ปฏิวัติเปลี่ยนโลก Ver.ReBoot

บนวิหารสีชาวเหนือเมฆา ชายชราในชุดสีขาวยืนอยู่หน้าวิหารเขากำลังมองเครื่องบินที่บินผ่านหน้าเขาไปแต่คนในเครื่องบินมองไม่เห็นทั้งตัววิหารและชายชราที่กำลังมองพวกเขาอยู่ 

“ น่าเบื่อ น่าเบื่อโคตรๆ นี่มันนานเท่าไหร่แล้วนะ ที่ข้าทำได้แค่เฝ้ามอง 10 ปี 20 ปี ” ชายชราบ่นอุบอิบ เขามองไปที่โลกด้วยความรู้สึกสับสน หลังจากที่เขาสอดส่องดูโลกใบอื่นอย่างเพลิดเพลินอยู่เกือบ 400 ปี เพื่อจะหาสิ่งที่เห็นแล้วน่าสนใจมาปรับใช้กับโลกของเขา แต่พอหันกลับมาโลกที่เขาดูแลก็เปลี่ยนไปมากจนเขาไม่รู้จะแก้ไขยังไง

“ พวกเอ็งมันขยันสร้างหายนะจริงๆ ข้าแค่ไม่ได้คอยเฝ้ามองไม่กี่ร้อยปีพวกแกก็พัฒนาไปไกลจนข้าตามไม่ทัน ขยายจำนวนจนระบบนิเวศใกล้พังทลาย พลังงานของจิตวิญญาณที่ส่งมาก็ลดลง ” ชายชรายกมือขึ้นมอง มือของเขาเรืองแสงสีทองอ่อนๆ 

“ ถึงจำนวนของพวกเจ้าจะเพิ่มขึ้น แต่จิตวิญญาณที่ส่งมากลับลดลงแบบนี้คงไม่ดีแน่ พลังของข้าในตอนนี้ไม่เหลือพลังพอจะปรับสภาพดาวทั้งดวงได้ ” ชายชราขมวดคิ้วก่อนจะถอนหายใจ

“ การเปลี่ยนแปลงของโลกในตอนที่ข้าไม่ได้เฝ้ามองมันทำให้ข้าไม่รู้จะหาทางแก้ยังไง จะล้างโลกเหมือนตอนพวกกิ้งก่ายักษ์พวกนั้นก็เสียดายถึงมันจะใช้พลังไม่มาก แต่พวกมนุษย์ไม่ได้หามาง่ายๆข้าต้องแอบลักพาตัวมาจากโลกใบอื่นทำเอาพระเจ้าของโลกใบนั้นจิกกัดข้าทุกครั้งที่เจอหน้ากัน แถมยังโดนบทลงโทษจากองค์ประชุมไม่ให้ข้าเข้าไปแทรกแซง(ลักพาตัว)มนุษย์จากโลกใบอื่นอีก หนอยทั้งๆที่คนอื่นก็ทำ ทำไมข้าโดนคนเดียวล่ะ " ชายชรายกสองมือขึ้นเกาหัวของเขา เขาใช้เวลาหลายแสนปีในการสร้างสิ่งมีชีวิตที่รูปร่างเหมือนเหล่าพระเจ้าแบบพวกเขา แต่มันก็ได้แค่ใกล้เคียง เป็นแค่ลิงไร้หาง 

แต่จู่ๆพระเจ้าองค์นึงก็ได้สร้างมนุษย์ได้สำเร็จ มันมีรูปร่างคล้ายพวกเราเหล่าพระเจ้ามากพวกมนุษย์สามารถมอบพลังจิตวิญญาณให้แก่เหล่าพระเจ้าได้ พลังของพระเจ้านั้นสรรสร้างได้ทุกอย่างแต่ยิ่งใช้อายุขัยของพวกเขาก็ยิ่งสั้นลงการที่มีสิ่งมีชีวิตที่เติมพลังและอายุขัยได้ ทำให้การแลกเปลี่ยนมนุษย์กับสายพันธุ์อื่นของเหล่าพระเจ้านั้นได้กลายเป็นหัวข้อสำคัญในการประชุม 

