คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #32 : Episode 27 : พอทุกคนเห็นทีมอังกฤษแข่งถึงกับตะลึงตึงตัง ! + ไปสอดแนมทีมอเมริกากัน ยะฮู้ว !
Episode 27
: พอทุกคนเห็นทีมอังกฤษแข่งถึงกับตะลึงตึงตัง ! + ไปสอดแนมทีมอเมริกากัน ยะฮู้ว !
หลังจากพูดคุยกันเสร็จเรียบร้อยแล้วทุกคนก็เก็บของเข้ากระเป๋าก่อนจะขนสัมภาระออกจากห้อง เตรียมตัวกลับหอพักไปพักผ่อน พอเปิดประตูออกไปเสียงร้องเพลงอันคุ้นเคยก็ดังขึ้นจากทางเดินข้างนอก
“ บางระจัน บางระจัน บางระจัน มิอาจยืนอยู่ถึงวันเพ็ญเดือนสิบสอง !! ” เซนเจ้าของฉายาตู้คาราโอเกะเดินได้ร้องเพลงออกมาเสียงดังลั่นตามทางเดินเรียกสายตาของทีมอินะสึมะเจอปนที่เดินออกมาจากห้องพักได้อย่างดี
“ เซนเปลี่ยนเพลงหน่อย ” เควินที่เดินลากกระติกน้ำลายคิตตี้สีชมพูหวานแหววตะโกนบอกเซน
“ ได้ ๆ อ่ะ เสียงไก่ขันละเมื่อตอนตี 4 ! ” เซนเป็นคนเริ่มอีกตามเคย
“ อ๊าฮ้า ๆ ! ” ตอบไปแล้วก็กระโดดไปมาอย่างอารมณ์ดี
“ บ้านหลังนี้ละทำไมถึงสั่น ! ”
“ เพราะนายกระโดดลงจากเตียงบ้านก็เลยสั่นไงเซน กร๊ากกกกกกก กรี๊ดดดดดด ” ลูคัสแกล้งแหย่เพื่อนผมขาวตัวเองก่อนจะโดนขวดน้ำไล่ฟาดไม่ยั้ง
ไม่ใช่ใครที่ไหนเเต่เป็นทีมอังกฤษเองจ้า
เซน ลูคัส ฮาแกนในชุดยูนิฟอร์มของทีมอังกฤษเดินร้องเพลงแล้วถือขวดน้ำทำเป็นไมค์แล้วกลายเป็นดาบมาแทงเล่นกัน พวกเขาแข่งเป็นคู่ต่อไปเลยต้องเดินไปสนามและพวกเขาต้องผ่านทางนี้พอดีทำให้ทีมญี่ปุ่นมาจ๊ะเอ๋กับทีมอังกฤษอีกครั้ง
“ โอ้ ! ฮาย ๆ ~ ทีมอินะสึมะเจแปร๊น !! ”
เซนเดินเข้ามาทักทายด้วยท่าทางจริตกระเทย ร่างสูงกอดคอไฮซากิกับฮิโรโตะแล้วทักทายพวกเขาอย่างร่าเริงผิดกับหน้าของสองคนนั้นที่บึ้งบูดเป็นตูดลิง ฮาแกนพอเห็นเอนโดก็รีบวิ่งเข้ามากอดแล้วร้องไห้เพราะปลาบปลื้มใจกับการแข่งวันนี้มาก
“ ปุ๊กปิ๊กลูกพ่อ โฮ ~ คิดถึงจังเลยลูกก ! ” โค้ชของทีมอังกฤษพอเห็นฮารุเดินออกมาจากห้องก็พุ่งเข้ามากอดแล้วยกตัวฮารุขึ้นพร้อมกับโยกไปมาแถมยังน้ำตาไหลอีกต่างหาก
“ อ๊ากกก ปล่อยหนูนะ ! ฮาแกนช่วยฉันด้วย ! ” เด็กสาวร้องตะโกนขอความช่วยเหลือแต่เจ้าตัวก็เมินแถมยังคุยกับคุณเอนโดต่อ
ไอ้ฮาแกน !
นับว่าสองทีมนี้คงเจอกันบ่อยมากที่สุดแล้วล่ะมั้งราวกับเป็นพรหมลิขิตบันดาลชักพาให้พวกเรามาเจอกัน — ในความวุ่นวายยังมีแดเนียลกับแมทธิวที่ยืนดูเหล่าลูกลิงทั้งหลายพูดคุยเจื้อยแจ้วกับทีมอินะสุมะเจแปนอย่างสนิทสนาม
“ พวกนายจะอยู่ดูเรามั้ย ? เรามีแข่งคู่ต่อไปน่ะ ” แดเนียลถามเอนโดขึ้น กัปตันทีมอินะสึมะเจแปนทำหน้าคิดก่อนจะหันไปหาโค้ชตัวกลมที่ยืนคุยกับโค้ชทีมอังกฤษ
“ โค้ชครับ พวกเราขอดูทีมอังกฤษแข่งซักแปปนึงได้มั้ยครับ ! ” เอนโดหันไปถามโค้ช เพราะเขาเองก็อยากอยู่ดูคนพวกนี้เล่นบอลเหมือนกัน
คนพวกนี้ตอนเล่นบอลจะเป็นยังไงนะ ?
