[Fic APH] Beautiful in white

ข้อมูลเบื้องต้น

ตอนเดียวจบ (Normal)

Prussia X Hungary + Austria 
 

 

::แนวNormal ไม่เรทค่ะ 555 Drama ::

เนื้อเรื่อง

“ปรัสเซีย ปรัสเซียการแต่งงานคืออะไรหรอ?”

เสียงใสๆของเด็กน้อยไร้เดียงสาดังขึ้นส่งผลทำให้ชายหนุ่มผมสีเงินที่กำลังแต่งเนื้อแต่งตัวหันมายิ้มอย่างอ่อนโยน

“จะรู้ไปทำไมละหือ..เวส?”

ปรัสเซียมองดูเด็กน้อยที่เขาเรียกว่า “เวส”หรือเยอรมันวัยเด็กน้อยกำลังจ้องมองเขาด้วยดวงตาคู่กลมโตสีฟ้าสด

“ก็ในนิทานน่ะ เขาบอกว่าเจ้าชายและเจ้าหญิงได้แต่งงานกันและใช้ชีวิตอย่างมีความสุขนี่ฮะ” เวสยิ้ม “แต่งงานนี่ต้องอยู่ด้วยกันหรอฮะ งั้นผมก็แต่งงานกับปรัสเซียแล้วสิ”

สิ้นเสียงเด็กน้อย ชายหนุ่มที่พยายามกลั้นขำสุดชีวิตก็ปล่อยพรืดอย่างเสียไม่ได้

“เคเสะเสะเสะเสะ! นายเข้าใจผิดละ การแต่งงานน่ะชายและหญิงต้องรักกันถึงจะอยู่ร่วมกันได้ตังหาก ” ปรัสเซียยิ้มแสยะพลางยีหัวน้องชายของเขาอย่างสนุกมือ

“เห…จริงหรอฮะ?”  เวสยิ้มกว้าง “แล้วปรัสเซียแต่งหล่อแบบนี้จะไปไหนหรอฮะ?”

“ก็…จะไปดูคนแต่งงานกันไงละ จะไปด้วยกันไหมละ”

สิ้นเสียงเด็กน้อยยิ้มแก้มปริพลางพยักหน้าแสดงถึงคำว่า ตกลง

                แก๊ง…แก๊ง…

บรรยากาศภายในโบสถ์ดูคึกคักเป็นพิเศษเพราะมีงานสำคัญของคู่รักชายหญิงที่กำลังจะก้าวผ่านสู่เส้นทางแห่งชีวิตคู่ ชายหนุ่มจูงมือเด็กน้อยอยู่ด้านนอกรั้วที่ล้อมรอบโบสถ์แห่งนี้ ในมือของปรัสเซียเขาถือช่อดอกลิลลี่ ออฟ เดอะ วัลเลย์อยู่ในมือ เวสดูมีความสุขมากทั้งๆที่ไม่ได้อยู่ในงาน

                “นี้น่ะเหรอการแต่งงาน แล้วไหนละคนรักกันน่ะ?” เด็กน้อยถามอย่างซื่อๆ

…โดยที่ไม่ทันสังเกตรอยยิ้มที่กระตุกเปลี่ยนไปเล็กน้อยของปรัสเซีย

                “คนรักกันน่ะเขาต้องแต่งตัวด้วยนะ ผู้ชายใส่ทักซิโด้ ผู้หญิงสวมชุดเจ้าสาวสีขาวฟูๆ” เขาพูดไปด้วยพลางจูงมือเด็กน้อย

                “ผมอยากใส่ทักซิโด้แต่งงานมั่งจัง…ผมขอวิ่งไปในงานนะฮะพี่ปรัสเซีย” เวสค่อยๆปล่อยมือปรัสเซียพลางวิ่งเตาะแตะเข้าไปในงานตามประสาเด็กปล่อยให้ปรัสเซียยืนนิ่งๆพลางเดินเข้าไปในงานแต่ไม่ใช่จุดที่จัดงานแต่เป็นทางด้านหลังโบสถ์แทน…