การพัฒนาสายพันธุ์มนุษย์ ได้ทำให้เกิดมนุษย์หลากหลายสายพันธุ์ทั้งขนาดและรูปร่างที่เปลี่ยนไปตามรสนิยมของพระเจ้าแต่ละองค์ หลายสายพันธุ์มีรูปร่างเพี้ยนไปจนแทบจะเรียกว่ามนุษย์ไม่ได้แล้วแต่ก็เพราะสภาพแวดล้อมและความชอบของพระเจ้าที่สร้างโลกนั้นๆ

“ แล้วทำไมไม่สนกิ้งก่ายักษ์ของข้าล่ะ หัวโต แขนเล็กไม่สมส่วนมั่งล่ะ สร้างง่ายมั่งล่ะ ” ชายชราทรุดตัวลง สิ่งมีชีวิตที่เขาสร้างไม่มีใครอยากแลกด้วยเพราะมันเป็นแค่สิ่งมีชีวิตพื้นฐานที่ใครจะสร้างก็ได้ ทำให้เขาต้องลักพาตัวมนุษย์มาหลายหมื่นคนจากดาวหลายร้อยดวง เพื่อผสมพันธุ์กับลิงไร้หางของเขาจนได้มนุษย์สายพันธ์ุใหม่ ถึงขนาดตัวจะเล็กไปหน่อย อ่อนแอและอายุสั้นกว่ามนุษย์ที่พระเจ้าองค์อื่นปรับปรุงสายพันธุ์ แต่จุดเด่นคือขยายพันธ์ุเร็ว ปรับตัวเก่ง เรียนรู้ไวมีความคิดสร้างสรรค์ 

“ แต่มันฉลาดจนกำลังจะตายยกดาวนี่ไง ” ชายชรากุมขมับ ( เขาโดนบทลงโทษจากการลักพาตัวมนุษย์หลายหมื่นคนจากหลายดวงดาว จนโดนเหล่าพระเจ้าหลายร้อยองค์ร้องเรียน ทำให้แลกเปลี่ยนไม่ได้ )

" อืม…มันต้องจะมีโลกสักใบที่มีทางแก้โดยไม่ต้องล้างบางสิ ไหนจะวิธีเพิ่มพลังอีกข้าเหลือพลังไม่มากแล้ว จะไปถามพวกนั้นตรงๆก็คงไม่บอกบทลงโทษของข้ายังเหลืออีกหมื่นกว่าปีพวกนั้นคงไม่กล้าฝ่าฝืนมติที่ห้ามให้การช่วยเหลือใดๆแก่ข้า แต่เจ้าพวกมนุษย์บ้าบนโลกของข้าไม่น่าจะรอได้นานขนาดนั้นได้สูญพันธ์ุก่อนถึงเวลาที่ข้าจะพ้นโทษแน่ๆ ข้าคงต้องแอบจุติเข้าไปรวบรวมข้อมูลเอง ” ชายชราลูบคางก่อนจะยกมือสร้างม่านพลังวงกลมสีทองขึ้นมาเบื้องหน้าของเขา

“ แต่มันต้องมีคนมาทำหน้าที่แทนข้าในระหว่างที่ข้าไปจุติที่ดาวอื่น เพราะถ้าปล่อยเอาไว้โลกใบนี้คงพังทลายในไม่กี่ร้อยปีแน่ๆ ” ชายชราปัดมือกลางอากาศ ภาพในม่านพลังวงกลมก็เปลี่ยนไป จากเด็กหนุ่ม ไป หญิงสาว ไป …

หลายชั่วโมงผ่านไป 

“ ได้แล้ว ข้าเลือกเจ้านี่แหละ ” ชายชราเลือกนักบวชชรารูปหนึ่ง เป็นนักบวชที่เปี่ยมไปด้วยปัญญา ปล่อยวางแล้วไม่มีห่วงใดๆ ไร้กิเลสพร้อมจะละสังขารได้ทุกเมื่อ   

 ชายชราเปลี่ยนชะตาชีวิตของนักบวชชรา จากการละสังขารในวัดที่เงียบสงบ เป็นโดนรถบรรทุกชนที่หน้าวัดตอนกำลังกวาดเศษใบไม้ วิญญาณของนักบวชจะถูกอัญเชิญมายังวิหารเหนือเมฆาแห่งนี้ เพื่อรับพลังบางส่วนในการประคองดูแลโลกไม่ให้พังทลายไปก่อนที่เขาจะกลับมา

