สาวเซี่ยงไฮ้ดวงใจเจ้าพ่อ

_________________________

"เชื่อผมสิ  นิ้วก้อยของเราสองคนน่ะถูกผูกเข้ากันด้วยด้ายสีแดง"

แดเนียล  หยาง

เจ้าพ่อผู้ทรงอิทธิพลแห่งเกาะมาเก๊า หัวหน้าแก๊ง Black Dragon 

เจ้าของธุรกิจสีเทาขนาดใหญ่ ดุดัน เอาจริงเอาจังกับทุกเรื่อง

กลับมาตกหลุมรักผู้หญิงเพียงแค่ได้เห็นรูปถ่าย แผนการลักพาตัวจึงเกิดขึ้น!

เมลินดา  ลี

บัณฑิตสาวดีกรีเกียรตินิยมจากมหาวิทยาลัยในเครือ ไอวี่ ลีก

เดินทางกลับไปเยี่ยมญาติในเซี่ยงไฮ้ แต่สุดท้ายกลับมาโผล่ที่มาเก๊า

จากชีวิตที่เคยสงบ กลับต้องมาอยู่ในดงมาเฟียที่ฉากหน้าขาวสะอาด

แต่เบื้องลึกเบื้องหลังมืดดำได้อย่างน่าเหลือเชื่อ!

_________

“นี่คุณ  โกวหลินติงบอกว่าฉันเป็นคู่หมั้นคุณ  ฉันไปหมั้นกับคุณตอนไหน” 

“จำไม่ได้เหมือนกัน  ตั้งแต่พี่คุณแพ้พนันล่ะมั้ง”  แดเนียลตอบกลับแต่ยังไม่ละสายตาจากหน้าจอคอมพิวเตอร์

“อ้อ  ที่แท้ก็เป็นแค่ตำแหน่งบังหน้าเพื่อให้มันฟังแล้วดูดีเท่านั้นเอง  พ่อสุภาพบุรุษซาตาน!”  คำสุดท้ายเธอกระแทกเสียงเป็นภาษาไทยอีกตามเคย

   แดเนียลยอมละสายตามามองหน้าหวาน

               “เอาอีกแล้วนะ  จะคุยกันดีๆสักวันไม่ได้เลยจริงๆใช่ไหม”

                “แล้วที่ฉันพูดไม่ดีตรงไหน  ความจริงล้วนๆ”  อดไม่ได้ที่จะกระแหนะกระแหนในใจ  ‘ทำอย่างกับฟังรู้เรื่อง’

                “พูดแบบนี้กำลังน้อยใจล่ะสิ”

                “น้อยใจ  น้อยใจอะไร”  เมลินดาถามกลับคิ้วขมวด

                “ไม่รู้สิ  นึกว่าน้อยใจที่ไม่ได้เป็นคู่หมั้นฉัน”

                “ไร้สาระ”

                ชายหนุ่มหัวเราะถูกใจ  ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วพาร่างบางที่ออกอาการขัดขืนทันทีที่เขาสัมผัสไปนั่งที่โซฟาหนังตัวโต

                “ถามขึ้นมาก็ดี  จะได้อธิบายให้เข้าใจแล้วเลิกทำหน้าบึ้งใส่กันเสียที”

                “ฟังอยู่  ว่ามาสิ  ไม่เคยเห็นความงามที่ผสมผสานกันอย่างลงตัวของตะวันตกและตะวันออกหรือไง  มองอยู่ได้!”  เธอแหวอย่างหงุดหงิดเมื่อเขาเอาแต่จ้องหน้า  ไม่ยอมพูดออกมาเสียที

                “คุณคือแฟนผม  เราหมั้นกันแล้ว”

                เมลินดาชะงักไปเล็กน้อย  มองหน้าเขาด้วยแววตาฉงน

                “บ้าบอ  ใครคือแฟนคุณ  อย่ามามั่วนะ”

                “ก็คุณไง  ไม่ได้มั่วด้วย”

                “โดนยิงที่แขนแล้วกระทบกระเทือนไปถึงสมองเลยหรือไง  อาการหนักแล้วนะ  เคยไปพบจิตแพทย์บ้างไหม”

                แดเนียลหัวเราะลั่นอีกครั้ง  ผู้หญิงคนนี้วาจาเผ็ดร้อนแตกต่างกับใบหน้าที่อ่อนหวานอย่างสิ้นเชิง

                “เอาล่ะ  ฉันจะทวนให้ใหม่  พี่ชายฉันขายฉันให้คุณ  แล้วคุณก็จับฉันมาใช้หนี้  ซึ่งตอนนี้ฉันกำลังต่อรองว่าจะจ่ายเงินคืนให้  แต่ก็ยังไม่สำเร็จ  ฉันก็เลยต้องมาเป็นนางบำเรอปากเสียให้เจ้าพ่อผู้ยิ่งใหญ่ไปพลางๆ”

                “รู้ตัวด้วยว่าปากเสีย” 

                “รู้สิ  มีแต่คนชมฉันเรื่องนี้”  เธอยักไหล่ไม่สนใจ  วกกลับมาพูดเรื่องเดิมต่อ  “แต่ที่ถามเรื่องคู่หมั้นเพราะฉันคิดว่ามันไม่ควร  เอาผู้หญิงขัดดอกมาประกาศว่าเป็นคู่หมั้นมันดูไม่ดีเลย  แย่มากๆ”

_________

กดติดตามเพจ พูดคุย+อัพเดทข่าวสาร 

จิ้มที่ภาพเลยค่ะ 

เพจ : รามลีลา / Rammaleela

ฝากติดตามกันด้วยนะคะ

นวนิยายเรื่องนี้เป็นสิทธิ์ของรามลีลาแต่เพียงผู้เดียว

ห้ามคัดลอก  เผยแพร่  หรือนำไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร  

...ขอบคุณค่ะ