โค้ชบอกว่าขอถามคนขับรถก่อนว่าขอดูการแข่งสักพักได้มั้ย ทุกคนลุ้นจนตัวโก่งเมื่อโค้ชคุยโทรศัพท์กับพี่คนขับอยู่ก่อนเขาจะระบายยิ้มออกมาแล้วพยักหน้าว่าดูได้
“ ไชโย !! ” ทุกคนร้องออกมาพร้อมกับอย่างดีใจ ฮารุก็พลอยดีใจไปด้วยที่จะได้เชียร์เพื่อนของตัวเอง
“ แต่ดูได้แค่ 20 นาทีนะครับ ”
“ โอ้ส !!!! ”
—
การแข่งขันระหว่างทีมอังกฤษกับทีมฝรั่งเศสได้เริ่มไปก่อน 20 นาที ทีมอินะสีมะเจแปนง่วนอยู่กับการหาที่นั่งก็พึ่งได้นั่งดูเมื่อกี้นี้ แต้มของฝ่ายอังกฤษได้ 2 คะแนนจากการทำแต้มของเหม่ยลี่และแมทธิว ส่วนทีมฝรั่งเศสยังไม่ได้เลยซักแต้ม
“ อ้าว ทำไมไม่มีใครอยู่ที่ประตูเลยล่ะ ? ”
เอนโดร้องท้วงขึ้นมาอย่างสงสัยเมื่อทีมอังกฤษปล่อยประตูโล่งโจ้งโดยมีคนยืนเฝ้าแค่เจนนี่กับเซนเท่านั้น ! เพราะทีมอันแทนเกิลเหลือสมาชิกอยู่เพียงแค่ 10 คนจึงทำให้ใช้สอยผู้เล่นอย่างประหยัดให้ได้มากที่สุด
ภายในสนามตอนนี้ทีมอังกฤษส่งบอลต่อกันอย่างต่อเนื่องและแม่นยำจนทีมฝรั่งเศสตัดบอลไม่ได้เลยแม้แต่น้อย บรรยากาศตึงเครียดผิดกับช่วงที่อยู่ในหอพักจนถึงช่วงเปิดตัวนั้นหายวับไปกับตา
ทีมอังกฤษกำลังจริงจัง
“ ลูคัสวิ่งขนาบเส้นข้างบุกขึ้นไป แล้วอย่าลืมแผนที่เราวางกันเอาไว้ก่อนแข่งนะ ! ทุกคนบุกยกเว้นเจนนี่กับเซน — ”
แดเนียลออกคำสั่งกับเพื่อนร่วมทีมเฉียบขาด ทุกคนขานรับพร้อมกันก่อนจะเริ่มทำตามแผนที่แดเนียลวางไว้ให้ก่อนแข่ง ส่วนโค้ชก็นั่งจิบน้ำส้มในแก้วลายคิตตี้แล้วดูเงียบ ๆ ไม่ออกคำสั่งอะไรเพราะเขาฝึกให้เด็กพวกนั้นคิดวิธีเล่นกันเอง
เพราะฟุตบอลของทีมอังกฤษเน้นความอิสระของผู้เล่นในทีม
ฮาแกนที่สวมชุดผู้รักษาประตูวิ่งฉีกออกไปทางด้านขวาตรงข้ามกับลูคัส ทั้งสองคนไม่แสดงสีหน้าอะไรออกมาทั้งสิ้นทำเอารู้สึกแปลกตาผิดปกติ เอาง่าย ๆ ก็คือเวลาคนพวกนี้เล่นบอลแล้วดูหล่อขึ้นกว่าเดิมล้านเท่า !
“ ไม่ให้ผ่านไปหรอกน่านายลูคัสคนหล่อ ! ” สมาชิกทีมฝรั่งเศสคนนึงวิ่งเข้ามาขวางลูคัส คนหัวดำยกยิ้มมุมปากก่อนจะเลี้ยงบอลหลบไปได้อย่างรวดเร็ว แต่พอบอลส่งออกไปให้แดเนียลเท่านั้นแหละ —
“ อุ๊ยตายว๊ายกรี๊ด ! นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตเลยนะที่มีคนชมฉันว่าหล่ออ่ะ อ๊าย เขินนะเตงมาเป็นแฟนฉันมั้ย !!! ” ลูคัสหวีดร้องด้วยความดีใจ วิญญาณกระเทยเข้าสิงร่างอีกครั้ง
ลูคัสมันเป็นป่าววะ ?
“ เอ่อ ... ” ผู้เล่นทีมฝรั่งเศสถึงกับไปต่อไม่เป็น
“ ลูคัสอย่าว่อกแว่ก ! ” ลูคัสสะดุ้งตัวโหยงเมื่อแดเนียลตะโกนว่าเขา
“ โทษครับพ่อ ! ” ก่อนลูคัสจะโบกมือลาคนนั้นแล้ววิ่งขึ้นไปถึงโกลของทีมฝรั่งเศสพร้อมกับรับบอลจากแดเนียลมาอีกที ลูคัสง้างขาไปทางด้านหลังก่อนจะเตะด้วยความมั่นอกมั่นใจ
“ ลูกนี้ยิงเข้าแน่ — เชี่ย แม่หอยหาย ! ” ครั้งที่แล้วแม่ชีกระโดด คราวนี้แม่หอยหาย — คราวต่อไปแม่อะไรดี ?
รองเท้าสตั๊ด Adidas ราคาแพงสีขาวแกมทองหลุดออกจากฝ่าเท้าลูคัสตอนที่เจ้าตัวเตะบอลออกไป ซึ่งรองเท้าก็กระเด็นไปเข้ามือของผู้รักษาประตูทีมฝรั่งเศสพอดิบพอดี ส่วนลูกที่ยิงออกไปนั้นก็ลอยข้ามคานไปอย่างน่าเสียดาย
เอ่อ ...
ลืมไปว่าลูคัสมันไม่เคยยิงประตูมาก่อน ....
และนี่เป็นครั้งแรกของมัน
ทุกคนตกอยู่ในความเงียบก่อนสักพักแล้วก็ระเบิดขำกันทั้งสเตเดียมให้กับช็อตเมื่อกี้ ผู้เล่นในสนามก็ขำใหญ่โดยเฉพาะเซนกับฮาแกนนี่ตัวดีเลย ลูคัสเริ่มหน้าแดงขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนจะรีบใส่รองเท้ากลับตามเดิมแล้วรีบวิ่งเเจ้นกลับฝั่งตัวเอง
เหตุการณ์ดูคุ้น ๆ นะว่ามั้ย ?
