คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทที่1
บทที่1
“ห๊ะ!! อะไรน่ะพ่อ ไม่ได้น่ะ ยังไงฉันก็ไม่รับงานนี้เด็ดขาด พ่อ!!!!”
“ถ้าแกไม่ทำเรื่องที่จะไปฮาวายก็ไม่ต้องมาพูดกัน” ผู้เป็นพ่อทำหน้าตาจริงจังขึ้นมา
“แต่พ่อก็รู้ว่ายูลไม่อยากแม้แต่จะเห็นหน้าเค้าแล้วพ่อจะให้ยูลทำงานนี้ได้ยังไง”
“ก็เพราะไม่มีใครทำงานนี้ได้น่ะซิ พ่อรู้ว่าแกต้องทำได้”
จบบทสนทนาพ่อลูกไปหลายชั่วโมงแต่ผู้เป็นลูกยังนั่งคิดเรื่องนี้ไม่ตก
“เฮ้ออออ เค้าจะจำฉันได้หรือป่าวน่ะ”
“เฮ้ออออ ฉันจะทำได้หรอ”
มีแต่ความคิดเกิดขึ้นมากมายในหัวยูริ คิดถึงแต่เรื่องอดีตต่างๆนานาที่เป็นบทเรียน งานที่เค้า
รับปากกับผู้เป็นพ่อไปแล้วว่าจะทำครั้งนี้จะกลายเป็นการทำร้ายหัวใจตัวเองอีกครั้งหรือป่าว
ตุบ!!!!
“เห้ย เจ็บน่ะเว้ย” ยูริโวยวายขึ้นมาเมื่อมีคนเดินมาตบหัวเค้าจากด้านหลัง
“คิดไรอยู่ว่ะ ฉันเห็นแกนั่งถอนหายใจแบบนี้มาจะชั่วโมงแล้วน่ะ”
“ซูยองแกคิดว่างานนี้ฉันจะทำได้ไหมว่ะ”
“เรื่องที่พ่อแกให้แกปลอมตัวไปเป็นเมเนจเจอร์เจสสิก้าเพื่อแอบถ่ายรูปน่ะหรอ ฉันว่าหน้าสนุก
ออกได้อยู่ใกล้ๆนางฟ้าเกาหลีถ้าแกไม่ทำฉันทำเอง” ซูยองพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริง
“เฮ้อออออ แกไม่เข้าใจหรอก เฮ้ออออออ”
“เอ่อ แล้วทำไมต้องแอบถ่ายว่ะในเมื่อบริษัทเแค่อยากทำโฟโต้บุ๊คก็เรียกมาถ่ายเองก็จบ”
“แกเป็นเอฟซีภาษาอะไรไม่รู้หรอว่านางเรื่องมากแค่ไหน เจ้าหญิงรูปงามที่ชอบใส่แว่นตาดำไม่
ว่าจะถ่ายMVถ่ายโฆษณาหรือแม้แต่จะออกไปกินอาหารตอนกลางคืนนางก็จะใส่แว่นตาดำ
ตลอดเวลาเพราะฉะนั้นทางบริษัทเลยอยากได้ภาพที่นางถอดแว่นหรือภาพที่เอ็กซ์คลูซีฟแต่พอ
บอกว่าจะถ่ายทำโฟโต้บุ๊คเพื่อเป็นแพ็คเกจคู่กับอัลบัมที่กำลังจะคัมแบ็ค นางกับไม่ให้ถ่ายซะงั้น
เหลือเวลาอีกแค่4เดือนเองฉันจะทำได้หรอว่ะ”
“เอ่อ ก็จริงน่ะฉันเคยเจอเธอที่งานอีเว้นนางก็ใส่แว่นตลอด” ซูยองพูดไปพร้อมกับหยิบขนมเข้า
ปาก
“เฮ้อออออ ฉันไม่อยากทำเลยว่ะกลัวว่าเธอจะจำฉันได้”
“แต่เรื่องสมัยนั้นมันก็นานมาแล้วน่ะถ้าแกไม่ได้สำคัญอะไรมากมายกับเค้า เค้าก็คงจำแกไม่ได้
หรอก”
“นั้นสิน่ะ ฉันไม่ได้สำคัญอะไร”
“โอ้ยยยยย เลิกคิดมากได้แล้วเอานี้” ซูยองเปิดเบียร์กระป๋องและยัดใส่มือยูริทันที
“ไม่เอาอ่ะ แกกินเหอะฉันจะไปนอนแล้ว” ยูริลุกขึ้นแล้วเดินเข้าห้องนอนของตนเอง
“ท่าทางจะอาการหนักน่ะ กินเองก็ได้” ซูยองยกเบียร์ขึ้นดื่มอย่างมีความสุข
ความคิดเห็น