ยัยปากแข็งกะนายจอมโมโห

เนื้อเรื่อง

“นี่ เธอจะเอายังไงกับนายไบด์ห๊ะ ใกล้จะปัจฉิมแล้วไม่ใช่หรอ”เสียงของนันถามขึ้น

“ก็ไม่เอายังไงนี่ ต่างคนต่างอยู่” เกดตอบกลับ

“เธอจะบ้ารึไง เธอน่ะชอบนายไบด์เป็นปีแล้วไม่ใช่หรอ ถ้าไม่บอกตอนนี้จะให้ไปบอกที่ไหนห๊ะ ฉันน่ะอึดอัดแทนเธอจริงๆๆ”นันตวาดกลับ

“ก็จะให้ฉันทำยังไงล่ะ นายนั่นมีเจ้าของเป็นตัวเป็นตนแล้วนี่ จะให้ฉันเดินไปบอกรักรึไง ไม่เอาหรอก” เกดแก้ตัว

“แล้วจะเอายังไงล่ะ หรือว่าจะเก็บไว้อย่างนี้ตลอดไปน่ะหรอ ไม่อึดอัดบ้างรึไง แต่ฉันว่าไอนี่คงจะช่วยเธอได้นิดหน่อยนะ” นันพูดจบก็ยื่นกระดาษที่สภาพเน่าเต็มทีให้

เกดคลี่กระดาษออก “นี่! มันเบอร์โทรนี่”

“ก็ใช่น่ะสิ เห็นเป็นเลขหวยรึไง ฉันอุตส่าห์ไปหามาแทบตาย รู้มั้ยมันเหนื่อยขนาดไหนกว่าจะได้มันมา ส่วนที่เหลือก็อยู่ที่ตัวเธอแล้วแหละว่าจะเอายังไง ฉันกลับบ้านแล้วดีกว่า” พูดจบนันก็วิ่งหนีไปทิ้งให้เกดอยู่กับกระดาษเน่าๆๆ

ที่บ้าน

“เราจะทำยังไงดีนะ จะบอกหรือไม่บอกดี” เกดคิดในใจ

“ถ้าคุณมีปัญหาเรื่องความรัก โทรมาหาเทพธิดาพยากรณ์สิค่ะ ตามเบอร์โทรข้างล่างนี้เลยค่ะ”เสียงโทรทัศน์ดังขึ้น

“คิดออกแล้ว”ไอเดียอันบันเจิดดันผุดขึ้นมาในสมอง เกดหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา

“เอาล่ะ” เกดนั่งพิมพ์ข้อความในโทรศัพท์มือถือ

            “บริการดูดวงฟรี ไม่ว่าจะเรื่องการงาน สุขภาพ อนาคต หรือเรื่องความรัก เพียงคุณส่งปัญหามาหาเราภายใน 15 นาทีพร้อมทั้งดูดวงความรักแถมให้พิเศษ”เอาล่ะฉันหยิบกระดาษเน่าๆๆๆขึ้นมาแล้วพิมพ์เบอร์โทรที่นันเอามาให้ส่งออกไป

“นี่เป็นไงบ้างยัยเกด ตกลงโทรไปรึยัง” นันถาม

“ยัง” เกดตอบ

“เซ็งจริงเลย” นันถอนหายใจออกมา

“ตื้ด ตื๊ด .......”เสียงข้อความในโทรศัพท์มือถือดัง

“ใครส่งข้อความมาตอนนี้ห๊ะ กำลังเรียนอยู่”เกดหยิบมือถือขึ้นกดดูข้อความใหม่

        “ ผมมีปัญหาเรื่องความรักครับ คือผมดันไปชอบผู้หญิงคนนึง แต่ผมมีแฟนแล้วครับ อยากรู้ว่าผมควรเลือกใครดีครับ” มีข้อความจากใครคนบางคน ใครบางคนนั้นคือนายไบด์

“ ตายแล้ว ฉันจะทำยังไงดีเนี่ย นายบ้านี่ดันไปชอบผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้” เกดพูดออกมาเสียงดัง

