(แฟนฟิค บลีช) Baby Pill (อิจิโกะ- ลูเคีย)

ลำดับตอนที่ #25 : *ตอนพิเศษ* ก่อนโฮตารุจเกิด*

เรื่องสั้น

-ก่อนโฮตารุจะเกิด-

 

คลินิคคุโรซากิ/เมืองคาราคุระ 7 ปีต่อมาหลังจากศึกสุดท้ายสิ้นสุด...

เวลา 13.00 น.

********************

~moshi negai kanau nara mou ichido hana sakasete.

(ถ้าความปรารถนาของฉันเป็นจริงได้ ฉันขอให้ดอกไม้แย้มบานอีกครั้ง

Ima nara kimi no kanashimi mo kitto Uketomerareru kara. ~

(เพราะเมื่อถึงตอนนั้นฉันจะแบกรับความเศร้าโศกของเธอไว้ได้)

Hoshi kagayaku sora no shita mou nidoto karenai hana sakaseru asu wo Koko ni chikau kara.

(ภายใต้ท้องฟ้าที่มีดาวพราวพร่าง ขอสัญญาว่าตั้งแต่พรุ่งนี้ไปจะทำให้ดอกไม้ไม่มีวันโรยราเป็นครั้งที่สอง )

I promise I'll make you happy~

*****************

เสียงเพลง song for... ดังขึ้นภายในห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆที่เป็นห้องของลูกชายคนโตของคุโรซากิ เสียงร้องนั้นเป็นเสียงที่ไม่หวานใสเหมือนเด็กสาวทั่วไป แต่ฝงด้วยความทุ้มนุ่มเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว...

"นี่เพลงนี้เห็นเธอบอกไม่ชอบไม่เหรอ ลูเคีย" ชายหนุ่มผมส้มเอ่ยขึ้น ขณะที่กำลังหอบฟูกกับที่นอนในตู้เก็บของไปตากแดดตรงระเบียงห้อง

"เห็นเมื่อก่อนบ่นได้บ่นดีว่า มันมีภาษาแปลกๆ แถมพูดรัวจนฟังแทบไม่ออก"

"น...หนวกหูน่ะ! ข้าน่ะ ใช่ว่าจะชอบเพลงนี้ซะเมื่อไหร่ล่ะ!" ลูเคียแว้ดใส่เพราะได้ยินคำพูดทั้งหมดเพราะตั้งความดังของเสียงใน Ipod ที่อิจิโกะให้มาไว้ในระดับต่ำ พร้อมดึงหูฟังออกจากหู

"ไม่ชอบแต่ร้องได้ แปลกดี" อิจิโกะพูดลอยๆ ขณะกำลังง่วนเก็บของบนโต๊ะต่อ

"เพราะ..." ลุเคียอ้าปากจะเถียงเสียงดัง แต่จู่ๆก็ลดเสียงลง

มือเรียวเอ่ยเบาๆพลางลูบครรภ์ของตนที่นูนเด่นขึ้นมาด้วยอายุครรภ์ที่มากขึ้น...

"เจ้าตัวเล็กชอบฟังน่ะสิ ถ้าข้าร้องให้เค้าฟัง เค้าก็จะดิ้น"

"จริงรึเปล่า" อิจิโกะเลิกคิ้วพลางเดินไปหาร่างเล็กที่นั่งอยู่บนเตียง ก้มตัวจนใบหน้าอยู่ในระดับเดียวกับหน้าท้องของลูเคีย "ถ้างั้นเดี๋ยวพ่อร้องเพลงให้ฟังบ้าง ดีมั้ย?"

แล้วอิจิโกะก็เริ่มร้องเพลงเดียวกับลูเคียให้เจ้าตัวจิ๋วที่อยู่ในท้องของภรรยาฟัง หวังว่าจะได้ปฏิกิริยาแบบเดียวกันบ้าง

.
.
.

เงียบ...

.
.
.

"ไม่เห็นรู้สึกว่าลูกดิ้นเลย!" อิจิโกะโพล่งออกมาพลางเงยหน้ามอง

"ก็เสียงเจ้ามันห่วยนี่" ลูเคียลอยหน้าลอยตาล้อเลียน "ลูกเลยอุดหู นอนไปแล้วมั้ง"

"โห~ ดูถูกๆ" อิจิโกะเคืองปี๊ดดด "คอยดูเหอะ จะไปหัดร้องเพลงให้ขั้นเทพให้ได้ คอยฟังไว้เลย เจ้าตัวเล็ก!"

ลูเคียเผลอหัวเราะเสียงใส กับหน้าที่ของชายหนุ่ม ซึ่งก็สามารถเรียกรอยยิ้มจากอิจิโกะได้เช่นเดียวกัน...

ขอให้เกิดมาสุขภาพแข็งแรงนะ

เจ้าตัวเล็ก

-จบ-

ปล. แปลท่อนฮุคจากภาษาญี่ปุ่นค่า ผิดถูกประการใด แย้งมาได้เน่อ