ไม่พร้อมฟัง [18x27] YAOI

ข้อมูลเบื้องต้น

"ผมไม่อยากฟัง"
 "หยุดโทรมาสักที"

  "ผมขอร้องล่ะครับ"


+++++++++++++++++++++++++++++++




อย่าลืมมาร่วมกิจกรรมด้วยกันนะคะทุกคน^ ^





ขอบคุณธีมจาก ^0^/

เนื้อเรื่อง

Shira kuma






เพลง : ยังไม่พร้อมฟัง

ศิลปิน : น้ำชา

ผู้แต่ง : Ray_Sama

คู่ : 18x27

‘RRRRRRRRRRRRRR’

-พอที หยุดโทรสักทีเถอะ ขอร้อง...........-

สึนะคิดในใจพร้อมกับน้ำตาที่ไหลริน

“ผมยังไม่พร้อม ฮึก ๆ”

.

.

.

ความจริงก็รู้มาแล้วช่วงหนึ่ง 
เมื่อวันที่หวานที่ซึ้งเริ่มแห้งไป 
ฉันรู้สึกว่าเธอ ค่อยค่อยทำตัวเหินห่าง 
สบตาไม่เห็นแม้สักอย่าง ที่แปลว่าเหลือเยื่อใย 
.

.

.

ก็อกๆๆ

“สึนะโยชิคุงครับอยู่ไหม ผมเองมุคุโร่”

“ครับ เชิญครับ”

เมื่อเปิดประตูให้คนที่มาเยือนแล้วสึนะกับมุคุโร่ก็ไปนั่งที่โต๊ะ มุคุโร่มองหน้าสึนะสกพักก่อนจะพูด

“คุณผอมมากเกินไปแล้วนะครับ อยู่อย่างนี้ไม่ดีเลยนะ”มุคุโร่พูดกับร่างเล็กตรงข้ามด้วยความเป็นห่วง

“เขาหายไปเลย เอาแต่โทรมาอย่างเดียว”ร่างบางตอบอย่างเลื้อนลอย

“เฮ้อ ไม่เห็นต้องเครียดก้ได้นี่ครับเขาอาจะ.....ไม่ได้....”มุคุโร่จะพูดแต่ก็ไม่กล้าพอเพราะตัวเองรู้ดีว่าทั้งสองคนนั้นดูห่างเหินกันมากผิดปกติ

‘RRRRRRRRRRRRR’

เมื่อโทรศัพท์ดังขึ้นร่างบางที่นั่งอยู่ก้สะดุ้งสุดตัวจองมองไปที่หน้าจอ

‘ฮิบาริ เคียวยะ’

ร่างบางนั้นก็ตัวสั่นเอามือกุมหัวอย่างไม่อยากรับรู้อะไร

.

.

.

ยังไงวันนั้นมันคงต้องมา ในอีกไม่ช้าเธอคงพูดว่าไป 
ฉันระแวงทุกที หวั่นไหวทั้งทั้งที่รู้ตัว 
เธอโทรมาหาก็กลัว ตัดใจไม่รับไม่สนใจ 

.

.

.

“สึนะโยชิคุง”มุคุโร่มองแล้วก็อดสงสารร่างเล็กไม่ได้

“ไม่เอานะ หยุดโทรมาหาผมสักที ฮึกๆ”

“ไม่เอา ผมกลัวมุคุโร่คุงทำยังไงดี”

สึนะร้องไห้หนักอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนมุคุโร่เห็นอย่างนั้นก็ทนไม่ไหว เลยกอดร่างที่สั่นเทาของเพื่อนแน่น

“เขาต้องพูดคำนั้นแน่ๆ ฮึก”

.

.

.

ยังไม่พร้อมที่จะฟัง ไม่รับสายไม่อยากฟัง 
วันนี้ฉันยัง เข้มแข็งไม่พอได้ยินเธอลา 
เบอร์เธอที่โชว์อยู่ นั่งดูด้วยน้ำตา 
รับรู้ว่าใกล้แล้วสินะ จะไม่มีเธอ 
.

.

.

กลัว

.

ไม่อยากฟัง

.

ไม่อยากรับรู้

.

ไม่อยากฟัง

.

ไม่พร้อม

.

.

.

แค่อยากจะยื้อให้นานเท่านาน 
เผื่ออาจมีวันที่เธอนั้นคิดใหม่ 
หรือว่าให้ถึงวัน ที่ใจของฉันพร้อมจะทน 
อยู่โดยไม่มีแล้วคน หนึ่งคนที่รักเขาล้นใจ 

.

.

.

“ไม่เป็นไรนะครับ ไม่เป็นไร”

มุคุโร่ลูบหัวสึนะแผ่วเบา

“ฮึกๆๆ ผมแค่ยังไม่อยากได้ยินคำๆนั้น”

“ครับๆ ผมเข้าใจ”

.

.

.

ยังไม่พร้อมที่จะฟัง ไม่รับสายไม่อยากฟัง 
วันนี้ฉันยัง เข้มแข็งไม่พอได้ยินเธอลา 
เบอร์เธอที่โชว์อยู่ นั่งดูด้วยน้ำตา 
รับรู้ว่าใกล้แล้วสินะ จะไม่มีเธอ 

.

.

.

หลายวันต่อมา

.

.

.

‘RRRRRRRRRRRRRRR’

-ต้องรับแล้วสินะ............-

“ไม่เป็นไรหรอก สึนะโยชิ”

‘ปิ๊บ’

“สวัสดีครับ คุณฮิบาริ”

[ไง ฉันโทรมาแค่จะบอกว่า]

.

.

.

ยังไม่พร้อมที่จะฟัง ไม่รับสายไม่อยากฟัง 
วันนี้ฉันยัง เข้มแข็งไม่พอได้ยินเธอลา 
เบอร์เธอที่โชว์อยู่ นั่งดูด้วยน้ำตา 
รับรู้ว่าใกล้แล้วสินะ จะไม่มีเธอ 
.

.

.

“ครับ ผมฟังอยู่ครับ”

สึนะบังคับให้เสียงตัวเองไม่สั่น

[เราเลิกกันเถอะนะ]

“....................”

[ฉันขอโทษจริงๆ]

“อะ ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าใจ ขอให้มีความสุขนะครับ”

[อืม]

“ฮึกๆๆฮือ~มันจบแล้ว”

.

.

.

ไม่เชื่อต้องเชื่อแล้วสินะ ว่าจบจริงจริง

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++=

ทำมีแต่ดราม่าละฟร้า~TAT ไม่เข้าใจตัวเองคะ
เดี๋ยวครั้งหน้าจะไม่ดราม่าแล้วนะคร้าบ~^ ^/