[SF]TonoRitz-เมื่อวันที่ฉันอ่อนแอ

ข้อมูลเบื้องต้น

อิงสถาณการณ์รึป่าวไม่รู้แต่ทุกอย่าง
มาจากจิตนาการล้วนๆ

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน




เมื่อถึงวันที่ผม " อ่อนแอ "

แต่ยังมีเขาคนนี้



ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ

 

 

 

เนื้อเรื่อง

Tono Part

" มีความสุขมากๆนะเตี้ย รักมึงนะ คิดถึงมึงด้วย "

ผมกำลังอวยพรวันเกิดให้น้องชายคนพิเศษของผม 

สำหรับ " ริท " แล้ว เขาคือน้องชายที่ผมรักมากที่สุด ไม่มีอะไรของริทที่ผมจำไม่ได้ 

ยิ่งวันนี้เป็นวันสำคัญของเขา ไม่มีทางที่ผมจะจำไม่ได้ 

ผมรอให้ถึงเวลาเที่ยงคืนเพื่อที่จะรอโทรไปอวยพรวันเกิดริท

" ริทก็คิดถึงพี่นะ "

แค่ได้ยินเสียง ผมก็อยากที่จะจองตั๋วเครื่องบินเพื่อไปขอนแก่นซะเดี๋ยวนี้เลยแต่มันติดอยู่ที่ว่านี่เป็นเวลาเที่ยงคืน คงไม่มีสายการบินไหนที่จะพาผมไปที่นั้นได้ แล้วอีกอย่าง พรุ่งนี้ผมมีงานด้วย

ผมคุยกับ ริทต่อสักพักก็ต้องไล่ริทไปนอนเพราะว่าช่วงนี้ริทใกล้สอบแล้ว เขาอ่านสือหนัก ต้องให้พักผ่อนเยอะๆ ริทชอบหักโหม ผมด่ามันประจำแหละครับ

ผมกับริทจะโทรคุยกันตลอด เหมือนที่ริทบอกแหละครับ ผมเป็นคนขี้เหงา ถ้าผมว่าง ผมจะเหงาแต่มีริทนี่แหละครับ ที่เข้าใจผม เขาจะคอยโทรถามหรือไลน์ถามตลอด ถ้าผมว่างก็จะตอบเขา แต่ถ้าตอนไหนที่ผมว่าง เขาไม่ว่าง ผมก็เข้าใจเขานะ แต่ผมเหงาอะ งี่เง่าไหมละ 55555

ยิ่งช่วงนี้ริทสอบ ริทให้เวลากับหนังสือทั้งวัน จนบางครั้งผมก็น้อยใจ พอผมเหงาก็จะหาคนคุยบ้าง ริทจะรู้ตลอดว่าผมคุยกับใครอยู่
รวมถึง " แตงโม " ด้วย ผมคุยกับเธอได้2อาทิตย์แล้ว ริทรู้ว่าผมคุยกับแตงโม พาแตงโมไปดูหนัง ผมเล่าทุกอย่างให้ริทฟัง ริทก็จะคอยเชคว่าเป็นอย่างไรบ้าง แต่สุดท้ายแล้วริทก็ตามใจผมเสมอ

 ถึงแม้ผม จะคุยกับแตงโต แต่สำหรับริทแล้ว ทุกอย่างเหมือนเดิม ผมกับริทยังคุยกันเหมือนเดิม เวลาเดิม ผมจะไม่ให้ใครมาทำลายความสัมพัันธ์ระหว่างเรา

“ ตกลงกับแตงโมอะไรยังไง บอกไปดูหนังกับแตงโม ”

ตอนนี้ผมกำลังถูกนักข่าวจากสื่อต่างๆสัมภาษณ์เรื่องของแตงโมในงาน เปิดตัว Presenter รณรงค์ ต่อต้านยาเสพติด ผมไม่รู้ว่านักข่าวเอาข่าวมาจากที่ไหน แต่สำหรับผมแล้ว ผมไม่อยากจะปิดบัง ผมไม่อยากจะโกหกคนทั้งประเทศ ยิ่งสำหรับแฟนคลับแล้ว เขาเป็นหัวใจของผม จะให้ไปโกหกหัวใจตัวเองผมทำไม่ได้ ผมเลยเลือกที่จะพูดความจริงทุกอย่าง

“ ไปครับ ” ผมตอบไป อย่างไม่ลังเล

“ ไปดูกันสองคนรึป่าวคะ ”