“ นี่ณัฏฐา เบา ๆ หน่อยสิ ไม่เห็นรึไงว่าเพื่อนๆ ๆ กำลังเรียนหนังสืออยู่น่ะ”เสียงคุณครูดังขึ้นเมื่อฉันบ่นเสียงดังเหมือนคนบ้า

“เธอเป็นอะไรของเธอน่ะ อยู่ๆ ๆ ก็พูดคนเดียวเหมือนคนบ้า”เสียงกระซิบจากเพื่อนที่นั่งข้างๆๆเกด

“เป็นคนน่ะสิถามได้” เกดตอบกลับไป รอหมดคาบนี้ก่อนฉันจะทำนายความรักของนายให้

            “คุณต้องคิดว่าแต่ละคนที่คุณว่ามานั้น คุณคิดว่าใครสำคัญในชีวิตคุณมากกว่ากัน แต่อย่าพึ่งเลือกนะคุณต้องรอดูแต่ละคนไปเรื่อย ๆ ๆ”

                                                                                                จากเทพธิดาพยากรณ์

“ทำอะไรน่ะ”เสียงทักของนันทำให้เกดสะดุ้ง

“ปะปะป่าว ไม่มีอะไรสักหน่อยฉันแค่อยากเล่นเกมส์ในมือถือน่ะ” เกดแก้ตัวแบบน้ำขุ่นๆๆ

“แล้วไป  นึกว่าส่งข้อความหากิ๊ก” นันทำหน้าเจ้าเล่ห์

“กิ๊ก กั๊ก อะไรของแก ฉันไม่มีหรอก” เกดตอบ

“ไปส่งฉันเข้าห้องน้ำ หน่อยดิ นะนะนะน้าน้าน้าน้า” เสียงอ้อนของนัน

“ถ้าฉันไม่ไปส่ง ใครจะไปส่งเล่า” เกดตอบกลับ แล้วนันเพื่อนรักของเกดก็ลากฉันจากเก้าอี้

“ฉันว่าฉันวิ่งไปก่อนดีกว่าเดี๋ยวเธอค่อยเดินไปหา ไม่ไหวแล้วววววว” นันพูด

“โอเค” ฉันเดินมองตามนัน ที่วิ่งไปเข้าห้องน้ำอย่างรีบร้อน เอ๊ะ! ลูกกลมๆๆที่ลอยอยู่บนอากาศ มันเหมือนกำลังลอยมาหาที่หน้าของเกดอย่างรวดเร็ว

“ตุ๊บ!!!!!” เหมือนมีอะไรฟาดกับหน้าอย่างแรง

“ใครเตะมาวะ เจ็บนะเฟ้ย”เกดเจ็บจนลืมตัวพูดคำหยาบออกมา

“เป็นอะไรรึป่าวครับ” ชายร่างสูงเดินเข้ามาหา

“ก็เจ็บน่ะสิ ถามได้หน้าฉันฮืออออออออ” เกดตวาดกลับ

“ผมขอโทษครับ พอดีผมจะเตะไปให้เพื่อนแต่เธอดันเดินลัดสนามได้ก็เลย”ชายร่างสูงแก้ตัว

“ก็สนามมีไว้ให้เดินไม่ใช่หรอ นายนั่นแหละจะเตะอะไรดูซะบ้างสิ” เกดตอบ

“ก็เธออยากเดินลัดสนามทำไมล่ะ” ชายร่างสูงเริ่มโกรธ

“นายพูดอย่างนี้จะไม่ยอมรับผิดงั้นหรอ”เกดเริ่มเอามือที่กุมหน้าตัวเองออกเพื่อขอดูหน้าคนที่ยืนด่า

“นายอีกแล้วหรอ” เกดพูดด้วยความตกใจ เมื่อรู้ว่าชายร่างสูงที่ด่าเกดเมื่อกี้คือ นายไบด์

