Fic LSK : รักเล็กๆของเมฆา...

เนื้อเรื่อง

เรื่องสั้น LSK : รักเล็กๆของเมฆา...

 

ท่ามกลางลำแสงแห่งเทพลำเล็กที่ส่องสว่างไม่จากแสงจากเทียนไข ณ มุมๆหนึ่งที่อับทึบใกล้ห้องสมุด เสียงหน้ากระดาษบางๆถูกพลิกไปช้าๆ เทพอัศวินผมสีลูกท้อกำลังจับจดเพ่งสมาธิโลดแล่นอยู่ในโลกของหนังสือ จนลืมไปว่านี่เป็นเวลาเย็นที่เขาควรออกลาดตระเวนแล้ว

 

รองหัวหน้าหน่วยเทพอัศวินเนเฟลผู้มีนามว่า ‘ลุค’ กำลังร้อนใจหนักเมื่อสวนทางกับเทพอัศวินไทรอน เขาจึงได้ถามหาว่าเทพอัศวินครีอุสอยู่ที่ไหน เพราะเป็นคนเพียงคนเดียวที่สามารถ ‘หา’ ตัวเทพอัศวินเนเฟลผู้เป็นหัวหน้าหน่วยของเขาได้ เมื่อได้รับคำตอบเขาก็มุ่งหน้าแล่นไปหาหัวหน้าเทพอัศวินครีอุสในทันที

 

“นี่เนเฟล เจ้าไม่คิดจะหาอะไรทำนอกจากการอ่านหนังสือบ้างเลยหรอ?” ไทรอนถามขึ้นในวันหนึ่งเมื่อมีโอกาสได้ ‘เห็น’ตัวเทพอัศวินเนเฟล

 

“ทำซิ...ข้าเข้าห้องน้ำ กินข้าว และนอนหลับในทุกๆวัน” เสียงของหัวหน้าเทพอัศวินลอยตอบกลับมาด้วยความดังอันริบหรี่

 

ไทรอนรู้สึกจนใจเล็กน้อยกับคำตอบคำถามนี้ แล้วนึกประชดในใจว่า อ้อ...ยังดีที่เจ้ารู้จักกิน นอน แล้วก็เข้าห้องน้ำบ้าง ยังดีกว่าฮาเดสนิดหน่อย แต่ไม่ซิลอเรน ฮาเดสเป็นคนที่ตายไปแล้ว เอามาเป็นตัวเปรียบเทียบกันได้ที่ไหน

 

“ข้าหมายถึงทำอะไรอย่างอื่นอย่างการไปเที่ยวข้างนอก ไปจีบสาว หรือหาคนรักเป็นตัวเป็นตน” เนเฟลหันไปมองคนที่พูดอย่างนึกแคลงใจเล็กๆ ว่าที่พูดมาข้อสุดท้ายนั่นเจ้าเองทำได้แล้วหรือ...

 

“ทำไมข้าต้องไปหาคนรักด้วย...”

 

“ก็เพื่อให้ชีวิตสนุกมีสีสัน มีอะไรทำมากกว่าการเข้าห้องน้ำ กิน เดิน นั่ง นอนนะซิ” พูดไปไทรอนชักจะเริ่มหงุดหงิดว่าทำไมเขาจะต้องมาสนใจคนที่เข้าใจอะไรยากอย่างเนเฟลด้วย นี่เขาก็แค่อยากให้เนเฟลทำอะไรอย่างอื่นนอกจากการอ่านหนังสือตลอดเวลาบ้าง เพราะมันเดือดร้อนคนทั้งตำหนักเทพฯ

 

“สรุปว่าถ้าเจ้าลองหาคนรักได้ซักคนแล้วเจ้าจะเข้าใจเอง ว่ามันดียังไง... เอาเป็นว่าก่อนอื่นเจ้าลองบอกเสป็คผู้หญิงที่เจ้าชอบมาหน่อยซิ”

 

ผู้หญิงในแบบที่เขาชอบน่ะเหรอ...เทพอัศวินเนเฟลยืนเหม่อลอยมองไปที่ก้อนเมฆ ก่อนจะนึกว่านางเอกนิยายเรื่องก่อนที่เขาชอบมีลักษณะเป็นยังไง

 

“ผิวขาว ตัวเล็กๆน่ารัก ช่างพูด...”เนเฟลหยุดคิดอีกซักพักแล้วก็บอกอีกว่า.. “แล้วก็นิสัยดีด้วย...”

