ข้ามพิภพ โดย เธียรศกร

 ขณะเด็กหนุ่มวัย ๑๗ ปี นาม ภัทรพจน์ สงสัยว่าบนโลกนี้จะมีบุคคลที่เชื่อใจในคำพูดทั้งที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนบ้างหรือไม่ หมอกควันลึกลับนำพาเขา ข้ามพิภพ มายังดินแดนหนึ่ง ทั้งผู้คน การแต่งกาย ภาษา ดุจย้อนยุคสู่บ้านเมืองเมื่อสมัยหลายร้อยปีก่อน นี่คือความฝันยามหลับ ฤา ความจริงลี้ลับของกาลเวลาและชาติภพ หาคำตอบได้ ณ บัดนี้

ถ้อยคำว่ารักรักปักที่ใด ฤา เกิดในดวงจิตพิศวง

แม้นฝังในมนุษย์สุดซื่อตรง

ผ่านกาลวงเวียนว่ายไม่ลบเลือน

หากสวรรค์แบ่งแยกกายเราสอง สัญญาครองคู่ภักดิ์สลักเฉือน

เกิดเป็นนกคนธรรพ์จันทร์ดาวเดือน

หามีใครสั่นสะเทือนรักตะวัน

มาตรว่าฟ้าล่มดินสิ้นทลาย

รักความหมายมั่นคงสู่สวรรค์

อุปสรรคเจ็บช้ำกล้ำกรายกัน

มิแปรผันย่อท้อต่อชะตา

ณ วันนี้เราเจอะเจอกันแล้ว

แม้คลาดแคล้วพลัดพรากจากครวญหา

แสนพันปีพบครั้งดั่งเทวา เล่นตลกโศกายอมจำนง

ทว่าเจ้ายังจำคำว่ารัก ผูกสมัครแรกเริ่มเดิมประสงค์

นานแค่ไหนครองคู่ทรนง มาตะวันภัทระจงเคียงสมปอง

‘นิยายเรื่องนี้เกิดจากจิตนาการส่วนตัวของผู้เขียน มิได้มีเจตนาพาดพิง อ้างอิงถึงบุคคล สถานที่ เหตุการณ์ หรือวรรณกรรมใดทั้งสิ้น ทุกสิ่งล้วนสมมติประกอบขึ้นเพื่ออรรถรสในการอ่านเท่านั้น’