ความประทับใจของฉันกับการแข่งตอบปัญหาเกี่ยวกับฝรั่งเศส - ความประทับใจของฉันกับการแข่งตอบปัญหาเกี่ยวกับฝรั่งเศส นิยาย ความประทับใจของฉันกับการแข่งตอบปัญหาเกี่ยวกับฝรั่งเศส : Dek-D.com - Writer

    ความประทับใจของฉันกับการแข่งตอบปัญหาเกี่ยวกับฝรั่งเศส

    วันนี้ วันที่2 ธันวา 53 ไม่คิดเลยว่าจะสนุกขนาดนี้!!

    ผู้เข้าชมรวม

    551

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    5

    ผู้เข้าชมรวม


    551

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  3 ธ.ค. 56 / 19:32 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      วันนี้วันที่ 2 ธันวา 53
      เราไปเเข่งตอบปัญหาเกี่ยวกับประเทศฝรั่งเศสที่โรงเรียนbbbbbbbbมา

      แบบว่าตอนเเรกที่ครูมาเรียกให้ไปเเข่งโปรเเกรมนี้ เราอย่างช๊อคอะ+_=
      อะไรเนี่ย คนที่ไม่เคยเรียนอะไรเกี่ยวกับฝรั่งเศสอย่างเราเนี่ยน้า=O+
      โอย~~~~ข้อยซิอยากเป็นลม

      แถมเรายังไม่เคยสนใจอะไรประเทศนี้มาก่อนเลยในชีวิต!!

      โอย จะบ้าตาย เราเลยปฏิเสธทันที ก็ความรู้เราน่ะ ได้เศษฝรั่งเท่านั้นเเหละ ปกติเราแข่งพวกวิทย์ไง

      แต่ปีนี้ครูอังกฤษดันเร็วรีบควานหาเด็กก่อน
      เราเลยซวย-O-

      คิดดูครูสองคนรุมเค้าใหญ่เลย 2รุม1นี่นา
      เราเลยต้องลงเเข่งอย่างเสียมิได้-_-;

      มีเวลาเตรียมตัวอาทิตย์กว่าๆ บอกตามตรง
      ไม่เห็นจะมีใครมาติวให้ซ้ากคนนนนนนนนนนน
      เเล้วเราจะไปมีปัญญาชนะเรอะ คนนะเว้ย ไม่ใช่เด็กเทพลงมาจุติ จะได้มองข้อสอบทะลุเเบบอับดุลน่ะ

      เราเองก็ไม่ว่างช่วงนี้งานเยอะมากแล้วเราก็เจ็บออดๆแอดๆ
      สรุปคือ สอบไปงั้นๆ จะได้ไม่โดนครูด่า
      แต่ที่เราโคตรเสียดายคือ หลังจากนั้นครูวิทย์ กับครูไทย
      ก็มาชวนเราแข่งที่เดียวกันอีกT^T
      เราเลยต้องบอกปัดทั้งน้ำตา กระซิกๆ เพราะเขาให้ลงเเค่คนละอย่างเท่านั้น ทุกวิชาจะเเข่งเวลาเดียวกันหมด
       
      ทำใจเเล้วว่ะ ไม่ชนะก็ช่าง
      ก็เราไม่เก่ง (ที่จริงคือไม่รู้เรื่องอะไรเลยต่างหาก)นี่หว่า

      เเต่เราโคตรเกรงใจเพื่อนที่เป็นบั้ดดี้เราเลย (แข่งทีม2คน)
      ก็sheดูตั้งใจมากเลยอ่ะ แถมยังน่ารักโคตรๆ

       แล้วเราจะกล้าแพ้ลงเรอะ=_=;;;;
      พอดีเป็นโรคแพ้คนน่ารัก ถูกอ้อนไม่ได้ ใจอ่อนทู้กที ไม่รู้เวรกรรมอะไร 

