มาเฟียเสนอรัก

มาเฟียเสนอรัก

E-book

มาเฟียเสนอรัก

แนะนำตัวละคร

เวย์ลัน บรู๊ซ

มาลาริน บูรพาพักตร์

***************

โปรยเบาๆ 

“คุณคงคิดว่าฉันเป็นสาวนั่งดริ๊ง รับงานกับพวกลูกค้ากระเป๋าหนัก ฉันบอกไว้ตรงนี้เลยว่าคุณเข้าใจผิด ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่รับงานควงกับพวกไฮโซ เพราะฉะนั้นคุณควรไปหาผู้หญิงคนอื่น”

“ดูจากฐานะทางบ้านแล้วไม่น่าใช่” เวย์ลันตอบกลับมาพร้อมกับเสียงหัวเราะเบาๆ

“งั้นก็อย่ามายุ่งกับฉันค่ะ!” มาลารินไม่รักษามรรยาทสักนิด ตะโกนใส่กระบอกหูโทรศัพท์โดยไม่สนใจว่าคนปลายสายจะหูแตกหรือไม่

เวย์ลันเงียบไปชั่วอึดใจใหญ่ แล้วด้วยความเงียบของเขานั้นทำให้มาลารินอารมณ์อ่อนลง นึกขึ้นได้ว่าอาจจะพูดจาไม่ดีไป ด้วยจิตสำนึกอันดีของเธอเลยจะขอโทษเขาแบบอ้อมๆ กำลังจะอ้าปากอีกฝ่ายก็แทรกขึ้นมาอย่างไม่ปี่มีขลุ่ยจนเธอถึงกับสะอึก

“ช่วงนี้ผมงานยุ่งมาก จะต้องกลับอังกฤษแล้ว ผมให้เวลาคุณได้คิดทบทวนอีกสักระยะแล้วกันนะสาวน้อย”

“ฉันไม่คิดอะไรทั้งนั้น แค่นี้นะคะ” มาลารินคิดว่าเขายอมแพ้ไปแล้วแต่ยังวกกลับมาเรื่องเดิม เป็นเธอด้วยซ้ำที่อ่อนอกอ่อนใจ

“อีกสักปีค่อยว่ากันใหม่ก็ได้ ระหว่างนี้ผมจะไม่มีใคร และเช่นเดียวกันกับคุณที่ห้ามมีใครเช่นกัน”

“นี่คุณ! คุณ...” หญิงสาวตะโกนใส่กระบอกหูโทรศัพท์อีกครั้ง แต่ครั้งนี้เสียงดังราวกับฟ้าจะถล่มลงมา คิ้วเรียวขมวดมุ่นด้วยความงุนงงผสมกับความอึ้ง กว่าจะรู้ตัวว่าตอนนี้เธอกำลังยืนถือโทรศัพท์ค้างอยู่ก็ผ่านไปหลายวินาทีแล้ว เจ็บใจที่โต้ตอบอีกฝ่ายไม่ทันทว่าไม่เท่ากับประโยคก่อนจบบทสนทนาที่ฟังแล้วงี่เง่าที่สุด

“บ้าที่สุด นอกจากจะตื้อเก่งแล้วยังบ้าอำนาจอีกด้วย เขาคิดว่าคนในโลกต้องเชื่อฟังคำสั่งเขาหรือไง ไอ้มาเฟียงี่เง่าสมองกลวง”

สัญญาหนึ่งปี ฟังแล้วโคตรตลก ใครจะเชื่อเขา

**************

อัพให้อ่านเป็นตัวอย่าง 8-9 บท

1 บท แบ่งเป็นตอนย่อย

นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537

ห้ามมิให้ผู้ใดละเมิดลิขสิทธิ์ ทำซ้ำ ดัดแปลง ห้ามลอกเลียนแบบ หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาต หากฝ่าฝืนมีโทษตามกฎหมาย

***หมายเหตุ***

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการและการสมมติขึ้นมาเท่านั้น ไม่ว่าเนื้อหา ชื่อ-นามสกุลของตัวละครหรือแม้กระทั่งสถานที่บางแห่ง ไม่ได้มีเจตนาจะพาดพิงหรือเกี่ยวข้องอื่นใด  ไม่เน้นหลักการหรือเหตุผล เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความรักระหว่างพระ-นาง

    อ่านนิยายเรื่องอื่นคลิกที่รูปค่ะ