[SF] SUPER JUNIOR LOVE STORY

ลำดับตอนที่ #35 : - Siwon : Hyukjae Ft. Minho SHINEE

 


Q: ฮยอกแจกับซีวอนเป็นแฟนกันยัง ?

DH:  เป็นแล้วสิ !

KI: เห็นว่าทำตัวดีหรอกนะถึงอนุญาต

KH: ตอนนี้ดูจะเป็นศึกสายเลือด

Q: หืม ?

DH: บอกให้เอาทั้งพี่ทั้งน้อง เงินทองจะได้ไม่ไปไหน

KH / KI: ทงเฮ !

DH: ล้อเล่นน่า..

 

 

 

 

 

……….

………………..

………………………..

 

 

 

“ กินเยอะๆสิฮยอกแจ ผอมจะตายอยู่แล้ว ”

 

ตอนนี้จานฮยอกแจพูนไปด้วยอาหารญี่ปุ่นมากมายแทบจะมิกซ์รวมกันเป็นจานเดียวปากก็เคี้ยวตุ้ยๆ พร้อมกับเงยหน้าขึ้นมายิ้มกับซีวอนเป็นบางครั้งและเมื่อจัดการกับอาหารตรงหน้าเสร็จเรียบร้อยฮยอกแจเลยขอตัวไปเข้าห้องน้ำ

 

 

“ อ่า..น่ารักจังเลยนะ เป็นฝาแฝด 2 คนเหรอพี่เป็นฝาแฝดตั้ง 4 คนแน่ะ ” เสียงพูดคุยดังขึ้นตรงบริเวณในห้องน้ำทำให้คนที่ยินล้างมืออยู่ตรงอ่างล้างหันมามองผู้ชายผมสีน้ำตาลอ่อนกำลังย่อตัวนั่งลงคุยกับเด็กผู้ชายฝาแฝดสองคน ร่างบางยื่นลูกอมให้คนละเม็ดก่อนที่เด็กชายฝาแฝดสองคนที่แต่งตัวเหมือนกันเป๊ะๆวิ่งออกไปข้างนอก ฮยอกแจลุกขึ้นยืนก่อนจะส่งยิ้มให้อย่างอายๆ เพราะมีคนมองเขาอยู่

 

“ เอ่อ พอดีผมเป็นฝาแฝดก็เลยชอบเด็กฝาแฝดน่ะครับ ” ฮยอกแจขอตัวออกไปข้างนอกเหลือแต่คนที่ยืนยิ้มอยู่ตรงอ่างล้างมือ

 

 

ตลกแต่ก็น่ารัก ฝาแฝดงั้นเหรอ ?

 

 

ร่างสูงวิ่งออกมาจากห้องน้ำเพื่อมองหาคนที่อยู่ในห้องน้ำเมื้อกี้แต่พอวิ่งออกมากลับพบว่าผู้ชายผมสีน้ำตาลเมื่อกี้กำลังเดินออกจากร้านโดยที่มือบางถูกกุมอยู่ด้วยมือของใครสักคนแต่เพราะคนนั้นเลี้ยวออกจากร้านไปแล้วทำให้มองเห็นไม่ชัด

 

แต่ทำไมรู้สึกคุ้นๆ

 

 

………..

……………………….

……………………………..

 

 

“ ว่าไงวะ ชเวมินโฮ เพิ่งกลับมาจากเมกา จะเข้ามหาลัยนี้ป่าววะ ” จงฮยอนตบไหล่เพื่อนที่แวะมาหาที่มหาลัยเพราะมินโฮเพิ่งกลับมาจากเมกาและยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเรียนอะไรเลยคิดว่ามาดูที่นี่เผื่อไว้ก็ยังดีอย่างน้อยมันก็เป็นมหาลัยที่พี่ชายเขาเรียนอยู่ มินโฮนั่งมองไปเรื่อยๆจนสะดุดกับร่างบางที่นั่งกินนมสตอเบอร์รี่อยู่ตรงม้าหินอ่อนหน้าคณะศิลปกรรม

