คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : OH' lunla Couple [ - FIVE - ]
“เอ่ออ ... คุณไคค่ะ”เสียงหวานเอ่ยเรียกคนตรงหน้าด้วยความเคอะเขินเมื่อนึกถึงเรื่องที่ตัวเองทำลงไปเมื่อตอนบ่าย
“เอ้า สวัสดีครับคุณเจส”ชายหนุ่มเจ้าของชื่อหันกลับมาพร้อมกับรอยยิ้มที่ทำเอาหญิงสาวถึงกับใจเต้นระส่ำ รอยยิ้มเขามันช่างบาดใจจริงๆ
“เมื่อตอนกลางวันที่ฉัน เอ่อ กอดคุณ ต้องขอโทษด้วยนะคะ”
“ไม่เป็นไรครับผมเข้าใจ รีบเข้าไปในงานกันเถอะ”
เจสสิก้ายิ้มรับเบาๆก่อนจะสอดแขนเรียวเข้าไปในวงแขนของชานหนุ่มอย่างอายๆพร้อมกับเดินเข้าไปในงานเลี้ยงสังสรรค์วันแต่งงานของยุนอากับลู่ฮานที่จัดยิ่งใหญ่อลังการสมกับเป็นฮันรยูสตาร์ของเกาหลีทั้งคู่
“กว่าจะมาได้นะยัยเจส แล้วทำไมมากับเพื่อนไอ้เด็กตุ๊ดได้ล่ะ
ทันทีที่เห็นเพื่อนสาวเดินเข้ามากับชายผิวเข้มทำให้หญิงสาวในชุดเจ้าสาวสีขาวบริสุทธิ์ถึงกับรีบดึงตัวออกมาโดยเร็วพร้อมกับลากไปยังที่ห่างไกลคน ดวงตาคู่สวยหรี่ลงเล็กน้อยด้วยความสงสัยเพราะมันเกี่ยวเนื่องกับเมื่อตอนกลางวันที่เจสสิก้าโผเข้ากอดชายหนุ่มผู้นั้นจนเกือบเป็นข่าวหน้าหนึ่ง
“ก็เจอกันตอนเข้ามานี่แหละ อย่ามาถามเซ้าซี้เลย ใกล้เวลาที่แขกจะมาแล้วนะ”
“เอ่อๆๆ ไม่ถามก็ได้ อย่าให้ฉันรู้เองนะย้ะ ยัยเจ้าหญิงน้ำแข็งขั้วโลกที่กำลังละลาย ฮุฮุ”
“ยัยบ้า รีบไปได้แล้ว เดี๋ยวแขกมาเห็นรูปของแกกับลู่ฮานคงช๊อคตายพอดี”
เจสสิก้าดันตัวพื่อนสาวเข้ามาในงานโดยมีลู่ฮานอยู่ในชุดเจ้าบ่าวสีขาวยืนอยู่ตรงมุมฉากหลังลายดอกไม้ ส่วนไค เซฮุนและแทยอนนั่งประจำโต๊ะลงชื่อ ไม่กี่อึดใจแขกกลุ่มแรกของงานก็เดินเข้ามาพร้อมกับกล่องของขวัญขนาดกลางเพื่อเป็นของกำนัลให้กับคู่บ่าวสาวคู่ใหม่
“เย้ยยย!!”ทันทีที่แขกกลุ่มแรกหันไปมองรูปแต่งงานก็เป็นอันต้องตกใจพร้อมกันเมื่อในรูปนั้นเจ้าสาวกำลังกระโดดกอดคอดึงผมเจ้าบ่าวอยู่ราวกับกำลังดูมวยปล้ำของญี่ปุ่น
“คุณรยออุคไม่ต้องตกใจนะคะ ธีมงานของเราวันนี้คือ คู่รักคู่กัด ค่ะ”
“ผมตกใจหมด เป็นความคิดที่ดีนะครับ แปลกใหม่”แทยอนแอบถอนหายใจโล่งอกเล็กน้อย
“ขอเชิญทุกท่านร่วมถ่ายรูปกับเจ้าบ่าวและเจ้าสาวครับ”ช่างถ่ายรูปฝีมือเลิศอย่างฮีชอลก้าวออกมายืนข้างหน้าพร้อมรัวชัตเตอร์เมื่อได้มุมที่ต้องการ