“อะไรของเธอ พูดยังกับรู้จักฉันยังงั้นน่ะ” นายไบด์สงสัย

“ป่าว ไม่มีอะไร ตกลงนายจะไม่รับผิดใช่มั้ย” อีตาบ้าเอ้ยยอมรับผิดแค่นี้ก็ทำไม่ได้

“ก็ฉันไม่ได้ผิดนี่” นายไบด์เริ่มโมโห

“มีอะไรกันหรอ” เสียงของนันดังขึ้น

“นายคือคนที่ อุ๊บ” นันเกือบทำให้เกดต้องเปิดเผยความลับ ดีนะที่เกดปิดปากไว้ทัน

“ไม่มีอะไรหรอก เธอช่วยพาฉันไปห้องพยาบาลหน่อยสิ” เกดขยิบตาให้นัน

“อ๋อ งั้นฉันพาเพื่อนฉันไปห้องพยาบาลก่อนนะ” นันรีบพยุงตัวฉันขึ้น ทิ้งให้นายไบด์มองตามแบบสงสัย

“นี่เกือบไปแล้ว ความลับของฉันเกือบออกไปแล้ว” เกดพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง

“เธอเนี่ย อยากรู้จังเธอไม่อึดอัดบ้างรึไงเก็บคนเดียวมาเป็นปีอย่างนี้” นันพูด

“อย่าพึ่งพูดมากเลย รีบพาฉันไปห้องพยาบาลเถอะ ฉันเจ็บจะแย่อยู่แล้ว” เกดพูด

“ได้เลย” นันตอบ

            เกดนอนอยู่ห้องพยาบาลสัก 1 ชั่วโมงเพราะจู่ๆๆก็มึนๆๆ คุณครูเลยต้องบังคับให้นอนห้องพยาบาล

“ตื้ด ตื้ด ตื้ด ตื้อ” เสียงข้อความดังขึ้นจากโทรศัพท์มือถือของเกด

“อะไรอีกแล้ว” เกดเปิดดูข้อความ

            “คุณเทพธิดาพยากรณ์ครับ คือผมอยากรู้ว่าดวงความรักวันนี้จะเป็นไงครับเพราะคนที่ผมชอบเค้าเกลียดผมซะแล้วครับ ผมควรทำยังไงดีครับ”

“ทำยังไงหรอ ก็ไปบอกเค้าสิว่าขอโทษน่ะ ทำตัวเป็นคุณชายอยู่ได้” เกดพึมพัมอยู่กับตัวเอง

“เป็นอะไรรึป่าว ณัฏฐาหรือว่าเธอความจำเสื่อม” คุณครูน่าสวยพูดขึ้น

“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ พอดีละเมอน่ะค่ะ”เกดตอบกลับไป

            “คุณควรที่จะขอโทษเค้าเพราะคุณทำผิด ส่วนดวงความรักวันนี้ อาจจะมีปากเสียงกับใครคนใดคนหนึ่ง จนกระทั่งเค้าคนนั้นเจ็บตัวเพราะคุณ”

                                                                                    จากเทพธิดาพยากรณ์

“ก๊อก ก๊อก ขออนุญาติเข้าห้องครับ”เสียงของเด็กผู้ชายดังขึ้น

“คือผมอยากทราบว่า เมื่อ 1 ชั่วโมงที่ผ่านมา มีพี่ผู้หญิงที่โดนฟุตบอลเตะใส่หน้ามาที่ห้องพยาบาลรึป่าวครับ” เด็กผู้ชายถามเสียงที่พึ่งแตกหนุ่ม

“มีจ๊ะ มีธุระอะไรรึป่าวจ๊ะ”คุณครูน่าสวยถาม

“คือ มีพี่ผู้ชายคนนั้นเค้าฝากไอนี้มาให้ครับ คุณครูช่วยเอาไอนี่ฝากให้พี่เค้าด้วยนะครับ” เด็กผู้ชายยื่นของเสียงตุกตั๊กเหมือนเป็นแก้วให้คุณครูน่าสวย