สองตาเบิกกว้างก่อนจะยิ้ม จงฮยอนมองตามสายตาเพื่อนที่มองค้างอยู่อย่างนั้น ยังไม่ทันจะพูดอะไรมินโฮก็ลุกพรวดก่อนจะเดินไปอีกทางที่ฮยอกแจนั่งอยู่แต่ดูเหมือนจะช้าไปเมื่อฮยอกแจวิ่งขึ้นรถคยูฮยอนที่มารับพอดี จงฮยอนมองมินโฮที่รีบวิ่งขึ้นรถแล้วขับตามรถคันนั้นไปอย่างรวดเร็ว

 

 

“ นั่นมันพี่แฝดสามฮยอกแจ แฟนพี่ชายมันไม่ใช่เหรอวะ ”

 

 

เมื่อรถคยูฮยอนเลี้ยวรถเข้ามาในโรงแรมมินโฮก็เลี้ยวตามก่อนจะหาที่จอดรถสักพักเพราะคยูฮยอนมีที่จอดประจำอยู่แล้วมินโฮเดินเข้ามาในบริเวณร้านอาหารเพราะเห็นหลังฮยอกแจเข้ามาบริเวณนี้ร่างสูงเดินผ่านเค้าเตอร์กาแฟเข้าไปมองหาโต๊ะที่คาดว่าฮยอกแจน่าจะนั่งอยู่แต่กลับไม่มีเลย

 

“ อ้าว ซีวอนไหนบอกมีเรียนเพิ่มไง ”

 

“ เขายกเลิกไปแล้ว มา ผูกผ้ากันเปื้อนให้ ”

 

เสียงพูดคุยจากข้างหลังทำให้มินโฮค่อยๆหันกลับมามองตรงบริเวณเค้าเตอร์เขาเจอแล้วร่างบางที่เขาตามมาตลอดแต่คนที่ยืนอยู่ข้างๆทำให้มินโฮหยุดนิ่งชเวซีวอน พี่ชายเขาแท้ๆกำลังผูกผ้ากันเปื้อนให้ร่างบางที่ยืนหันหลังให้และเมื่อผูกเสร็จซีวอนก็ทำท่าจะหอมแก้มฮยอกแจซะดื้อๆจนฮยอกแจต้องเอียงตัวหลบก่อนจะยกเมนูในมือตีหัวเบาๆ ดูก็รู้ว่าเป็นการหยอกล้อระหว่างคู่รัก

 

“ อ้าว มินโฮมาทำอะไรที่นี่วะ ” ซีวอนเงยหน้าขึ้นมาถามเมื่อเห็นน้องชายตัวเองยืนนิ่งอยู่ ฮยอกแจที่อยู่ในอ้อมกอดซีวอนก็หยุดนิ่งก่อนจะยืนตัวตรงๆดีดีพร้อมกับยิ้มรับ

 

“ น้องซีวอนเหรอ ”

 

“ ใช่ มินโฮเพิ่งกลับมาจากเมกา นี่ฮยอกแจแฟนของพี่เอง ”

 

มินโฮขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัวแต่ก็ต้องก้มหัวทักทายฮยอกแจที่ดูเหมือนจะจำเขาไม่ได้ตอนที่เจอกันร้านอาหารญี่ปุ่น เสียงโวยวายที่ดังขึ้นหลังเค้าเตอร์ทำให้มินโฮหันไปมองก่อนที่ซีวอนจะบอกว่าฮยอกแจเป็นแฝดสี่คนและฮยอกแจเป็นคนที่สามตามด้วยฮยอกแจที่แนะนำแฝดตัวเองแต่ละคน

 

เสียงหัวเราะของทุกคนไม่ได้ทำให้มินโฮสนใจเลยสักนิด สายตาเขาจ้องอยู่กับฮยอกแจที่นั่งอยู่ข้างซีวอนเพียงเท่านั้นไม่ว่าจะทำอะไรฮยอกแจก็ดูน่ารักมากจริงๆสายตาของมินโฮที่มองฮยอกแจทำให้คยูฮยอนสะกิดให้คังอินสังเกตุทั้งสองคนต่างหันมาพยักหน้าให้กันแต่ยังไม่ทันจะได้ทำอะไร อยู่ดีดีมินโฮก็วางแก้วเสียงดังลั่น

 

 

 

 

“ พี่ซีวอนครับ ผมขออะไรอย่างหนึ่ง ”

 

“ อะไร ”

 

“ ผมขอจีบพี่ฮยอกแจ !”

