นายหัวร้ายพ่ายรัก

นายหัวร้ายพ่ายรัก

มัสลิน

            “ไม่ทราบว่าคุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไรคะ”

            “เยี่ยม!”

นิ้วแกร่งดีดขึ้นดังเป๊าะ ก่อนร่างสูงใหญ่จะสาวเท้าเขามาในห้อง ประชิดตัวคนร่างเล็กที่เพิ่งจะนำกระเป๋าเสื้อผ้าใบใหญ่ ใส่เข้าไปในตู้เสื้อผ้า

            พิมรักผงะตัวหนี ถอยร่น จนแผ่นหลังติดกระประตูตู้ พร้อมๆ กับร่างแกร่งของเจ้าของบ้านถึงตัวเธอพอดี

            “ไม่ตื่น ไม่ตกใจ ไม่มีท่าทีที่เป็นพิรุธ”

            “คุณ...คุณพูดอะไรของคุณคะ ฉันงงไปหมดแล้ว”

            ปากปฏิเสธแต่ลึกๆ เธออดรู้สึกหวาดหวั่นไม่ได้ อะไรกัน...แค่เธอมาเหยียบบ้านนี้ได้ไม่ถึงชั่วโมง ก็จะถูกเขาจับได้แล้วเหรอ พิมรักกลืนน้ำลายลงคอเมื่อนึกถึงเงินค่าจ้างที่เธอได้นำเอาไปใช้หนี้จนหมด

ฉันจะทำยังไงดี...เธอถามตัวเองอย่างกังวลเพราะถ้าเกิดว่าทำงานไม่สำเร็จ พริมาต้องทวงคืนเงินค่าจ้างแน่ๆ

            “เธอเป็นใครบอกมา...” น้ำเสียงของเขาคาดคั้น

            “ฉันเป็นใคร?...” หญิงสาวชี้มือเข้าหาตัวเอง แล้วพยายามยิ้มกลบเกลื่อน “ฉันก็พริมาไงคะ”

            “เธอแน่ใจหรือว่า...ตัวเองคือพริมา”