“ ฮ่า ๆๆๆๆๆ ทำบ้าอะไรของนายน่ะลูคัส ” ฮาแกนเอ่ยแซวเพื่อนหัวดำที่วิ่งหน้าแดงกลับฝั่งตัวเองแทบจะทันทีด้วยความเขินอาย
“ ก .. ก็ยิงประตูไงเล่า ! ” ลูคัสตอบด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก ถึงแม้จะยิงพลาดแต่แดเนียลก็ไม่ว่าแถมยังบอกให้ผูกเชือกรองเท้าแน่น ๆ อีก
“ ว่าแต่ฉันนายก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่นะลูคัส อยากเล่นฟุตบอลเท้าเปล่าก็ไม่บอก ฮ่า ๆๆๆๆ ” ฮารุตะโกนแซวเพื่อนตัวเองแล้วก็ขำใหญ่จนเจ้าตัวหันมามองค้อนใส่
“ ลูกยิงของนายอนาถพอ ๆ กับฮารุเลยนะ ” เจนนี่ทำท่าทางล้อเลียนลูคัสช็อตที่เจ้าตัวทำพลาดเมื่อกี้อย่างสนุกสนาม เซนก็ล้อเลียนไปกับเขาด้วย
พาดพิงเก่ง !
“ พูดงี้อยากมีเรื่องหรอยัยเจนนี่ขี้ระเบิด ! ” ลูคัสถกแขนเสื้อขึ้นพร้อมมีเรื่อง
“ อ๊ะ แน่จริงก็มาดิค้าบ ! ” อีกฝ่ายก็ยอมซะที่ไหนกันล่ะ
ทีมอินะสึมะเจแปนมองภาพเจนนี่กับลูคัสที่กำลังตบตีกันเหมือนเด็ก ๆ ทำให้พวกเขาตระหนักได้ว่าคนพวกนี้มีทั้งโหมดจริงจังกับโหมดเป็นบ้า ซึ่งจริงจังได้ 5 นาทีก็กลับมาเป็นคนบ้าตามเดิม ฮารุแอบขำให้กับเพื่อนทั้งสองของตัวเอง แดเนียลลอบมองทั้งสองคนก่อนซักพักก่อนจะ —
“ เห้ย มีสมาธิกับเกมหน่อยสิสองคนน่ะ !! ”
“ ชิ !! / เชอะ !! ” ทั้งสองคนผละออกจากกันก่อนจะเข้าประจำตำแหน่งของตัวเองแล้วจดจ่อกับเกมต่อ
ผู้เล่นทีมฝรั่งเศสคนนึงเลี้ยงบอลบุกขึ้นมาก่อนจะส่งบอลระยะไกลให้กับเพื่อนอีกคนของทีมฝั่งตัวเองที่ตอนนี้วิ่งปรู๊ดมาถึงหน้าประตูของทีมอังกฤษได้อย่างง่ายดายเพราะกองหลังแทบจะไม่มีใครยืนอยู่เลยนอกจากเซนกับเจนนี่ที่ยืนรออยู่หน้าประตู
เซน อีวารอน เหลือบมองเจนนี่สักพัก เธอพยักหน้าให้หนึ่งทีราวกับรู้ว่าเขาจะทำอะไร หนุ่มผมขาววิ่งไปด้านหน้าก่อนจะกระโดดโฉบบอลที่กำลังลอยมาหาผู้เล่นทีมฝรั่งเศส ทุกคนในสนามต่างตกใจในการตัดบอลของเซนที่ทั้งเฉียบคมและแม่นยำ เขาส่งบอลไปให้กับหอควบคุมทีมอย่างแดเนียลแล้วทีมอังกฤษก็เริ่มบุกอีกครั้ง !
“ เซนนี่กะจังหวะตัดบอลดีจังเลยนะ ” โกจินจับคางแล้วทำหน้าครุ่นคิดอยู่สักพัก การตัดบอลของเซนมันดูไหลลื่นเกินไป
แหงล่ะ เพราะหมอนี่ตัดบอลเก่งที่สุดในทีมอังกฤษ
“ แมทธิว ฮาแกน ลูคัส เอาเลย ! ”
แดเนียลเลี้ยงบอลบุกขึ้นไปพลางออกคำสั่งกับสามคนนั้น บอลถูกส่งต่อมายังลูคัสก่อนลูคัสจะเตะส่งไปให้แมทธิว ทั้งสามคนมองหน้ากันสักพักแล้วพยักหน้าให้กันราวกับรู้ว่าต่อจากนี้พวกเขาจะต้องทำอะไร
“ มาเริ่มกันเลยนะ ! ท่าไม้ตายประสานของเราสามคน ! ”
ท่าไม้ตายประสาน ?
ฮารุขมวดคิ้วพอได้ยินลูคัสตะโกนออกมา ปกติทีมอังกฤษจะมีเธอกับเจย์เป็นคนทำแต้มซะส่วนใหญ่ ทำเอาฮารุลุ้นไม่ไหวจนเผลอจับไหล่คนที่นั่งข้างหน้าอย่างไฮซากิแน่นจนเจ้าตัวหันมาแว้ดเธอ แต่หูของเธอไม่ได้ยินอะไรอีกต่อไปแล้ว
เธออยากเห็น ....
ลูคัสใช้ขาหนีบบอลแล้วกระโดดขึ้นไปข้างบนฟ้าแล้วม้วนตัวกลับหลังหนึ่งที กลุ่มควันสีดำลอยปกคลุมทั่วผืนอาณาบริเวณราวกับจะมีสัตว์ดุร้ายโผล่ออกมา ฝ่าเท้าเตะบอลสีดำลงมาให้เเมทธิวกับฮาแกนที่วิ่งตีคู่กันขึ้นมาอย่างรวดเร็วราวกับราชสีห์กำลังออกล่าเหยื่อ —
“ Dark Lion !! ”
พอทั้งสามคนเตะบอลนั้นพร้อมกัน สิงโตรูปร่างใหญ่โตสีดำทมิฬพุ่งมาจากม่านหมอกดำพร้อมส่งเสียงคำรามออกมาดังกึกก้องจนทุกคนถึงกับขนลุก บอลพุ่งไปยังประตูอย่างแรงผู้รักษาประตูทีมฝรั่งเศสก็งัดท่าไม้ตายออกมาใช้บ้างแต่ก็ไร้ผลเพราะพวกเขามีศักดิ์เป็นผู้ล่ายังไงล่ะ :)
ตู้ม !!