“เอ้า! ณัฏฐาตื่นแล้วหรอจ๊ะ เมื่อกี้มีคนฝากของมาให้จ๊ะ เอ้านี้” คุณครูน่าสวยยื่นถุง

“ขอบคุณค่ะ”เกดรีบเปิดถุงดูทันที อะไรน่ะขวดน้ำส้มหรอแล้วก็มีการ์ดอยู่ข้างๆ ๆขวด

เกดหยิบการ์ดนั้นออกมาอ่าน

            “ยังไงก็ขอโทษด้วย ที่ฉันเตะฟุตบอลโดนหน้าเธอคงจะไม่เป็นอะไรมากหรอกน่ะเห็นหน้าเธอไม่ค่อยเป็นอะไรง่ายๆๆซะด้วย น้ำส้มนี่ดื่มซะจะได้หายไวๆๆ ฉันอุตส่าห์แอบไปซื้อข้างนอกรับรองว่าท้องเธอไม่เสียหรอก”   

                                                                                                            จาก ไบด์

“นายหาว่าฉันหน้าหนารึไงห่ะ” เกดพูดด้วยออมยิ้มไปด้วย

“น้ำส้มนี้จะกินได้รึป่าวเนี่ย” เกดเปิดฝาออกแล้วค่อยดื่มไปด้วยยิ้มไปด้วย

“หายแล้วหรอถึงได้ยืนยิ้มหน้าบานซะขนาดนี้น่ะ” เสียงของนันทำให้เกดสำลักน้ำส้มทันที

“ไม่มีอะไรนี่ ฉันก็แค่อารมณ์ดีเฉยๆๆ”เกดเช็ดปากแล้วตอบกลับไป

“ฉันว่ามันต้องมีอะไรมากกว่านั้นนะ” นันรีบคว้าการ์ดในมือของเกดไปอ่าน

“ฉันว่าเธอมีหวังอยู่นะ จะบอกอะไรก็รีบบอกไปได้แล้ว” นันเงยหน้าขึ้นพูดกับฉัน

“ถ้านายนั่นไม่มีแฟนนะ ฉันพูดตรงๆๆไม่ค่อยชอบยัยไฮโซทิพย์นั่นเลย ดูเหมือนว่าหล่อนเองชอบคิดว่าตัวเองมีดีเหนือคนอื่นเค้าทุกอย่าง” เกดพูดด้วยความโมโห

“นั่นสิ อุปสักของเธอมีมาก สงสัยว่าชาติที่แล้วเธอไปแย่งแฟนคนอื่น แต่ฉันว่านะที่เธอไม่ชอบขี้หน้ายัยทิพย์ไฮโซเพราะเธอหึงนายไบด์นั่นมากกว่าล่ะสิ” นันพูด

“ใครว่าฉันหึง ไม่ได้หึงสักหน่อยก็ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ค่อยชอบขี้หน้ายัยทิพย์ไฮโซ”เกดแก้ตัว

“นั่นไงยัยทิพย์ไฮโซกับเพื่อนๆๆของหล่อนน่ะกำลังเดินมาทางนี้ ฉันว่าเราไปที่อื่นดีกว่าฉันไม่ค่อยชอบขี้หน้าลูกน้องสองคนของยัยไฮโซนั่นเลย” นันพูดจบก็พาเกดไปนั่งคุยที่อื่น

“ลูกน้องยัยทิพย์ไฮโซ อ๋อที่ชอบประจบประแจงยัยทิพย์น่ะหรอรู้สึกว่าจะชื่อ โบ กับ เตเต้ ถ้าจำไม่ผิดนะ แล้วหล่อนสองคนนี้หลงตัวเองสุดยอดเลยนี่” เกดกระซิบข้างหูของนัน

