Sent Mirac สงครามต่างเผ่าพันธุ์

บทนำ

รู้หรือไม่...

ยามมอง สิ่งที่เกลียด

สายตานั้น ช่างเย็นชาจนน่าใจหาย

แต่เหตุใดล่ะ...

พวกเราจึงถูกมองด้วยสายตาเช่นนั้น

เหตุใด พระเจ้าของโลกสีฟ้าใบนี้

จึงไม่เคยมอบความอบอุ่นให้กับพวกเรา

ท่านมิเคยโอบกอดพวกเราไว้ในอ้อมแขนของท่าน

ทั้งที่พวกเรามีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้

เพราะพวกเรานั้นแตกต่าง

เพราะพวกเรามีพลังที่คนโปรดของท่านหามีไม่

เพราะพวกเรามิได้เกิดจากคนที่อยู่บนโลกใบนี้ของท่าน

หรือ........

บางคนเรียกเราว่า ปีศาจ

บางทีเรียกว่าผู้วิเศษ หรือพ่อมด แม่มด


เพราะเรามีพลังที่แตกต่าง

ทำให้เราถูกรังเกียจ ถูกทารุณทางกายและจิตใจ


ข้าแด่พระผู้เป็นเจ้า 

พวกเราคือผู้ที่เกิดมาบนผืนแผ่นดินของท่าน

พวกเราคือส่วนหนึ่งของแผ่นดินนี้

ขอพระองค์ได้โปรด...

รับชีวิตน้อยๆนี้ไว้ในอ้อมอกของพระองค์ด้วยเถิด

อย่าให้ชีวิตนี้ถูกรังเกียจ

และถูกมองด้วยสายตาที่น่าใจหาย


ข้า...'เซนท์มิคาเอล'

ขอให้ยอมรับ

พวกเรา

เป็นส่วนหนึ่งของโลกใบนี้

เพื่อนมนุษย์ทั้งหลาย

แม้เราจะเกิดจากสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน

แต่เราจะขอให้พวกท่านยอมรับเราในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง

เท่านี้...ก็เพียงพอแล้ว


.....................................................................

เพราะที่นี่ต้อนรับเรา

ผู้ซึ่งแตกต่างจากคนธรรมดาทั่วไป

เพราะที่นี่มีเพื่อนพ้อง

มีคนที่ให้ความอบอุ่น ความเข้าใจกับเรา

เซนท์ไมราค

โรงเรียนนี้จะรับพวกเรา

เข้าไปสู่ความสุขที่เรารอคอย

ความสุขที่เราไม่ต้องโดนรังเกียจ เหยียดหยาม

เพราะพวกเราในโรงเรียนไม่แตกต่างกัน

พวกเราคือเพื่อนพ้อง

พวกเราคือพี่น้องกัน

ขอบพระคุณเซนท์มิคาเอล ที่ทำให้พวกเรารวมกันเป็นหนึ่งดั่งเช่นวันนี้

ขอบพระคุณที่ทำให้เด็กๆที่เคยแตกต่าง

ไม่แตกต่างกันอีกต่อไป

ขอบพระคุณที่ยอมรับพวกเรา...




ca ke
ca keca ke