ทุกคนในสเตเดียมอ้าปากค้าง ทีมอังกฤษที่มีแต่ภาพลักษณ์ตลกโปกฮาตอนนี้มีแต่ร่างผัวกันทั้งนั้น ควันเขม่าเริ่มจางหายไปปรากฏร่างของเด็กหนุ่มสามคนที่ยืนหยัดอยู่หน้าประตูราวกับเป็นพระราชาของสนาม ฮารุอ้าปากค้างเพราะตกใจในความสุดยอดของเพื่อนตัวเอง
ค .. โคตรเท่ !!!
ว่าแต่พวกนี้มันหล่อขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่นะ —
หล่อแบบนี้ฮารุอยากเป็นเมียค่ะ !
✵
“ เอ่อ คุณสคอริโอทำไมถึงแต่งตัวแบบนั้นหรอคะ ... ” ฮารุเอ่ยถามชายหนุ่มที่เป็นไกด์ทีมของเธอ ก็แน่ล่ะ เขาเล่นสวมชุดอะไรก็ไม่รู้นี่ เป็นใครใครก็สงสัยมั้ยอ่ะ !
“ ก็เรากำลังจะไปสอดแนมทีมอเมริกาไม่ใช่หรอครับ ! ผมก็เลยเเปลงร่างเป็นนินจาเพื่อให้เข้ากับบรรยากาศไงล่ะ ! ”
ใช่ ฟังไม่ผิดหรอก พวกเรากำลังไปสอดแนมทีมอเมริกากัน ! คู่แข่งถัดไปคือทีมอเมริกาสมาชิกบางส่วนได้วางแผนแอบเดินทางไปที่สนามซ้อมของทีมนี้เพื่อไปสอดแนม โดยสมาชิกยอดนักสืบประกอบด้วยไฮซากิ อาสึโตะ โนซากะ เอนโด โกเอนจิแล้วก็ฮารุนั่นเอง
เธอนั่งริมหน้าต่างพลางมองวิวทิวทัศน์ด้านนอกโดยมีคุณโนซากะนั่งประกบข้าง เสียงพูดคุยของคุณสคอริโอดังเจื้อยแจ้วไม่หยุดจนบางทีเธอก็ร้องห๊ะเพราะฟังเขาพูดไม่รู้เรื่ิองบางทีจนตอนนี้เธอกำลังสื่อสารกับเขาด้วยภาษาที่สาม สี่ ห้า และหก —
“ Piccola ragazza ! La partita di ieri sono rimasta molto colpita dall'ultimo colpo ! ” ( แม่สาวน้อย ! การแข่งเมื่อวานฉันประทับใจในลูกยิงลูกสุดท้ายมากเลยนะ ! ) จู่ ๆ คุณสคอริโอที่คุยกับอาสึโตะอยู่ดี ๆ ก็หันมาแร็พภาษาอิตาลีใส่เธอซะงั้น — ฮารุขมวดคิ้วพร้อมกับอุทานว่าอิหยังวะในใจ
คือต้องตอบว่ายังไงอ่ะ เธอฟังไม่ออก !
“ เอ่อ .... 我很漂亮 ! ” ( หนูสวยค่ะ ! ) เธอตอบเขาไปเป็นภาษาจีน ถามอะไรไม่รู้แต่รู้ว่าเธอสวยมากก็พอแล้วเนอะ !
แล้วหลังจากนั้นเธอกับคุณสคอริโอก็คุยด้วยภาษาต่างดาวกันจนไฮซากิหันมาโวยวายเพราะฟังไม่ออกส่วนคุณเอนโดกับอาสึโตะก็ขำไปพลาง บางทีเธอพูดเกาหลีคำอังกฤษคำจีนคำญี่ปุ่นคำอะไรงี้ แม้จะออกมาแปลก ๆ แต่ก็คงพอฟังรู้เรื่องบ้างแหละ ส่วนคุณสคอริโอนั้นก็ —
“ .!/;฿;:@:’.!!/@“-@€|$|€\€€\ !! ”
— ช่างเขาเถอะ
ประมาณ 30 นาทีต่อมาก็เดินทางมาถึงสนามซ้อมของทีมอเมริกา และพวกเรากำลังเดินเข้าไปหาคุณอิจิโนเสะกับคุณโดม่อนที่กำลังฝึกซ้อมอยู่ในสนาม คุณเอนโดทักทายพวกเขาอย่างสนิทสนมพร้อมกับเริ่มแนะนำตัวสมาชิกใหม่อีกครั้งอย่างเป็นทางการ
“ นี่อาสึโตะแล้วก็ไฮซากิ ” คุณเอนโดผายมือไปทางด้านซ้าย ก่อนจะผายมือไปทางด้านขวาแล้วบอกชื่อกับพวกเขา “ ส่วนนี่โนซากะกับฮารุ ”
คุณโดม่อนที่เห็นเธอก็ทำตาลุกวาวแล้วเดินเข้ามาหาเธออย่างรวดเร็วเมื่อเห็นเด็กสาวที่คุ้นหน้าคุ้นตาเมื่อคราวนั้นที่ขายหัวเราะในห้องพักนักกีฬากับทีมอังกฤษ แน่นอนเธอเป็นสมาชิกทีมอินะสึมะเจแปนคนเดียวที่ขึ้นไปเล่นมุกกับคนพวกนั้นทำไมจะจำไม่ได้กันล่ะ !