      คือเพื่อนคนนี้ชื่อพิมพ์ เเต่คนอื่นจะเรียนว่าพิมิโกะ ไม่รู้เพราะอะไร อาจจะเป็นเพราะ เค้าน่ารักมั้ง แต่ทำไมต้องมาคู่กับพิมเนี่ย เรากะจะเเพ้เเล้วไง คือไม่อ่านมันซะเลย แค่ไปแข่งเล่นๆ
      แต่พิมกลับตั้งใจมากถึงครูไม่มาติวให้ก็ยังไปเสิร์ชหา แถมยังถามเราว่าอ่านไปถึงไหนแล้วอีกT^T รู้สึกผิดมากจริงๆ
      สุดท้าย เราเห็นใจไม่อยากจะทำลายความตั้งใจของเพื่อน ก็จริงมั้ยล่ะ ถ้าเราตั้งใจเเต่เพื่อนร่วมทีมมาเป็นตัวถ่วง เราก็คงเสียใจ เสียความรู้สึกน่ะ เราว่างั้นนะ

      วันนั้นกลับบ้านมาก็เลยมาแย่งคอมน้องนั่งหาเกี่ยวกับฝรั่งเศส เว็บวิกิพีเดีย ให้ข้อมูลที่ละเอียดค่อนข้างมาก เรานั่งจำตั้งเเต่ชื่อเพลงชาติ ประธานาธิบดี ชื่อเมืองสำคัญ ประวัติหอ
      ไอเฟล  โจน ออฟ อาร์ค พิพิธภัณฑ์ลูร์ฟ พระราชวังเเวร์ซาย
      รายพระนามกษัตริย์ นักฟุตบอลทีมชาติ คนดัง พระนางมารีอังตัวเเนต(อันนี้ยืมการ์ตูนมาศึกษาจากห้องสมุด) ฯลฯเเล้วก็ทำโจทย์ๆๆๆๆๆๆ ซ้ำไปซ้ำมา ตามเว็บต่างประเทศ เสียวเจอไวรัสเขมือบเครื่องจริงๆ

      แล้ววันสอบก็มาถึง ก่อนไปแข่งเราก็ไปขอพรนักบุญโยเซฟ ให้เราชนะ(แม้จะเป็นไปไม่ได้ร้อก~) สร้างชื่อเสีย(ง)ให้โรงเรียน
      ก่อนวันเเข่งนะครูดันมากดดันเราอีกว่าโรงเรียนเราชนะโปรเเกรมนี้ทุกปี!!  เฮือก-_-; เเล้วถ้าเราแพ้ล่ะ...โดนฝังเเน่ช้านนนนนนนนน

      โรงเรียนก็โคตรงกเลย นักเรียนไปกันเป็นสิบ ให้รถตู้ไปส่งแค่
      2-3คัน อัดกันจนหน้าเเทบจูบคนตรงข้ามอยู่เเล้วเนี่ย !

      และเเล้วก็มาถึงโรงเรียนbbbbbbb อย่างใหญ่อะ   เเบบว่าวันนี้คึกคักมากๆเลย มีของกิน มีคอร์นเสิร์ต ประกวดเต้น เเล้วก็อะไรอีกมากมาย จากนั้นพอเดินเข้าไป พี่ๆสตาฟก็แจกเเผ่นพับโรงเรียน เเล้วก็ใบเข้าร่วมกิจกรรมวันวิชาการให้เป็นแผ่นสีชมพู จากนั้นครูก็บอกเเละนำเราขึ้นไปแข่งที่ห้อง 448 อะไรเนี่ย ทำไมมีคู่เเข่งเเค่ 3 ทีมเองล่ะ !! ห้องอื่นพวกตอบคำถามญี่ปุ่น crossword ไรงี้คนเต็มห้องเลย ครูคุมการเเข่งห้องเรามี2คน อย่างเฮี้ยบอะ ครูบอกว่าฝรั่งเศสค่อนข้างยากทุกปีเลยไม่ค่อยมีคนลงเเข่งกัน จากนั้นก็เเจ้งกติกาดังนี้
      - ข้อสอบเเข่งมี20ข้อ 10ข้อเเรก เป็นช้อย ข้อละคะเเนน 10ข้อหลัง เป็นอัตนัย ข้อละ2คะเเนน สะกดผิดได้1คะเเนน
      -ส่วนเรื่องรางวัลนั้นจะต้องได้คะเเนนผ่านเกณฑ์ที่กำหนด เเละ จะต้องชนะ 1-3 อันดับเเรกด้วย ถึงจะได้เกียรติบัตร ถึงเเม้ว่าจะได้ที่1เเต่ถ้าคะเเนนไม่ผ่านเกณฑ์ที่กำหนดก็จะอดได้เกียรติบัตรเช่นกัน