เมื่อถ่ายเสร็จบรรดาแขกเรื่อก็เดินเข้าไปในงานเพื่อไปทักทายพ่อแม่ของเจ้าบ่าวเจ้าสาว ไม่นานนักแขกที่ได้การ์ดเชิญก็เริ่มทยอยกันเข้ามาในงานพร้อมกับทำท่าตกใจกันทุกคนจนถึงแขกคนสุดท้ายของงานเมื่อได้เห็นรูปแต่งงานที่ดูเหมือนเป็นสมรภูมิรบย่อยๆเลยก็เป็นได้
รูปบนสุด เจ้าบ่าวดึงแก้มเจ้าสาวจนหน้าบานดูไม่ออกเลยว่าเป็นอิมยุนอาดาราดัง
รูปซ้ายมือ เจ้าบ่าวล๊อคคอเจ้าสาวจากด้านหลังแต่ก็ถูกกัดเข้าที่แขนพร้อมกับมีใบหน้าแลดูเจ็บปวด
รูปขวามือ เจ้าสาวบีบคอเจ้าบ่าวโดยไม่กลัวว่าจะขาดใจตาย
และรูปสุดท้าย รูปขนาดใหญ่ เจ้าบ่าวใช้แขนเรียวยาวดันหัวเจ้าสาวเอาไว้ แต่เจ้าสาวก็สู้โดยใช้ขาเรียวยาวถีบไปที่จุดยุทธศาสตร์ของเจ้าบ่าว
‘ใครๆก็คิดว่าเจ้าบ่าวกับเจ้าสาวรบกันอยู่’
งานเลี้ยงสังสรรค์นั้นผ่านไปด้วยดีทั้งการต้อนรับแขก พิธีฉลองบนเวที การตัดเค้กแต่งงาน รวมไปถึงฉากจูบที่ไม่มีแม้แต่กลิ่นกระเทียมหรือสมุนไพร โดยยุนอากับลู่ฮานนั้นให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีแต่ก็มีบ้างที่ทะเลาะกันจนถึงขั้นตบตีแต่ด็มีเจสสิก้าและไคที่ต้องคอยห้ามศึก ส่วนแทยอนกับสามีสุดที่รักอย่างเซฮุนก็ขอตัวไปพักผ่อนเนื่องจากเหนื่อยล้าเมื่อยปากกับการอธิบายคอนเซ็ปของงานแต่งงาน
ณ ตอนนี้เหลือเพียงครอบครัวของลู่ฮานกับครอบครัวยุนอาที่ต่างเข้ามาในห้องหอสุดหรูเพื่อกล่าวคำอวยพรให้เจ้าบ่าวและเจ้าสาว
“แม่ดีใจนะที่ลูกทั้งสองได้แต่งงานกันตามแผน เอ่อ แผนที่เราคุยกันไว้ตอนแรก”คุณนายโบอาเกือบพลั้งปากออกไปแต่ก็สามารถกู้สถานการณ์ไว้ได้ทัน
“แม่เองก็ดีใจที่อาลู่ได้แต่งงานกับผู้หญิงดีๆอย่างหนูยุน”ผู้เป็นแม่หันไปมองลูกสะใภ้ด้วยความยินดีโดยไม่รู้ว่าลูกชายตัวดีนั่นแอบเบ่ะปากกับประโยคที่ว่าผู้หญิงข้างกายเขานี่เป็นคนดี ‘นั้นมันปีศาจร้ายในคราบนางฟ้าชัดๆ’
“พ่อก็ไม่มีอะไรมาก ขอให้ลูกรักกันนานเท่านาน มีเรื่องอะไรก็ขอให้พูดกันดีๆ อย่าลงไม้ลงมือกันนะลูก”โจควอนมองหน้าลูกสาวสุดหวงพร้อมกับกระพริบตาถี่เพื่อไล่น้ำตาแห่งความภาคภูมิใจออกไป
ยุนอาระบายยิ้มออกมาพร้อมกับพยักหน้าเป็นเชิงว่าเข้าใจในสิ่งที่ผู้เป็นพ่อพูดก่อนที่รอยยิ้มหวานนั้นจะเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์แทน ‘มีเรื่องก็แค่ไม่พูด แต่มือกับเท้าจะไปแทน’
“พ่อก็ไม่มีอะไรมาก ขอแค่อย่าหักโหม เบาๆกันบ้าง”