“ ฮารุ .. โอ้ — เธอใช่คนที่ไปเล่นมุกกับทีมอังกฤษใช่มั้ย ! ” คุณโดม่อนถามอย่างตื่นเต้น
“ ใช่ค่ะ ! คือจริง ๆ แล้วฮารุน่ะ — ไม่ใช่คนที่ไปเล่นมุกกับทีมอังกฤษเฉย ๆ นะคะ ... ”
มือซ้ายเด็กสาวเท้าสะเอวมองพวกเขาปลายเท้าจิกลงกับพื้นด้วยจริตจะก้านกระเทย บิดเอวนิดหน่อยให้ดูมีส่วนเว้าโค้ง มือเรียวสะบัดปอยผมที่ปกไหล่เธอไปด้านหลัง ริมฝีปากแดงอวบอิ่มเอ่ยด้วยความมั่นอกมั่นใจว่า
“ แต่เป็นคนสวยด้วยค่ะ ! ”
เพราะตอบไปแบบนั้นเธอเลยโดนไฮซากิยกกำปั้นเขกหัวเข้าให้ และแทนที่จะเขกเบา ๆ ดันเขกซะเต็มแรงเลย ! จนตอนนี้เธอนั่งน้ำตาเล็ดอยู่ข้างสนามในขณะที่เจ้าคนคลั่งหมีนั้นลงไปเล่นมินิเกมส์กับทีมอเมริกาอย่างสนุกสนานโดยปราศจากเธอ —
“ โห ทีมอเมริกานี่สุดยอดไปเลยนะ ... ” ฮารุพึมพัมออกมาเบา ๆ ดวงตาของเธอจับจ้องมองไปยังผู้เล่นทีมอเมริกาด้วยความเหลือเชื่อ
เคลื่อนไหวได้ดีมากขนาดเธอถึงกับตาลุกวาว
“ คุณโกเอนจิ ฮารุอยากเล่นบ้างอ่ะ ” เธอหันไปบอกกับโกเอนจิที่ยืนอยู่ข้างสนามเหมือนกัน
“ อย่าเลย ลงไปเดี๋ยวก็เตะชนเสาเข้าหน้าตัวเองอีก ” คุณโกเอนจิพูดถึงลูกยิงเมื่อคราวนั้นยิ่งทำให้เธออยากจะกรีดร้องออกมา
นับว่าเป็นเรื่องดีใช่มั้ยที่ทุกคนจำช็อตนั้นได้ —
“ แง อย่าล้อน้องสิ ! ” โกเอนจิยิ้มขำให้กับท่าทางของเด็กสาว มือหนายีหัวเธอหนึ่งทีแล้วหันไปดูเกมต่อ
และก็จบการแข่งขันไปด้วยทีมญี่ปุ่นเป็นฝ่ายชนะ ! เพราะคุณเอนโดเตะบอลกลับไปเข้าโกลของทีมตรงข้ามทำให้ได้แต้มไปก่อน
“ ผมเหนื่อย ” จู่ ๆ โนซากะก็เดินมาหาเธอแล้วก็บ่นว่าเหนื่อยเแบบงง ๆ ฮารุเลยเล่นมุกตอบกลับเขาไป
“ เหนื่อยก็พัก ไม่รักก็พอค่ะ โอ้ย ! เจ็บนะนายไหทองคำ ! ” เธอร้องออกมาเสียงดังเพราะไฮซากิเดินมาเขกหัวเธออีกครั้งตอนที่กำลังเล่นมุกเสี่ยวกับคุณโนซากะ
“ ไหทองคำอะไรของเธอวะ !? ฉันชื่อไฮซากิโว้ยยัยเตี้ย ! ”
“ ก็จะเรียกว่าไหทองคำอ่ะ มีปัญหาหรอ :P ” ว่าจบก็แลบลิ้นปลิ้นตาใส่ไฮซากิอย่างกวนประสาท จากนั้นการเล่นวิ่งไล่จับระหว่างเธอกับเขาก็เริ่มขึ้นทำเอาคุณเอนโดกับคุณอิจิโนเสะและคุณโดม่อนขำจนเหนื่อย
“ ฮารุจังที่บอกว่าเหนื่อยก็พัก ไม่รักก็พอน่ะ ” โนซากะพูดแทรกขึ้นมาหน้านิ่งขณะที่เธอกำลังโดนไฮซากิล็อคคอเข้ากับอกของเขา ฮารุที่กำลังดิ้นอย่างแรงให้หลุดพ้นจากไฮซากิหยุดชะงักด้วยความงง
“ ฉันไม่พอหรอกนะ ” ว่าจบเขาก็ฉีกยิ้มให้เธอ
“ หา — ไม่พออะไรของแกวะโนซากะ ” ไฮซากิแว้ดออกมาเสียงดัง ฮารุที่หยุดดิ้นหน้าเริ่มขึ้นสี เอ่อ ที่บอกว่าไม่พอนี่ —
แสดงว่าเขารักเธองั้นหรอ ?
โอ้ ไม่จริงหรอกน่า คนอย่างเธอเนี่ยนะจะมีคนมาชอบ —
เขาอาจจะหมายถึงรักแบบเพื่อนร่วมทีมละมั้ง
“ เฮ้ย — นั่นมันอะไรน่ะ ”
ไฮซากิชี้ขึ้นไปบนท้องฟ้า แขนก็ยังไม่วายล็อคเธอไว้เหมือนเดิม ทุกคนมองขึ้นไปตามที่ไฮซากิชี้ก็พบกับเฮลิคอปเตอร์ลำใหญ่มหึมาบินเข้ามาในสนามซ้อมของทีมอเมริกา กลุ่มคนไต่เชือกลงมาสู่พื้นหญ้าพร้อมกับหลีกทางให้กับใครบางคน
