเห็น เขานั่งกอดอกมองดูฉันด้วยแววตานิ่งเฉยหากแต่รอยยิ้มนั้นมันกำลังยิ้มเยาะอย่างคนชนะ
ถ้าพวกนายไม่ต้องการฉัน ฮึก ฮึก...
ได้ !!!
“ริชาร์ต เอามาให้ฉัน”เสียงแหลมเล็กของฉันทำให้บอดี้การ์ดหนุ่มสะดุ้งเฮือกรีบวิ่งเอาเอกสารมาให้ทันที
เจรจาดีดีไม่ชอบ...ชอบให้บังคบ
คุณยุนผู้แสนดีจะสนองให้พวกนายเอง !!
หวี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!
โทรโข่งนกหวีดดังลั่นจนพวกเขาทนไม่ไหวต้องยกมือขึ้นอุดหู ฉันสาวเท้าเดินเข้าไปหาไอ้พวกหยาบคายทำให้พวกเขาแทบจะทนเสียงนกหวีดไม่ได้ฉันเองก็ทนเสียงไม่เหมือนกันจึงรีบปิดก่อนจะถอยหลังให้ห่างจากพวกเขาเล็กน้อยเพื่อความปลอดภัยในสวัสดิ์ภาพเพราะหน้าตาพวกนี้แบบว่ากำลังคลั่ง โกรธฉุนเฉียว และกำลังจะฆ่าฉัน
“ทำไมไม่ไปอีกวะยัยบ้า อยากโดนรุมโทรมหาทางกลับโรงบาลบ้าไม่เจอไงวะ แม่ง!!”
“เอาสิ แต่ก่อนที่จะทำช่วยอ่านนี้ดูก่อนไหม”ฉันยกเอกสารสำคัญที่เป็นสัญญาระหว่างฉันกับพวกเขาขึ้นมา
ไม่ต้องถามว่ามันมาได้อย่างไง เดี๋ยวได้รู้ในอีกไม่ช้า
“ไม่ต้องอ่านให้มันเสียเวลาหรอกนะ ฉันว่าเธอรีบออกไปจากที่นี่ซะถ้าอยากได้เงินฉันจะโอนไปให้”
“คุณลีดเดอร์สุดหล่อคะ ถ้าไม่อ่านพวกนายอาจจะเสียผลประโยชน์ในการเป็นไอดอลและกรรมสิทธิ์ส่วนตัวของพวกนาย นาย นาย และนาย ก็เป็นได้!!”ฉันมุ่ยหน้าพลางชี้หน้าหนุ่มหล่อหน้าตาดีทุกคนที่กำลังโมโหพร้อมเหวี่ยงเต็มที่
“เชี้ยเอ่ย”หนึ่งในสิบสองคนกระชากกระดาษไปจากมือของฉันพร้อมกับสบถคำด่าต่อหน้าฉันเชียวนะนาย เอิ่ม ดีโอ หรือเปล่านะ
“นี่มันสัญญากับข้อตกลงของพวกเรากับยัยบ้าหัวฟูวะ”
“อะไรของมึงนะ ‘หนังสือสัญญาระหว่างผู้ดูแลกับผู้ถูกดูแล’ อะไรวะ”
“พวกนายไม่ต้องงงหรอกนะ ตามนั้นจ๊ะ ตัวหนังสือสัญญาอ่ะข้ามไปเลยเน้นข้อตกลงที่ระบุไว้ในสัญญาพร้อมกับค่าสินไหมทดแทนที่ฉันจะได้รับ”
EXOTIC แทบจะพ้นไฟใส่หน้าฉันอยู่ร่อมรอ
แต่ฉันไม่สนหรอกนะเพราะพวกเขาคงไม่กล้าทำอะไรฉันแน่
ข้อตกลงก็ไม่มากแต่ค่าตอบแทนมันเยอะ…
1. ในระหว่างระยะเวลาสัญญาสมาชิกในวงทุกคนต้องเชื่อฟังทำตามคำสั่งทุกอย่างของผู้ดูแลอิมยุนอาไม่ว่าจะกรณีใดๆ ก็ตาม หากฝ่าฝืนหรือไม่ทำตามบัตรเครดิตแบล๊คการ์ดวงเงินไม่จำกัดของสมาชิกทุกคนรวมไปถึงบัตรเครดิตของธนาคารอื่นที่มีชื่อของสมาชิกในวงจะถูกระงับทันทีโดยไม่มีข้อต่อรองใดๆ ทั้งสิ้น
