VoVเทอก้อเป็นได้แค่เกมกีฬาVoV

เนื้อเรื่อง

   สำหรับสาววัยแรกรุ่นดรุณีที่ยังเอ๊าะๆ ช่วง 17-18 ปี หนุ่มเขาเปรียบให้เป็นดั่ง "ลูกฟุตบอล" เพราะกีฬานี้มีผู้เล่นตั้ง 22 คน คงหั่นแย่งชิงกันอย่างเอาเป็นเอาตาย ไม่ใช่เป็นความโหดหรือซาดิสม์อะไร แต่พยายามทำเพื่อครอบครองลูกไว้กับตัวให้มากและนานที่สุดไงล่ะ
   คราวนี้พอโตขึ้นมาเป็นผู้ใหญ่ในวัย 22-23 ปี ความน่ารัก น่าสนใจอาจลดน้อยถอยลงไปบ้าง เข้าทางของ "บาสเกตบอล" พอดี เพราะเหลือผู้แข่งขันต่อสู้แย่งชิงน้อยลง และพยายามที่จะไม่ครองลูกไว้ใกล้ตัวนานเกินควร
   ขยับถึงเลข 3 ขึ้นไปแล้ว สาวใหญ่แบบนี้ก็ดูดีไปอีกแบบ แต่ความรักความเป็นหว่งชักจะเริ่มกร่อย ไม่ค่อยทะนุถนอมเท่าไร เอาเป็น "ลูกเทนนิส" วัยนี้ไม่มีผู้เล่นเป็นคู่แข่งมาก แค่ 2 คนก็เหลือเฟือแล้ว เป็นเกมที่ไม่ต้องถนอมลูกอะไรให้มากมาย และเริ่มอยู่ห่างตัวมากขึ้นด้วย
   ถึงหลัก 4 เมื่อไหร่ วัยขนาดนี้ความสดใสแทบไม่มีเหลือให้เห็นแล้ว เป็น "ลูกกอล์ฟ" ไปเถอะนะ เล่นเอง ตีเองคนเดียวไม่มีใครมาแย่ง ที่สำคัญก็คือคนเล่นกีฬาชนิดนี้เขาพยายามที่จะหวดให้สุดแรงเกิดทุกครั้ง เพื่อให้ลูกกอล์ฟหนีไปให้ไกลตัวมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ก่อนที่จะเดินแบบเบื่อๆ เซ็งๆ ไปตีต่อ
   ผ่านพ้น 45 ไปแล้ว นี่สิสาวเอ๋ย คงจะเป็นอะไรไปไม่ได้นอกจาก "กีฬายิงปืน" หาก งง และสงสัยว่าทำไมถึงต้องเป็นลูกปืนตอบให้ไวๆ เลยก็ได้ว่า "กระสุน" น่ะเขายิงแล้วทิ้งไปเลย ไม่ต้องเสียเวลาไปเก็บกลับมาใช้ใหม่อีกไงเล่า. . .โธ่!!
                                                                        +*++*+ จบ +*++*+
                                หวังว่าคงชอบกานน้าคะ แต่ถ้าใครเคยอ่านมาแล้วก็ต้องขอโทษด้วยคะ