สมรสพินาศ เจ้าสาวแวมไพร์

ราชเนีย องค์หญิงลำดับ 15 แห่งเผ่าพันธุ์แวมไพร์ หญิงสาว อายุราว 155 ปี ผู้เปี่ยมไปด้วยความสามารถ ทั้งในวิชาดาบและพลังเวทย์ ได้ก่อกบฎกับมารดาของตัวเอง เชเนีย ราชินีแห่งจักรวรรดิ์เลือด ผู้เป็นราชินีแดงผู้ปกครองเผ่าพันธุ์แวมไพร์ เพื่อชิงบัลลังก์และขึ้นปกครองจักรวรรดิ์ ทว่าในท้ายที่สุด ราชเนียได้พ่ายแพ้ให้กับเชเนีย ผู้เป็นแม่และโดนขับไล่ออกจากจักรวรรดิ์มายังดินแดนของมนุษย์ เพื่อแต่งงานกับดยุคหนุ่มแห่งแดนเหนือ ซาเคีย เซลเลอเบลด วีรบุรุษบ้าเลือดแห่งราชอาณาจักรไรซ์เรียล

“เพราะความใจร้อน ของเจ้าราเนีย เจ้าจึงพ่ายแพ้ในสงครามครั้งนี้”

จักรพรรดินียิ้มอย่างซุกซน ขณะที่ยืนอยู่เหนือร่างลูกสาวที่รักของนาง ที่นอนจมกองเลือดท่ามกลางซากปรักหักพังของราชวังอันงดงาม

ราชเนียองค์หญิงอันดับที่ 15 ผู้มีพระชันษาแรกรุ่น เพียง155 ปีได้จับดาบขึ้นท้าท้ายมารดาทรราชเพื่อขึ้นสู่ราชบัลลังก์ทองคำ ได้ถูกสยบลง ท่ามกลางเหล่าข้าราชบริพารผู้ภัคดีท่ั้งหมด ใบหน้างดงามของนางจมลงไปกับกองเลือดของตนเอง ขณะที่พยายามยกมือที่เบาหวิวของตนเองขึ้นมาจับชายเสื้อของเชเนีย พระมารดาของนาง ทว่า กลับไม่มีความรู้สึกของนิ้วที่ขยับไปมาเลย

“อ่าข้าลืมไป เพราะเจ้ามันดื้อ ข้าเลยตัดแขนซ้ายอันภาคภูมิใจของเจ้า และขาขวาของเจ้าไปแล้ว และ… เพ่ื่อเป็นการสั่งสอนอย่างแท้จริง”

เชเนียยกยิ้มมุมปาก พร้อมกับเล่นดวงตาสีแดงราวกับโกเมนที่ทอประกายท่ามกลางแสงจันทร์ด้วยนิ้วแหลมคมของพระนางอย่างสบายใจ

ราชเนีย อดีตเจ้าหญิงผู้น่าภาคภูมิใจของจักรวรรดิ์ แม่ทััพผู้นำกองทัพแห่งความมืด เข้าโจมตีดินแดนทางตอนเหนือของมนุษย์และเป็นแม่ทัพใหญ่ผู้มากด้วยฝีมือดาบและพลังเวทย์

บัดนี้ได้ถูกตัดแขนข้้างซ้าย ขาข้าง ขวา และ… ดวงตาด้านซ้ายก็ถูกดึงออกมาอย่างเลือดเย็นด้วยฝีมือของแม่ตัวเอง ทั้ง ๆ ที่ล้มเหล่าพี่น้องไปมากมายเพ่ืื่อหมายครองบัลลังก์

“เพื่อเป็นเยี่ยงอย่างให้กับมันผู้ใดก็ตามที่คิดจะชิงบัลลังก์ไปจากข้า และเพื่อเป็นรางวัลให้กับเจ้าที่กล้าท้าทายข้า”        เชเรียกล่าวพร้อมรอยยิ้ม

“ราชเนีย เจ้าหญิงโลหิตลำดับที่ 13 ข้า… ขอขับไล่เจ้าออกจากจักรวรรดิ์ และจงไปยังราชอาณาจักร จงแต่งงานกับดยุคแห่งแดนเหนือเพื่อสงบศึกสงครามมากกว่า100ปีที่เจ้าก่อไว้ซะ”

[!!!]

“วะ… ว่าไปนะ” ราชเนียเสียงหลุดใบหน้าของเธอที่เปื้อนไปด้วยเลือดที่เคยเย็นชากลับทำหน้าเหวอออกมาอย่างคาดไม่ถึงจนเชเนียยิ้ม

“ใช่แล้ว รางวัลและบทลงโทษ ข้าไม่ฆ่าสายเลือดตัวเอง โดยเฉพาะลูกสาวที่แสนน่ารักเช่นเจ้าก็เช่นกัน” เชเนียลูบแก้มของราชเนียอย่างแผ่วเบาก่อนที่จะจูบเบา ๆ ลงที่หน้าผาก

เสียงผรุสวาทดังขึ้นจากปากของราชเนียก่อนที่จะถูกเอาเท้ายักปาก เชเนียยิ้มอย่างสะใจ เธอรู้จักลูกสาวของเธอทุกคนเป็นอย่างดี ราชเนียเองก็เป็นหนึ่งในนั้น สิ่งที่ทำให้ราชเนียคลั่งได้ขนาดนี้ไม่ใช่อะไรหรอก นางรู้ว่าราชเนียนิยมสาวงามมากกว่าผู้ชาย และนางมีความรังเกียจผู้ชายอยู่บ้าง นั่นเองที่ทำให้นางรู้ดีว่าจะทำอย่างไรดี

ถ้าหากจะทำให้ราชเนียคลั่งจนอยากจะฆ่านางให้ตายยิ่งขึ้นไปอีก

ราชินีแวมไพร์ยิ้มออกมาอย่างสนุกสนานขณะที่มองดูลูกสาวที่อาละวาดอย่างหมดแรงขณะที่แขนขาขาดจนเลือดนองพื้น