 

ผิวขาว ตัวเล็ก น่ารัก ช่างพูด แล้วก็นิสัยดี นับว่าเสป็คของเนเฟลไม่สูงเท่าไหร่หาได้ไม่อยาก ประเดี๋ยวเขาจะลองไปหานักบวชสาวซักคนที่มีลักษณะดังที่ว่า แล้วหาทางหลอกล่อมาให้พบกับเนเฟลให้ได้ซักครั้ง ไทรอนนึกในใจ ที่นี้ล่ะเนเฟลจะได้ตัวติดหนึบกับคนรักไม่ยอมห่างเหมือนอาร์เทมิสแล้วปัญหาการหาตัวเทพอัศวินเนเฟลไม่เจอ จะไม่กลายเป็นปัญหาอีกต่อไป

 

ข้านี่มันช่างแสนดียิ่งกว่าเคเรสเสียอีก ลุคเอ๋ยคราวนี้ล่ะเจ้าจะติดนี่บุญคุณของข้าครั้งใหญ่...

 

ผ่านไปสามวันไทรอนผู้สามารถก็สามารถหาหญิงสาวอย่างที่ว่ามาให้กับเนเฟลจริงๆ หญิงสาวแรกรุ่นเส้นผมสีดำขลับ ปากกระจับน่ารักสีชมพูสดช่างพูด แถมดูร่าเริงนิสัยดีอีกด้วย นางเป็นนักบวชฝึกหัดนี่เองอายุอานามพึ่งจะพ้น 16 มาหมาดๆ

 

(เอ่อ ที่เจ้าหามามันเด็กไปหน่อยไหมไทรอน-แอน) (ข้าหามาได้ก็ดีแล้วน่าอย่าเรื่องมาก-ไทรอน)

 

“ไม่ใช่สีฟ้าเหรอ...” เนเฟลพึมพำบางอย่างขึ้นมาที่ไม่มีใครเข้าใจ... นักบวชสาวน้อยก้มลงมองชุดของตัวเองที่เป็นชุดนักบวชสีขาวแล้วบอกว่า

 

“ท่านเนเฟลชอบสีฟ้าหรือเจ้าคะ งั้นคราวหน้ารินเซียจะแต่งชุดไปรเวทสีฟ้ามาพบท่าน” นักบวชสาวน้อยปราบปลื้มชายหนุ่มตรงหน้าอย่างหนักไม่รู้ว่าโดนเทพอัศวินไทรอนเป่าหูอะไรเข้าไว้... แต่ทว่าสีฟ้าที่เนเฟลบอกน่ะ มันหมายถึงสีของเส้นผมต่างหาก นางเอกนิยายเรื่องที่เขาชอบนั้นผมสีฟ้า...

 

“ท่านเนเฟลเจ้าคะ วันนี้ท่านว่างใช่ไหม ไปเดทกับข้านะคะ” ดวงตาสีทองส่องประกายเจิดจ้า... ตรงจุดนี้นับว่าเหมือนใช้ได้ เนเฟลนึกในใจ 

 

สุภาพบุรุษควรถนอมน้ำใจอิสตรีนั่นเป็นฉากที่พระรองพูดกับตัวเอกของเรื่อง ซึ่งเนเฟลเองก็เห็นด้วยตามนั้นจึงตอบตกลง

 

การเดทไปรอบๆเมืองลีฟบลัด ท่ามกลางแสงสว่างที่ส่องเจิดจ้าทำให้เขารู้สึกเหมือนจะโดนเผาจนจะละลาย... ในเวลานี้เนเฟลกลับนึกถึงห้องสมุดในตำหนักเทพอัศวินขึ้นมา การเดทน่ะ เดทในห้องสมุดได้หรือเปล่านะ เนเฟลนิ่งคิด คล้ายๆกับว่าก่อนหน้านี้จะเคยอ่านเจอเรื่อง ‘ปิ๊งรักในห้องสมุด’ ที่นางเอกเป็นบรรณารักษ์ ชวนแฟนหนุ่มมาเดทก็ทำได้นี่นา...