“ สองคนครับ ” ผมตอบทุกอย่างตามความจริง ผมไม่อยากจะโกหกใคร ถ้าจะให้ผมโกหกเพื่อที่จะให้คนมารักผม ผมทำไม่ได้

แล้ว สำหรับแตงโมแล้ว เราเพิ่งคุยกันได้แค่สองอาทิตย์ ยอมรับครับว่าผมจีบเขา แต่อนาคตยังไม่แน่นอน เขาอาจจะไม่ใช่สำหรับผม หรือ ผมอาจจะไม่ใช่สำหรับเขา ตอนนี้เราก็ยังเป็นแค่เพื่อนกัน ไม่มีอะไรเกินเลยไปมากกว่านั้นจริงๆ

หลังจาก ที่ข่าวออกไป ผมไม่คิดเลยว่าข่าวมันจะใหญ่โตมากขนาดนี้ มีทั้งกระแสดีและไม่ดี กระแสดีก็จะเป็นประมาณว่า ผมแมน กล้าออกมายอมรับว่าคุยกับแตงโม แต่กระแสไม่ดีก็ออกมาเยอะเหมือนกัน โดยเฉพาะในกลุ่มแฟนคลับผม มีหลายคนที่ทวิตมาน้อยใจผมจำนวนมาก บางคนถึงกับสร้างทวิตใหม่ขึ้นมาเลย แต่ก็ยังมีแฟนคลับจำนวนนึงที่เป็นกำลังใจให้ผมมาก

ในกอง sitcom ลูกพี่ลูกน้อง

ในช่วง เวลาพักกอง ผมนั่งอ่านทวิตเตอร์ไปเรื่อยๆ ก็รู้สึกว่าตัวเองทำอะไรลงไป มันทำร้ายคนหลายๆคนขนาดนี้เลยหรอ หนำซ้ำเจ้านายยังโทรมาด่าผมอีก ช่วงนี้เป็นช่วงเวลาที่ผม “อ่อนแอ” ที่สุด คนแรกที่ผมนึกถึงคือ แม่

ผมโทรไปหาแม่ แม่ปลอบใจผม และพยายามพูดให้ผมรู้สึกดีขึ้น แม่เข้าใจผมทุกอย่าง ผมโชคดีมากแค่ไหนที่มีแม่ที่น่ารักที่สุดในโลก

เมื่อผมคุยกับแม่เสร็จ คนต่อไปที่ผมคิดถึงเขาคือ ริท

ผมเลยเปิด ไลน์เพื่อที่จะบอกเขาว่า ผมกำลังอ่อนแอ ผมต้องการเขา ในไลน์ผมก็มีแต่คนให้กำลังใจผมเต็มไปหมด แต่สิ่งที่ชาดหายไปคือ ไม่มีข้อความใดๆของไลน์ริทมาถึงเลย ซึ่งผิดปกติมาก ผมเลยส่งข้อความทางไลน์ไปว่า

‘ เตี้ย ว่างคุยไหม ’ ไม่มีการตอบรับใดๆทั้งสิ้น

ผ่านไป 10 นาทีก็เกินที่ผมจะทน ผมเลยกดเบอร์ที่คุ้นเคยแล้วโทรออกไป

“ สุดที่รัก รักเธอคนเดียวอ่ะจัดไป ” เสียงเพลงรอสายของคนคุ้นเคยก็ดังออกมาจากโทรศัพท์

“ ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก ” แต่สุดท้ายก็ไม่รับ ผมโทรแล้วโทรอีก เกือบยี่สิบสาย แต่ก็ไม่รับสักที จนทำให้ผมรู้สึกห่วงริทขึ้นมาว่ามันเป็นอะไร

ผมก็ต้อง ยกเลิกการโทรไปก่อนเพราะต้องไปเข้าฉาก วันนี้ผมรู้ตัวเลยว่าผมเล่นไม่ดี เพราะผมมีเรื่องในใจมากมาย ทั้งเรื่องข่าว แฟนคลับ นายด่า ไหนริทจะหายไปอีก ทำให้การแสดงออกมาแย่

พอกลับมาถึงคอนโด ผมก็ยังโทรหาริทไม่หยุด แต่เขาก็ไม่รับสายผมเลย ผมพยายามให้พี่แนนติดต่อ พี่แนนก็ช่วยอีกแรง แต่ก็ติดต่อไม่ได้