หลังจากเปลี่ยนชะตานักบวชเสร็จ ชายชราก็มองไปที่ดวงดาวหลายพันดวงบนท้องฟ้า เขามองหาโลกที่จะไปจุติ 

“ ไอ้หมอนั่นก่อนเลย บังอาจเอาเรื่องของข้าไปร้องเรียนในที่ประชุม เล่นซะข้าไม่สามารถแลกเปลี่ยนกับโลกใบอื่นได้ ลองดูซิโลกของแกมันดีแค่ไหนฟร่ะ ” ชายชราชี้ไปที่ดาวดวงนึงบนฟ้า 

วาบ ประตูแสงโผล่ขึ้นมาที่ด้านหลังของ ชายชรา ก่อนจะมีชายคนนึงเดินออกมาจากประตูแสงนั้น เขามองไปรอบๆ อย่างตาโต ก่อนจะเห็นว่ามีชายชราในชุดขาวยืนหันหลังให้กับเขาอยู่ แต่ก่อนที่เขาจะเอ่ยปากพูดออกมาชายชราก็พูดขึ้นมาก่อน

“ บัดนี้ อายุไขของเจ้าได้หมดลงแล้ว แต่ด้วยที่เจ้าได้ละแล้วซึ่งกิเลส เปี่ยมไปด้วยเมตตา ข้าจึงมอบหมายงานให้เจ้าได้ทำในระหว่างที่ข้า พระเจ้าและผู้สร้างโลกใบนี้ ต้องเดินทางไปทำหน้าที่บางอย่าง ข้าจะมอบพลังบางส่วนแก่เจ้าเพื่อดูแลโลกในตอนที่ข้าไม่อยู่ เมื่อข้ากลับมาข้าจะให้เจ้าได้พบกับความสงบอย่างที่เจ้าต้องการ ” ชายชราไม่ได้หันกลับไปมอง เขาเปล่งออร่าสีทองรอบกายก่อนจะมอบพลังให้แก่ นักบวช?

“ หึ ต้องให้ดูสูงส่งไว้ก่อน เข้าถึงยากจะได้ไม่ถามมาก ” ชายชรายิ้มออกมา ก่อนจะเปลี่ยนร่างเป็นดวงแสงพุ่งไปทางดาวที่เขาได้เลือกเป็นเป้าหมายดวงแรกทันที

หลังจากชายชราจากไปแล้ว ชายที่ออกมาจากประตูก็มีออร่าแสงสีทองเปล่งออกมา ก่อนที่ความสามารถและวิธีการใช้พลังจะหลั่งไหลเข้าสู่สมองของเขา ดวงตาของเขามองเห็นโลกใบนี้เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง 

“ นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ไหนๆก็โดนรถบรรทุกชนแล้วมาเจอกับพระเจ้าทั้งที ไอ้เราก็นึกว่าจะได้ไปต่างโลกพร้อมพลังพิเศษ กลายเป็นผู้กล้า สร้างฮาเร็มหูแมวที่ต่างโลกแล้วซะอีก ไหงกลายเป็นว่าต้องมาเป็นผู้ดูแลโลกแทนล่ะ ” ชายที่โดนอัญเชิญมาบ่นก่อนจะสูดหายใจเข้าลึกๆเพื่อปรับสมดุลความคิด 

อันที่จริงแล้วการเปลี่ยนชะตาชีวิตแม้จะใช้พลังไม่มากแต่ก็ผิดผลาดได้ง่าย มันเหมือนการโปรแกรม NPC ในเกมให้เดินไปโดนรถชนตาย แต่ก็มีโอกาสที่ NPC ตัวอื่นที่ไม่ได้ตั้งโปรแกรมเอาไว้ ดันเข้ามาขวาง เหมือนกับที่ชายคนนี้ไม่ใช่นักบวชชราที่โดนเลือกเอาไว้ เขาเป็นเพียงชายวัยรุ่นติดเกม บ้านิยาย ชอบดูการ์ตูนคนหนึ่งเท่านั้น ความผิดผลาดมันเกิดขึ้นตอนที่ เขากลับจากซื้อขนมและน้ำอัดลมที่ร้านสะดวกซื้อ เพื่อที่เอาไปเป็นเสบียงสำหรับเล่นเกมโต้รุ่งของเขา แต่บังเอิญที่เขาเห็นรถบรรทุกกำลังพุ่งเข้าหานักบวชชราที่กำลังกวาดพื้นอยู่หน้าวัด

