ตะวันไม่ใช่เด็กน่ะครับ☀️

ตะวันไม่ใช่เด็กน่ะครับ☀️

.

.

เนื่องจากทางกลับที่พักเกิดอุบัติเหตุบนถนนทำให้เจ้าหน้าที่ต้องปิดทางกั้นทำให้ล่าช้าในการเดินทาง ตะวันก็เลยบอกพี่วินมอเตอร์ไซค์ให้ไปทางลัดอีกทางเพราะตอนนี้ตะวันทั้งเหนื่อยเเล้ว

ก็ง่วงมากด้วย 

เเต่ขับมาได้สักพักจู่ๆรถพี่วินก็มีปัญหาน้ำมันหมด เเต่พี่วินบอกว่าให้รอเดี๋ยวจะมีคนมารับต่อเเต่ด้วยความเหนื่อยเเละง่วงทำให้ตะวันไม่อยากรอจึงบอกพี่วินว่าจะเดินไปเองเพราะผ่านซอยนี้ก็จะถึงที่พัก พี่วินก็พยักหน้าเเถมใจดีไม่คิดตังค์ตะวันอีก

เดินมาเรื่อยๆก็เริ่มรู้สึกขนลุกเพราะสองข้างทางมีเเต่พุ่มไม้เเละตึกร้าง เพราะความง่วงทำให้ตะวันลืมคิดไปเลยว่าตัวเองกลัวผีมากเเต่ไม่เป็นไรเดินผ่านซอยนี้ไปก็จะถึงที่พักเเละลดความกลัวผีของตัวเองตะวันก็เลยหยิบโทรศัพท์มาอ่านจอยพลางเดินไปด้วย

เเละด้วยความฟินของตัวเองทำให้ตะวันลืมสังเกตสิ่งรอบข้างจนกระทั่งตัวเองสะดุดก้อนหินทำให้ต้องเงยหน้าออกจากโทรศัพท์เเละเกือบอุทานคำว่าเเม่ออกจากปากเพราะภาพสองข้างทางน่ากลัวยิ่งกว่าผีอีก ภาพของผู้ชายสองกลุ่มที่ยืนจ่อปืนเข้าหากันโดยมีตะวันยืนกั้นกลางก็เท่ากับว่าทั้งสองกลุ่มกำลังเล็งปืนมาที่ตะวันคนเดียวน่ะสิ ตะวันได้เเต่ยืนเเข็งทืออยู่กับที่กว่าจะหาเสียงตัวเองเจอเล่นเอาเหนื่อยเหมือนกันเเละด้วยความเป็นมนุษย์สัมพันธ์ดีตะวันก็เลยบอกพวกพี่เขาว่า 

“พวกพี่ใจเย็นๆน่ะครับ ค่อยๆพูดจากันดีกว่าอย่าใช้กำลังตัดสินปัญหากันเลยเเบบนี้มันไม่ดีน่ะครับ” ตะวันพูดจบเเล้วส่งยิ้มไปให้ทั้งสองฝ่ายก่อนจะตัดสินใจวิ่งใส่เกียร์หมาเเต่ยังไม่ทันได้ก้าวขา ปืนของใครสักคนลั่นขึ้นจนกระทั่งหายนะของจริงมาเยือน

เเม่จ้า!ช่วยตะวันด้วย

ทาคาฮาชิ อาคิระ

หนุ่มลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น นักธุรกิจไฟแรงเจ้าของโรมเเรมและคาสิโนหลายเเหล่ง

ตะวัน 

หนุ่มน้อยพึ่งเรียนจบกำลังหางานทำเป็นหลักเเหล่ง ทำพาร์ทไทม์กลางวันที่ร้านกาแฟ

**ปล.เรื่องนี้ยังไม่มีการเเต่งเป็นเรื่องเป็นราวเพราะเราพึ่งนึกพล็อตเรื่องได้เเต่ฝากไว้ก่อนนะคะเดี๋ยวจะมาเเต่งให้