2. เนื่องจากผู้ดูแลอิมยุนอาเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวในหอพักของ EXO สมาชิกในวงทุกคนห้ามล่วงเกิน ลวนลาม ไม่ว่าจะเป็นสายตาหรือการสัมผัส หากฝ่าฝืนผู้ดูแลอิมยุนอาสามารถเรียกร้องค่าเสียได้ไม่จำกัดไม่ว่าจะถูกกระทำหรือไม่ก็ตาม
3. ผู้ดูแลอิมยุนอาสามารถมีส่วนเกี่ยวข้องในชีวิตส่วนตัวของสมาชิกในวงทุกคนโดยไม่สามารถปฏิเสธได้ หากฝ่าฝืนผู้ดูแลอิมยุนอาสามารถเรียกร้องบทลงโทษได้ตามข้อ 1 หรือ ข้อ 2. หรือ ทั้งข้อ 1 และ 2
4. สมาชิกในวงทุกคนต้องปฏิบัติตาม หากฝ่าฝืนกรรมสิทธิ์ทุกอย่างที่คุณมีจะตกเป็นของผู้ดูแลอิมยุนอาทั้งหมด
ไม่ค่อยเท่าไหร่เลยใช่ไหมกับข้อตกลงระหว่างฉันกับพวกเขา
“ก็แค่สัญญาพวกฉันไม่สนใจเลยด้วยซ้ำลงชื่อไว้ก็ไม่มีฉีกทิ้งก็สิ้นเรื่อง”นายไคลงมือจะฉีกสัญญาทิ้ง และฉันควรต้องห้าม
“ก่อนฉีกดูที่มุมล่างขวามือของนายซะก่อน”
“เชี้ย เฮียคริสนี่ชื่อเฮียกับลายพิมพ์นิ้วมือเฮียใช่ไหมวะ”เจ้าของชื่อรีบลุกขึ้นหยิบเอกสารมาตรวจสอบให้แน่ใจ
“จำได้ไหมที่ฉันเข้าไปปลุกนายถึงห้องอ่ะ มายเดียร์~”ถึงคราวของฉันที่ยกยิ้มอย่างสะใจ
แคว่กกก
“ออมอ~”เอกสารสัญญาถูกฉีกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้องด้วยฝีมือของพ่อลีดเดอร์สุดที่รัก
“จบเรื่องแล้วใช่ไหม”คริสถามก่อนจะขว้างมาใส่ฉัน
แต่โทษนะมันคือเศษกระดาษที่เบาและบางคงไม่โดนตัวฉันง่ายๆ
“จุ จุ จุ ใครบอกว่าจบเรื่องกันล่ะเบบี้ ดูที่นิ้วโป้งของพวกนายทุกคนซะก่อน”
หนุ่มๆ แบมือมองดูนิ้วโป้งของตัวเองที่มีรอยหมึกสีน้ำเงินกันทุกคน
“เซอร์ไพรซ์”ฉันยกมือขึ้นทำหน้าตาตกใจ “พวกนายมีสัญญากันคนละฉบับนะจ๊ะ อ่อ แล้วที่ฉีกไปหน่ะก็แค่สำเนา ส่วนฉบับจริงฉันจะเก็บใส่ไว้ในตู้เซฟนิรภัยที่ธนาคารของฉัน ไม่ต้องตามหาตามทำลายให้เสียเวลา เอาล่ะ เริ่มงานกันเลยนะจ๊ะเบบี้ ~”
ฉันไม่รอดูปฏิกิริยาของพวกเขาว่าจะมีการตอบสนองยังไงเพราะรู้อยู่แล้วว่าต้องเสียงด่าในรูปแบบของคำหยาบ หัวเสียถึงขั้นอยากฆ่าฉัน แต่ทำอะไรไม่ได้เพราะบัตรเครดิตที่พวกเขามีนั้นอาจจะโดนระงับ และถ้าถามว่าในความเป็นจริงทำได้ไหม
ตอบเลยว่าทำไม่ได้ถ้าไม่ใช่ฉัน
‘อิมยุนอา’
ฉันคือลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนหัวทองหัวเพชรของท่านเจ้าสัวอิมมหาเศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดในเกาหลีใต้ ด้วยธุรกิจมากมายของครอบครัวไม่ว่าจะเป็น ธนาคาร โรงเรียนหรือมหาลัยวิทยาลัยเอกชน อสังหาริมทรัพย์ ธุรกิจทุกอย่างในเกาหลีล้วนแล้วแต่เป็นเครือขายในการครอบครองของตระกูลอิมทั้งสิ้น เรื่องบัตรเครดิตการเงินของพวกเขาฉันสามารถเอาข้อมูลและทำอะไรกับเงินของพวกเขาก็ได้เพราะเซ็นต์สัญญาด้วยการพิมพ์ลายนิ้วมือ