ชายหนุ่มเปิดประตูห้องๆหนึ่งที่มีป้ายแขวนไว้หน้าห้องว่า “ห้องแต่งตัวเจ้าสาว”

ทันทีที่เขาเข้ามาในห้อง เขาต้องตกตะลึงในความงามของว่าที่”เจ้าสาว” ซึ่งกำลังนั่งรออยู่ในห้องเพียงลำพังเท่านั้น หล่อนสวมชุดแต่งงานสีขาวบริสุทธิ์ ตัดกับสร้อยมรกตสีสดรับกับดวงตาคู่สวยเป็นอย่างดี ผมยาวสีน้ำตาลอ่อนของหล่อนที่มักจะยุ่งเหยิงเป็นประจำแต่วันนี้กลับถูกเกล้าให้เรียบร้อยตกแต่งด้วยเวลคลุมผมเจ้าสาวอย่างสวยและสง่างาม

หล่อนชั่งดูล้ำค่าและงดงามภายใต้ชุดสีขาวนั้นเหลือเกิน…

“เอ..ใครเนี้ย ฮังการี? โอ้ว ยัยฮังการีนี่หว่า จำแทบไม่ได้!” ชายหนุ่มยิ้มแสยะตามสไตล์ของตัวเองส่วนหญิงสาวนั้นหัวเราะเสียงดังแบบไม่กลัวหลุดมาดว่าที่เจ้าสาวคนสวยเลยซักนิด

“ฮ่าๆๆ ไอ้บ้าปรัสเซีย แค่เนี้ยก็ทำเป็นจำไม่ได้” ฮังการียิ้มแย้มพลางเดินไปดึงหูอีกฝ่ายจนเขาร้องจ๊าก “ไม่คิดเลยว่านายจะมางานแต่งของฉัน ดีใจจัง!”

“โธ่เอ๊ย เจ้าคุณชายงี่เง่านั้นมันก็เพื่อนฉัน งานแต่งเพื่อนทั้งทีทำไมฉันจะไม่มาเล่า!”

ถูกต้องแล้ว วันนี้คือวันที่ออสเตรียและฮังการีกำลังจะแต่งงานกัน….

ปรัสเซียพยายามสะกดกลั้นความรู้สึกที่เจ็บปวดราวมีคนเอามีดมาค่อยๆกรีดหัวใจช้าๆ พลางหัวเราะกลบเกลื่อน

                “เคเสะเสะเสะเสะ เอ้า! ของขวัญจากคนออวซั่ม” ชายหนุ่มยื่นช่อดอกลิลลี่ ออฟ เดอะ วัลเลย์ให้ฮังการี

                “ขอบใจจ้ะ เป็นช่อที่น่ารักจังเลย” ฮังการีรับไว้พลางวางไว้ข้างๆตนเอง

                “มีความสุขไหมละ คุณเจ้าสาวเดือนหก” ชายหนุ่มแกล้งยั่วโมโหหญิงสาวในชุดแต่งงานที่แอบหน้าแดงเล็กน้อย

                “แหง่สิ เดือนหกเลยนะ เขาว่าจะมีความสุขมากถ้าได้แต่งงานในเดือนหกน่ะนะ!”  ฮังการียิ้มแก้มปริอย่างมีความสุขส่วนปรัสเซียนั้นตรงกันข้ามสิ้นเชิง

ใครมันจะมีความสุขละเมื่อหญิงที่รักที่สุดในชีวิตนั้นตกเป็นของคนอื่นที่ไม่ใช่เขา…

                “ฉันไปละ ขอไปตามเจ้าหนูเวสก่อนละ” ปรัสเซียยิ้มแสยะพลางหันหลังเดินกลับแต่ฮังการีนั้นไวกว่า หล่อนคว้าชายเสื้อของชายหนุ่มได้ รั้งเขาไม่ให้ไปไหน