 

 

………….

…………………..

………………………………..

 

 

 

“ เอามันทั้งตระกูลเลยดีไหม ” ทงเฮเสนอความคิดและแน่นอนโดนคัดค้านอย่างแน่นอนเจ้าตัวเล็กหัวเราะคิกคักก่อนจะก้มลงมาดูดน้ำสตอเบอร์รี่ที่คยูฮยอนยื่นมาให้ ตอนนี้บริเวณหลังเค้าเตอร์ดูจะบรรยากาศมึนอึมครึมมากหลังจากสองพี่น้องชเวกลับไปแล้ว

 

“ มันอาจจะล้อเล่นก็ได้ ไอ้ชเวคนน้อง ”

 

“ กระแทกแก้วเสียงดังขนาดนั้นคงไม่ล้อเล่นหรอก ”

 

ยิ่งคังอินบอกฮยอกแจก็ถอนหายใจอย่างหนักซีวอนไม่ได้พูดอะไรอีกหลังจากฟังในสิ่งที่มินโฮขอ ร่างสูงมองสลับเขากับมินโฮก่อนจะขอตัวกลับพร้อมกับเอามินโฮกลับไปด้วยก่อนกลับซีวอนก็ยังเดินมาหาฮยอกแจพร้อมกับจับมือบางไว้แน่นๆแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

 

“ นายจะเลือกคนพี่หรือคนน้องบอกมา ฮยอกแจ ” ทงเฮถามจริงจังจนคังอินกับคยูฮยอนนึกขำฮยอกแจได้แต่ผลักหัวไอ้แฝดคนเล็กเบาๆ

 

“ คนพี่สิ ไม่ได้รักคนน้องซักหน่อย ” ทงเฮทำหน้าตาจะอ้วกใส่แก้วสตอเบอร์นี่ปั่นตรงหน้าก่อนจะลุกขึ้นยืนคยูฮยอนและคังอินเดินเข้ามากอดคอกันทั้ง 4 คน

 

 

 

“ ถ้ารักคนพี่ คนน้องก็แกล้งได้สินะ ”

 

 

……….

……………………..

 

 

 

ตอนบ่ายในวันหยุดชเวมินโฮเดินเข้ามาพร้อมกับช่อดอกไม้ มินโฮเอ่ยถามพนักงานเมื่อเห็นว่าไม่มีใครอยู่ตรงเค้าเตอร์กาแฟสักคนพนักงานบอกว่าตอนนี้มีแต่คยูฮยอนที่อยู่ที่ห้องเกมส์ มินโฮเลยเดินเข้ามาหาตามที่พนักงานบอก และเมื่อเดินเข้ามามินโฮไม่พบใครสักคนนอกจากคยูฮยอนที่ยืนจัดลูกสนุ๊กเกอร์อยู่ตรงโต๊ะสนุ๊ก คยูฮยอนเหลือบมองก่อนจะส่งไม้ให้มินโฮ โดยที่ไม่ได้พูดอะไร มินโฮวางช่อดอกไม้ลงกับโต๊ะข้างๆก่อนจะรับไม้มา

 

“ ขอสักเกมส์ แล้วจะบอกว่าฮยอกแจอยู่ไหน ”

 

การแข่งขันระหว่างทั้งคู่ดูจะไม่มีใครยอมใครมินโฮท่าทางตั้งใจจะเอาชนะคยูฮยอนให้ได้ แฝดสองเช็ดไม้คิวก่อนจะค่อยๆเล่นเกมส์อย่างไม่รีบร้อน เหลืออีกแค่สองสามลูกเขาก็ชนะ จนถึงตาสุดท้ายคยูฮยอนเล็งไปยังลูกสนุ๊กที่วางอยู่ก่อนจะเงยหน้ามาบอกบางอย่างแก่มินโฮ

 

 

“ อ้อ จะบอกว่าซีวอนมารับฮยอกแตออกไปตั้งแต่เช้าแล้ว โทษทีนะบอกช้าไปนิด ” ลูกสนุ๊กลูกสุดท้ายของคยูฮยอนลงหลุมเป็นที่เรียบร้อยก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองมินโฮอีกรอบ

