พลั้งรักภรรยากำมะลอ

“สวัสดีครับคุณแพร ผมมาพบวิวครับ” บวรวิทย์ไม่ตระหนก เขาคุมสตินิ่งได้ดีทีเดียว แพรพิไลเดินตรงไปที่ประตู ดึงเปิดแล้วก้าวผ่านออก

“คุณเป็นใคร แล้วมีธุระอะไรกับหลานสาวดิฉัน” แสร้งเอ่ยถามทั้งที่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร

“ผมเป็นสามีวิวครับ” เขาเอ่ยเต็มเสียงไม่อ้ำอึ้ง

“คนสมัยนี้แปลกนะ จู่ๆ ก็มาอ้างตัวเป็นสามีคนนั้นคนนี้ ไม่กลัวโดนฟ้องหรือไงคุณ” แพรพิไลยียวน มองสำรวจท่าทีการโต้ตอบของอีกฝ่ายไม่วางตา

“ผมไม่ได้สมอ้างครับ ผมชื่อบวรวิทย์ เป็นสามีของวีนันท์จริงๆ”

“เฮ้อ!” แพรพิไลแสร้งถอนหายใจ

“ผมขอความกรุณาเถอะครับ ผมมีเรื่องต้องคุยกับวิว”

“เธอมีอะไรต้องคุยกับหลานฉันอีก ในเมื่อเธอมีภรรยาแล้วยังหลอกให้เธอไปทำเรื่องน่าอายเช่นนั้น หลานฉันไม่ใช่คนไร้ญาติขาดมิตรนะคุณ”

“ผมขอโทษครับ ผมยินดีรับผิดชอบ”

“รับผิดชอบหรือ เธอจะรับผิดชอบยังไง” แพรพิไลแสร้งหลุดเสียงเหยาะหยัน

////////////////////

ลงเป็นตัวอย่างประมาณ 60 เปอร์เซนต์นะคะ

งานเขียนจากจินตนาการ

มิได้ก้าวล่วงผู้ใดนะคะ

แม้สถานที่มีจริง แต่เหตุการณ์ล้วนสมมตินะคะ

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.๒๕๓๗ และ พ.ศ. ๒๕๕๘

ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือแสกนเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมด

เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์เป็นลายลักษณ์อักษรเท่านั้น