 

แต่ว่านางเป็นนักบวชหญิงจะให้ไปที่ห้องสมุดของตำหนักเทพที่ให้บริการเฉพาะเทพอัศวินได้อย่างไร เช่นนั้นก็ไปที่ห้องสมุดประชาชนกลางเมืองก็แล้วกัน

 

สาวน้อยรินเซียถึงกับมึนตึบ ที่อยู่ๆท่านหัวหน้าเทพอัศวินเนเฟลที่ตนชื่นชมชี้ชวนเธอมาเดทที่ห้องสมุด แต่เธอก็ยิ้มรับอย่างยินดี ทั้งๆที่เธออยากจะชวนชายหนุ่มสีลูกท้อผู้นี้ไปทานไอศกรีมมากกว่าแท้ๆ

 

“ก็ได้ค่ะ ห้องสมุดก็ห้องสมุด” นางยิ้ม

 

ห้องสมุดคนไม่เยอะอย่างที่คิด แบบนี้ก็เป็นที่สวีทได้ไม่เลว... สาวน้อยรินเซียนึกในใจ ปากน้อยๆก็ชวนชายหนุ่มข้างๆสนทนาไม่หยุดอย่างไม่ต้องเกรงใจใครเพราะตรงนี้ไม่ค่อยจะมีคน

 

เสียงเจื้อยแจ่วแว่วผ่านหู ทว่าเทพอัศวินเนเฟลกลับไม่ได้สนใจเพราะเขาเป็นผู้มีสมาธิเป็นเลิศ สามารถตัดสิ่งไม่พึงประสงค์ที่รบกวนสมาธิเขาได้ง่ายๆ ในมือของเขาตอนนี้ถือหนังสือนิยายอยู่เรื่องหนึ่งที่สายตาเหลือบไปเห็นและคิดว่าน่าสนใจไม่เลว ที่สำคัญคือไม่มีในห้องสมุดที่ตำหนักเทพฯด้วย เฉพาะฉะนั้นเขาจึงยังไม่เคยอ่าน...

 

“ท่านเนเฟลเจ้าคะ ฟังรินเซียอยู่หรือเปล่าเจ้าคะ...”สาวน้อยพูดด้วยน้ำเสียงน้อยอกน้อยใจปนน้ำตาคลอ ที่คนตรงหน้าไม่สนใจเธอเลยซักนิดเดียว...

 

“...” ปรากฏการณ์นี้คืออะไร นางเอกกำลังงอนน้อยใจพระเอกที่หมางเมินเพราะเข้าใจว่าคิดถึงคนอื่นอยู่หรือ... แต่เขาไม่ได้คิดถึงใครอยู่นี่ แต่ว่าเธอร้องไห้แล้วนะ เนเฟลนึกเทียบกับเหตุการณ์ในหนังสือที่อ่าน

 

หืม หน้าก่อนพระเอกง้อนางเอกยังไง... เนเฟลก้มลงพลิกหน้าหนังสือกลับไปอีกสองสามหน้าก็เจอกับ...วิธีง้อสาวแบบตบจูบ (ฮาค่ะ ในห้องสมุดนะเนเฟลจะทำยังไงล่ะเนี่ย)

 

ฉากนั้นดำเนินในห้องนอนรโหฐานที่ไม่มีคน แต่ที่นี่มีคนเพราะฉะนั้นทำไม่ได้...