จู่ๆตัวเขาก็เกิดต่อมสำนึกดีแตกขึ้นมา เขาเลยตะโกนโหวกเหวงก่อนจะพุ่งเข้าไปหานักบวชชราหวังจะผลักให้หลบรถบรรทุก แต่นักบวชชรากลับโบกมือให้เขาถอยกลับไป เพราะกลัวจะโดนชนตายทั้งคู่ ใบหน้าของนักบวชนิ่งสงบเขาพนมมือก่อนจะยิ้มรับสิ่งที่กำลังจะมาถึง

โครม… ร่างที่โดนชนปลิวกระเด็นไปไกลกว่า 5 เมตรก่อนจะกลิ้นหลุนๆไปอีก 10 เมตร ร่างนั้นกระแทกกับเสาไฟฟ้าอย่างจังก่อนจะนอนแน่นิ่ง

“ อั๊ก ทำไม ” ชายวัยรุ่นนอนเลือดอาบติดกับเสาไฟฟ้า เอ่ยถามขึ้นมาก่อนจะสิ้นใจ 

คนขับรถบรรทุกที่กำลังหลับในพอได้ยินเสียงตะโกนเลยสะดุ้งตื่นก่อนจะหักพวกมาลัยหลบนักบวชได้ทัน แต่จู่ๆเด็กที่ไหนไม่รู้วิ่งมาหยุดยืนที่หน้ารถของเขาทำให้โดนชนเข้าอย่างจัง  

บนวิหารเหนือเมฆา 

ชายหนุ่มที่ตั้งสติได้แล้ว ทำความเข้าใจพลังและความสามารถทีได้รับมา

“ ไหนๆก็ได้พลังมาแล้ว ผมจะดูแลโลกให้ท่านเอง รับรองท่านจะไม่ผิดหวัง ” 

บนโลกที่แสนน่าเบื่อ ข้อจำกัดที่มากมายทำให้เขาทำได้แค่หาความสุขได้จากการเล่นเกม อ่านนิยาย เสพการ์ตูนไปวันๆ แต่ในเมื่อมีพลังที่ได้รับมาเขาก็พร้อมแล้วที่จะเติมเต็มความฝันของเขา

“ การรวบรวมพลังก็ไม่ได้ยากเท่าไหร่ แค่หาจุดศูนย์รวมให้คนมอบพลังให้ และทำให้เกิดเหตุการณ์ที่ต้องหันมาพึ่งพระเจ้าเท่านี้พลังจิตวิญญาณก็จะหลั่งไหลมาแล้ว หรือจะประทับตราเพื่อสูบพลังทุกครั้งที่เอ่ยนามพระเจ้าก็ไม่เลว ” ชายหนุ่มยิ้ม 

“ โอว เยี่ยมพระเจ้าสร้างทางเชื่อมระหว่างโลกเอาไว้เยอะเลยนี่นา คงจะเตรียมเอาไว้ให้ผมสินะครับ ลำพังพลังที่ได้มาก็น้อยนิดทำอะไรไม่ได้มากแต่ถ้าแค่เปิดใช้งานพวกมันอีกครั้งพลังที่ได้มาก็เหลือเฟือเลยล่ะ ”ชายหนุ่มเจอประตูเชื่อมโลกที่ชายชราสร้างเอาไว้เขาใช้มันในการแอบเข้าโลกอื่นเพื่อแบ่งปัน(ขโมย)สิ่งมีชีวิต(มนุษย์และสัตว์)จากโลกอื่น แต่มันถูกปิดผลึกจากมติขององค์ประชุม

“ เหล่าผู้กล้าที่หลับไหลอยู่ในโลกเอ่ย ข้า พระเจ้าแห่งวิหารเหนือเมฆาผู้นี้จะปลุกพลังของพวกเจ้าให้เอง ข้าจะเติมเต็มความฝัน ความตื่นเต้น ทำลายพันธนาการทางร่างกายและความคิดให้พวกเจ้าเอง ” ชายหนุ่มเอ่ยวาจาก่อนจะ ใช้พลังที่ได้รับมาเปลี่ยนชุดของเขาเป็นสูทสีดำมีผ้าคลุมยาว ยกมือปิดหน้าเผยให้เห็นดวงตาหนึ่งข้าง 

“ เปิดใช้งานประตูมิติทั้งหมด ” 

---