My life โลกอีกใบของเด็กค่าเฉลี่ย

โลกที่เต็มไปด้วยเทคโนโลยี และผู้คนมากความสามารถที่ทำให้ความฝันของมนุษย์เป็นจริง โลกนี้สวยงามราวกับความฝัน 

ตอนนี้ไม่ได้มีเพียงเครื่องบินลอยอยู่เหนือน่านฟ้า สิ่งประดิษฐ์มากหน้าหลายตาเองก็มีเพิ่มมากขึ้นทุกวัน แสงสีในเมืองบดบังดวงดารายามค่ำคืน ท้องถนนดาษดาไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตา 

แม้จะเป็นเช่นนั้น แต่ผมกลับรู้สึกเบื่อหน่ายราวกับชีวิตนี้ขาดอะไรบางอย่างไป ในทุกวัน ๆ การใช้ชีวิตของผมเหมือนกันไปหมด การแข่งขัน คำเปลียบเทียบยกยอปอปั้น 

บางครั้งจากเรื่องง่าย ๆ บางเรื่องก็กลายเป็นเรื่องยาก จากเรื่องที่ยากเกินจะเข้าใจในอดีตกลับกลายเป็นเรื่องที่ไม่ว่าใคร ๆ ต่างก็รู้

"ผมเองก็เช่นกัน แปลเปลี่ยนไปตามกาลเวลา"

นี่ถือเป็นการจดบันทึกอย่างจริงจังครั้งแรก ผมจึงหวังว่าจะไม่ล้มเลิกไปกลางคันเหมือนสมัยประถม 6 อีก