เด็กหนุ่มคนหนึ่งกระโดดลงมาจากเฮลิคอปเตอร์ลำนั้นด้วยท่าทางทะมัดทะแมง รูปร่างสูงโปร่งสวมเสื้อนอกสีดำลายมังกรทองส่วนด้านในสวมเสื้อทับสีม่วงอีกที กางเกงขายาวสีเดียวกับเสื้อนอกบนตัวเด็กหนุ่มยิ่งทำให้เขาดูดีมากขึ้น มือของเขาล้วงกระเป๋ากางเกงสองข้าง นัยน์ตาสองสีสบตากับทุกคนที่อยู่ ณ ที่นั้นด้วยสายตาคาดเดาไม่ถูก
กลุ่มคนที่สวมชุดลายทหารพร้อมปิดบังใบหน้าโค้งให้เขาหนึ่งที ข้างกายของเขามีชายหนุ่มร่างหนาเดินขนาบข้าง ซึ่งทั้งคู่เดินตรงมาหาพวกเอนโดกับอิจิโนะเสะที่ยืนอึ้งอยู่กับที่ ไม่สิ ทุกคนอึ้งเหมือนกันหมด
เว้นฮารุที่เบิกตาโพลงเพราะไม่คิดว่าจะเจอเขาอีกครั้ง —
ชายหนุ่มคนนั้นถอดชุดทหารออกเผยให้เห็นดวงตาแดงก่ำเหมือนหยาดเลือด ผมสีเหลืองทองตามฉบับชาวยุโรป ใบหน้าดุยิ่งกว่าไฮซากิ เขาเริ่มทำสัญญาณมืออะไรซักอย่าง ทุกคนที่ตกอยู่ในสภาวะมึนงงก็ยืนดูเฉย ๆ สักพักก็มีคนสวมชุดทหารเข้ามาจับโค้ชของทีมอเมริกาเอาไว้
“ โค้ชครับ ! ” กัปตันทีมอเมริกาทำท่าจะพุ่งเข้ามาช่วย
“ อย่าขยับนะ !! ” ชายผมทองตะโกนออกมาเสียงดัง เด็กหนุ่มตาสองสีขบขำเล็กน้อยให้กับพวกเขา สองขาก้าวเดินมาหาโค้ชทีมอเมริกาพร้อมกับย่อตัวลงแล้วฉีกยิ้มให้เขาอย่างเป็นมิตร
“ สวัสดีครับ ~ โค้ชทีมชาติอเมริกามาร์ค สไคด์สินะ — ตอนนี้คุณถูกจับกุมข้อหานำงบประมาณของทีมไปใช้เป็นการส่วนตัวทำให้ชื่อเสียงของทีมอเมริกาเสื่อมเสียเป็นอย่างมาก ” น้ำเสียงทุ้มเอ่ยพร้อมกับชูใบอะไรบางอย่างให้เขาดู
“ ฉันไม่เคยทำแบบนั้นนะโว้ย !! ” โค้ชทีมอเมริกาปฏิเสธออกไป
“ เรื่องนั้นไว้ค่อยคุยกันทีหลัง ตอนนี้พาตัวเขาไปสอบปากคำที่โรงพักก่อนดีกว่าเนอะ ~ ” สิ้นเสียงคำสั่งของเด็กหนุ่มตาสองสีโค้ชทีมอเมริกาก็ถูกนำตัวออกไปจากสนาม ก่อนเขาจะหันมาหาทีมอเมริกา
“ และเนื่องจากมาร์ค สไคด์โดนปลดออกจากตำแหน่งโค้ชแล้ว ” เซย์ยะผายมือไปทางด้ายขวาของเขา “ ต่อจากนี้เขา บาฮาท เดทค่อม จะมาเป็นโค้ชของทีมชาติอเมริกาแทน ”
“ ว่ายังไงนะ !? ” ทีมสตาร์ยูนิคอร์นร้องออกมาพร้อมกัน
“ คิดว่าเราจะยอมรับได้งั้นหรอ !! ”
“ พี่เซย์ยะ .... ” ฮารุเรียกชื่อคนคนนั้นเบา ๆ ทำให้คนแถวนั้นหันมามองเด็กสาวผมชมพูที่เป็นอิสระจากการถูกจับกุมจากไฮซากิเดินไปหาผู้ชายคนนั้นอย่างไม่เกรงกลัว
“ เฮ้ย ทำอะไรของเธอวะ !? ” ไฮซากิพุ่งเข้ามากระชากเสื้อเธอจากทางด้านหลังจนเธอเซเล็กน้อย ทำไมหมอนี่ชอบใช้ความรุนแรงกับเธอจังวะ !
“ เจอกันอีกแล้วนะฮารุ ” เขาทักทายเธอพร้อมกับฉีกยิ้มอย่างมีเลศนัย
“ ที่พี่ทำแบบนี้มันหมายความว่ายังไง ? ”
หลายคนที่กำลังวิเคราะห์สถานการณ์ตรงหน้าบางคนก็ทำหน้างง ส่วนบางคนก็ทำหน้าอ๋อ ฮารุปัดมือไฮซากิออกแล้วเดินเข้าไปชิดเขามากขึ้น เขาก็จ้องเธอกลับไม่วางตา แล้วหัวเราะเบา ๆ
“ ถามแปลก ก็ผลของคนที่คิดจะต่อต้านยังไงล่ะ ” เขาไหวไล่ให้กับเธอเล็กน้อย นั่นยิ่งสร้างความสงสัยให้กับทุกคนมากยิ่งขึ้น ทำไมฮารุถึงรู้จักกับคนคนนี้ ? เขาเป็นใคร ?
