ห้องชันสูตรสยอง

เนื้อเรื่อง

\"สวัสดีครับ ที่นี่ห้องชันสูตรครับ มีอะไรให้ช่วยฮะ\" เสียงหมอคนหนึ่งพูดขณะที่รับโทรศัพท์

หมอคนนี้ชื่อ ดร.เจม กิตติชัยกุล อยู่แผนกชันสูตรศพ เพิ่งเข้ามาใหม่ได้ไม่นาน วันนี้เขามาทำงานเป็นวันที่สาม

\"ครับ เอ่อ ไม่ทราบว่าผู้เสียชีวิตจากเหตุรถชนที่ถนนเพชรบุรีตัดใหม่อยู่ที่นั่นหรือเปล่าครับ\" เสียงปลายสายพูดขึ้น \"ครับเพิ่งส่งมาถึงครับ มีอะไรเหรอครับ\"  \"ปล่าวครับ ไม่มีอะไร\" แล้วปลายทางก็วางสายไป

ห้องนี้มีขนาดกว้างมาก เก็บศพไว้ประมาณ 30 กว่าศพ แล้วเตียงอีกประมาณ 10 เตียง แต่ที่ห้องนี้มีอะไรที่แปลกๆหลายอย่างที่เจมเพิ่งสังเกตเห็น เช่น วิทยุสื่อสารแบบตั้งฐานติดเสา N.V.G (กล้องมองกลางคืน) Thermal Goggle (กล้องอินฟราเรดจับความร้อน) สตันกันชนิดสายไฟยาว ที่แปลกที่สุดคือ ปืนลูกซองแบบปั๊มกับกระสุนเรียงกันประมาณ 7 กระบอกกับกระสุนอีกประมาณ 10 กล่อง เขาสงสัยมากว่ามันมีไว้ทำไม

ในห้องขณะนี้มีคนอยู่ 5 คน 4 คนนี้เป็นหมอเก่าของที่นี่ \"มา เราจะเริ่มต้นผ่ากันแล้วนะ เริ่มจากการดูที่สมองของผู้ตายก่อนว่าเพราะว่าสาเหตุอาจมาจากสมองกระทบกระเทือน...\" แล้วหัวหน้าฝ่ายชันสูตรก็ลงมีดลงไป ทันทีที่มีดลงไปสักประมาณ 1 เซน ศพที่กำลังถูกผ่าก็ตะโกนขึ้น \"อ้ากกกกกกกกกกกกกก.....\" \"ผู้ช่วย ขออุปกรณ์\" เสียงหัวหน้าหมอสั่ง \"ครับ\" แล้วผู้ช่วยหมอก็หยิบ \"อุปกรณ์\" มา มันคือปืนลูกซอง หัวหน้ารับมาแล้วจัดการจ่อลงไปที่หน้าอกของศพ \"ตูมม...แคร้กๆ\" ปลอกกระสุนปลิวมาตกที่เท้าผม ศพกระเด้งขึ้นเล็กน้อยแล้วลงไปนอนตามเดิม แล้วหัวหน้าหมอก็เริ่มการผ่าต่อ แต่เจมรู้สึกว่าเขาเพิ่มความเร็วมากขึ้น มากขึ้น มากขึ้น จนกระทั่งตอนนี้หมอกลายเป็นซามูไรชอลิ้วเฮียง \"ฉัวะฉัวะฉัวะฉัวะฉัวะ....\" เสียงมีดผ่าลงไปที่หัวศพอย่างไม่หยุดยั้ง เลือดสาดกระเด็นออกไปทั่วบริเวณ

