MaGic MasTer Man ภาค 1

ลำดับตอนที่ #1 : ดาราแห่งรัตติกาล

    





                     ร่างสูงที่สาวเท้าไปตามทางลาดหยาบๆ นิ่งเสียจนดูเหมือนจะลอยมากกว่าจะเดิน  ผ้าคลุมสีดำสนิท



สะบัดแรงตามกระแสลม  ร่างสูงนั้นหยุดเดินก่อนที่จะหันหลังกลับอย่างกระทันหัน  ใบหน้าที่โผล่พ้นผ้าคลุมนั้น



ขาวเนียนละเอียด ริมฝีปากที่ซีดและแตกระแหงขมุบขมิบเบา ไม่เป็นภาษา  เสียงแผ่นดินสะเทือนดังเบื้องหน้า.



ของนักเดินทางย่ำราตรี



    “ฟายเยอร์” เสียงทุ้มร้องขึ้นเบา มือขาวเนียนยกขึ้นตบสีข้างของม้าสีขาวตัดกับยามค่ำคืน อาชางาม



สง่าถูจมูกอย่างรักใคร่กับมืออีกข้างเสียเต็มรัก ก่อนที่จะส่งเสียงออกมาอย่างพอใจ



    “เจนเทิลล่ะ”  ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นเบาๆ ม้าหนุ่มส่งเสียงอย่างอารมณ์เสียงก่อนที่จะสะบัดตัวอย่างเสียอารมณ์ และกระทืบกีบเท้าสองครั้ง หนักๆ



    เสียงกระพือปีกหนักดังมาเบาๆก่อนที่จะเริ่มชัดขึ้น ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆกับ ความเอาแต่ใจของม้าตัวนี้ เจนเทิล เหยี่ยวสีน้ำตาลทอง ถลาลงมาเกาะมือเรียวมี่ยื่นออกไปรับ อาชาขาววิ่งตรงรี่เข้ามาเอาจมูกดุนร่างของวิหคให้ร่วง



    “ฟายเยอร์ “ เสียงเอ็ดเบาๆทำให้ ฟายเยอร์งุดหัวลงเรี่ยพื้น ผิดกับเจนเทิลที่เชิดหัวขึ้นอย่างท้าทาย



    ชายหนุ่มยกมือขึ้นสูง เขาสะบัดมือเป็นลง ประกายสีทองเกิดขึ้นราวกับดวงดาวที่สุกสว่าง ลมพัดแรงกรรโชกจนผ้าคลุมเลิกเผยใบหน้างดงามราวไม่ใช่มนุษย์ คิ้วดำหนาขมวดแน่น ก่อนที่จะลดมือลง ผมสีดำสนิทปลิวล้อสายลม สะท้อนแสงดาวราวกับผืนน้ำ แต่ใบหน้ายังคงเคร่งเครียด



    ชายหนุ่มลืมดวงตาโตนั้นมองสหายร่วมทาง ดวงตานั้นเป็นสีน้ำเงินเช่นเดียวกับอัญมณีที่คากระหว่างหน้าผาก



    “ฝนทางทิศตะวันตก ท่าทางเราลำบากแล้วล่ะฟายเยอร์”



    ร่างสูงเดินนิ่งไปยังม้าขาว และเกี่ยวขาขึ้นนั่งคร่อมอย่างง่ายดายราวกับเหาะ  ราวกับรู้เหยี่ยวตัวสวยก็กระพือปีก  ลอยขึ้นบนท้องฟ้า



    “จงฟังคำข้า ผู้เป็นเจ้าของนามแห่งราตรี  ดาราแห่งรัตติกาล ไนท์”  เขาเอ่ยขึ้น



    “จงควบไปทางตะวันออกสุดฝีเท้าเจ้า ฟายเยอร์” ฟายเยอร์ผงกหัวอย่างว่าง่าย และออกตัวเร็วราวพายุมุ่งหน้าตรงลิ่วไปยังแสงไฟแวมๆ ที่ส่องไกลสุดทาง