“ชื่อ โบ  โบราณน่ะสิไม่ว่าดูหน้าหล่อนสิ” นันกระซิบกลับ

งานอดิเรกของเกดและนันคือถ้าไม่กินก็นั่งนินทาคนที่เราทั้งสองไม่ค่อยชอบขี้หน้า

“นั่นไงสุดที่รักเธอกำลังเดินมานู้นน่ะ” นันชี้ให้ดูนายไบด์

“ไงค่ะไบด์ เรียนหนักรึป่าวค่ะ หน้าเครียดจัง เดี๋ยวทิพย์พาไปกินไอศครีมนะ” เสียงของยัยไฮโซทิพย์ดังขึ้น แล้วเดินควงแขนนายไบด์อย่างไม่อายคน

“ไม่เป็นไรหรอกครับ เดี๋ยวผมจะเลี้ยงเอง”นายไบด์ตอบกลับ

“ให้เราสองคนไปด้วยนะค่ะ” เสียงคนรับใช้สองคนของยัยทิพย์ไฮโซดังขึ้น

“พวกแกไม่ต้องไปกันหรอก อยู่นี่แหละ เพราะฉันกับไบด์อยากไปคุยกันตามภาษาคนรักกัน”ยัยทิพย์ไฮโซพูด

“ไปกันเถอะค่ะไบด์ ทิพย์หิวจะแย่อยู่แล้ว” ยัยทิพย์ไฮโซเดินควงแขนนายไบด์

“ฉันว่าเราไปกินไอศครีมกันดีมั้ยนันเดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง”เกดชวนนันเพราะหมั่นไส้ยัยทิพย์ไฮโซ

“มีเหตุผลอื่นบ้างมั้ย ที่จะไปเนี่ยฉันรู้นะว่าเธอจะไปทำไม” นันพูด

“เกลียดจริงเลยคนรู้ทันเนี่ย ไปกันเถอะ” เกดลากนันไปร้านไอศครีมทันที

“นี่น้องครับ มาทางนี้หน่อยครับ”นายไบด์ทำตัวเป็นสุภาพบุรุษ

“รับอะไรดีครับ” พนักงานชายหน้าตาดีพูด

“เอาไอศครีมรสวานิลา ลาดช็อกโกแลตครับ แล้วทิพย์ล่ะอยากกินรสไหน”นายไบด์พูด

“เอารสสตอเบอรรี่ค่ะ” ยัยทิพย์ไฮโซพูดขึ้น

“ฉันรู้แล้วทำไมยัยทิพย์ไฮโซถึงได้อยากกินรสสตอเบอรี่ ดูนิสัยของหล่อนสิ”นันพูด

“ฉันว่าเรามาถึงร้านไอศครีมไม่คิดจะสั่งอะไรกินหน่อยหรอ” เกดพูด

“พี่ค่ะ มารับorderหน่อยค่ะ”นันกวักมือเรียกพนักงานหน้าตาดี

“ครับจะรับอะไรดีครับ จะเอาหัวใจของพี่หรือว่าอยากทั้งตัวและหัวใจ” พนักงานหน้าตาดีพูดแซวนัน

“มาร้านนี้ก็มากินไอศกรีมน่ะสิค่ะ จะให้เราสั่งข้าวแกงได้ยังไงถามฉลาดๆๆ”นันแขวะตอบกลับพนักงานหน้าตาดี

“ร้านของเราไม่ขายข้าวแกงครับแต่ขายไอศครีม แล้วตกลงน้องชื่ออะไรครับมีเบอร์รึป่าว ถ้าบอกพี่ พี่จะแถมไฮครีมอีกลูกหนึ่งเลยล่ะ” พนักงานหน้าตาดียังไม่เลิกพูดกวนนัน

“เอาเป็นว่าเอารสช็อกโกแลต 2 ที่นะค่ะ ส่วนเรื่องอื่นก็พูดกันเอง” เกดพูดขึ้นแทรกก่อนที่นันจะอ้าปากด่ากลับ

“โอเคครับพี่จะทำด้วยใจเลย รอสักครู่นะครับ” พนักงานหน้าหล่อพูดจบก็กระพริบตาส่งให้นัน

“จะไปก็รีบไปเลย”นันด่ากลับ

“สงสัยพนักงานหน้าหล่อคนนี้จะชอบแกขึ้นมาแล้วสิ ฉันว่าเค้าก็หล่อดีนะไม่สนใจบ้างหรอ” เกดพูดเจ้าเล่ห์