“ คุณคือใครครับ ? ” โนซากะเอ่ยถามออกมาเพราอยากรู้ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับฮารุ
“ เซนโซ เซย์ยะ เป็นกัปตันของทีม Moonblood Vixen ”
“ หืม เดี๋ยวนะ ... ถ้าเขานามสกุลเซนโซ งั้นก็หมายความว่า — ”
ทุกสายตาของทุกคนจับจ้องมายังเด็กสาวกะนเป็นตาเดียว ฮารุถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ถึงเวลาที่ทุกคนต้องรู้ได้แล้วสินะว่าเขาคนนี้คือใคร เธอหันไปประจันหน้ากับทุกคนในที่นั่นแล้วตอบว่า —
“ อืม เขาคือพี่ชายของฮารุเอง ”
Of course , I See him again
✵
ทีมนาวีอินเวเดอร์ที่จะมาแทนที่ทีมสตาร์ยูนิคอร์นของคุณอิจิโนเสะก็ตัดสินใจที่จะแข่งกัน โดยมีข้อตกลงว่าหากใครชนะทีมนั้นก็จะได้เป็นตัวแทนทีมชาติของอเมริกา หรือก็คือใครมีความสามารถมากกว่าก็ได้ไปต่อราว ๆ นั้น ส่วนทีมที่แพ้ก็ต้องดูแลตัวเอง
“ ผู้ชายคนนั้นคือพี่ชายของฮารุจังสินะ ”
คุณเอนโดเอ่ยถามออกมาอีกครั้งเพื่อความชัวร์ เธอพยักหน้าตอบเขาหนึ่งทีก่อนจะหันไปมองบุคคลที่ขึ้นชื่อว่าเป็นพี่ชายของเธอด้วยความไม่เข้าใจในสิ่งที่เขากำลังทำ
พี่ชายของเธอกำลังคิดอะไรอยู่ —
“ พี่ชายของเธออยู่ฝั่งนั้นหรอ ? แล้วเป็นคนของโอไรออนใช่รึเปล่า ” ไฮซากิจี้ถามเธอด้วยความอยากรู้อยากเห็นสุด ๆ จนเธอหันมาบอกเขาว่าพอก่อน
“ ใช่แล้วล่ะ — แต่ช่างพี่เขาเหอะ ตอนนี้เรามาดูทีมอเมริกาแข่งกันดีกว่า ” ฮารุตอบพลางงุ้ยปากไปในสนามแล้วไม่สนไฮซากิ
“ เฮ้ย ! เธอโอเคมั้ยเนี่ย ” ที่ต้องมาเจอพี่ชายอีกครั้ง เพราะคราวที่แล้วยัยนี่ก็ร้องไห้ขี้มูกโป่งเพราะเจอเขานี่นะ
“ อื้ม ! โอเคสุด ๆ ไปเลยนายไหทองคำคุง — ละนี่เป็นห่วงเค้าหรอ ~ ” ฮารุแกล้งแหย่ไฮซากิด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสก่อนที่ทั้งคู่จะตีกันอีกรอบเรื่องที่เธอเรียกเขาว่าไหทองคำ จนคุณเอนโดกับคุณโกเอนจิถอนหายใจให้กับทั้งสองคน
ฮารุนี่ตีกับฮิโรโตะ อาสึยะ แล้วก็ไฮซากิแบบไม่กลัวอะไรเลยนะ ตัวเล็กเท่าแมวแต่ดันชอบเดินห้าวด่อง ๆ ไปตีกับเขา
“ อะไรน่ะ ! ”
อาสึโตะร้องออกมาเสียงดังเมื่อจู่ ๆ ทีมนาวีอินเวเดอร์ก็เคลื่อนไหวต่างกับที่ผ่านมา ทำให้ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นเกิดอาการสงสัย สมาชิกทีมสตาร์ยูนิคอร์นวิ่งบุกขึ้นไปถึงหน้าประตูแต่แล้วเรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น —
บึ้ม !!
เสียงระเบิดดังขึ้นต่อเนื่อง สมาชิกทีมอเมริกาพอโดนล้มลงไปนอนกับพื้นกันระนาวอย่างหมดสภาพ สนามที่ไม่มีอะไรเลยกลับระเบิดใส่พวกเขาราวกับว่าใต้พื้นเหล่านั้นมีระเบิดซ่อนอยู่ ทีมอินะสึมะเจแปนที่ยืนดูการแข่งอยู่นอกสนามก็อ้าปากเหวอกันใหญ่
เกิดอะไรขึ้นในสนามกันนะ ?
และเนื่องจากทีมสตาร์ยูนิคอร์นแข่งต่อไม่ไหวเพราะเจ็บตัวกันทุกคน ทำให้ทีมนาวีอินเวเดอร์ได้เป็นตัวแทนทีมชาติแทน แต่แบบนี้มันไม่ยุติธรรมเอาซะเลย พอทีสตาร์ยูนิคอร์นล้มลงกับพื้นคุณเอนโดวิ่งเข้าไปหาพวกคุณโดม่อนกับอิจิโนเสะด้วยความเป็นห่วง
เพราะมันไม่ยุติธรรมแบบนี้ไง
เธอเลยต้องช่วยพวกเขา
“ เกมโอเวอร์ — เอาล่ะ กลับกันเถอะคุณบาฮาท ” ทันทีที่การแข่งขันจบอีกฝ่ายก็ตั้งใจจะถอยทัพกลับองค์กรของตัวเอง
ระหว่างที่พวกเขากำลังสลายตัวกลับที่ของตัวเอง ฮารุเดินตรงบึ่งไปหาลูกฟุตบอลที่ตั้งตระหง่านอยู่ในสนามหญ้าด้วยความรวดเร็ว ปลายเท้าเดาะบอลขึ้นมาตั้งอยู่บนเข่าก่อนจะเตะบอลออกไปหาพี่ชายของเธอเต็มแรง
“ พี่เซย์ยะ !! ” เสียงใสตะโกนเรียกชื่อเขาเสียงดังจนเด็กหนุ่มหันกลับมามอง บอลที่กำลังพุ่งไปหาเขาถูกหยุดลงได้ในชั่วพริบตา
เขาถือบอลเอาไว้พลางเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย “ มีอะไร ”
คุณเอนโดที่กำลังพยุงคุณอิจิโนเสะให้ลุกขึ้นเงยหน้าขึ้นมามองภาพตรงหน้าด้วยความประหลาดใจ ทุกคนคิดเป็นเสียงเดียวกันว่า ฮารุคิดจะทำอะไรของเธอกันนะ !?
“ มาแข่ง 1 ต่อ 1 กัน ! ” เด็กสาวตะโกนออกมาเสียงดังจนคนอื่นที่อยู่ตรงนั้นถึงกับอุทานออกมาในใจว่า ยัยนี่มันบ้าไปแล้วหรอ !
ตัวก็เล็กแต่ดันห้าวจัด —
“ ถ้าฮารุชนะ ทีมสตาร์ยูนิคอร์นจะได้เป็นตัวแทนต่อและปล่อยโค้ชทีมอเมริกาด้วย — แต่ถ้าฮารุแพ้ทีมนาวีเวเดอร์จะได้เป็นตัวแทนของอเมริกาแทน ! ”
“ เฮ้ย — เป็นบ้าอะไรของหล่อนฮะ !? ” ไฮซากิแทบจะเดินเข้าไปลากคอเด็กสาวกลับมาแต่ก็โดนคุณสคอริโอห้ามไว้เชิงว่าอย่าเข้าไปยุ่งเลย
เธอจะช่วยพวกเขา !