 

“ท่านเนเฟลเจ้าคะ... โฮ” หญิงสาวร้องไห้หนักเมื่อเห็นว่าเนเฟลเงียบหาย ไม่คิดจะปลอบใจเธอ

 

เนเฟลมองซ้ายมองขวาแล้วคิดอย่างหนัก... ก่อนอื่นก็ที่ๆไม่มีคน นั่นไงระหว่างชั้นหนังสือซอกนั้นเงียบใช้ได้และ ‘ไม่มีคน’ เขาจึงล่องลอย? เอ่อ...เดินไปตรงมุมนั้นโดยที่ไม่ลืมจะคว้าฉวยเอามือสาวน้อยมาด้วย

 

“ท่าเนเฟลเจ้าคะ... พาข้ามาทำอะไรตรงนี้” สาวน้อยงุนงงเลิกร้องไห้แล้ว...

 

อ้าว... หายแล้วเหรอ งั้นเขายังจะต้องปฏิบัติการง้อเธออยู่อีกไหม?

 

ชายหนุ่มเมฆานิ่งสนิท... สาวน้อยหัวเราะคิกด้วยเข้าใจและนึกออกแล้วว่าเจตนาของชายตรงหน้าคืออะไร

 

“ท่านเนเฟลเจ้าคะ...รินเซียชอบท่าน เพราะฉะนั้นรินเซียไม่ปฏิเสธหรอกค่ะถ้าจะบอกรักรินเซีย” เธอยื่นหน้าเข้าใกล้ริมฝีปากของชายหนุ่มสีลูกท้อ มือเรียวเปิดเสยเส้นผมที่ปรกหน้าเทพอัศวินเนเฟลออกแล้วมองอย่างเต็มตา

 

...หล่อชะมัด อย่างที่นึกไว้เป๊ะ... แล้วบรรจงจูบของสาวน้อยลงบนริมฝีปากหนาของชายหนุ่ม

 

เพี้ยะ! เสียงตบหน้าดังสะท้อนกึกก้องเบาๆในความเงียบ แม้จะไม่แรงมากด้วยจิตสำนึกของสุภาพบุรุษที่ไม่ควรทำร้ายอิศตรี แต่สภาพจิตใจของสาวน้อยกลับได้รับความกระทบกระเทือนอย่างหนักถึงขั้นช็อก (ทำไงได้เดี๋ยวมันไม่ครบสูตรตบจบที่เขียนเอาไว้นี่ – เนเฟล) (แล้วนี่นายเป็นสาวน้อยที่โดนพระเอกกดจูบหรือไงถึงไปตบเขาได้น่ะ -*- แอน )

 

โฮ!!! เสียงสาวน้อยช้ำรักวิ่งหนีไปจากที่ตรงนั้น จนเลยออกไปจากห้องสมุดทิ้งให้ชายหนุ่มเมฆายืนทบทวนว่าเขาทำผิดขั้นตอนตรงไหนหรือเปล่า ก่อนที่จะได้ข้อสรุปว่า ไอ้การเดทนี่มันยากจังเลยตัดสินใจยืมหนังสือเล่มนั้นกลับไปศึกษาต่อ...

 

ไทรอนถึงกับปวดศีรษะกบาลแทบแยกหลังจากไปติดตามผลการเดทของเนเฟลเพื่อหาคนรัก และนึกเสียใจอย่างหนักที่ไปยุ่งเรื่องของคนๆนี้  แล้วสาบานว่าชั่วชีวิตจะไม่คิดยุ่งเรื่องส่วนตัวของเนเฟลอีกเลย...

.................

....

.

ต้นสนสูงที่หนาทึบหลังตำหนักเทพ ตะวันคล้อยบ่ายไปมาก หัวหน้าหน่วยเทพอัศวินเนเฟลกำลังอินจัดกับเรื่องที่ยืมมาใหม่ นางเอกในเรื่องนี้เป็นคนที่มีนิสัยเถรตรงจริงจังและน่าชื่นชม บางครั้งก็ดูแปลกๆหน่อยแต่ก็ดูน่ารักดี

 

ทันใดนั้นเสียงของดีเลนก็ดังขึ้น “ท่านหัวหน้า...”