      ตอนเเรกเขาก็จะจับสลากเลือกคำถามขึ้นมา เราจำคำถามได้ไม่หมดทุกข้อหรอกนะ เเต่จะบอกเท่าที่จำได้ละกัน
      - พระเจ้าองค์สุดท้ายของฝรั่งเศสคือหลุยส์ที่เท่าไหร่
         ตอบ  หลุยส์ที่ 18
      (ข้อนี้เราตอบไปว่าหลุยส์ที่ 17 แอบกระหยิ่มยิ้มย่องนะเนี่ย ว่าข้าอ่านมาดี ต้องถูกชัวร์ๆ ปรากฏว่าผิด โคตรตะลึงเลย)
      -คำว่าคนขับรถในภาษาฝรั่งเศสเรียกว่าอะไร
          ตอบ โชเฟอร์
      (ใครจะไปรู้ฟะ =_=)
      -เพลงชาติของฝรั่งเศสชื่ออะไร
           ตอบ ลามาแซร์เเยส
      (อันนี้เรารู้คำตอบ เเต่เผอิญเราฟังคำถามของอาจารย์ที่ถามมาเป็นภาษาอังกฤษไม่ออก ก็เลยตอบผิดT___T)
      -เปตองเกิดขึ้นในภาคใดของฝรั่งเศส
           ตอบ ภาคใต้
      (ข้อนี้เป็นข้อเขียน โคตรฟลุคอะ เราเดาถูก!!!!
      เลยได้ตั้งสองคะแนน เย้ๆ)
      -เครื่องประหารของฝรั่งเศสที่เอาไว้ตัดคอเรียกว่าอะไร
           ตอบ กิโยติน
      (ง่ายเป็นบ้า ใครตอบไม่ได้นกเอี้ยงคงบินมาเกาะหลังเเล้ว
      เหอๆ)
          นอกนั้นก็จำไม่ค่อยจะได้เเล้วแต่บอกแนวคร่าวๆได้ คือ มันชอบถามเกี่ยวกับจิตรกรของฝรั่งเศส ถามว่าใครเป็นจิตรกรของฝรั่งเศส ใครไม่ใช่  แล้วก็พวกหอไอเฟล พิพิธภัณฑ์ลูฟ ทีมฟุตบอล นักเตะในตำนาน ชื่อหัวหน้าทีม คะเเนนที่ได้ในการเเข่งแมชต่างๆ(ข้อนี้โคตรยากเลยตอนที่เราอ่านติวนะ จำไม่ได้สักกะอัน มันเยอะจนตาลายไปหมด เเนะนำว่าอย่าไปจำเลย ยอมเสียสักคะแนนคงไม่เป็นไรหรอก)
            แต่ที่เด็ดจริงๆคือไอ้ข้อสุดท้ายนี่แหละ!!
      อาจารย์เขาเอารูปเทียรี่ อองรีที่เป็นนักฟุตบอลในชุดไปรเวทมา
      เรากับพิมิโกะมองรูปนั้นอย่างงงวยเป็นที่สุด ใครฟะเนี่ยไม่รู้จัก
      -*-เราเครียดมาก ก็มันข้อสุดท้ายเเล้วอะ! ทีมเจ้าภาพคะเเนนนำลิ่วจนผ่านเกณฑ์ได้เกียรติบัตรชัวร์เเล้ว ส่วนอีกสองโรงเรียนที่มาเเข่งไม่ต้องพูดถึงแพ้ตั้งแต่ 10 ข้อเเรกเเล้ว สงสัยไม่ได้อ่านมามั้งเนี่ย-_-; ก็เลยเหลือแค่ทีมเรากับทีมเจ้าภาพที่ขับเขี้ยวกันอย่างเมามันส์ 
           อาจารย์บอกว่าทีมเราอีกนิดเดียวคะเเนนจะผ่านเกณฑ์เเล้ว มาลุ้นกันว่าข้อสุดท้ายจะตอบถูกมั้ย