“คุณฮยอนจุง คุณพูดบ้าอะไรกันห๊ะ สองแง่สองง่าม”คุณนายโบอาหันมาดุสามี
“ผมหมายถึงทำงาน นี่คุณคิดอะไรอยู่”ฮยอนจุงหันไปยิ้มให้ภรรยาก่อนจะยักคิ้วให้ลูกชายสุดที่รัก
ลู่ฮานมองหน้าผู้เป็นพ่อก่อนจะยิ้มรับเพราะเขารู้ว่ามันคือความหมายที่ผู้เป็นแม่คิดเอาไว้ไม่มีผิด พลันเหลือบมองไปยังภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายที่แกล้งร้องไห้ด้วยความซาบซึ้งใจ ‘สมแล้วที่เป็นดารา เล่นละครเก่งขั้นเทพ’
“เอาล่ะ ปล่อยให้ลูกทั้งสองได้พักผ่อนกันเถอะ เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว”คุณนายโบอาทักทวงขึ้นมาเมื่อได้เวลาที่เจ้าสาวกับเจ้าบ่าวจะเข้าห้องหอรอปั้มลูก
ทั้งหมดเดินออกไปจากห้องพลันปิดประตูเสียงดังทำเอาคนที่เหลืออยู่ในห้องถึงกับสะดุ้ง จากที่เคยเต็มไปด้วยคนในครอบครัวบัดนี้เหลือเพียงคู่บ่าวสาวที่นั่งอยู่บนเตียงขนาดคิงไซต์โดยมีกลีบกุหลาบโรยไว้เป็นรูปหัวใจ
ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบเมื่อเหลือเพียงยุนอากับลู่ฮาน
และความเงียบก็มาพร้อมกับความอึดอัดที่ไม่มีแม้แต่จะพูดคุยกัน
“ฉันจะอาบน้ำ/ฉันจะอาบน้ำ”เสียงหวานเอ่ยขึ้นมาพร้อมกับเสียงทุ่มโดยมีจุดประสงค์เดียวกัน
“ฉัน จะ อาบ ก่อน”ยุนอาเน้นทีละคำก่อนจะหันหลังเดินไปยังห้องน้ำ แต่ก้าวไปได้เพียงไม่กี่ก้าวชายหนุ่มอีกคนก็จับชายกระโปรงเธอไว้พร้อมกับเน้นประโยคเมื่อครู่ที่เธอได้บอกออกไป
“ฉัน จะ อาบ ก่อน!!”
ลู่ฮานยืนขึ้นจนสุดตัวพลางมองหน้าหญิงสาวที่มีสีหน้าไม่พอใจจนเห็นได้ชัดก่อนจะเดินนำออกไปพร้อมกับฮัมเพลงเบาๆ แต่ยังไม่ทันที่จะก้าวเข้าไปในห้องน้ำคอเสื้อด้านหลังก็ถูกกระชากลากออกมาด้วยน้ำมือของร่างบางในชุดเจ้าสาว
“ฉันต้องอาบก่อน”ร่างบางถือโอกาสวิ่งเข้าไปในห้องน้ำแต่ก็ถูกชายหนุ่มสวมกอดด้านหลังเอาไว้พร้อมกับดึงตัวเธอให้พ้นจากห้องน้ำ
“ไอ้เด็กตุ๊ดปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ฉันจะอาบน้ำ”
“นี่ป้า เคยได้ยินไหม เอื้อเฟื้อต่อเด็ก คนชราและสตรีมีครรภ์”พูดจบลู่ฮานก็พยายามจะวิ่งเข้าห้องน้ำแต่ก็ถูกหญิงสาวกระโดดล๊อคคอเอาไว้
“แล้วนายเคยได้ยินไหมว่า ผู้ชายที่เป็นสุภาพบุรุษต้องให้เกียรติ์ผู้หญิงก่อนเสมอ ห๊ะไอ้ตุ๊ด”ยุนอาตะโกนใส่หูของไอ้เด็กตัวดีที่ไม่ยอมให้เธออาบน้ำก่อน
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!