ฉันเองก็มีงานมีการทำไม่ต้องนั่งกินนอนกินอยู่กับบ้านเฉยๆ แฟชั่นดีไซน์เนอร์คืองานอดิเรกของฉัน ไม่ว่าจะเป็นแบรนด์ระดับโลกอย่าง เบอร์เบอรี่ คริสเตียนดิออร์ ปราด้า โครมเฮิร์ต แล้วก็อีกมากมายที่ฉันได้ออกแบบล้วนแล้วแต่ได้รับความนิยมเป็นอย่างมากแบรนด์ต่างๆจึงต้องการตัวฉันเสมอ และฉันเองก็ไม่ใช่คนที่ไม่มีชื่อเสียง ฉันโด่งดังไปทั่วโลกด้วยการแต่งตัวคอสเพลย์สุดล้ำที่ใส่ตามอารมณ์สำนักข่าวทั่วโลกชื่นชอบในการลงรูปฉันในชุดต่างๆ มากมาย โดยเฉพาะเสื้อผ้าที่ฉันสวมใส่ออกแนวเริดหรูอลังการเหมือนอย่างวันนี้ที่ไอ้พวกบ้าเข้าใจผิดคิดว่าฉันเป็นผี
คอนเซปต์ของการแต่งตัวคอสเพลย์วันนี้คือเลียนแบบมาจากเอฟฟี่ในฮังเกอร์เกมส์ ผมลอนด์ฟูสีม่วง ชุดสีม่วงลายดอกไม้เนื้อผ้าเดียวกันกับที่อเล็กซานดร้าแม๊คควีนชอบใช้ทำชุดของเขา(ถึงแม้ว่าเขาจะล่วงลับไปแล้วก็ตาม) ส่วนรองเท้า อ่า ฉันไม่ได้ใส่เข้ามาเพราะต้องย่องเข้าไปหาลีดเดอร์สุดที่รักจึงจำยอมต้องถอดออกเหลือเพียงทุกน่องเนื้อเนียนใสสีม่วงอ่อนเท่านั้น การแต่งหน้าก็โทนออกสีม่วงดูอลังๆให้สมกับชุดที่ใส่
ชุดนี้ถือว่าเพอเฟคสุดๆนะคะ
แต่ไอ้พวกบ้านี่ยังเข้าใจผิดคิดว่าฉันเป็นบ้าบ้างล่ะ ยัยสัตว์ประหลาดบ้างละ ยัยหลุดโลก และบลา บลา ...
พวกนี้ไม่เข้าใจถึงจิตวิญญาณแฟชั่นคอสเพลย์เลยจริงๆ
“ห้องนี้แหละเยี่ยมที่สุดอยู่ตรงข้ามกับห้องของคริสพ่อลีดเดอร์สุดหล่อซะด้วย”ฉันเดินขึ้นมาชั้นสองเลี้ยวขวาเดินผ่านห้องที่แบ่งออกเป็นสองฝั่งก่อนจะสะดุดห้องน่าจะว่าที่อยู่ตรงข้ามกับของลีดเดอร์สุดที่รัก ฉันเปิดประตูที่ไม่ได้ล๊อคก็ต้องพบกับฝุ่นลอยฟุ้งอยู่ภายในห้องทำให้ฉันปิดแทบไม่ทัน
คือไม่เคยทำความสะอาดกันว่างั้น
“ฉันขอเตือนว่าเธอควรไปจากที่นี่ซะ”
“ออมอ!! คริสนี่เอง”
“ถึงเธอจะมีสัญญาบ้าบอนั้นเป็นที่คุ้มหัวแต่อย่าคิดว่าเธอจะปลอดภัย ฉันจะจัดการเธอเอง”
ฉันชักจะหลงเสน่ห์ของคริสมากขึ้นทุกที ยิ่งในยามที่เขาทำหน้านิ่งโหดๆ มาดแบดบอยในคราบคุณชายยิ่งทำให้ฉันอยากจะอยู่ที่นี่เพื่อคว้าหัวใจของจ่าฝูงหมาป่าแสนดุดันมาไว้ในครอบครองแล้วฉันก็จะขย้ำ ขย้ำ จนเขาอ่อนระทวยกลายเป็นหมาบ้านเชื่องๆ