ผมแทบจะ หมดหวังแล้ว พยายามติดต่อริทไม่ได้จริง ผมอยากคุยกับเขา อยากให้เขาปลอบผม อยากกอดเขา อยากร้องไห้บนไหล่ของเขา มีเขาเท่านั้นที่จะทำให้ผมรู้สึกดีได้ และทางเดียวที่ผมจะติดต่อเขาได้คือ ทวิตเตอร์

ผมเลือกที่จะรอเวลา 23.23 นาทีเพื่อให้มันมีความหมายเป็นอายุเขา

@Ritz_TS6 มีความสุขมากๆนะน้องรัก รักมึงเสมอและตลอดไป :-)

และผมก็นึกขึ้นได้ว่าผมมีเบอร์เพื่อนหมอของริทอยู่
 

 Ritz Part

ข่าวพี่โน่ดังครึกโครมมาก ยิ่งในมหาวิทยาลัยขอนแก่น กลายเป็น Talk of the town ไปเลย ผมคิดไว้อยู่แล้วว่า ต้องเป็นข่าว แต่ทำไมต้องเป็นข่าวในวันเกิดผมด้วย !!

หลายคนก็ เข้ามาถามผมเรื่องพี่โน่ ผมก็ไม่รู้จะตอบยังไง ดีที่ยังมีเพื่อนๆผมช่วยปัดๆเปลี่ยนเรื่องไปในที่สุด ส่วนตัวต้นเหตุของเรื่องก็หายเงียบไปเลย คงกำลังโดนนายด่าอยู่แน่ๆเลย เฮ้อออ ผมก็อยากโทรไปให้กำลังใจเขานะ แต่ก็กลัวจะไปกวนเขา วันนี้พี่โน่ก็มีถ่ายซิทคอมต่อด้วย อีกอย่างผมนอยด์พี่แกด้วย ทำไมต้องเป็นข่าวในวันเกิดผมเนี่ย

ผมได้ของ ขวัญมาเต็มเลยเรียกว่าในรถแทบจะไม่มีที่นั่งแล้ว และที่หนักที่สุดก็คงเป็นเซอร์ไพร์จากเพื่อนๆผมนี่แหละ หลอกผีผมจนผมแทบจะกรี๊ดแล้ว

พวกมันให้ผมไปอยู่ที่มืดๆ จะเอาโทรศัพท์มาส่องทางก็ไม่ได้ ลืมหยิบมาจากห้อง

พอเซอร์ไพร์เสร็จ พวกเราก็นั่งกินเค้กต่อ

“ พี่ริทๆ พี่โน่จะคุยด้วย ” พ็อตเตอร์ยื่นโทรศัพท์ของเขามาให้ผม

“ ฮัลโหล ว่าไงพี่โน่ ” ผมพูด

“ มึงอยู่ไหน ทำไมมึงไม่รับโทรศัพท์ มีงหายไปไหนมา!!! ” ผมตกใจที่พี่โน่ตะคอกใส่ผม

“ ทำไมต้องตะคอกด้วย เป็นอะไรทำไมต้องมาลงที่ริท พี่ใจเย็นก่อนแล้วค่อยมาคุยกันดีกว่า “

” ริท พี่ขอ…” จากนั้นผมก็ตัดสายทิ้ง แล้ว แล้วกดปิดเครื่องพ็อตเตอร์ไปเลย พร้อมกับสั่งให้โจ้ปิดเครื่องด้วย ผมไม่ชอบให้พี่โน่ตะคอกใส่ผม ผมว่ารอให้เราเย็นทั้งคู่แล้วค่อยไปคุยกันดีกว่า

หลังจากนั้นผมก็กลับมาที่บ้าน หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูก็ต้องตกใจ สายที่ไม่ได้รับ 80 สาย พี่แนน 6 สาย พี่เมย์ 5 สาย นอกนั้นเป็นสายของคนที่ผมเพิ่งทะเลาะไปเมื่อกี้นี้เอง ผมชักเริ่มเป็นห่วงแล้วล่ะ เพราะพี่โน่ไม่เคยกระหน่ำโทรมาหาผมแบบนี้

ผมกำลังจะ กดเบอร์โทรหาเขา แต่พอมองเวลา นี่มันดึกมากแล้ว พี่โน่คงนอนแล้ว วันนี้เขาคงเหนื่อยมากๆ ผมเลยเลือกที่จะไม่โทรและเปิดทวิตเตอร์อ่านคำอวยพรวันเกิดจากแฟนคลับ และผมก็ได้เห็น