เสียงกรีดร้องดังลั่นของหญิงสาวที่ถูกสะบัดจนลงไปนอนอยู่บนเตียงโดยมีชายหนุ่มหน้าหวานขึ้นคร่อมไว้ไม่ให้เธอดิ้นหนีไปไหนได้ หญิงสาวที่เตรียมจะพ่นคำด่าก็ต้องเม้มปากสนิทเมื่อริมฝีปากของเธอนั้นเกือบแนบชิดสนิทกับอีกคนหากเพียงแค่ใครขยับ ร่างกายที่เคยดิ้นกลับอ่อนลงเมื่อได้มองใบหน้าหวานของชายหนุ่มใกล้ๆ ดวงตากลมโตอันมีเสน่ห์ของเขานั้นสะกดให้เธอถึงเคลิ้มใจเต้นโครมครามอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เช่นเดียวกับชายหนุ่มที่หลงเสน่ห์ในใบหน้าอันเรียบเนียน จมูกโด่งไร้การเสริมแต่ง ริมฝีปากได้รูปที่ดูน่าครอบครอง ดวงตาคู่สวยราวกับกวางน้อยแสนใส่ซื่อ มันทำให้เขาไม่อาจจะละสายตาออกไปได้อยากจะมองอยู่อย่างนี่จนกว่าจะพอใจ
ทั้งสองจ้องมองกันอยู่เนิ่นนายจนลืมเรื่องสงครามแย่งเข้าห้องน้ำไปเสียสนิท และก่อนที่ทั้งคู่จะเริ่มห้ามใจตัวเองไม่อยู่ ประตูคู่งามก็ถูกเปิดออกเผยให้เห็นโจควอนกับฮยอนจุงที่กำลังตกใจกับภาพตรงหน้า ยุนอากับลู่ฮานที่ได้สติหลังจากได้ยินเสียงประตูก็รีบถอยห่างออกจากกันทันที
“โทษทีที่เข้ามาขัดจังหวะ พ่อไม่รู้ว่าลูกสองคน เอิ่มม ไปกันเถอะคุณฮยอนจุง”สองร่างหายแว๊บไปออกไปทันทีที่พูดจบ
ยุนอาหันไปมองชายหนุ่มที่เดินไปหยิบกล่องสีเหลี่ยมขนาดเล็กที่ผู้เป็นพ่อเอามาวางไว้ ริมฝีปากบางจะยกยิ้มเบาๆก่อนจะวิ่งเข้าไปในห้องน้ำแต่ก็พลาดจนได้เมื่อถูกชายหนุ่มชนบั้นท้ายเข้าอย่างจังจนเธอล้มลงบนเตียงอีกครั้งพร้อมกับปิดประตูห้องน้ำเสียงดังเพื่อเป็นการเยาะเย้ยว่าได้รับชัยชนะในครั้งนี้
“ไอ้เด็กตุ๊ด ไอ้เด็กบ้าไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย ไอ้ตุ๊ด ตุ๊ด ตุ๊ด กรี๊ดดๆๆๆๆ”หญิงสาวตะโกนด่าคนที่อยู่ในห้องน้ำด้วยความเจ็บใจก่อนที่ลงจะจากเตียงเดินวนไปมาเพื่อคิดหาแผนการเอาคืนให้จงได้
ซ่ า า า า า!!