 

ลอเลน ฮาเดสที่หลังจากเหตุการณ์ความวุ่นวายของเจ้าชายปีศาจสงบลงเขาก็ได้กลับมาเป็นเทพอัศวินฮาเดสที่ตำหนักฯ โดยเปิดเผยตัวเองไม่สวมชุดมือสังหารแปลงเป็นนักฆ่าอีกต่อไป

 

“ว่ายังไง?” ชายหนุ่มผมน้ำตาลเอ่ยถามรองหัวหน้าหน่วยของตน

 

“วันนี้มีประชุมในฝ่ายโคลด์บลัดขอรับท่านต้องรีบไป” 

 

“ไม่ได้ข้าต้องไปหาพายบูลเบอร์รี่ให้ครีอุสก่อนเดี๋ยวเขาจะโวยวาย...” เนื่องจากวันนี้แลนซ์ เทอร์มิส ไม่ว่าง เกรเซียส ครีอุสเลยจำต้องอ้อนวอนเพื่อนสนิทอีกคน...

 

“เดี๋ยวข้าไปให้เองก็ได้นี่ขอรับ...” ลอเรนยืนนิ่งขมวดคิ้วใช้ความคิด

 

“แต่ครีอุสใช้ให้ข้าเป็นคนไปซื้อ ข้าไปเองดีกว่า...” ถึงแม้ว่าสุดท้ายผลลัพท์มันจะเหมือนกันก็ตาม

 

“ท่านหัวหน้าอย่าจริงจังกับคำสั่งของท่านครีอุสนักเลยขอรับข้าขอร้อง...”ดีเลนน้ำตาลไหลพราก แต่ทว่าลอเรนก็ไม่ใส่ใจและตั้งหน้าตั้งตาเดินไปปฏิบัติตามคำสั่งของประมุขแห่งวิหารเทพแห่งแสงสว่างที่ออกคำสั่งให้ไปซื้อพายบลูเบอร์รี่เจ้าประจำอย่างเคร่งครัด ทิ้งให้รองหัวหน้าหน่วยร้องโวยวายอยู่ตรงนั้นก่อนจะวิ่งตามผู้เป็นหัวหน้าของตนเองไป...

 

สงบเงียบเหมือนเดิมซักที... เนเฟลนั่งอ่านต่อไป

 

ดวงตาสีฟากฟ้าของนางเอกสาวกับเส้นผมสีน้ำตาลทองที่ยาวเคลียบ่า อืม แบบนี้ก็ไม่เลวนะ

 

ฉับพลันในสมองของชายหนุ่มเมฆาพลันปรากฏภาพของสาวน้อยผมสีน้ำตาลนัยน์ตาสีฟ้าผู้จริงจัง เถรตรง และห้าวหาญ ซึ่งบังเอิญมันไปซ้อนทับกับภาพใครบางคนที่พึ่งจะผ่านไปเมื่อครู่ทันที...

 

อืม... ลอเรน เหรอแต่เขาไม่ใช่หญิงสาวนี่จะเป็นนางเอกไปได้ยังไง เมฆาคิดเช่นนั้นจึงตั้งใจว่าประเดี๋ยวจะลองหาสาวน้อยซักคนอย่างที่ว่ามาแทนก็แล้วกัน เขาจะได้ลองทำตามการเดทแบบที่หนังสือเล่มใหม่เขียนเอาไว้ ตั้งใจว่าคราวนี้จะไม่พลาดแน่

 

ไปบอกไทรอนให้ช่วยดีไหมนะ...

 

.....จบ....

 

ขำๆ กับท่านเนเฟลค่ะ ทำเสียภาพพจน์อย่าถือสาแอนเลยนะคะ แบบว่าหลังจากอ่านสัมภาษณ์พิเศษของเขาแอนชอบค่ะน่ารักดี เลยอดไม่ได้ที่จะถึงถึงเขานิดหน่อยหลังจากที่แอนเขียน บทสรุปเทพอัศวินฉบับขยายจบ ชอบไม่ชอบก็ช่วยคอมเมนต์บอกกันด้วยนะคะ

 

ว่าแต่หลังจากนี้ไทรอนจะมีปัญญาหาสาวน้อยผมน้ำตาลอย่างในเรื่องได้หรือเปล่า แต่ก่อนอื่นเขาจะยังกล้าไปทาบทามใครไหมนั่นล่ะปัญหา... (ฮา)