“ฉันจะรอดูเหมือนกันว่านายจะจัดการยังไง”ฉันยิ้มก่อนจะเขย่งปลายเท้าจุ๊บที่แก้มของเขาเบาๆ “อ๋อ ยินดีที่ได้รู้จักฉันอิมยุนอาแต่ใครๆก็เรียกคุณยุน ออมอ แล้วแต่นายจะเรียกแล้วกันนะที่รัก และเราคงต้องอยู่ด้วยกันเจอกน้ากันไปอีกนานนะ มายเดียร์~”
“เธอเองก็ระวังตัวไว้”คริสพูดเสียงเย็นจนฉันนึกหวั่นใจอยู่เหมือนกันว่าคงได้เสียตัวแน่แต่มันก็คงไม่เป็นไรหรอกมั้งถ้าเป็นเขา คิคิ
ฉันเดินลงมาจากชั้นสองเจอกับหนุ่มๆที่เหลือซึ่งปรายตามองฉันราวกับผุยผง คงวางแผนอะไรกันไว้แล้วใช่ไหมถึงได้ทำตัวปกติแยกย้ายกันไปทางใครทางมันเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น (ลืมบอกไปว่าบันไดมีสองทาง) จะเหลือก็แต่ซิวหมิ่นพี่ใหญ่สุดในวงล่ะมั้งที่ยังยิ้มให้กับฉัน
“คุณผู้จัดการส่วนตัว อยู่ที่นี่ก็ช่วยทำความสะอาดทุกซอกทุกมุมของบ้านด้วยนะครับ กลับมาทุกอย่างต้องเรียบร้อยไม่อย่างนั้นผมจะร้องเรียนว่าคุณละเลยต่อหน้าที่ในการทำงาน”เห็นหน้าตาใสซื่อแต่ร้ายไม่เบา
“ไม่ต้องห่วงเพราะมันเป็นสิ่งแรกที่ฉันต้องทำ ออมอ!! มีใครเคยบอกไหมว่าที่อยู่ของพวกนายรกยิ่งกว่าถังขยะซะอีก”ฉันขยิบตาให้ซิวหมิ่นที่นึงก่อนจะตบบ่าเขาเบาๆ “แล้วเจอกันนะพี่ใหญ่จอมแบ๊ว”
ซิวหมิ่นคงจะเคืองมากสินะที่ฉันเรียกเขาว่าพี่ใหญ่จอมแบ๊วถึงได้จ้องเขม็งราวจะกินเลือดกินเนื้อฉันเสียให้ได้ ก็หน้าตาเขาแบ๊วๆเหมือนซาลาเปาแสนน่ารักเห็นแล้วอดไม่ได้ที่จะตั้งฉายา ยังดีนะที่ฉันไม่บอกว่าเขาเหมือนกับโซฮีไอดอลวงวันเดอร์เกิร์ลเพราะขืนพูดไปมีหวังโดนหนุ่มตัวเล็กจับหักคอแน่
อ่า ... พักยกเรื่องจอมวายร้าย EXOTICไว้ก่อน ภารกิจแรกของผู้จัดการส่วนตัวคือต้องทำความสะอาดคฤหาสน์หลังนี้ให้เสร็จมิเช่นนั้นฉันอยู่ไม่ได้แน่กับที่ๆ ไร้ซึ่งความสะอาด ห้องนอนก็ยังไม่ได้ทำความสะอาด เฟอร์นิเจอร์ก็ยังไม่มี คิคิ หรือว่าวันนี้ฉันต้องนอนห้องใดห้องหนึ่งของเจ้าพวกนี้
ห้องใครดีน่า ?
อย่าหาว่าฉันไวไฟ ร่านโลก จอมอ่อย เลยนะมันเป็นเหตุสุขวิสัยจริงๆ
ออมอ!! ห้องของลีดเดอร์สุดที่รักของฉันน่าจะเหมาะที่สุด จะได้สำรวจทุกซอกทุกมุมทั้งคืน ว่าแล้วต้องเตรียมตัวซะหน่อยคืนนี้จะใส่ชุดนอนชุดไหนดีน๊า แล้วคริสจะชอบไหมเนี้ย ขนาดชุดนี้เขายังทำเหมือนรังเกียจฉันยังไงชอบกล คงชอบผู้หญิงเซ็กซี่ล่ะสิท่า งั้นคืนนี้ฉันจะใส่ชุดที่ทำให้เขาขนลุกซู่ซ่าจะได้รู้ว่าการมีผู้จัดการส่วนตัวมันดียังไง
“พวกนาย เฮ้ !!”