เสียงน้ำไหลกระทบร่างเปลือยเปล่าของชายหนุ่มหน้าหวานที่ยืนรอรับสายน้ำเย็นช่ำหลังจากที่ต้องทนอยู่ในชุดสูทเกือบตลอดทั้งวันอีกทั้งยังต้องสู้รบกับหญิงสาวด้านนอกในการแย่งชิงห้องน้ำ เกือบครึ่งชั่วโมงที่ลู่ฮานแช่อยู่ในห้องน้ำเพื่อจะแกล้งให้อีกคนโมโห
“สบายตัวจริงจริ๊งงงงง!!”ลู่ฮานตะโกนเสียงดังลั่นเพื่อหวังจะให้คนด้านนอกได้ยิน และมันก็ได้ผลเมื่อหญิงสาวทุบประตูห้องน้ำรัว
“นี่ไอ้เด็กตุ๊ดบ้า ช่วยอาบให้มันเร็วๆได้ไหม นี่มันจะครึ่งชั่วโมงแล้วนะโว๊ยยย”
“จะอาบช้าหรือเร็วมันก็เป็นสิทธิ์ของผู้ชนะ ป้าไม่มีสิทธิ์จะมาสั่งนะ ฮ่าๆๆๆๆ”ลู่ฮานหัวเราะออกมาเมื่อได้ชัยชนะในครั้งนี้
หลังจากที่คิดว่าอยู่ในห้องน้ำนานพอสมควรลู่ฮานจึงตัดสินใจหยิบผ้าขนหนูผืนหนามาพันรอบเอวไว้เหลือเพียงแต่ท่อนบนเปลือยเปล่า มือหนาหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กขึ้นมาเช็ดเส้นผมที่เปียกน้ำ สองขาก้าวออกจากห้องน้ำทันทีที่เปิดประตูออก และทันทีที่พ้นประตูห้องน้ำเสียงประชดประชันของอีกคนก็ดังขึ้นทำเอาชายหนุ่มขาแทบอ่อน
“อี๋ หุ่นยังกับจิ้งจกตกสี กล้าโชว์นะ!!”
“อ้าวป้า กล้าวิจารณ์หุ่นคนอื่นได้ไง ทำไมไม่ดูหุ่นตัวเองบ้าง ผอมแห้งแบนราบมองไม่ออกเลยนะเนี้ยว่าด้านหน้าหรือด้านหลัง”
ยุนอาก้มมองดูหุ่นตัวเองว่าเหมือนกับที่ไอ้เด็กนั่นว่าเธอไหม ‘น่าอกก็พอมี ผอมแต่ก็ไม่มาก เพอร์เฟคสุดๆล่ะ’
“ชิส์ ไม่เถียงด้วยล่ะ ไอ้ตุ๊ด!!”ร่างบางวิ่งเข้าห้องน้ำทันที
ด้วยความที่เป็นคนค่อนข้างอาบน้ำเร็วพอสมควรยุนอาจึงใช้เวลาเพียงสิบกว่านาทีในการอาบน้ำชำระร่างกายให้หอมสดชื่น มือบางหยิบเอาชุดคลุมมาสวมพร้อมกับหยิบผ้าขนหนูผืนบางมาพันผมเอาไว้เพื่อไม่ให้น้ำที่หยดจากผมไหลลงพื้น
ทันทีที่ก้าวออกมาก็พบสายตาของลู่ฮานที่มองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนที่เขาจะส่ายหน้าช้าๆและหันไปจัดการเป่าผมของตัวเองต่อ ทำเอาหญิงสาวยู่หน้าด้วยความไม่พอใจแต่ก็ไม่วีนเพราะยังไงก็ต้องเอาคืนอยู่แล้ว
‘แกเสร็จฉันแน่ ไอ้เด็กตุ๊ดบ้า หึหึ’
จัดเต็ม 100% แบบไม่ต้องรอ ฮ่าๆๆ
เหมือนกับว่ามีคนอ่านเรื่องนี้...น้อยมาก!!
ดูจากคอมเม้นท์ T^T (เศร้า)
แต่ไรท์เตอร์ก็จะแต่งต่อไป ... คิคิ
ปล. ฝากฟิคอีกสองเรื่องของเขาด้วยน๊า >”<
ความคิดเห็น