 

 

 

“ ฉันชนะนะ มินโฮ ”

 

 

 

 

เสียงเพลงที่จบลงพร้อมกับเสียงตบมือทำให้ฮยอกแจก้มหัวขอบคุณครูที่สอนเขามาทั้งวัน ร่าบางหยิบผ้าเช็ดเหงื่อตัวเองเบาๆก่อนที่กระป๋องน้ำจะแตะลงบนแก้มนุ่มร่างบางหันไปมองก่อนจะรับมันมาฮยอกแจมองซ้ายมองขวาพลางถามว่าน้องชายจะไม่มาที่นี่แน่นะ ซีวอนก็ส่ายหน้า

 

“ นี่ซีวอน ถ้าสมมุติว่าน้องนายจีบฉันแบบเอาจริง นายจะยกฉันให้น้องไหม ”

 

“ ตอนที่มินโฮบอกว่าเขาจะจีบคุณ ผมก็ไม่ได้ห้าม แต่ผมบอกเขาว่า ..”

 

“ ว่า ….”

 

ซีวอนรั้งร่างฮยอกแจมาใกล้ๆสองแขนแกร่งกอดเอวบางไว้หลวมๆพลางทำหน้าเจ้าเล่ห์จนทำให้ฮยอกแจเกิดอาการหมั่นไส้ยกมือตีไปที่แขนนั่นเบาๆเพราะซีวอนดูเหมือนจะไม่ยอมบอกออกมาง่ายๆ จนฮยอกแจยกมือกอดเอวซีวอนไว้หลวมๆบ้างพร้อมกับยิ้มอย่างเอาใจ

 

 

 

 

“ บอกว่าจีบไปเหอะ ยังไงคุณก็ไม่มีวันเปลี่ยนใจเพราะคุณรักผมมาก ”

 

“ มั่นใจขนาดนั้นเลย ”

 

“ จริงไหมล่ะ ..”

 

“ ก็รักคนพี่ไปแล้วจะไปรักคนน้องได้ยังไงกัน ”

 

 

มินโฮรู้สึกอารมณ์เสียอย่างบอกไม่ถูกวันนี้เขาโดนฝาแฝดทั้งสามคนปั่นหัวจนแทบบ้า พอหลุดออกมาแฝดสองคยูฮยอนก็ยังมาเจอไอ้แฝดคนเล็กที่แกล้งหอบของพะลุงพะลังเดินมาไอ้เราก็เข้าไปช่วยสรุปว่าโดนหลอกให้ไปส่งที่มหาลัยอีก ไอ้แฝดคนเล็กก็ลากเขาเข้าไปที่คณะ บอกว่าเขาอยากเป็นแบบให้ทุกคนวาดรูปพอทุกคนขอร้องเขาก็เลยต้องนั่งเป็นแบบให้เหล่านักศึกษาวาดรูปเป็นชั่วโมงๆ เมื่อยตัวไปหมดพอเดินออกมาจากคณะก็ดันเจอแฝดคนโตที่มากำลังจะพาแฟนไปกินข้าวเลยลากเขาไปด้วยเพราะบอกว่าคงอยากให้กินอาหารเกาหลีมากเพราะไปอยู่เมกาซะนาน เพราะเกรงใจทั้งคังอินและแฟนคนสวยของเขาก็เลยต้องนั่งกินด้วย

 

กว่าเขาจะถูกปล่อยตัวขากครอบครัวแฝดสี่นี่แทบจะหมดแรง

 

มินโฮตั้งใจจะกลับบ้านไปตั้งหลักใหม่แค่วันนี้วันแรกเขาก็เหนื่อยจะเป็นจะตายอยู่แล้วมินโฮขอตัวกลับจากคังอินที่เดินมาส่งหน้าประตูแต่พอเดินออกมาก็เจอซีวอนที่เดินจับมือกับฮยอกแจเข้ามาร่างสูงถอนหายใจก่อนจะเดินเข้าไปหาพี่ชายตัวเอง

 

“ พี่ซีวอนขอแบบตัวต่อตัว ”