เจม อึ้ง ภาพที่ซาดิสต์ขนาดนี้เขาไม่เคยพบเคยเห็นที่ไหนมาก่อน ขณะที่เขากำลังจะเดินออกจากห้องไปนั้น ก็ได้ยินเสียงหลายเสียงพร้อมกัน \"เฮออ แกทำร้ายพวกช้าน พวกแกต้องตายย\" แล้วพวกศพที่อยู่กันในห้องทั้งหมดรวมทั้งพวกที่อยู่ในที่เก็บศพก็ลุกออกมาพร้อมกัน มุ่งหน้ามาที่กลุ่มหมอที่กำลังผ่าตัด รวมทั้งเจมด้วย เจมตกใจมาก แต่หมอทั้ง 4 คนทำหน้าเฉยเหมือนเคยชิน \"ผู้ช่วย แจกจ่ายอุปกรณ์แล้วเรียกกำลังเสริม\" หัวหน้าแผนกสั่งเช่นเดิม \"เอ้า เอาไป\" แล้วชายคนที่ถูกเรียกว่าผู้ช่วยก็โยนปืนลูกซองมาให้ผม 1 กระบอก ข้างในบรรจุกระสุนเต็ม และมีกระสุนสำรองหนีบไว้ 5 นัด \"เอ๊คโค่วันอัลฟ่า เรียกเดลต้าฟอซ เราขอกำลังสนับสนุน\" \"โรเจอร์\" เสียงตอบกลับออกมาจากวิทยุ \"ตูม ตูม แคร้ก แคร้ก ตูม...\" เสียงปืนลูกซองกระหน่ำไปที่กลุ่มศพที่กำลังเคลื่อนมาด้านหน้า กลุ่มศพที่ขาขาดบ้าง แขนขาดบ้าง บางคนหัวขาดก็ทั้งเดินทั้งคลานเข้ามาเรื่อยๆ เลือดพุ่งสาดกระจายไปทั่วทั้งห้อง ปลอกกระสุนเกลื่อนบริเวณ เขม่าปืนฟุ้งกระจาย ทั้งกลิ่นคาวเลือดทั้งกลิ่นดินปืนผสมกันมั่วจนเจมแทบจะอ้วก ขณะนี้ห้องชันสูตรกลายเป็นสนามรบเรียบร้อย

แล้วก็มีแสงไฟจากไฟฉายของกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งกำลังเข้ามาทางนี้ \"เข้ามาเร็ว เราจะจัดการที่เหลือเอง  \"ไป พวกเราถอยเร็ว\"  เสียงหมอหัวหน้าแผนกสั่ง พอพวกเราวิ่งฝ่าหมอกดินปืนหนาทึบไปถึงทางออกที่แสงไฟอยู่ ก็พบว่าแสงนั้น คือกระบอกไฟฉายใต้ปืนกล MP 5 กับ M4A1 เมื่อวิ่งจะถึง เจมลื่นล้ม หมอทั้งหมดวิ่งออกจากห้องไปก่อน แล้วก็ได้ยินเสียงทหารเหล่านั้นสั่งว่า \"ยิงเลย ไม่ต้องสนใจไอ่นั่นมัน ยิงเลย\" แล้วทั้งหมดก็เริ่มบรรเลงเพลงลูกตะกั่ว ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฉัวะฉัวะ โชะ พลั่ก เสียงกระสุนทะลุเนื้อศพจำนวนนับไม่ถ้วน เขานึกถึงเกมไบโอฮาซาร์ดที่เคยเล่นได้ทันที ทันใดนั้น เจมก็เห็นวัตุสีดำลอยเข้ามากลางวงศพนั่น เมื่อเห็นชัดๆ เจมก็หน้าซีด เอามือกุมหัว หดขา \"บรึ้มมมมมมซซซ...\" ระเบิดมือที่ปาเข้ามาทำให้ศพกระจายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย มีแขนข้างหนึ่งตกลงมาที่หน้าอกเจมพอดี

\"โอ้วววววววว ว๊ากกกกกกกก ไม่เอาแล้ววววววววววว อ๊ากกกกกกกกกกกกก\" ................ \"อ๊าาากกกก\" \"เฮ้ย เจม เป็นไร\" หมอเตียงข้างๆถามด้วยความตกใจ เจมมองไปรอบๆตัว ตอนนี้เขานอนอยู่บนเตียงสำหรับหมอชันสูตรในห้องพัก \"อ๋อ เฮ้อ ฝันไปนี่เอง\" ว่าแล้วเขาปาดเหงื่อเม็ดเป้งออกจากหน้าผาก ท่าทางเมื่อวานเขาทำงานมากเกินไปหน่อยนะนี่ ทันใดนั้น ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น กริ๊งงง กริ๊งงง หมอเจมก็ตกใจ พลางหันหน้าไปดูเพื่อนหมอที่กำลังนั่งอ่านหนังสือบนเตียง เพื่อนมันก็มองประมาณว่า ทำไมไม่รับละฟะ เจมก็เลยต้องยกหูรับด้วยความไม่เต็มใจนัก

กริ๊ง
กริ๊ง
กริ๊ง
แกร๊ก
\"สวัสดีครับ ที่นี่ห้องชันสูตรครับ มีอะไรให้ช่วยฮะ\"