มนตราซาตาน

ลำดับตอนที่ #2 : ตัวตน

"สวัสดีค่ะทุกคน"ฉันพูดกับทุกคนในบ้าน

"นี่ มันกี่โมงกี่ยามแล้วไม่รีบไปโรงเรียนอีก"พี่ชายบอกกับฉัน

พี่ของฉันใจดีมาก แต่ถึงจะชอบแกล้งฉันอยู่ตลอดเวลาก็เถอะ พี่ไลท์กันฉันเราสองคนออกจะไม่เหมือนพี่น้องทั่วไป ตรงไหนหว่า ก็ตรงที่พวกเราทะเลาะกันประจำอะสิ

แนะนำตัวเองเลยดีกว่า ฉันชื่อไนท์ค่ะ ปีนี้ฉันอายุ 15พอดีเลย ตลอดเวลาที่ฉันจำความได้มันก็มักมีเรื่องที่แบบว่าคนปกติเค้าทำกันไม่ได้เกิดขึ้นกับฉัน อย่างเช่น ความสามารถในการพูดและฟังพวกสัตว์รู้เรื่อง มันก็สัตว์บางประเภทนะ เช่น งู ตะขาบ ค้างคาว อะไรอย่างเนี้ย มีอีกอย่างนึงคือ แววตาของฉัน ปกติเราก็ตาโตอยู่แล้ว แต่เวลาโกรธมันจะมีสีแดงเปล่งออกมานิดๆแล้วแต่อารมณ์ จนบางทีพี่เองยังกลัวเลย

วันนี้ก็เหมือนกับทุกวัน ไปโรงเรียน เรียนๆๆๆๆๆกลับบ้านมาก็ทำการบ้าน ดูการ์ตูน กินอาหารที่พ่อ แม่ และยายทำ ทะเลาะกับพี่เป็นบางครั้ง แต่ไอ้ต่อจากนี้นะสิ

หลังจากอาบน้ำเสร็จเตรียมตัวจะเข้านอนแล้ว ฉันนอนพลิกไปพลิกมาหลายรอบ มันแปลกๆตัวมันร้อนไปหมดทั้งที่ก็เปิดแอร์เย็นเฉียบ เสียงบางอย่างดังขึ้น มันเหมือนดังอยู่ในตัวของฉัน

"ทำลาย ทำลาย ทายาทของจอมซาตาน ต้องเลือดเย็นกว่านี้ ทำลาย ทำลาย " มันดังอย่างนี้จนฉันปวดหัวมาก เสียงนั้นก็เย็นจนฉันกลัวจนบอกไม่ถูก ฉันตัดสินใจลุกขึ้นมาแล้วนั่งอยู่หน้าโตะเขียนหนังสือ มันเป็นจุดที่โดนแอร์มากที่สุด สายตาของฉันเหลือบไปมองเงาตัวเอง แววตา กลายเป็นสีแดงอีกแล้ว แต่มันก็ปกติหนิ แต่ที่มันไม่ปกติ คือ ฉันรู้สึกร้อนมากๆตรงกลางหลัง มันร้อนมากจนแทบทนไม่ไหว และมันก็มีบางอย่างเกิดขึ้น บางอย่างออกมาจากหลังของฉัน ร้อนเหลือเกิน ปวดหัวด้วย ที่ออกมามันคือปีก เหมือนปีกค้างคาวเลย ตอนนั้นฉันแทบไม่รู้สึกตัวเลย สมองมันว่างไปหมด ทั้งๆที่อย่างนั้นแต่ร่างกายมันก็ขยับไปเอง ฉันเดินไปที่หน้าต่างแล้วเปิดออก ฝูงค้างคาวฝูงใหญ่บินมาเกาะตรงขอบหน้าต่าง

"ได้เวลาล่าพวกมนุษย์แล้วเด็กๆของข้า เพื่อตัวข้าจะครอบครองโลกใบนี้ และเพื่อให้รัตติกาลครอบงำโลกนี้ตลอดไป"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นจนน่ากลัว

รุ่งเช้า ฉันตื่นขึ้นมาจำเหตุการณ์เมื่อคืนได้ดี ปีกหายไปแล้ว วันนี้วันเสาร์แต่ พี่ไลท์มาปลุกแต่เช้า ฉันเปิดประตูออกไป ยังไม่ทันพูดอะไรพี่ก็โยนหนังสือพิมพ์ให้ฉันแล้วชี้ให้ดูข่าวหน้าหนึ่ง ฉันรู้แล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้น ก็ฉันทำเองนี่นา หญิงสาวที่ถูกดูดเลือดจนหมดตัวน่ะ...