เธอจะช่วยทีมสตาร์ยูนิคอร์น !
นัยต์ตาสีอำพันสลับอคามารีนข้างเหลือบมองเด็กสาวผมมีชมพูพาสเทลที่ใจกล้าท้าเขาแข่งเพื่อเดิมพันกับสิ่งที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับตัวเธอเองเลยเเม้แต่น้อย เป็นห่วงคนอื่นตลอดเวลามากกว่าห่วงตัวเองเสมอ เขาหลุบตาลงต่ำครุ่นคิดสักพักก่อนจะเงยหน้าขึ้นมายิ้มให้เธอ
เหยื่อเล่นขอร้องมาซะขนาดนี้เขาก็คงปฏิเสธไม่ได้สินะ
“ อืม เอาสิ :) ”
Tbc
นับว่าตอนนี้ยาวที่สุดเท่าที่เคยแต่งมาเลยค่ะ (ดมยาดม)
ทีมอังกฤษได้โชว์เทพไปแล้วนะคะทุกคน — ถ้าไม่นับนางลูกคัสที่ขายขำไปก็เรียกว่าเป็นทีมผัวๆด้เลยค่ะ!
ส่วนตอนท้ายนี่ก็อย่างที่เห็นค่ะ น้องท้าแข่งกับพี่เซย์ยะตอนต่อไปก็ — รออ่านเองเองนะคะ
— แล้วก็มีอีกเรื่องนึงที่เราอยากระบายค่ะ —
( อยากให้ทุกคนช่วยอ่านหน่อยนะคะ ;—; )
คือที่ผ่านมาเราเครียดมากกับการถูกก็อปการแต่งหน้านิยายแล้วก็อะไรหลาย ๆ อย่างค่ะจนเมื่อวานก่อนนอนเราแต่งฟิคไปเครียดไปจนแต่งต่อไปไม่ออกเพราะมีอาการปวดหัวตุ้บ ๆ ค่ะ
คือเราดีใจนะคะที่เราสามารถเป็นบันดาลใจในการแต่งนิยายของคนบางคนได้ เพราะนี่ก็ไม่คิดไม่ฝันเหมือนกันค่ะว่าตัวเองจะมาถึงจุด ๆ นี้เหมือนกัน แง
แต่ว่า —เมื่อไม่กี่วันก่อนดันเกิดเหตุคาดไม่ถึงค่ะ เพราะมีคนบางคนก็อปการแต่งหน้านิยายเก่าของน้องฮิโรชิในเวอร์เก่าเมื่อไม่กี่วันก่อน ( แถมคล้ายกับนักเขียนนิยายบางคน )จนเราต้องเปลี่ยนเองค่ะ ทั้ง ๆ ที่เราก็เป็นคนคิดมาก่อน
การจัดองค์ประกอบหน้านิยาย ตัวละครหรือแม้กระทั่งทีมอะไรหลายอย่างคล้ายกันมาก ไม่ก็บางทีเหมือนเปลี่ยนแค่คำอะไรนิดหน่อยจากฟิคเราจนเรารู้สึกไม่โอเคเลยนั่งเครียดจนไม่มีอารมณ์แต่งนิยายเลยค่ะ
เมื่อวันที่ 13 พฤษภาคมที่ผ่านมาเราได้ลองทักไปถามใครหลายคนเขาก็บอกว่ามัน ‘คล้าย’ ค่ะ บางคนก็บอกเหมือนเลย ( ถึงจะเปลี่ยนอะไรนิดหน่อยแต่ก็พอรู้ ) จนเราแบบอะไรจะขนาดนี้ 55555 จะเรียกว่าบังเอิญมันก็ไม่ใช่เนอะ
นักเขียนบางคนเขากว่าเขาจะคิดอะไรออกมาได้นี่มันไม่ง่ายเลยนะคะ กว่าเราจะคิดคาร์น้องฮารุได้ กว่าเราจะสร้างทีมอันแทนเกิลขึ้นมา กว่าเราจะคิดปมพี่เซย์ยะ ปมน้องฮารุขึ้นมาได้นี่มันไม่ง่ายเลยนะคะ
เราอุตส่าห์คิดแทบตายแล้วการที่คุณเอาไอเดียการแต่งฟิค การจัดแต่งองค์ประกอบที่เราคิดไปแบบนี้ เป็นใครใครก็รู้สึกไม่โอเคค่ะ
เราพยายามปลอบใจตัวเองอยู่ทุกวันเลยนะคะว่า อืม คงไม่มีอะไรหรอก แต่พอมาถึงจุดนี้เราว่าเราควรออกมาพูดค่ะ น้องฮารุเรามีคาร์แร็กเตอร์ที่โดดเด่นคือ ความเด๋อ ร่าเริง หลงตัวเอง บ้า คิดบวกค่ะ
ในฐานะที่เราก็แต่งฟิคเหมือนกัน บางอย่างเราก็พอมองออกนะคะว่าอันไหนคิดขึ้นเองหรืออันไหนก็อปไอเดียเขามา ;—;
หนึ่งคนมีหนึ่งความคิด สองคนมีสองความคิด สามคนมีสามความคิด ไม่มีใครมีความคิดเหมือนกันหมดหรอกนะคะ อย่าให้เราทักไปคุยเองเลยนะคะ
“ ขอร้องนะคะ — ใจเขาใจเรานิดนึง ” 3
/
อย่าให้ไรท์ทีคนสวยต้องกลายร่างเป็นยักษ์นะคะเพราะเราเป็นนางฟ้าค่ะ อิอิ
/
ก็แค่นี้แหละค่ะที่เราอยากระบาย ขอโทษรีดเดอร์ทุกคนด้วยนะคะที่เราบ่นยาวแต่คือเราไม่โอเคจริง ๆ ค่ะ
ฮึบ ! ไว้เจอกันตอนหน้านะคะ ! เม้นเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะ ! (เม้นเกี่ยวกับตอนนี้ด้วยนะคะ แง อยากรู้ว่ามันเป็นยังไง ;—; )
ติดตามสปอยได้ที่ Twitter : @tunaseeyou
ความคิดเห็น