ฮังการีทำหน้าเศร้าอย่างที่ปรัสเซียไม่เคยเห็นมาก่อน…รวมถึงออสเตรียด้วย เธอค่อยๆเงยหน้าสบกับคู่ดวงตาสีแดงสดของชายหนุ่มแล้วค่อยๆคลี่ยิ้มออกมาอย่างงดงามราวกับนางฟ้านางสวรรค์

                “ฉัน….ขอโทษนะ” เธอพูดแค่นั้นก็ปล่อยชายเสื้อของอีกฝ่ายพลางยกช่อดอกไม้ที่ได้มาจากปรัสเซียมากอดไว้

ปรัสเซียยิ้มอ่อนโยนพลางพูดด้วยเสียงเบาๆเพราะกลัวเสียงของเขาจะสั่นเครือ

                “ไม่เป็นไร…”

“คุณออสเตรียครับ คุณจะรับฮังการีเป็นภรรยาคู่ชีวิตคอยเคียงคู่ยามทุกข์และยามสุขหรือไม่?”

“รับครับ”

“คุณฮังการีครับ คุณจะรับฮังการีสามีเป็นคู่ชีวิตคอยเคียงคู่ยามทุกข์และยามสุขหรือไม่?”

“ค่ะ”

สิ้นคำปฏิญาณทั้งคู่ในฐานะ “สามีและภรรยาตามกฎหมาย” เดินเคียงคู่ออกมา พวกเขาถูกห้อมล้อมด้วยคนที่เดินมาแสดงความยินดีอย่างล้นหลาม  

                “พี่ปรัสเซียฮะ ทำไมเราไม่ไปแสดงความยินดีกับเขาละ?” เด็กน้อยถามเพราระหว่างที่ออสเตรียและฮังการีกำลังปฏิญาณรักกันอยู่ปรัสเซียได้จูงมือเด็กน้อยออกจากโบสถ์ไปเสียดื้อๆแต่ก็ไม่มีใครสังเกตถึงทั้งคู่ได้เลย ชายหนุ่มยิ้มแสยะพลางลูบหัวน้องชายผู้แสนไร้เดียงสาคนนี้อย่างเอ็นดู

                “คนออวซั่มอย่างฉันน่ะแสดงความยินดีไปแล้วละเว้ยเวส” ชายหนุ่มยิ้มพลางมองเข้าไปในโบสถ์พบคู่รักสองคนควงแขนกันอย่างมีความสุข ชายหนุ่มคนนั้นดูมีความสุขที่สุดเขายิ้มอย่างมีความสุขส่วนหญิงสาวก็เช่นกัน หล่อนควงแขนชายหนุ่มส่วนอีกข้างถือช่อดอกไม้และกำลังจะโยนช่อนั้นตามธรรมเนียมที่เพื่อนเจ้าสาวจะได้ไปแย่งชิงกันมา

…ซึ่งในช่อดอกลิลลี่สีขาวบริสุทธิ์ของฮังการีนั้นมีดอกลิลลี่ ออฟ เดอะวัลเลย์ประดับอยู่ เหมือนหญิงสาวรู้ตัวว่ามีคนแอบมอง หล่อนจึงแย้มยิ้มให้เขาในระยะไกลๆ

รอยยิ้มของนางฟ้านางสวรรค์ที่เขาจะจดจำเอาไว้ ตลอดชีวิต...

ทั้งๆที่เมื่อก่อนเป็นแค่ยัยลูกเป็ดขี้เหร่แท้ๆ
ชั่งงดงามสมแล้วที่นายจะได้เธอไปนะ…ออสเตรีย

                “ปะ! เรากลับกันดีกว่า” ปรัสเซียยิ้มพลางจูงมือเวสกลับบ้านกันเพียงสองคนภายใต้บรรยากาศเย็นสบายในเดือนมิถุนายน