           เราตื่นเต้นมากๆแต่ก็รู้สึกเสียใจด้วย เพราะเราไม่รู้จักไอ้ผู้ชายในรูปเลยว่ามันเป็นใคร ซิกๆ โถ่ ถ้าเราตอบข้อนี้ถูกเราก็จะได้รับเกียรติบัตรเเล้ว แค่ข้อเดียวเอง!!!
           ในตอนนั้นเรารู้สึกเสียใจขึ้นมา ทำไมเราไม่ตั้งใจอ่านมาให้มากกว่านี้ เป็นเพราะความคิดที่จะเเข่งเล่นๆเพียงเพราะเป็นวิชาที่ไม่ถนัดเเท้ๆ ถ้าเราขยันกว่านี้คะเเนนคงผ่านตั้งนานเเล้วถึงจะไม่ได้ที่ 1 ก็ไม่เป็นไร...
           พิมิโกะเองก็ไม่รู้ว่าใคร สุดท้ายเราเลยลองเดาไปเลย
      เราให้พิมิโกะตอบลงไปว่า Lerry เเล้วส่งกระดาษคำตอบไปเลย ที่เราตอบว่า Ierry เพราะเราอ่านในเว็บวิกิมา ตอนที่เราอ่านเกี่ยวกับทีมฟุตบอลผ่านๆ เราเผอิญจำคำนี้มาได้ ไม่รู้ว่าชื่อใคร
         พออาจารย์เฉลยว่าเป็นเทียร์รี่ อองรี นักฟุตบอลทีมชาติฝรั่งเศสเราก็ยิ่งลุ้น ว่าอาจารย์จะให้คะเเนนเรามั้ย ปรากฏว่าพออาจารย์อ่านคำตอบของทีมเรา ก็ทำหน้าครุ่นคิด ท่านบอกว่ากลุ่มเราสะกดไม่ถูก เเต่ชื่อใกล้เคียงมาก(เทอรี่ กับ เลอรี่)จะให้คะเเนนเป็นกรณีพิเศษ 1 คะเเนน เเต่ไม่ให้เต็ม 2 คะเเนนเพราะเราสะกดชื่อไม่ถูก! เพราะฉะนั้นคะเเนนของทีมเราผ่านเกณฑ์ ได้เหรียญเงิน เเละเกียรติบัตร! เรากับพิมิโกะดีใจจนแทบกระโดดกอดกัน ไม่คิดว่าเราจะมั่วถูกนะเนี่ย! คะเเนนสุดท้ายช่วยชีวิตไว้จริงๆT_T  
          ระหว่างรอรับเกียรติบัตร เราก็ไปร่วมงานวิชาการของที่นี่ซึ่งสนุกมากกกกกกกกกกกกกกก เรากับกั๊ฟเพื่อนสนิทเราที่เเข่งกันคนละโปรแกรม ไปล่าลายเซ็นตามซุ้มต่างๆอย่างสนุกสนาน พอได้ลายเซ็นครบทุกซุ้มเขาก็ให้เกียรติบัตรเราอีกใบ วันนี้ถือว่าคุ้มค่าสำหรับเรามาก สอยเกียรติบัตรกลับบ้านได้ 2 ใบเลย ที่นี่เขาต้อนรับนักเรียนโรงเรียนอื่นอย่างพวกเราได้อบอุ่นมาก เรากับกั๊ฟได้ของเเถมเยอะเเยะเลย 
          นอกจากนี้อาหารก็อร่อยเเละถูกมากๆ โดยเฉพาะน้ำเเข้งไสร้านนึงอร่อยมากๆเลย ถ้าเรามีโอกาสไปอีกเราต้องไปกินอีกให้ได้ เราได้เจอกับเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอมานานอย่างไอ้บอส เเละยังได้ไปดูการแข่งเต้นด้วย ... วันนี้สนุกมาก ต้องขอบคุณ ครูของเราจริงๆที่ทำให้เราได้มาเรียนรู้ประสบการณ์ที่มีคุณค่าเช่นนี้




      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×