“พอดีฉันชอบคนที่เท่ห์มากกว่า” นันตอบ

เกดนั่งลงกดข้อความส่งให้คนที่ชอบขี้เก๊กนั่งปั้นหน้าหล่ออยู่ตรงข้ามยัยทิพย์ไฮโซ

            “ความรักของคุณวันนี้ คุณอาจจะได้นั่งกินไอศครีมกับหวานใจ ฉันว่าคุณน่าจะเลือกได้แล้วว่าคุณจะเลือกใครดี”

                                                                                                จากเทพธิดาพยากรณ์

“ตื้ดๆๆตื้ดๆๆ”เสียงโทรศัพท์ของใครบางคนในร้านไอศกรีมกำลังดังขึ้น

“แปบ นึงนะครับทิพย์”นายไบด์รีบมองในโทรศัพท์มือถือของตนเองทันที แล้วมองคนในร้านอย่างสงสัย

“รู้ได้ไงว่าเรานั่งกิไอศกรีมกับทิพย์อยู่” นายไบด์สงสัย ทำเอาคนที่นั่งโต๊ะข้างหลังสุดอดหัวเราะไม่ได้

“เธอเป็นอะไรของเธอน่ะหรือว่าสมองเลอะเลือน” นันพูดพลางเอามือมาแตะที่หน้าผากเกด

“เธอน่ะสิที่เลอะเลือน ฉันแค่สะใจใครบางคนเท่านั้นแหละ” เกดอมยิ้ม

“สะใจอะไร” นันถาม

“ฉันว่าเธอควรจะให้ความสนใจพี่พนักงานสุดหล่อของเธอมากกว่าฉันนะ ดูสิมองเธอตาไม่กระพริบเลย”เกดชี้ให้นันดูพนักงานสุดหล่อ

“มองอยู่ได้ หิวแล้วจะเสิร์ฟได้รึยัง” นันตะคอกใส่พนักงานสุดหล่อ

หลังจากที่เกดและนันกินไฮศครีมเสร็จก็แยกย้ายกันกลับบ้าน

“นี่! เธอ เธอนั่นและยัยหัวฟู”เสียงตะโกนของใครบางคนเรียกแต่มันเหมือนเรียกเกด

“จะรีบเดินไปไหนบ้านหายรึไง”เสียงทักของใครบางคนทำให้เกดต้องหันไปมอง

“ใช่แล้วทำไม”เกดหันตอบกลับแต่ก็ต้องตกใจเมื่อคนตรงหน้าคือนายไบด์

“เธอเป็นอะไร ทำหน้ายังกับเห็นผี”นายไบด์พูดกวน

“ไม่มีอะไรหรอก แล้วนายมาทำอะไรตรงนี้” เกดพูด

“ก็มาจับผิดคนน่ะสิ”นายไบด์พูดพลางขยับคิ้วขึ้น

“ยัยทิพย์ไฮโซแฟนนายน่ะหรอ” เกดเป็นฝ่ายกวนกลับ

“ใครบอกว่าเป็นแฟนฉัน”นายไบด์ตะโกนกลับ

“นี่!นายพูดเบาๆๆๆก็ได้ ฉันไม่ได้หูตึง” เกดตะโกนกลับ

“อย่าพึ่งพูดมากเลยฉันมีอะไรจะพูดกับเธอ มาทางนี้”นายไบด์ลากเกดไปที่สวนสาธารณะ

“นายจะลากฉันไปไหนเนี่ย” เกดพูด

“เงียบก่อนได้มั้ย เอ้า!นั่งตรงนี้”นายไบด์พูด

“นายพาฉันมาที่นี่ทำไม”เกดพูดด้วยความสงสัย

“รออยู่ตรงนี้นะ ห้ามไปไหน” พูดจบนายไบด์ก็ทิ้งเกดนั่งรออยู่คนเดียว

“ตื้ดๆๆตื้ดๆๆ”เสียงโทรศัพท์ของเกดดังขึ้น

“อะไรอีกแล้วเนี่ย” เกดพูด

        “เทพธิดาพยากรณ์ครับ ตอนนี้ผมเลือกได้แล้วครับว่าจะเลือกใคร ผมตัดสินใจว่าจะเลือกคนที่ผมชอบดีกว่าแต่ดูเหมือนว่าเธอจะไปแอบชอบใครเข้า ผมควรทำยังไงดีครับ”