 

 

ยังไม่มีใครเข้าใจประโยคของมินโฮเจ้าตัวก็ปล่อยหมัดใส่ซีวอนซะแทบล้มคว่ำแต่ซีวอนก็ตั้งตัวก่อนจะสวนหมัดกลับไปบ้างคังอินมองสองพี่น้องไปมาเพราะไม่รู้จะเข้าไปห้ามกันยังไงและเมื่อคยูฮยอนกับทงเฮที่วิ่งออกมาจากด้านในพร้อมกับคุณแม่คิมโซรีที่มึนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า จนฮยอกแจเดินมาหาเพราะดูจะตกใจไม่น้อยคุณแม่ลูบหลังเจ้าแฝดสามที่หน้าตาดูตกใจกว่าคนอื่น

 

“ เข้าไปห้ามดีไหมแม่ เขาจะต่อยกันอีกนานไหม ” คังอินมองทั้งคู่อย่างร้อนใจคุณแม่ทำท่าจะเดินเข้าไปแต่ก็เปลี่ยนใจหยุดซะดื้อๆ

 

“ เดี๋ยวเขาก็คิดได้ แม่อยากให้พี่น้องเขาคิดได้เอง ” คยูฮยอนลูบหัวฮยอกแจที่มองสองพี่น้องที่ต่างสู้กันอยู่อย่างเป็นห่วงแต่ก็มีรอยยิ้มขึ้นบางทีพี่น้องมันก็ต้องลงไม้ลงมือกันอย่างนี้บ้างนะ

 

“ พอแล้ว ..โคตรเหนื่อยเลย หมัดพี่หนักชะมัด ” มินโฮนอนแผ่ไปกับพื้นปูนหน้าโรงแรมเพราะรู้สึกระบมไปทั้งตัวซีวอนเองก็นอนไปกับพื้นเพราะเขาหมดแงเช่นกันรู้สึกเจ็บตรงมุมปากเพราะแรงกระแทกจากหมัดของน้องชาย ความเงียบทั่วทั้งบริเวณก่อนที่มินโฮจะหัวเราะออกมา

 

“ นานแล้วนะ ที่ไม่ได้ทะเลาะกัน ผมยอมแพ้แล้วผมไม่จีบพี่ฮยอกแจแล้ว ” มินโฮบอกออกมาฮยอกแจเดินเข้ามาหาซีวอนก่อนประคองซีวอนให้ลุกขึ้นมาซีวอนยื่นมือให้น้องชายที่ยังคงนอนอยู่บนพื้นมินโฮมองที่มือก่อนจะจับให้พี่ชายดึงมือขึ้นมาจากพื้น

 

 

…………

…………………..

…………………………….

 

 

“ เป็นไงล่ะ อยากต่อยกันทำไมหน้าตาเละหมด ” ฮยอกแจบ่นปาวๆพร้อมกับจิ้มสำลีลงบนแผลบนใบหน้าของซีวอนร่างสูงทำหน้าเหยแกเพราะความแสบจากยาและแรงกดจากมือฮยอกแจ ข้างๆมีมินโฮที่คุณแม่ของแฝดทำแผลให้อยู่ ตอนนี้ตรงบริเวณร้านอาหารเปิดไฟอีกรอบ เพราะครอบครัวแฝดอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาทงเฮมองหน้าสองพี่น้องแล้วหัวเราะ

 

“ ฮยอกแจโคตรป๊อป มีคนต่อยแย่งกันด้วย โคตรเท่” ทงเฮที่นั่งห้อยขาอยู่ตรงเก้าอี้หน้าเค้าเตอร์โดยมีคยูฮยอนที่ยืนพิงอยู่ด้านหน้าสองแขนเจ้าแฝดคนเล็กกอดคอแฝดสองไว้แน่นร่างเล็กวางคางไว้บนผมของร่างสูง คยูฮยอนเลยแกล้งด้วยการยกแขนเจ้าแฝดคนเล็กขึ้นมากัดจนเป็นรอยเพราะพูดจาไม่ได้เข้าหูเลย เจ้าแฝดคนเล็กแหกปากปาวๆพร้อมกับร้องให้แม่ช่วย คิมโซรีส่ายหน้าอย่างขำเล่นอะไรกันเป็นเด็กๆซะจริง

