ผมเป็นผู้ช่วยของพระเอกในวันสิ้นโลก - นิยาย ผมเป็นผู้ช่วยของพระเอกในวันสิ้นโลก : Dek-D.com - Writer
×

    ผมเป็นผู้ช่วยของพระเอกในวันสิ้นโลก

    Ferylin

    ผมลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตัวเองย้อนเวลากลับมาในช่วงแรกของวันสิ้นโลก มิหนำซ้ำยังถูกระบบที่ไม่มีประโยชน์อะไรเกาะติดแถมบังคับให้ไปช่วยชีวิตพระเอกอีก!

    ผู้เข้าชมรวม

    11,658

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    699

    ผู้เข้าชมรวม


    11.65K

    ความคิดเห็น


    67

    คนติดตาม


    789
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  58 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  9 ก.พ. 68 / 06:00 น.
    ดูเพิ่มเติม
    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ใช้ชีวิตหนีซอมบี้มาห้าปี หลังจากพลาดท่าโดนซอมบี้รุมทึ้ง จู่ ๆ ผมก็ดันย้อนเวลา ตื่นขึ้นมาในช่วงแรกของวันสิ้นโลก ทว่าหนนี้ไม่ได้ตัวคนเดียวแต่กลับพ่วงระบบที่แสนจะพูดมากมาอีกด้วย 

    จากนั้นผมก็ได้รับรู้ว่าโลกใบนี้เป็นเพียงนิยายเรื่องหนึ่ง หลังจากพระเอกในนิยายตายไป พระเจ้าจึงทำการรีเซตโลกใบนี้ใหม่อีกครั้ง และผมก็คือตัวประกอบดวงซวยที่ถูกเลือกนั่นเอง! 

     

    "ถ้าจะย้อนเวลาก็ช่วยย้อนไปไกลกว่านี้อีกสักสองสามปีได้ปะ อย่างน้อยก็ขอเตรียมข้าวของตุนเสบียงก่อนเหอะ"

    [ระบบ : ขอโทษทีน้า เพราะนี่คือนิยายวันสิ้นโลกยังไงล่ะ ถ้าย้อนไปไกลกว่านั้นมันก็ไม่สนุกน่ะสิ อิอิ]

    “...” อิอิพ่xx

     

    แต่ใครจะไปคิดว่าไอ้คุณพระเอกคนนั้นดันเป็นหมอนั่น คนที่ผมเคยต่อยหน้ามันไปเมื่อปีก่อน! 

     

    [ระบบ : นี่นายกล้าทำร้ายเขาเลยเหรอ นั่นพระเอกเลยนะ นายทำได้ไง!!] 

    "ก็กำลังรู้สึกผิดอยู่นี่ไง" 

    ---------

    ธารา : ทำไมไม่คุยกันดี ๆ แบบเมื่อก่อน

    พันไมล์ : มึงต่อยกูหน่อย ขอเน้น ๆ"

    ธารา : (ง้างมือ)

    พันไมล์ : (นี่มันจะต่อยจริง ๆ เหรอวะ!)

    ---------

    ✨รุ่นพี่ปากหมา vs ไอ้ลูกหมาหน้าบึ้ง

    สารบัญจำนวน 0 ตอน
    ตอนแรกสุด

    ลำดับตอน
    ชื่อตอน

    ผู้สนับสนุนสูงสุด

    ผู้สนับสนุนคนล่าสุด

    รีวิวจากนักอ่าน

    Empty Review

    นิยายเรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว

    มาเป็นคนแรกที่เขียนรีวิวนิยายให้กับนิยายเรื่องนี้กัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น
    กำลังโหลด...