“จะเป็นไปได้ยังไง ในเมื่อนายนั่นก็ยืนอยู่ตรงนั้นแล้วใครส่งมาล่ะ”เกดพูดกับตัวเองเบาๆๆ

“ตื้ดๆๆตื้ดๆๆ”

            “ผมรู้แล้วล่ะครับว่า เทพธิดาพยากรณ์คือใคร ผมว่าคือคนที่ช่วยพยากรณ์ความรักให้ผมยังไงล่ะ ยังไงก็ต้องขอบคุณด้วยที่ช่วยผมเรื่องความรัก”

“หรือว่านันเอาเบอร์มาให้ผิด” เกดยังคงพูดกับตัวเอง

“ตื้ดๆๆตื้ดๆๆ”

            “นี่!เธอ เลือกเล่นละครได้แล้ว ฉันว่าเธอน่าจะรู้เรื่องแล้วนะเลิกเล่นเป็นเทพธิดาพยากรณ์ไร้สาระได้แล้ว ฉันรู้ว่าเธอตกใจเล็กน้อยที่ได้อ่านข้อความนี้ แต่ในโลกความจริงเบอร์ของเทพธิดาพยากรณ์ต้องยาวกว่านี้จริงมั้ย ฉันว่าเธอเลิกกังวลได้เลยว่าฉันเป็นแฟนกับทิพย์เพราะความจริงมันไม่ใช่ เราเป็นแค่ลูกพี่ลูกน้องกันเท่านั้นแหละ ส่วนเรื่องที่เตะฟุตบอลโดนหน้าเธอเพราะความตั้งใจ”

                                                                                                จาก ไบด์

ปล.ถ้าเธออ่านข้อความนี้จบเมื่อไหร่ช่วยมองขึ้นบนฟ้าด้วย

“มองขึ้นบนฟ้าหรอ”เกดอ่านข้อความจบก็มองขึ้นบนฟ้าทันที

“วี๊ด!ตุ้มมมมม!”เสียงของพุที่จุดอยู่บนฟ้าทำให้เกดสะดุ้ง

“สวยใช่ มั้ยล่ะ คนที่ฉันแอบชอบมานานคือเธอยังไงล่ะยัยเบ๊อะ”เสียงกระซิบจากชายข้างๆๆทำเอาใจของเกดไม่อยู่กับเนื้อกับตัว  ทำเอาสองคนที่หลบอยู่ในพุ่มไม้แอบอมยิ้มนิดนิด

            ที่จริงแล้วคนที่เป็นตัวต้นคิดเรื่องทั้งหมดน่าจะเป็นทั้งเพื่อนรักของเกดและคนที่เกดแอบชอบมานาน

“เป็นยังไงล่ะพี่ชายของฉันเท่ห์มั้ย”เสียงคนกระซิบกันอยู่ในพุ่มไม้

“งานนี้สำเร็จแล้ว หรือแต่ข้อตกลงของเราเธอต้องทำตามด้วย”เสียงที่สองพูดขึ้น

“ข้อตกลงอะไรของนาย”

“ก็เธอบอกว่าถ้างานนี้สำเร็จเธอจะยอมเป็นแฟนของฉันยังไงล่ะ”

ลองให้เพื่อนๆๆคิดกันเองนะค่ะว่าคนที่พูดกันในพุ่มไม้เป็นใครกันบ้าง

ยังไงก็เป็นนักเขียนคนใหม่ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่า

ช่วยกันเม้นเยอะๆๆๆน้า