 

“ ขอบคุณแล้วก็ขอโทษด้วยนะครับ ที่ก่อเรื่องวุ่นวาย ” มินโฮและซีวอนก้มหัวจนสุดตัวแม่ฝาแฝดบอกว่าไม่เป็นไรแม่เข้าใจวัยรุ่นสมัยนี้ดีแล้วไอ้เรื่องวุ่นวายนี่เขาเองก็เจออยู่ทุกวันเพราะไม่มีอะไรที่วุ่นวานมากกว่าไอ้เจ้าแฝดทั้งสี่แล้ว

 

“ ผมดีใจนะถ้าพี่สะใภ้ผมจะเป็นพี่ฮยอกแจ ” มินโฮบอกออกมาก่อนจะยื่นมือมาให้ฮยอกแจจับร่างบางยิ้มรับพร้อมกับจับตอบพอจับนานซีวอนก็แกล้งกระแอมมินโฮเลยแกล้งยกมือขึ้นมาจูบซะดื้อๆจนซีวอนต้องเข้ามาแยก

 

“ ผมคงไม่จีบพี่ฮยอกแจแล้วครับ  แต่…”

 

“ แต่อะไร ?”

 

“ ผมจีบพี่ทงเฮแทนได้ไหม น่ารักดี ”

 

O_________O

 

 

ทั้งสามแฝดหันมามองหน้าทงเฮที่ตาโตกับสิ่งที่ได้ยินก่อนที่ทั้งคังอิน คยูฮยอนและฮยอกแจต่างประสานเสียงให้ได้ยินกันชัดเจนจนซีวอนและคุณแม่โซรีถึงกับต้องอุดหู

 

 

 

“ ไม่ได้ !!!!!”

 

 

 

………….

…………………..

…………………………………

 

 

 

“ อ้าว มินโฮ ” คังอินเอ่ยทักร่างสูงที่เดินถือช่อดอกไม้มาด้วยพร้อมกับบอกว่าจะเอามาขอโทษฮยอกแจคังอินเลยบอกทางว่าฮยอกแจอยู่ชั้น 2 ออกจากลิฟท์แล้วเดินไปทางขวามินโฮขอบคุณก่อนจะเดินไปตามทางแต่พอมาถึงห้องที่คังอินบอกกับเจอแค่คยูฮยอนที่เข้ามาหยิบแก้งกาแฟเท่านั้นก่อนจะบอกมินโฮว่าฮยอกแจลงไปข้างล่างไปหาทงเฮลงลิฟท์ไปห้องแรกมินโฮเอ่ยขอบคุณอีกรอบพอลงลิฟท์ไปเขาเจอแฝดคนเล็กที่หอบกล่องพะลุงพะลังอยู่จริงๆเจ้าตัวเล็กบอกว่าฮยอกแจเดินนำไปแล้วเลี้ยวขวาห้องนั้นแหล่ะ มินโฮรู้สึกว่าการที่เขาจะเจอฮยอกแจทีหนึ่งนี่มันช่างมีอุปสรรคอะไรขนาดนี้ นี่แค่จะมาขอโทษมินโฮเดินไปตามทางที่ทงเฮบอกเมื้อกี้ร่างสูงเลี้ยวเข้ามาตามทางก่อนจะหยุดยืนนิ่ง เมื่อหน้าห้องเขียนว่า

 

 

 

ห้องน้ำหญิง ..

 

 

ผู้หญิงหลายคนที่ออกมาจากห้องน้ำมองมินโฮอย่างหวาดกลัวเพราะคงไม่มีใครถือช่อดอกไม้มาหยุดยืนตรงหน้าห้องน้ำหญิงมินโฮค่อยๆนึกทบทวนตั้งแต่เจอคังอินจนถึงทงเฮก็เข้าใจว่าคงโดนแกล้งอีกแล้วแน่ๆร่างสูงพิงกำแพงก่อนจะหัวเราะออกมาคนเดียว

 

 

 

“ แฝดสี่นี่มันน่ากลัวจริงๆ ”

 

 

………….

…………………..

……………………………….