@Ritz_TS6 มีความสุขมากๆนะน้องรัก รักมึงเสมอและตลอดไป :-)

น้ำตาผม ไหลมาโดยไม่รู้ตัว ถึงมันจะดูเป็นข้อความธรรมดา แต่ทุกตัวอักษรมันบ่งบอกทุกอย่างว่าพี่โน่กำลังรู้สึกยังไง พี่โน่ต้องการกำลังใจจากผม ต้องการให้ผมปลอบเขา ต้องการให้ผมอยู่ข้างๆเขา ในวันที่เขากำลังอ่อนแอ แต่ผมกลับไม่สนใจเขาและทำตัวนอยด์ไร้สาระ เขากระหน่ำโทรหาผม โดยที่ผมไม่รู้อะไรเลย สิ่งที่ผมทำต่อไปก็คือ

RT @mootono_pk: @Ritz_TS6 มีความสุขมากๆนะน้องรัก รักมึงเสมอและตลอดไป J / รักพี่เหมือนกัน

ผมอยากจะบอกว่าผมรักเขามากๆ ผมจะอยู่ข้างๆ แต่ทวิตเตอร์จำกัดเพียงแค่ 140 ตัวอักษรมันไม่เพียงพอกับสิ่งที่ผมจะบอกเขา

ผมเลยกดโทรศัพท์เพื่อที่จะโทรไปบอกทุกอย่างกับเขา

เสียงรอสายที่ยังไม่ทันจะได้ฟังก็ต้องถูกตัดไปเปลี่ยนเป็นเสียงผู้ชายที่ผมคิดถึงเขาที่สุดในตอนนี้ พี่โน่กดรับแล้วรีบพูดว่า

“ ริท พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจตะคอกใส่มึง พี่ติดต่อมึงไม่ได้ พี่แค่…เป็นห่วง ”

สิ้นสุดคำ พูดนั้น น้ำตาผมก็ไหลอีกรอบ พี่โน่โทรมาเกือบร้อยสายเพราะเขาเป็นห่วงผม เขามีเรื่องไม่สบายใจตั้งมากมาย แล้วผมยังทำตัวเป็นภาระให้เขาคิดมากอีก ผมนี่มันงี่เง่าสุดๆไปเลย

“ ริทขอโทษ ” ผมพูดไปทั้งน้ำตา

“ มึงร้องไห้ทำไม ใครทำอะไรมึง บอกกูสิ กูจะไปจัดการมันเอง ” พี่โน่พูด

“ พี่โน่ ไหวใช่ไหม? ”

Tono Part

“ พี่โน่ ไหวใช่ไหม? ” สิ้นเสียงของริทที่พูดออกมา น้ำตาลูกผู้ชายของผมก็ไหลออกมา ริทรู้ว่าผมกำลังรู้สึกยังไง ริทรู้ว่าผมต้องการกำลังใจมากแค่ไหน

“ ริท กูไม่ไหวแล้ว กูทำผิดอะไรวะ กูพูดเรื่องจริง กูไม่อยากโกหกใคร แต่ทำไมเรื่องมันถึงกลายเป็นแบบนี้ กูคุยกับใคร กูก็บอกตรงๆ จะให้กูไปโกหกเขาหรอวะ เขาเป็นครอบครัวกูนะ ทำไมพวกเขาไม่เข้าใจกูวะ ” ผมระบายทุกสิ่งทุกอย่างที่อัดอั้นมาตลอดทั้งวันให้ริทฟัง ผมเข้าใจนะ แต่ผมก็ไม่เข้าใจ

“ พี่โน่ เดี๋ยวมันก็ผ่านไปนะ เดี๋ยวทุกคนจะเข้าใจในสิ่งที่พี่โน่ทำ พี่โน่ต้องเข้มแข็งนะ ริทอยู่ข้างๆพี่โน่เสมอ ใครไม่เข้าใจพี่ ริทจะเข้าใจพี่เอง ใครไม่รักพี่ เดี๋ยวริทจะรักพี่เอง ”

คุณว่าผมโชคดีแค่ไหนที่ผมที่น้องชายเป็น “ ริท ”  













 

ฝากด้วยเด้อออออ
เรื่องแรกเลย อยู่ดีๆก็อยากแต่ง 555555
เม้นบ้างให้ชื่นใจหน่อยนะ