Change เปลี่ยนเพื่อรอด - นิยาย Change เปลี่ยนเพื่อรอด : Dek-D.com - Writer
×

    Change เปลี่ยนเพื่อรอด

    ได้ของมา ก็ต้องส่งกลับไป

    ผู้เข้าชมรวม

    49

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    49

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  28 มิ.ย. 58 / 17:11 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    Change  เปลี่ยนเพื่อรอด

                วันที่ 1 มกราคม ซึ่งคนทั่วไปรู้กันอยู่แล้วว่าเป็นวันขึ้นปีใหม่ที่สนุกสุดสำราญ ผู้คนทั้งหลายในเมืองบริสตอลต่างแต่งตัวสวยงามออกมารับเช้าที่แสนจะสดใสนี้ จูเลีย หญิงสาวที่อาศัยอยู่ในบ้านกับแม่และน้องอีก 2 คน เธอไม่ค่อยที่จะออกไปงานปีใหม่ แต่เพียงแค่อยู่บ้านดูหนังผีเท่านั้นหรือไม่ก็รอเพื่อนชวนไปเที่ยวข้างนอก และนี่ก็เป็นอีกปีที่......

    เฮ้ จูเลีย ออกไปข้างนอกกัน

    เสียงของแอนนี่ดังขึ้นขณะที่เธอกำลังดูหนังอยู่ แอนนี่มาพร้อมกับเพื่อนอีก 4 คน คือ เจมส์ เคธี่ มีนา และเจอาร์

    อืม รอเดี๋ยวนะ แม่คะ หนูออกไปเที่ยวกับเพื่อนนะคะ

    เธอชอบดูหนังผีรึไง จูเลียมีนาถามขึ้น

    เธอกลัวหรอ ฉันว่ามันสนุกดีออก

    พวกเขาเดินไปที่สวนแห่งหนึ่งในเมือง ที่นั่นมีเด็กมากมายที่กำลังเล่นกันอยู่ และไม่มีคนสูงอายุอยู่ด้านในเลย แต่พวกเขาสังเกตเห็นว่า มีชายแก่คนหนึ่งซ่อนอะไรบางอย่างไว้ในเสื้อโค้ตของเขา และมองซ้ายทีขวาทีอย่างเลิ่กลัก เจอาร์เดินนำพวกเขาไป ในขณะที่มีนาพยายามรั้งไว้ด้วยความไม่ไว้วางใจ

    เอ่อ ไม่ทราบว่าคุณลุงหาเด็กคนไหนไม่เจอหรอครับเจอาร์เอ่ยถาม แต่คำตอบที่ได้กลับมาคือรอยยิ้ม

    เปล่าหรอก ให้เดา พวกเธอคงจะชอบเรื่องผีมากสินะ พวกเขาตาวาว

    เคยคิดว่าอยากจะเห็นใช่ไหมพวกเขารีบพยักหน้าอย่างรวดเร็ว

    แต่ก็ยังไม่อยากตายใช่ไหมเมื่อได้ยินประโยคนั้น พวกเขาทำหน้าเหยเก ใครๆก็กลัวตายทั้งนั้น

    ชายคนนั้นยิ้มด้วยความสนใจแล้วจึงพูดต่อไปว่า

    ถ้าอย่างนั้นก็เอากุญแจอันนี้ไปนะ อย่าทำหาย ไปไขห้องใต้ดินในเมืองนี้ มันจะมีสมุดอยู่เล่มหนึ่ง แล้วทิ้งกุญแจไป ถ้าพวกเธอไม่เปลี่ยนของปริศนาทุกๆเดือน จะมีวิญญาณติดตามเอาชีวิตพวกเธอไปทีละคนๆ

    เจอาร์รับกุญแจมาอย่างงงๆ ก่อนจะหันไปคุยกันและคิดว่าเป็นเรื่องไร้สาระ เจอาร์จึงกลับตัวจะมาถามชายคนนั้น แต่เขาไม่อยู่แล้ว จึงสร้างความกลัวขึ้นมานิดๆ

    เธอคิดว่ามันไร้สาระมั้ย จูเลีย

    กลัวตายก็บอกมาเหอะ ตาแก่นั้นคงจะเพ้อไปเองแล้วรีบวิ่งหนีไปสินะ งั้นเอามา ฉันเก็บไว้เอง

    แต่ถ้าพวกเขารู้ดีอย่างที่พูดมาสักหน่อย ก็รู้ว่าอะไรตามมา

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น