“อย่าเสร่อยัยแม่มด”
ยืนอยู่เฉยๆยังโดนว่านี่ฉันทำอะไรผิดแค่จะบอกว่างานวันนี้ของพวกเขาถูกยกเลิกเท่านั้นเอง อ่า ไม่มีใครหยุดฟังฉันพูดสักคนเลย เอาแต่เดินดุ่มๆ ออกไปไม่แยแส ไม่ปรายตามอง เห็นฉันเป็นสิ่งมีชีวิตที่ล่องหนได้หรือไงเจ้าพวกนี้
“โอ้ คริสที่รัก มายเดียร์~”คริสเดินเฉียดตัวฉันไปก่อนที่เขาจะขึ้นไปนั่งบนแลมโบกินี่ที่มีคนขับรถขับมาจอดไว้ให้แล้วจากนั้นก็ออกตัวซะแรงเหมือนกับว่าโกรธใครอยู่งั้นแหละ
มันชักจะยังไงซะแล้วสินะ
ยัยควอนยูลประธานของพวกนี้บอกกับฉันว่าเจ้าพวกนี้ชอบผู้หญิงสวย เซ็กซี่ นั่นคือคุณสมบัติโดดเด่นของฉันยัยยูริถึงได้ส่งฉันมาเป็นผู้จัดการส่วนตัวของ EXO อ่า EXOTIC เพราะถ้าความสวยระดับฉันแล้วพวกนี้ต้องยอมทำตามทุกอย่าง
แล้วทำไมมันกลับตรงกันข้ามล่ะเนี้ย??
“คุณยุนคะ เสื้อผ้าพวกนี้ซักได้เลยใช่ไหมคะ”ฉันมองขึ้นไปบนชั้นสองซึ่งมีแม่บ้านสิบกว่าคนที่เพิ่งได้ขึ้นไปทำความสะอาดเพราะก่อนหน้านี้พวกเขายังสิงสถิตอยู่ยืนหอบกองเสื้อผ้าของหนุ่มๆ ที่ใส่แล้วไม่ยอมซักทำความสะอาด
“ไม่ต้องซักให้เสียเวลา เอาไปทิ้งขยะหน้าบ้าน”ฉันพูดก่อนจะเดินไปหยิบรองเท้าสีม่วงของ Christian Louboutin รุ่นท็อปที่บอดี้การ์ดเป็นคนถือ สวมมันลงบนเท้าเรียวสวยที่หุ้มไปด้วยถุงน่อง
ก็แค่เสื้อผ้าทิ้งไปก็ไม่เสียหายเพราะยังไงไอดอลระดับโลกก็สามารถซื้อใหม่ได้ตราบใดที่ฉันยังไม่แตะต้องบัตรของพวกเขา อีกทั้งราคาก็คงไม่กระทบขนหน้าแข้งของเจ้าพวกนี้นักหรอก ฐานะทางบ้านแต่ละก็ใช่ย่อยมหาเศรษฐีกันทั้งนั้น
“อะไรที่ไม่เข้าท่าก็ทิ้งให้หมด”
“คะคุณยุน”
คิดซะว่าคฤหาสน์นี้เป็นของฉันอยากจะทำอะไรก็ได้...
“รูปภาพนี้ให้ติดตรงไหนครับ”ของดีที่ฉันอยากโชว์มาแล้ว
“ผนังตรงนั้นเลย นั่งปุ๊บเห็นปั๊บ”
ภาพถ่ายของฉันในชุดสีดำวาวประดับเพชร สวมมงกุฎสง่างามดั่งนางพญา ยืนถือดาบให้น่าเกรงขาม หากแต่ความสวยยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ภาพนี้รวมกรอบมีความสูงเกือบสามเมตรกว้างเมตรกว่าๆ ถูกบอดี้การ์ดหกคนแบกเข้ามาภายในบ้านก่อนที่จะติดมันไว้กับผนังสีขาวที่โล่งไม่มีสิ่งของประดับอยู่ หากแต่ตอนนี้กำลังมีรูปของฉันซึ่งบ่งบอกได้เลยว่า ณ ที่แห่งนี้
ฉันใหญ่ที่สุดในบ้าน
ส่วน EXOTIC อีกไม่นานพวกเขาจะได้รู้ว่าฉันสามารถทำอะไรที่มันน่าแปลกใจและประหลาดใจได้อีกเยอะ
และ คริส พ่อลีดเดอร์สุดที่รัก ฉันจะทำให้เขากลายมาเป็นผู้ชายของ อิมยุนอา ให้จงได้!!
TO BE CONTINUED…
ความคิดเห็น